หอดูดาวบนดอยอินทนนท์เอาอะไรแลกมา เธอได้หอนี้มาอย่างไร อ๋อ หอดูดาวนี้นะหรือ ...ฉันแลกมากับผืนป่าฝูงนกและแหล่งน้ำ ....................................... วันนี้เหนื่อยจังแต่อยากเขียนเรื่องใหม่ อยากเล่าให้ฟังว่าไปทำอะไรมาจึงเหนื่อยหนักหนา ความจริงก็ นั่งฟัง อยู่ในห้องแคบ ๆ นานถึงสามสี่ชั่วโมง ไปฟังประชุม เสวนา “ผลกระทบการสร้างหอดูดาวบนยอดดอยอินทนนท์” สำนักบริหารวิชาการมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งเกือบทุกฝ่าย ทั้งฝ่ายสร้าง และฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย คือไม่ได้คัดค้านหอดูดาว แต่ให้พิจารณาพื้นที่ซึ่งเหมาะสมกว่า เดี๋ยวจะบอกตอนท้ายว่า ใครบ้าง ตอนนี้จะเล่าคร่าว ๆ ก่อนว่า ทำไมถึงมีการเรียกร้องให้ทบทวนผลกระทบ ผู้เรียกร้องให้ทบทวนมีความเห็นอย่างนี้ค่ะ ภาพจาก //www.tongkwaogames.cmu.ac.th หอดูดาวบนดอยอินทนนท์ ไม่น่าจะเป็นความเหมาะสม เพราะว่า พื้นที่แคบๆ บริเวณยอดดอยเกินขีดจำกัดความสามารถของการรองรับของพื้นที่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาเรื่องการใช้น้ำ เนื่องจากเป็นจุดสูงสุด จึงไม่สามารถนำน้ำจากลำธารตามธรรมชาติมาใช้ แต่ต้องอาศัยน้ำสะสมใต้ดินที่มีอยู่ไม่มาก ซึ่งโดยส่วนใหญ่มาจากบริเวณป่าพรุพื้นที่ชุ่มน้ำอ่างกา พื้นที่ชุ่มน้ำอ่างกานี้ นับเป็นระบบนิเวศป่าพรุบนเขาสูงที่มีเอกลักษณ์พิเศษจำเพาะ ที่มีเพียงแห่งเดียวของประเทศ เป็นถิ่นอาศัยของพืชสัตว์เฉพาะถิ่นหายากหรือมีสถานะภาพใกล้สูญ หากมีการสร้างหอดูดาวขึ้นในบริเวณยอดดอย ระหว่างก่อสร้างและเมื่อสร้างเสร็จแล้ว จะมีกิจกรรมที่ต้องใช้น้ำอีกเป็นจำนวนมาก ซึ่งย่อมส่งผลกระทบต่อระดับน้ำใต้ดินและน้ำในพรุอ่างกา ทำให้ระบบนิเวศที่ประสพปัญหาอย่างหนักอยู่แล้วในปัจจุบัน เสื่อมโทรมลงไปอีกจนอาจเกินแก้ไข แน่นอนต้องสูญเสียพื้นที่สีเขียวไปอีก และเหนืออื่นใด ยังอยู่ใกล้กับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เนื่องจากเป็นที่ประดิษฐานของพระสถูปของพระเจ้าอินทวิชยานนท์ เจ้าหลวงเชียงใหม่องค์ที่ 7 อันเป็นที่เคารพสักการบูชาของชาวล้านนา จึงไม่สมควรก่อสร้างอาคารขนาดใหญ่ในบริเวณใกล้เคียง ดังนั้นควรจะพิจารณาที่อื่น การก่อสร้างโดยเฉพาะการปรับพื้นที่และการวางฐานราก ตอกเสาเข็มจะก่อให้เกิดมลพิษทางเสียง ฝุ่น และขยะ มีผลกระทบต่อสัตว์ป่า และนกเฉพาะถิ่นที่อาศัยบริเวณยอดดอย ในด้านความเหมาะสมในเชิงดาราศาสตร์ แม้จะตั้งอยู่บนจุดสูงสุด ซึ่งเอื้อกับทัศนวิสัยที่ดี ณ จุดจอมฟ้า แต่มีต้นไม้ใหญ่โดยรอบจึงไม่สามารถเห็นท้องฟ้าได้เป็นบริเวณกว้าง นอกจากนี้ จุดที่ตั้งอยู่ใกล้เคียงกับสถานีเรดาห์ของกองทัพอากาศ ซึ่งมีการเปิดไฟสว่างไสวทั้งคืน ย่อมมีมลภาวะทางแสง (ambient light) รบกวน มีเห็นความสำคัญของดาราศาสตร์และสนับสนุนให้มีการจัดตั้งหอดูดาวแห่งชาติของสถาบันวิจัยดาราศาสตร์ เพื่อความก้าวหน้าทางดาราศาสตร์ของไทยและของโลก หากแต่ใคร่ขอพิจารณาทางเลือกพื้นที่ในการก่อสร้างที่เหมาะสมในบริเวณอื่นใกล้เคียงแทน อาทิ เช่น พื้นที่โล่งใกล้ กม. 42 บริเวณดอยผาตั้ง และเส้นทางขุนวาง หรือที่อุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า จ. พิษณุโลก ที่อาจมีระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลต่ำกว่าเล็กน้อย แต่มีผลกระทบเสียหายต่อระบบนิเวศน้อยกว่าในระยะยาว ข้อมูลจาก (สมาคมอนุรักษ์นกและธรรมชาติล้านน) สำหรับการเสวนาในวันนี้จะมาเล่าให้ฟังในวันหลัง ...