ดราก้อล...คือชื่อของกระรอกน้อยเพศผู้ ที่แม่ได้ตัดสินใจไปรับเจ้ามา หลังจากที่หันหลังให้กับการเลี้ยงกระรอกไปนานถึง 3 ปี วันนั้นแม่เห็นเจ้าตัวดีนอนหลับไหลอยู่ในกรงใบเล็ก ที่ป้าคนขายไม่ได้จับขึ้นมาให้ดู คงอยากจะขายเจ้าพวกตัวโตที่อยู่ในมือแม่มากกว่า

แต่คงเป็นเพราะโชคชะตา จึงทำให้แม่นึกถูกชะตา เจ้าตัวเล็กที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ภายในกรงใบน้อยนิด พอแม่ขอตัวของเจ้ามาดู ฮั่นแน่...เลียมือแม่ใหญ่เลย..สงสัยจะหิวแฮะ.. และการเลียของเจ้าในวันนั้น ก็ทำให้เจ้ามาอยู่กับแม่ในวันนี้

ดราก้อล...เป็นกระรอกดงปลายหางดำ รูปร่างหน้าตาจะคล้ายกับกระรอกสวนท้องแดงที่มีอยู่เยอะมาก แต่จะแตกต่างกันตรงปลายหางและตัวที่จะโตกว่ากระรอกสวนเยอะ นิสัยส่วนตัวของเจ้า คือประจบเก่ง เวลาที่แม่อุ้มเจ้า เจ้าตัวดีก็จะเลียมือของแม่ตลอดเวลา เจ้ามีนิสัยที่แปลกอีกอย่าง คือเจ้ามักจะวิ่งขี้นมาเลียใบหูลึกไปจนถึงรูหู (สงสัยขี้หูมันจะอร่อยแฮะ..) นอกจากนี้สิ่งที่เจ้าทำเป็นประจำทุกครั้ง ที่แม่ปล่อยเจ้าออกมาวิ่งเล่นข้างนอกนั้นก็คือ วิ่งขึ้นมาจูบปากแม่แล้วก็มุดเข้าไปในปาก เพื่อที่จะหาของกินหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้าแม่ไม่ยอมเปิดปาก เจ้าก็จะงับจนแม่รู้สึกเจ็บเลยแหละ..(ไอ้ตัวแสบ..แม่เจ็บนะ)

จากวันนั้นจนมาถึงวันนี้ หลังจากที่เจ้าได้มาอยู่กับแม่ เจ้าทำให้แม่รู้สึกมีความสุขมาก แม้แม่จะมีงานเพิ่มขึ้นมาอีก แต่แม่ก็ไม่เหนื่อยเลยที่จะทำ แม้บางครั้งเจ้าจะวุ่นวายกับแม่มากเสียจนน่ารำคาญ แต่ก็ไม่เป็นไรนะ เพราะเจ้านี้แหละที่ทำให้แม่หายเครียดจากเรื่องวุ่นวายต่าง ๆ

ดราก้อล เจ้าคงจะรู้ว่าแม่รักเจ้ามากแค่ไหน เพราะเจ้าเองก็ไม่เคยที่จะทำให้แม่เจ็บตัวเลย ไม่เคยที่จะกัดนอกจากการฝากรักแม่ด้วยฉี่ที่ไม่รู้เอามาจากไหน ฉี่ใส่แม่ได้ตลอดเวลา กระโดดเกาะได้เป็นฉี่ ตัวแม่ก็เข้าใจนะว่าหนูรักแม่ แต่แม่เองก็ไม่รู้จะบอกหนูอย่างไร ว่าไม่ต้องฉี่ใส่ทุกครั้งก็ได้ ..(ยังดีที่ฉี่ของเจ้ามีกลิ่นไม่ฉุนเท่าใดไม่งั้นแม่คงแย่) แม่อยากให้หนูรู้ไว้แม้หนูจะเป็นตัวป่วน ที่ทำให้บ้านวุ่นวาย
ในบางครั้ง แต่แม่คนนี้ก็รักและให้อภัยเจ้าตัวป่วนตัวน้อย ๆ แบบหนูเสมอ
.........รักลูกนะ.....

รู้อยู่ว่ารักแค่ไหน

รู้อยู่แก่ใจ..ทุกสิ่ง

ยังคิดจะหนีความจริง

ทอดทิ้งคำ...สัญญา...

Create Date : 21 สิงหาคม 2550
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2552 12:17:46 น.		22 comments
Counter : 2955 Pageviews.
Share Tweet