Bloggang.com : แพรจารุ : ขอเสื้อผ้าให้น้องข้าด้วย

ขอเสื้อผ้าให้น้องข้าด้วย

วันนี้ฉันได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง

จดหมายฉบับนี้ทำให้ฉันคิดถึงพี่ชายคนหนึ่ง

เขาบอกว่า เขาเคยเจอพายุเมื่ออยู่ ป.5 แต่เขาจำได้แม่นยำ มันเกิดเมื่อปี 2500 ฉันคิดว่า น่าจะเป็นเมื่อครั้งแหลมตะลุมพูกที่นครศรีธรรมราช มันน่ากลัวมาก

เขาว่า "น้องไม่เข้าใจหรอกเพราะน้องไม่เคยเจอ"

ฉันบอกเขาว่าฉันยอมไม่เข้าตลอดไป ขออย่าเจอเลย

เราไมได้คุยอะไรกันมากกว่านั้น เพระเราคุยเรื่องไซโคลนนาร์กีสกันมากกว่า และเรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องการช่วยเหลือ

เพราะในช่วงนี้ ไม่มีอะไรดีเท่ากับความช่วยเหลือซึ่งกันแหละกัน

ฉันไม่กล้ามองภาพติดบอร์ดที่ถูกเอามาติดไว้ที่หอประชุม เพราะมันเศร้เกินไป

ฉันเป็นคนกลัวความเศร้าและความหดหู่มาก พยายามทุกวิถีทางที่จะหลบให้พ้น แต่ความจริงเราไม่เคยหลบพ้น และนับวันจะหลบไม่พ้น

ใครคนหนึ่งที่ฉันไม่รู้จัก ยืนพูดอยู่ใกล้ ๆว่า "เด็ก ๆ เดือนร้อนมาก เด็กเสียชีวิตเยอะเพราะเด็กช่วยเหลือตัวเองได้น้อย แต่ถ้าพวกที่ไม่เสียชีวิตก็จะเจ็บป่วยในเวลาต่อมา ด้วยไม่มีบ้านที่อบอุ่น ไม่มีเสื้อผ้าสวมใส่เพียงพอ และไม่มีอาหารดี ๆ กิน และความตายก็ยังคงเกิดขึ้นกับเด็ก ๆ "

ดูหรือขนาดฉันไม่มองดูที่บอดก็ยังได้ยินคำอธิบาย ฉันก้มหน้าเดินออกมาจากบริเวณนั้น แต่ยังได้ยินเสียงนั้นตามมาว่า

"หลายคนอยากช่วยเหลือ แต่หาทางช่วยไมได้ ไม่รู้จะช่วยอย่างไร มีแต่คำสวดภาวนา"

ฉันกลับออกมา

*************

วันนี้ฉันได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง

เพื่อรับบริจาคเสื้อผ้าให้เด็ก ๆ ที่บ้านมีเสื้อผ้าของหลานอยู่จำนวนมาก พวกเขาโตแล้ว และเสื้อผ้าก็ถูกเก็บไว้อย่างดี แม่ของหลานฝึกระเบียบวินัยให้ลูก ๆ เธอให้ลูกสาวลูกชายเก็บเสื้อผ้าไว้อย่างดี เธอว่าเก็บไว้ให้คนอื่น เธอคงหมายถึงใครก็ได้ที่เหมาะสม

วันหนึ่งฉันบอกหลานว่า เพื่อนรุ่นน้องของป้ามีลูกเล็กบนดอยสูงที่แม่ฮ่องสอน เสื้อผ้าของหลาน ๆ จะทำให้เขาไม่ต้องซื้อเสื้อผ้าไปจนอายุ 10 ขวบ

หลาน ๆ ยินดียกเลื้อผ้าของตัวเองมาไว้ที่บ้านฉันทั้งหมด และคอยถามว่า ป้าส่งไปหรือยัง

เย็นนี้ฉันจะบอกหลาน ๆ ว่า เปลี่ยนจากน้องที่ดอยสูงแม่ฮ่องสอนไปให้น้องที่พม่า

หลานชายคนโตเริ่มเรียน ม.1 หลานสาวเรียนอนุบาล 3 พวกเขา มีเสื้อผ้าแบ่งให้เด็ก ๆ ได้ประมาณ 50 ตัว

ฉันนำจดหมายขอบริจาคเสื้อผ้าให้น้องชาวพม่ามาแปะไว้ที่นี่เผื่อเพื่อน ๆ ผู้อ่านสนใจ

จดหมายฉบับนั้นเขียนดังนี้...

