งุงิ...เงี้ยวหง่าว วันนี้ใจหายอย่างแรงเมื่อเห็นเพียงความว่างเปล่าในกรงที่งุงิอยู่ เค้าเอาไปปล่อยวัดแล้วเหรอ? ฉันตั้งคำถามนี้ในใจ น้ำตาจะไหลออกมาซะให้ได้ แต่ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะถามคำถามนี้หรอก ในเมื่องุงิ (เป็นชื่อที่ฉันตั้ง ตามเสียงร้องของมัน) ไม่ใช่แมวของฉัน ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นคนดูแลมันมาทั้งชีวิตก้อตาม งุงิมีพี่น้องสามตัว ตอนแรกฉันไม่ได้รักงุงิหรอก ฉันรักอีกตัวนึงมากกว่า เพราะแมวตัวนั้นเป็นแมวลายสีส้ม เหมือนกับวาฬน้อย และโต๋เต๋ของฉัน ด้วยความที่เจ้าของงุงิเลี้ยงแมวแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่จำใจต้องเลี้ยงเพราะเคยเอาไปปล่อยวัดแล้วมันพากันกลับมาได้ เจ้าพวกนี้ก้อเลยอยู่กันอย่างอดอยาก ฉันจึงแบ่งข้าวของโต๋เต๋ไปให้ทุกวัน และขอร้องเค้าว่า อย่าเอาไปปล่อยวัดเลย ฉันจะเอาข้าวมาให้มันกินเอง ตอนนี้แมวตัวสีส้มมีบ้านใหม่แล้ว เพราะมันน่ารัก ข้างบ้านอีกหลังนึงจึงเอามันไปเลี้ยง เหลือก้อแต่งุงิ กับสีเลอะ ที่เป็นตัวเมียทั้งคู่ และงุงิก้อเพิ่งจะคลอดลูกได้ไม่นาน งุงิคลอดลูกมาสามตัว แต่หลังจากคลอดได้ไม่ได้ ลูกตัวนึงของงุงิก้อถูกหมา (ของบ้านที่เป็นเจ้าของงุงินี่แหละ) กัดตาย ฉันเสียใจตั้งแต่ตอนนั้นที่ไม่สามารถนำงุงิกับลูกมาอยู่ที่บ้านได้ เพราะที่บ้านฉันมีแมวอยู่แล้วสองตัว เมื่อวานนี้งุงิยังเดินมากินข้าวที่บ้านของฉันอยู่เลย ฉันอุ้มงุงิมาเล่นที่บ้านสองสามครั้ง และบอกงุงิว่า “ถ้าหิวก้อเดินมาที่นี่นะ” แล้วงุงิก้อเดินมาจริงๆ ฉันคิดงุ่นง่านถึงการหายไปของงุงิและลูกทั้งวัน จนในที่สุดฉันก้อทนเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่ได้ จึงเอ่ยปากถามกับแม่ แม่บอกว่าลูกของงุงิ (ที่ฉันแอบตั้งชื่อให้ว่า “น้องเงี้ยว” กับ “น้องหง่าว”) นอนดิ้น ตะกุยตะกายจนกระดาษที่ปิดรูโหว่ของกรงเปิดขึ้นมา แล้วตกลงไปอยู่ข้างล่าง งุงิก้อเลยคาบลูกไปไว้ในครัว และแม่ก้อเอาข้าวไปให้มันแล้ว ไม่รู้ว่าแม่พูดเพื่อให้ฉันสบายใจหรือเปล่า เพราะแม่รู้ว่าตอนนี้ฉันรักงุงิพอๆ กับรักโต๋เต๋ต้องตา แต่ถ้าไม่ใช่พรุ่งนี้ก้อต้องมีสักวันนึงนั่นแหละที่ฉันจะรู้ความจริง ถึงแม้ว่าวันนี้งุงิ กับลูกยังอยู่ที่บ้านหลังนั้น แต่วันนึงมันก้อต้องหายไปอยู่ดี เพราะเจ้าของเค้าบอกมาแล้วว่าอดนมเมื่อไหร่จะเอาไปปล่อยวัด ถ้าฉันต้องเห็นงุงิกับลูกถูกเอาไปปล่อยวัดจริงๆ นาทีนั้นจะรู้สึกเจ็บปวดมากแค่ไหน ฉันไม่อยากจะคิด ถึงยังไงฉันก้อต้องยอมรับมันให้ได้อยู่ดีนั่นแหละ ในเมื่อไม่ใช่แมวของฉันนี่นา ทำไมคนเราชอบเลี้ยงแต่สัตว์น่ารักนะ? ถ้าหากงุงิกับลูก และสีเลอะ เป็นแมวลายสวย ตัวอ้วน ก้อคงจะมีคนอยากได้ไปเลี้ยง แต่พวกมันเลือกเกิด และเลือกที่จะเป็นไม่ได้นี่นา...   Create Date : 20 กันยายน 2551 5 comments Last Update : 20 ธันวาคม 2551 18:03:50 น. Counter : 441 Pageviews. Share Tweet

ความผูกพันนี่พูดยากเนอะ ไม่ได้เป็นเจ้าของแต่ก็ห่วงใย   โดย: Escobar 20 กันยายน 2551 6:35:58 น.

สวัสดีคะ แวะมาทักทายในวันหยุดที่อากาศดีๆ   โดย: หน่อยอิง 20 กันยายน 2551 8:41:30 น.

น่าสงสารมากครับ ที่บ้านผมก็ลี้ยงเจ้าเหมียวตั้งสี่ตัว อยู่ในช่วงวัยกำลังซนมากเลยครับ แต่มันขี้อ้อนมาก ต้องใจอ่อนทุกครั้งที่มันมาคลอเคลีย ยินดีที่ได้รู้จักน่ะครับ   โดย: ดอกเสี้ยวขาว 21 กันยายน 2551 21:05:39 น.

ที่บ้านมีเยอะจังเลย ที่มาแบบไม่รับเชิญ แต่ต้องยอมรับเลี้ยง เหนื่อยมาก ทำลายข้าวของอ่ะ สบายดีนะจ๊ะ ไว้วันหลังจะลองอ่านหนังสือแนวรักๆ นั้นดูบ้างจ้า   โดย: โมกสีเงิน 23 กันยายน 2551 18:18:04 น.

ร้องเรียกเหมียวๆเดี๋ยวก็มา เคล้าแข้งเคล้าขาน่ารำคาญ แต่ก้อต้องอุ้มมันทุกทีเลย.. แมวน้อย   โดย: piggew (ARPUPU ) 28 กันยายน 2551 11:43:27 น.