หนุกหนาน จะบอกให้ มีเรื่องน่าสนใจมาฝากอีกหนึ่งค่ะ ไปกินอาหารบ้านฉัน และไปคุยกันเรื่อง กินอยู่อย่างไรไม่ให้หมด จริง ๆ ไมได้พูดเล่นไปนอาหารบ้านฉัน (ฟรี) เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ..... อาหารบ้านฉัน หนังสือเล่มน่ารัก ๆ ที่บอกว่าที่บ้านฉันกินอยู่อย่างไร อาหารของฉันไม่ได้อยู่ในตลาดเท่านั้น ไม่ได้อยู่ในซุปเปอร์มาร์เกต แต่อยู่ที่หลังบ้านของฉันเอง อาหารบ้านฉัน เป็นหนังสือของ ปวีณา พรหมเมตจิต เยาวชนบ้านแม่เหียะใน นักศึกษาสถาบันราชภัฎ เชียงใหม่ มีพี่ผู้ร่วมดูแลหรือผู้ร่วมทำงานด้วย คือ ธนภูมิ อโศกตระกูล เป็นคนหนึ่งที่เชี่ยวชาญด้านอาหาร เขาเล่าว่า “ได้เข้ามาเที่ยวในแม่เหียะใน เมื่อประมาณสองปีที่แล้ว หลังจากนั้นก็ได้ไปเที่ยวที่นั่นบ่อย ๆ และได้รู้จักกับปวีณา พรหมเมตจิต ได้ทำกับข้าวกินกัน เมื่อรู้ว่าปวีณา เรียนคหกรรม ก็เลยชวนให้น้องรวบรวมสูตรอาหารของหมู่บ้านที่เกิดที่กินมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยและเขียนขึ้น ในระหว่างทำมีแม่ มีผู้ใหญ่หลาย ๆ คนในหมู่บ้านพวกป้า ๆ น้า ๆ มาชวนทำช่วยชิมและเล่าเรื่องอาหารต่าง ๆ เช่น ปวีณา ไม่เพียงแต่ยืนยันในศักดิ์ศรีและปัญญา เธอยังพยายามจะบอกว่าอาหารไม่ได้มาจากตลาดหรือซุปมาร์เกตและไม่ได้มาจากการเพาะปลูกเท่านั้นแต่เป็นของขวัญของธรรมชาติ และบอกว่าแหล่งอาหารอันอุดมสมบูรณ์นี้อาจจะถูกทำลาย เพราะจะถูกแปรเป็นแหล่งท่องเที่ยว การสูญเสียผืนดิน สูญเสียน้ำ เป็นเสียงเล็ก ๆ ของเด็กที่กำลังจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ ปวีณาอยู่ที่บ้านแม่เหียะในมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวด บ้านเธออุดมสมบูรณ์ เธอเดินขึ้นเขาลงห้วยเก็บเห็ด เก็บหน่อไม้ มาตั้งแต่เล็ก การเขียนหนังสือเล่มนี้นอกจากเป็นคำบอกเล่าเรื่องอาหารของบ้านเธอแล้ว เธอยังร้องขออยู่กลาย ๆว่า ขอแหล่งอาหารไว้ให้บ้านฉันเถอะ เพราะเมื่อสองปีที่ผ่านมามาโครงการต่าง ๆ เข้ามาในหมู่บ้านแม่เหียะในซึ่งกระทบต่อแหล่งอาหารของหมู่บ้าน เรื่องราวในสูตรอาหารของเธอ ควบคู่ไปกับเรื่องเล่าในสังคมหมู่บ้านที่เธออยู่ได้อย่างกลมกลืน เช่น ชีวิตผู้คนผูกพันอยู่กับป่าหลังบ้าน การทำมาหากินของคนในชุมชน ความรักในท้องถิ่นของตัวเอง ความสุข ความทุกข์และความหวัง ท้ายที่สุด เธอชวนเชิญไป กินข้าวที่บ้านและบอกว่า บ้านเธอนั้น กินอยู่อย่างไรก็ไม่หมด” เชิญมาอีกครั้งคะ วันที่ 21 นะคะ ไปกินอาหารของชาวแม่เหียะฝีมือป้าดวนและน้องปวีณา อาหารเมือง เช่นส้าผัก ไข่ปาม คั่วแคกบ มอบปู๋ ข้าวหลาม เป็นต้น ปวีณา พรมเมตจิต "อาหารบ้านฉัน"   Create Date : 17 ธันวาคม 2550 20 comments Last Update : 20 ธันวาคม 2550 13:58:51 น. Counter : 1849 Pageviews. Share Tweet