ขอรับบริจาคเสื้อผ้าเพื่อช่วยเหลือเด็กชาวพม่า
ผู้ได้รับผลกระทบจากพายุไซโคลนนาร์กิส

เนื่องจากพายุไซโคลนนาร์กิสเข้าถล่มประเทศพม่าจึงทำให้เด็กๆ จำนวนมากขาดแคลนเครื่องนุ่งห่ม และต้องการความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วนเนื่องด้วยอากาศหนาว เสื้อผ้าที่มีไม่สามารถจะช่วยห่มคลุมร่างกายได้ ทั้งสกปรกและขาดวิ่น เด็กชาวพม่าวอนขอความช่วยเหลือ โดยการขอรับบริจาคเสื้อผ้าจากผู้มีจิตศรัทธาทุกท่าน

เด็กๆผู้ประสบภัยต้องการเสื้อยืดและกางเกงทั้งสำหรับเด็กชายและเด็กหญิง อายุระหว่าง 2-15 ปี ยอดการรับบริจาคอยู่ที่เสื้อผ้าจำนวน 7000 ชิ้น ภายในวันที่ 31 พฤษภาคมนี้

เสื้อผ้าที่ได้รับบริจาคจะถูกแจกจ่ายไปยังเมืองลาพูต้า หนึ่งในพื้นที่ที่ได้รับความเสียหายรุนแรงที่สุดในบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำอิรวดี การขนส่งเสื้อผ้าจะนำส่งโดยองค์กร Gitameit ซึ่งเป็นองค์กรเพื่อสังคมของพม่าในเมืองย่างกุ้ง

ซึ่งองค์กรนี้มีผู้คนจากหลายชาติพันธุ์ทำงานร่วมกัน ซึ่งขณะนี้ทางองค์กรได้ให้ช่วยเหลือประชาชนผู้ได้รับผลกระทบโดยการจัดหาการบริการต่างๆและอำนวยความสะดวกให้แก่ประชาชน รวมไปถึงการติดต่อองค์กรต่างๆเพื่อให้ความช่วยเหลือ

สถาบันการศึกษาการพัฒนาที่ยั่งยืน นานาชาติ จ.เชียงใหม่ เป็นองค์กรที่ช่วยประสานงานในเรื่องของการรับบริจาคและการส่งเสื้อผ้าไปยังชายแดน

ในวันที่ 1 มิถุนายนนี้ การขนส่งเสื้อผ้าเข้าบริเวณสามเหลี่ยมปากแม่น้ำในครั้งนีได้รับการอนุญาตอย่างเป็นทางการแล้ว

กรุณาใส่เสื้อผ้าในกล่องรับบริจาคในกล่องรับบริจาคที่โรงเรียนของท่าน

ขอบคุณสำหรับความอนุเคราะห์

สนใจติต่อ
คริสติน่า ฟิงค์ : 081 960 3924
นาฎลดา กลิ่นหอม : 081 530 4220

***************

ฉันรีบโทร.ไปหา ตามเบอร์ นาฏลดา เพระไม่กล้าโทร.คริสติน่า เพราะกลัวจะต้องพูดภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นเรื่อน่ากลัวมากสำหรับฉัน
โชคดีจริง ๆ ที่นาฏลดาเป็นคนไทย เราจึงตกลงส่งของกันที่มูลนิธิไทยรักษ์ป่า ซอยวัดอุโมงค์ ยามเช้าวันที่ 30 ใครต้องการไปส่งที่นั่นด้วยก็คงได้

Create Date : 28 พฤษภาคม 2551

Last Update : 28 พฤษภาคม 2551 17:11:24 น.

