อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยอะ ซึ้งมาก

ตอนนั้นร้องไห้จริงๆ แต่เป็นแค่วันเดียว เพราะตัดใจแล้วว่าไม่ได้เรียนก็ไม่เป็นไร

นอกจากแม่แล้ว พ่อก็มีส่วนมากเหมือนกันที่ทำให้สอบติดแพทย์ได้ รวมทั้งกำลังใจจากทุกคนในครอบครัว

สัญญาว่าจะเป็นหมอที่ดี อย่างที่ทุกคนหวังไว้ ขอบคุณครับ

คุณแม่เริ่ดมากค่ะ นับถือใจเลยจริงๆ ฝันว่าวันหนึ่ง จะเป็นแม่ที่ประเสริฐอย่างนี้บ้าง

แม่ ทำทุกอย่างได้เพื่อลูกจริงๆ อ่านแล้วซึ้งแทนจังเลยค่ะ

ขอให้หมอไปป์เป็นที่รักของทุกคนนะคะ

อ่านแล้วซึ้งใจกินใจจริง ๆ ค่ะ แม่คือทุกสิ่งทุกอย่างของลูกจริง ๆ ยินดีกับหมอไปป์และครอบครัวของแม่ฟอมด้วย ที่มีแม่ที่กล้าหาญมาก ๆ ย้อนกลับมาดูแล้วแม่น้องสองพีอยากเป็นแม่ที่ดีของลูก ๆ บ้างแต่ไม่รู้จะทำหน้าที่นี้ได้ดีเท่าที่แม่ของเราเคยทำมาหรือเปล่า แต่จะพยายามอย่างดีที่สุดค่ะ

คุณแม่คนเก่งสู้เพื่อลูกจริง ๆ ค่ะ

เพิ่งมาเห็นตรงคอมเมนท์ นึกว่าใครที่ไหน..คุณหมอไปป์จอมเปิ่นนี้เอง คิก คิก

อ่านแล้วมีน้ำตารื้นค่ะ
ต้องบอกว่า โชคดีจังเลยค่ะ
ที่คุณแม่คุณฟอม มีสติ และความเข้มแข็ง อดทน ต่อสู้
ในเวลาที่ความรู้สึกเราแย่ ๆ จะมีสักกี่คนที่จะนึกฮึดและต่อสู้อย่างชาญฉลาด
และต้องบอกว่าเป็นความโชคดีของหมอไปป์
เพราะจากที่อ่าน หมอไปป์นั้นถอยหลังไปแล้วและ ทำใจ
ดีใจด้วยค่ะที่สานฝันของตัวเองสำเร็จ
..ค่าน้ำนมควรชวนให้ลูกฝัง

แต่เมื่อหลังเปรียบดังผืนฟ้าหนักกว่าแผ่นดิน

บวช เรียนพากเพียรจนสิ้น

หยดหนึ่งน้ำนมกิน ทดแทนไม่สิ้นพระคุณแม่เอย

แม่....คือนางฟ้าที่อยู่ในใจของเราเสมอ

มาฝากตำแหน่งว่าที่น้าสะใภ้ให้พี่ฟอมพิจารณาค่ะ

ฮิ้วววว

แอบมาหอมแก้มน้องฟ่าน ฟ่าน ด้วย อิอิ

ตอนนี้เป็นคุณหมออยู่ ร.พ. ชุมชน ประจำอำเภอ รักษาคนไข้ทุกโรคยกเว้น
โรคหัวใจอ่อนแอ แพ้รัก นี่ถ้าจะไม่รักษา

====================

โรคนี้หมอไปป์รักษานู๋ซึ..หายดีแล้วค่ะพี่ฟอม...

ช่วงนี้กำลังอยู่ในขั้นบำรุงหัวใจ ด้วยถ้อยคำหวานแหว๋วทุกวันเรยค่ะ ฮิ้วววว

ได้ที .. ขี้ตู่เอาซะเลย อิอิ...

