ถึง...น้องไส้อั่ว
หนูจะรู้ไหมนะลูกว่า
ทุก ๆ วันที่เราอยู่ด้วยกัน...
ทุก ๆ วันที่แม่มีไส้อั่วให้ลูบ...
ทุก ๆ วันที่แม่มีไส้อั่วให้กอด...
แม่มีความสุขมากขนาดไหน เพราะความสุขของแม่...เกิดขึ้นได้ง่าย ๆ เพียงแค่ เหลียวไปเจออั่ว...เลียขนให้ตัวเองเท่านั้น
สามอาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นสามอาทิตย์ที่แม่มีแต่ความกังวล...เป็นห่วง...
และวิตกตลอดเวลา ว่าน้องอั่วจะอยู่ จะกิน ยังงัย
แต่ก่อนหนูเคยถูกปล่อย วันนึงเกือบยี่สิบชั่วโมง เพื่อจะอยู่ข้าง ๆ แม่
แต่ก่อนหนูจะมีแม่คอยลูบหัว...คอยลูบขนที่คอ...คอยลูบซอกหูให้หนูเคลิ้มหลับ
แต่เกือบเดือนที่ผ่านมา แม่ต้องไปเริ่มชีวิตการเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย...
แห่งหนึ่งในภาคเหนืออย่างอย่างกะทันหัน
ชีวิตหลาย ๆ อย่างที่ยังไม่เข้าที่เข้าทาง ทำให้แม่ยังพาอั่วไปอยู่ด้วยไม่ได้
ทุก ๆ วันของแม่ แม้จะมีงานเตรียมสอน งานสอน งานต่าง ๆ รับผิดชอบมากมาย
แต่ลึก ๆ แม่คิดถึงอั่วมากเหลือเกิน หลาย ๆ ครั้งในแต่ละคืน ที่แม่ต้องกดโทรศัพท์มาเพื่อถามปลายสาย
ว่าไส้อั่วเป็นยังงัยบ้าง หยอดตาให้น้องหรือยัง หลายต่อหลายครั้งจนแม่คิดว่า คนปลายสายคงรำคาญเสียเต็มประดา
หลังจากแม่ไปได้หนึ่งอาทิตย์ ในคืนหนึ่งที่แม่โทรมาถามเค้าเช่นทุกวันว่าอั่วเป็นยังงัยบ้าง
คนปลายสายบอกแม่ว่า เดี๋ยวนี้อั่วดุ อั่วไม่ยอมให้จับ อั่วไม่ยอมให้อุ้ม จะเอามือไปลูบหัวก็ขู่และเอาขาหน้าตะปบพื้น
แม่เข้าใจว่า หนูคงเครียดที่ถูกขัง ใช่ไหมลูก จากที่ทุกทีหนูเคยถูกปล่อยทั้งวันและจะอยู่ในกรงตั้งแต่ตีหนึ่งถึงหกเช้าเท่านั้น...
วันศุกร์ที่ผ่านมา แม่มีโอกาสได้กลับมา หลังจากแม่เข้าห้องนอน แม่ก็ทิ้งทุกอย่างลงกับพื้น
เพื่อจะวิ่งไปที่ระเบียงหลังห้อง และเปิดกรง เอามือไปลูบลูกสาวที่รัก
หนูนิ่งให้แม่ลูบสักพัก แล้วเมื่อแม่เอามือไปเกาขนที่คอให้ หนูก็เริ่มเลียแม่..."อย่างเคย"
คนปลายสายร้องด้วยความตกใจว่า อั่วเลียด้วยเหรอ อั่วไม่ตะปบเหรอ
แม่อุ้มหนูออกนอกกรง แล้วเดินถอยห่างหนูสักสามเมตร พร้อมร้องเรียกชื่อ ไม่ถึงสิบห้าวินาที
ลูกสาวคนสวยของแม่ ก็เดินเข้ามาหาแม่ สร้างความแปลกใจให้กับ คนปลายสายเป็นอย่างยิ่ง เพราะตลอดเวลาสามอาทิตย์ที่ฝากให้เค้าดู หนูไม่เคยสนใจใยดีเค้าเลย เอาแต่วิ่งหนี ไม่เคยเดินเข้าหา ไม่เคยยอมให้จับ
นี่สินะ ที่เค้าบอกว่า สัตว์เลี้ยงมักจะจำเจ้าของได้ ไม่เฉพาะกับหมาหรอก กระต่ายก็เป็นได้เช่นกัน
วันนี้มีโอกาสได้กลับมาทำธุระ พอว่าง ก็รีบพาลูกสาวไปเที่ยวเพื่อถ่ายรูปเก็บไว้ เผื่อเวลาที่แม่เดินทางไกล หรือไปอยู่ห่างออกไป
ไม่ได้คอยเอาอาหาร ไม่ได้คอยลูบหัวลูบตัวให้อั่ว
แม่จะได้เปิดดูรูปน้องอั่วเอาไว้ให้หายคิดถึง
...............................คิดถึงไส้อั่วที่สุดเลย....................................
อีกไม่นานแม่จะมารับหนูไปอยู่ด้วยนะคะ
อั่วจ๋า โอดี้ อยากนั่งรถม้ากับอั่วที่ซู้ดดดดเลยยยยย
คิดถึงอั่วครับ จุ๊ฟๆ