|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
ทะเลหาย
โลกนี้คนชั่วมากเหลือเกิน และบรรดาคนชั่ว ๆ ก็ล้วนเป็นผู้มีอำนาจ พวกเขามีอำนาจที่จะอนุมัติโครง การใหญ่ ๆ ทำลายฐานทรัพยากรธรรมชาติ แหล่งอาหารที่คนพอจะทำมาหากินได้ พวก เขาขุดภูเขา ถมทะเล โดยไม่สนใจว่าเจ้าของเขาอยู่กั นอย่างไร
ต่อไปกะปิอร่อย ๆที่ฉันเอามาฝากคุณก็จะไม่มีแล้วเพราะที่บ้านฉันจะมี เซฟรอน คุณรู้ไหมมันคืออะไร คือบริษัทยักษ์ใหญ่ของต่างชาติ ที่เข้ามาถมทะเลสร้างท่าเรือ เพื่อขุดเจาะหาพลังงานไปขาย โดยไม่สนใจว่าเป็นแหล่งอาหารของชุมชน
ป้าของฉัน แกบอกว่า นอนไม่หลับมานานแล้ว แกกังวลว่าจะอยู่อย่างไร
แม่ของฉัน อายุเก้าสิบปี
ฉันไม่กลับ มาสองปี แม่เก็บกระดาษไว้ให้ฉันสามแผ่น เป็นเรื่องการคัดค้านเซฟร่อน ฉัน รับมาอ่านเงียบ
ในกระดาษ นั้นเขียนว่า เซฟรอน การสำรวจปริโตเลียมอันตรายในท้องทะเลที่เราไม่เคยรู้ ว่าในแต่ละปีมีการเจาะระเบิดใต้ ท้องทะเลเท่าไหร่ บ้านของเราจะเป็นแหล่งผลิตโตรเลียมที่ใหญ่ในประเทศไทย ทำท่า เรือขนส่งน้ำมันขนาดใหญ่ และสนามบิน ขึ้นลงห้าสิบเที่ยวต่อวัน สร้างโรงกลั่นน้ำมันและปริโตรเคมี เป็นนิคมอุตสาหกรรมมีคนงาน มาทำงานกันมากมาย น้ำเน่าเสียจะแค่ไหนไม่รู้ อากาศ ที่เคยสะอาดจะบนเปื้อนไปด้วยสาร เคมี
ชาวบ้านที่ อยู่กันมานานในบ้านของเขา หายใจโล่ง ๆ จะหายใจไม่ออก เจ็บไข้ได้ป่วย และตายไปอย่างไม่รู้สาเหตุในโอกาสต่อไป
ฉันอ่าน ด้วยความตกใจ ฉันทิ้งบ้านไปนานจริง ๆ ฉันคิดว่าไม่นานผู้คนจะต้องอพยพออกจากพื้นที่ เพราะทนอยู่ไม่ได้
ป้าฉันบอก ว่า คนที่อยู่ใกล้ ๆทะเล ยอมขายที่ดินไร่ละล้าน และเริ่มย้ายออกไปหาที่อยู่ใหม่ เพราะนอกจากสิ่งแวดล้อมที่เลวร้าย แล้ว แหล่ง อาหารในทะเลจะถูกทำลาย ชาวประมงที่ทำการประมงก็จะไม่มีใครได้ ทำแล้ว เช่นกะปิดีบ้านกลายก็จะเป็นเพียง ตำนาน เพราะตัวเคย (กุ้งตัวเล็ก ) ที่ไหนมันจะอยู่ได้
ฉันเคยคิด ว่าทะเลไม่ใช่ของใคร ทะเลเป็นของสาธารณะ ยามเย็นใครจะไปก็ได้ และไม่ใช่แค่ของคน เท่านั้นแต่เป็นของสัตว์ร่วมโลก แต่ตั้งแต่บัดนี้ก็จะไม่ใช่แล้ว
คนในชุมชน ได้อะไรบ้าง ได้การไม่มีอาหารดี ๆ กิน ได้อากาศเสียหายใจ ได้มีเสียงรบกวนจากเครื่องบินวัน ละห้าสิบเที่ยว เด็ก ๆ จะล้มป่วย ผู้คนจะอายุสั้นลง เมืองที่สงบสุขก็จะหมดไป กลายเป็นเมืองนิคมอุตสาหกรรม
ฉันไมได้คุยกับแม่เรื่องนี้ แต่การที่แม่เก็บเอกสารการคัดค้าน ที่แม่เก็บได้ไว้ให้ฉันเป็น คำตอบได้ดีว่า แม่คิดอย่างกับสิ่งที่เข้ามาใหม่ แต่แม่อายุเก่าสิบปีเกินกว่าจะเดินไปคัดค้านแล้ว
ป้าบอกว่า มีกลุ่มคัดค้าน แต่พลังของพวกเขาน้อยมาก เพราะยังมีคนจำนวนหนึ่งอยากได้ เซฟรอนเพราะคิดว่าชีวิตจะดี ขึ้น ได้ขายที่ราคาแพง ได้พัฒนาได้เปลี่ยนแปลง และเซฟร่อนก็เริ่มแจกของแล้ว เช่นข่าวว่าจะให้ห้องประชุมสาธารณะโดยใ้ห้ชุมชนร่วมกันสร้าง เพื่อจะได้เขียนชื่อว่า สร้างร่วมกับชุมชน ข่าวล่าสุด เห็นว่าจะรับ เอกชัย ศรีวิชัย มาแสดงให้ดูในวันอนุรักษ์ ทะเลกลาย (ยังมีหน้ามาร่วมอนุรักษ์)
ที่ร้ายสุดคือ ป้ายขนาดใหญ่ต้อนรับเซฟรอน
แปลกใหม่ละ ป้ายยินยอมให้เขามาทำลายบ้านตัวเอง
(ตัดมาจากบทความ ในกุลสตรี ฉบับที่ ปักษ์แรก มิถุนายน)
Create Date : 13 กรกฎาคม 2553 |
|
4 comments |
Last Update : 13 กรกฎาคม 2553 9:08:42 น. |
Counter : 1729 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ปฐพีหอม 16 กรกฎาคม 2553 12:36:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพรจารุ 17 กรกฎาคม 2553 13:01:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: เบญจวรรณ IP: 10.31.90.165, 122.154.226.221 28 สิงหาคม 2553 16:10:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: ปฐพีหอม 17 กันยายน 2553 16:59:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|