ความรักของแม่ช่างยิ่งใหญ่นัก
อ่านแล้วคิดถึงแม่เลย

ระวังพี่อเล็กซ์จะแย่งน้องฟ่านหม่ำซะจนหมดก่อนน้า...
อ่านเรื่องคุณน้าหมอของน้องฟ่านแล้ว ซึ้งจัง ...ในใจก็อยากให้พี่อเล็กซ์เรียนหมอเหมือนกันนะ(พี่อเล็กซ์เพิ่งจะ 6 ขวบ เอง เว่อร์มั้ยคะ) เพราะคุณปู่คุณพ่อคุณลุงเป็นหมอกันหมดเลย และมีความรู้สึกว่าเป็นอาชีพที่ได้ช่วยเหลือคนอื่น เป็นอาชีพที่ต้องใช้ความานะ อดทน สูง เพราะเราๆก็รู้กันอยู่ว่าการเรียนนั้นยากแค่ไหน...แต่ถ้าพี่เค้าไม่ชอบเราก็คงบังคับไม่ได้(แม้ในใจจะอยากบังคับ อิอิอิ)

คุณแม่น่ารักมากค่ะพี่ฟอม
พี่ฟอมสวยเหมือนคุณยายน้องฟ่านนี่เอง

ครอบครัวน่าอบอุ่นดีจังค่ะ
ดีใจด้วยคนนะค่ะที่วันนี้เมืองไทยเรามีแพทย์ที่มีใจรักงานด้านนี้จริงไม่ใช่¨แพทย์พาณิชย์ ¨
คุณแม่สุดยอดค่ะ ท่านได้ทำสิ่งที่ถูกต้องและสิ่งที่ดีที่มีผลต่อชีวิตที่มากว่าน้องชายคุณฟอม

น่ารักดีๆ

คุณแม่น่ารักจังเลยค่ะ

รูปในคอมเมนท์ก็น่ารักเป็นธรรมชาติ

มาจุ๊บน้องฟ่านก่อนไปนอนค่ะ

จุ๊บๆ...

ปล.นู๋ฟ่าน...จ๋า..ฝากไปจุ๊บแก้มน้าไปป์ด้วยนะจ๊ะ อิอิ

อ่านแล้วน้ำตาไหลอะคะ
รู้สึกรักแม่มากกว่าทุกวัน (เอ๊ะยังไง)
เป็นคุณแม่ที่สุดยอดจริงๆเลยอะ ไม่รู้จะชมยังไง ตื้นตันแทนอะคะพี่ ฮือๆ
ดีใจกับน้องชายพี่ด้วยนะคะ
แต่ว่าเป็นหมอเนี่ย เหนื่อยมั่กๆเลยนี่นา

ขอให้เป็นหมอที่ดีสุดยอดไปเลยนะคะ
คนดีที่โลกรอ หมอไปป์
ฮูเล่ๆ

...
...:ซึ้งกินใจ....

.....ราตรีสวัสดิ์ค้าบ..

อ่านแล้วซึ้งจังเลยค่ะ อ่านแล้วก้อคิดถึงแม่ค่ะ ยิ่งหันไปมองลุกของเราแล้วยิ่งคิดถึงแม่ค่ะ

คูณแม่เก่งจังเลยคะ
ขอจุ๊บๆคุณแม่1ที

คุณฟอม อ่านไปแล้วน้ำตาคลอไป
รักของแม่นี่ยิ่งใหญ่จริงๆ นะคะ

ท้ายสุดคุณหมอไปป์ก็ทำสำเร็จ ปลื้มใจแทนจริงๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะ พาน้องจัสตินมาเยี่ยมเยียนค่ะ สบายดีกันนะคะ น้องจัสตินเป็นหวัดเล็กน้อย คงติดมาจากที่ รร น่ะค่ะ พอดีไม่ได้ทานนมแม่เลยติดหวัดค่อนข้างง่ายค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ แป๊บๆก้อคงหายค่ะ รักษาตัวด้วยนะคะ แล้วจะแวะมาอีก

ps very impressive story ka...

พี่ฟอมจะพาน้องฟ่านไปเที่ยวไหนป่าวค่ะ

ขอนู๋ซึ..นั่งรถไปด้วยนะ...

ไม่หนักรถหรอกค่ะ..

แต่คงหนักในหัวใจหมอไปป์ อิอิ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมอาบิเกลนะค๊า
และขอบคุณที่พาเข้ามารู้จักบล๊อกนี้ เห็นรูปน้องฟ่านแล้วแอ๊ดทันทีเลย เด็กอารัย น่ารักกว่าอาบิเกลอีกหงะ

อ่านแล้วซึ้งดีจังค่ะ ยินดีกับหมอไปป์ เกิดมาเพื่อเป็นหมอของแท้เลย

แม่ฟอนสวยมากๆค่ะ วันรับปริญญาหน้าตาผ่องใสสดชื่นสุดๆ

ได้เข้ามาอ่านอะไรดีๆทำให้รู้สึกดีไปด้วยจริงๆนะคะ
ความรักของแม่นั้นมันยิ่งใหญ่จริงๆจุ๊บบบบน้องฟ่านด้วยนะคะ