15 comments

Counter : 1050 Pageviews.

ขอเสื้อผ้าให้พี่ข้าด้วย
เอาใจช่วยนะพี่
เพราะข้านี้นุ่งน้อยห่มน้อย
แค่ผ้าเตี่ยวสีแดงฝืนเดียวก็เที่ยวได้ทั่ว

โดย: ตาพรานบุญ

วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:55:29 น.

สรีสวัสดีเจ้าพี่แพร จารุ

อ้อยจะเข้าเวียงวันที่31เช้า
อาจจะไม่ทัน แต่จะนำเสื้อผ้าบางส่วนจากแม่แจ่มไปสมทบด้วย ให้เอาไปไว้ที่ไหนดีเจ้า

ยังมีเวลาอีกสองวัน พรุ่งนี้กะมะรืนนี้จะลองพูดออกวิทยุด้วยเผื่อคนฟังจะร่วมมืออีกทางหนึ่ง ไม่แน่ใจว่าจะได้รับความร่วมมือมากแค่ไหน แต่คิดว่ามนุษยธรรมของผู้คนคงไม่เหือดแห้งจนเกินไปนัก

ตกลงวันที่31ให้อ้อยแวะทุ่งเสี้ยวก่อเจ้า หรือพี่แพรจะไปรอที่เวียงตั้งแต่วันที่30 เลยเจ้า

ปล.วันนั้นโทรหาแล้วแต่คาดว่าพี่คงยุ่งเลยบ่มีคนรับเจ้า

โดย: เจ๋วะรัฐถะ IP: 124.157.166.85 วันที่: 28 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:38:07 น.

ตายกันเป็นเบือ
เต็มบึง - - จนชาวบ้านเลิกเขี่ยศพทิ้งแล้ว

โดย: ม่วนน้อย

วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:7:01:10 น.

สวัสดีค่ะพี่ยาย
แหะ แหะ ไม่มีเสื้อผ้าไม่ใช้ติดบ้านเลยค่ะ
เพราะทุกปีจะทยอยรวบรวมไปฝากญาติๆลูกหลานที่ต่างจังหวัดที่"มีน้อยกว่า"
แต่ถึงมีก็ ไกลอยู่ดีเนาะ
ฝากกำลังใจก็ได้เนาะพี่เนาะ

ปล.วันนี้ติ่งอัพบล็อกเรื่องหนังสือพี่ถนอมนะคะ
เชิญไปชมได้จ้า

โดย: เสือจ้ะ

วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:15:14 น.

เจ๋วะรัฐถะ

พรุ่งนี้มากี่โมงค่ะ ถ้าไม่ลำบากแวะมารับด้วยนะคะ

วันนี้เป็นไข้หวัดนิดหน่อย พรุ่งนี้คงจะหายค่ะ มาช่วงเย็นๆ ใช่ไหม

ขอบคุณมากนะคะ

โดย: พี่ยาย IP: 117.47.230.168 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:57:39 น.

พี่ยายเจ้า พรุ่งนี้ออกแต่เช้าเลยเจ้า เพราะหมอนัดแม่9.30น.ตอนเช้า คือจะพาแม่ไปลอกตาด้วยน่ะเจ้า

พี่ยายสะดวกช่วงเช้าๆก่อเจ้า
ไปตอนเช้าพี่ยายพูดออกวิทยุที่cmเกี่ยวกับการขอรับบริจาคผ่านวิทยุด้วยก็ได้เจ้า จัดรายการด้วยกันน่ะเจ้า เอาบ๋อเจ้า

โดย: เจ๋วะรัฐถะ IP: 124.157.153.114 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:57:58 น.

พี่ยายเขียนบันทึกได้่น่าอ่านมากๆ โดยเฉพาะที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน
และเป็นงานเขียนที่ง่ายแต่งาม คนหนึ่งที่เขียนได้ดีคือ พี่โดม อีกคนที่เขียนได้ดี แต่มีการเสียดสีเล็กน้อยถึงปานกลางจนเป็นสไตล์ส่วนตัว คือ ลุงบูลย์
อ้อ...เสื้อผ้าไม่ค่อยจะมีกับเค้าหรอกครับ แต่ขอร่วมอนุโมทนาสำหรับผู้มีจิตกุศล (แหะๆ เป็นการทำบุญที่ลงทุนน้อยมั่กมาก)

โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.233 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:23:31 น.