มีความสุขมากๆนะคะ

อ่านแล้วน้ำตาซึม
ฟอม+ไปป์รักแม่มากใช่มั้ย
เพราะแม่ฟอมเองเค้ารักฟอมและไปป์มากมายมหาศาลไงล่ะ
เค้าทำทุกอย่างเพื่อลูกจริงๆเลย
แบบนี้น้องฟ่านคงรับความรักที่มากมายจากแม่เฒ่าและแม่ฟอมมากมายเช่นกันเนอะ

ดีใจด้วยค่ะ
คุณแม่นี่แน่จริงๆ เลยค่ะ

ดีใจที่มีหมอเพิ่ม เพราะเมืองไทยก็ขาดแคลนหมอนะ

แวะมาสวัสดีเด็กน้อยตาโตแก้มยุ้ยนะค่ะ ขอโทษด้วยที่หายไปนานค่ะ ตอนนี้อัพบล็อค ทริปที่ไปเที่ยวอ่าวนางเสร็จแล้วค่ะ อ่านแล้วซึ้งมากเลยค่ะ แม่เป็นคำที่มีความหมาย และสำคัญยิ่งค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ ถ้ามีเวลาฝากแวะไปเยี่ยมที่บล็อคกันอีกนะค่ะ

ไนท์ ไนท์

มีความสุขมากๆในวันหยุดค้าบ..



(ออกแนวเยี่ยมญาติผู้ใหญ่นิดนึง..อิๆ)

ดู ดวง ไหมครับ

พี่เพิ่งจะได้อ่านที่ฟอมไปเม้นท์ไว้ที่บล็อกพี่ อ่านแล้วฮาดีแต่ฟอมกะให้พี่เจอหลายข้อหางั้นเชียว

พี่ฟอม ได้อ่านเรื่องดีๆแล้วมีกำลังใจให้ตัวเอง (ในฐานะ"แม่") จังเลยค่ะ

ป.ล.1 หมอไปป์หน้าไม่เปลี่ยนเลยเน้อ
ป.ล. 2 รูปน้องฟ่านข้างบน ขนตางามมั่กๆค่ะ
ป.ล.3 รี่เพิ่งเห็น จ.ม.ของพี่ฟอมใน Real Parenting ล่ะ น่ารักจังค่ะ

พี่ฟอม ถ้ารี่จำไม่ผิด ก็ฉบับ ต.ค. 49 นี่แหละค่ะ ปิ่น-เจ้าสมุทร (รึเปล่าหนอ?) ขึ้นปกค่ะ ลองดูนะคะ อิอิ

แวะมาเยี่ยมน้องฟ่านก่อนไปนอนค่ะ

ดีจังพ่อไปป์ฝันอยากเป็นหมอก็ได้เป็นหมอสมใจ ไหงเราฝันอยากเป็นแอร์โฮสเตส กลับไม่ได้เป็น (ฝันสูงเกินตัวไปไง ) น้องฟ่านก็ยังน่ารัก น่าหยิกเหมือนเดิมเลยนะจ้ะ


ปล. แม่น้องฟ่านในชุดคลุย (หรือครุยนะลืมภาษาไทยอ่า แงๆๆ) ก็น่ารักกกกกกกกกกกก

สวัสดียามเย็นค่ะพี่ฟอม

คนล้นบลอคแล้วจ้า.. พี่ฟอมพาน้องฟ่านไปเที่ยวไหน ไม่ยอมมาอัพบลอคเลยง่า

ซึ้งจังเลยค่ะ

น้ำตาซึมจิงๆ นะเนี่ยแม่ฟอม

ตามมาอ่านต้นตอที่เป็นเหตุให้หมอไปป์ลงหนังสือ oops! ค่ะ
คุณฟอมเขียนได้น่ารักและซึ้งในความรักของคุณแม่เหลือเกิน
สองศรีพี่น้องนี่เก่งทั้งคู่เลยค่ะ

ปล.1 คิดถึงฟ่านฟ่านค่ะ
ปล.2 มัฟฟิ่นเป็นไงบ้างเอ่ย?

ครอบครัวนี้น่ารักอบอุ่นดีจังเลยนะคะเนี่ย

ตามมาอ่านจากบลอคพี่หมอ
พี่เค้าตั้งใจจะเป็นก็ได้ดังใจ
บ้านเราจะได้มีหมอที่มีจิตใจดี
อาจเพราะมีครอบครัวที่ดีด้วยค่ะ ซึ้งใจจริงๆเลยค่ะ

เพราะหน้านี้นี่เอง ที่ทำให้หมอไปป์ได้ลงหนังสือ อุ๊ปส์

ซึ้งอย่างแรงค่ะ คุณพี่สาวเขียนได้ดีมากเลยค่ะ