ขอร่วมส่งกำลังใจให้ครับ

ภรารดรติภาพ

โดย: ดอกเสี้ยวขาว

วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:59:08 น.

เจ๋วะรัฐถะ

พี่ยังไม่มีทีท่าจะหายป่วยเลย สงสัยจะไปไม่ได้แล้ว พรุ่งนี้พี่จะโทร.หาแต่เช้า

ขอบคุณค่ะ

โดย: แพรจารุ IP: 117.47.230.105 วันที่: 30 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:14:55 น.

เจ๋วะรัฐถะ

น้องอ้อยเจ้า ตอนนี้เสื้อผ้าเด็กได้เยอะมาเลยค่ะ พรุ่งนี้เขาจะเอาไปให้ถึงที่เลยค่ะ

แต่พี่รู้ข่าวมาว่า เขาต้องการคนแยกเสื้อผ้านะคะ แยกเป็นสำหรับเด็กประมาณกี่ขวบ

เสื้อหรือผ้าห่มอะไรอย่างนี้ น้องอ้อยช่วยประกาศให้ทีน้องนักศึกษาใครว่างไปช่วยกันแยกผ้า

ติดต่อที่คุณ นาฎลดา (ปุ๊กกี้)
นาฎลดา กลิ่นหอม : 081 530 4220

คนไทยเราพร้อมที่จะช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยากจริง ๆ

แต่เมื่อเช้าข่าวว่านายกรัฐมนตรีของเรา เตรียมสลายม็อบพันธมิตร

โดย: แพรจารุ

วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:10:19:06 น.

พี่ยาย พี่ยายนี่เขาเรียกอะไรนะ ทวดรึป่าว ผมไม่รู้จักหรอก ชามา ไว้มีโอกาศคงได้รู้จักกัน
จะอ้างถึงพี่ยายนะ นับญาติกันดีหวา...

โดย: ตาพรานบุญ

วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:13:58:26 น.

ยาย บ้านพี่เรียกแม่เฒ่า ทวดคือแม่ของแม่เฒ่าอีกที ใครได้อยู่ถึงทวดถือว่าดีมาก

หรือใครมีทวดก็ถือว่าโชคดี เพราะทวดน่ารักสุด ๆ แล้ว

โดย: แพร จารุ IP: 222.123.21.111 วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:17:27 น.

สวัสดีค่ะน้ายาย

ไม่ได้มาคุยกับน้าเสียนาน
เม้นก่อนค่ะยังไม่ได้อ่าน
ตอนนี้หนูขึ้นปี 2 แล้ว
เรียนไม่หนัก
แต่วิชาที่เรียนค่อนข้างหนัก

น้าสบายดีนะค่ะ
ความดันน้าปรกติหรือเปล่า
ตอนปิดเทอมหนูไปออกค่ายมา
ได้วัดความคัน ตรวจพัฒนาการเด็กๆ สอนชาวบ้านตรวจมะเร็งเต้านม แล้วก็อีกหลายอย่างเลยค่ะ
ว่างๆน้าเข้าไปดูที่บล็อกนะค่ะ

โดย: เบญจวรรณ (lukkongpoka

) วันที่: 31 พฤษภาคม 2551 เวลา:21:51:11 น.

พี่ยายคะ..

มาร่วมให้กำลังใจด้วยคนค่ะ
อย่างนี้ต้องขออนุโมทนาบุญในสิ่งที่พี่ยายทำด้วยค่ะ

โดย: Nok_Noah

วันที่: 1 มิถุนายน 2551 เวลา:20:08:33 น.

อยากได้แบบฟอร์มจดหมายค่ะใครมีบ้างค่ะ

โดย: งั่ม..งั่ม IP: 192.168.10.199, 124.122.90.71 วันที่: 4 มิถุนายน 2553 เวลา:9:46:38 น.