อ่อ เพิ่งทราบเลยค่ะ ว่าจะมีการสร้าง   โดย: dog....bok bok 18 ธันวาคม 2550 1:36:41 น.

poll ขอบคุณค่ะที่ส่งภาพน้องแตงโมเปลือยอกมาให้ดูพี่ดูแล้วค่ะและเก็บไว้เป้นส่วนตัวแล้วคะ แต่ตรงหน้ากล่องคอมเมนต์ขอเอาออกนะคะ เดี๋ยวคุณระเบียบรัตน์แกมาเปิดเจอ   โดย: แพรจารุ 18 ธันวาคม 2550 9:14:27 น.

dog....bok bok บอกว่าเพิ่งทราบว่ามีการสร้าง ใช่ค่ะเพิ่งทราบจริง ๆ ค่ะ พี่ก็เพิ่งทราบเมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ในที่ประชุมมีนักข่าวจากผู้จัดการถามเหมือนกันค่ะ ว่า ทำไมประชาชนไม่รู้หรือบอกก่อนที่จะดำเนินการ แต่เมื่อไปถึงงานที่เขาเสวนาก็พบว่า เขามีการทำแผนที่ รูปแบบการสร้างออกมาพร้อมแล้วนะ นี่เป็นข้อที่ควรตระหนักที่สุดว่าทำไมหน่วยงานของรัฐจึงหม่บอกกล่าวประชาชนเมื่อจะทำอะไร เพราะพื้นที่อุทยานไม่ได้เป็นของคนใดคนหนึ่งหรือของจังหวัดใดจังหวัดหนึ่งด้วย เจ้าหน้าที่อุทยาน รวมทั้งข้าราชการป่าไม้เป็นผู้ดูแลหาใช่เจ้าของใม่ เราว่าต้องทำเรื่องนี้ให้ชัดเจน ไม่อย่างนั้นก้จะมาบอกภายหลังว่า ก็ประชาชนในพื้นที่ไม่ว่าอะไร ก็ใครจะรู้ถ้าไม่บอกกล่าวกัน นี่ถ้าไม่มีใครทวงถามก็จะไม่มีการพูด ทำกันต่อไป ในที่ประชุมเสวนาก็เป็นไปด้วยดีนะเมื่อวาน เห็นว่าจะทบทวนสถานที่ว่าเหมาะสมเพียงใดค่ะ   โดย: แพรจารุ 18 ธันวาคม 2550 9:21:10 น.

เมืองไทยภูเขาหัวโล้นมีตั้งหลายที่ ที่ห่างเมืองห่างแสงสว่างมารบกวนแส งจากท้องฟ้าก็น่าจะพอหาได้ น่าจะลองหาที่ใหม่ดูนะครับ เหนื่อย แต่อยากเขียนเรื่องใหม่ เพลียใจแย่สิครับ ลุงเขียนเล่นๆเพียงแค่เรื่องสองเรื่องต้องหยุดเพราะเก่งไม่จริง คิดๆๆๆจะลองปัดฝุ่นอารมณ์ขีดเขียนให้ใสสว่างขึ้นมาอีก แต่ทำยากจริงๆ...   โดย: เขาพนม 18 ธันวาคม 2550 20:00:16 น.

สิ่งที่เสียไปกับสิ่งที่ได้มา เทียบคุณค่ากันได้ไหม ตรองแล้ว..ตรึกแล้ว บอกไม่ถูกว่าคิดอย่างไร เธอล่ะ..มองตาฉันแล้วเห็นด้วยเหมือนกันมั้ย..คนดี มองตากันก็เข้าใจ แลกสิ่งที่ได้มา กับสิ่งที่เสียไป ไม่คุ้มเลย -------------- มารายงานตัวแต่เนิ่นๆ บังเอิญมีโทรศัพท์เข้ามาตอนสามทุ่มเศษๆ ด้วยความใจร้อนก็เลยรับปากเขาว่าจะส่งงานตัวอย่างเว็บให้ดูพรุ่งนี้เช้า ฮะเอิ๊กๆ .. สนุกล่ะพี่..เมื่อคืนก็นอนดึก เมื่อเช้าก็ตื่นเช้า เดี๋ยวได้สนุกแน่ๆ..   โดย: สีน้ำฟ้า IP: 61.7.160.204 18 ธันวาคม 2550 23:52:31 น.

//lannabird.org/nuke/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=101&postdays=0&postorder=asc&start=0 เอามาฝากเรื่องหอดูดาวบนดอยอินทนนท์   โดย: แพรจารุ IP: 222.123.84.124 19 ธันวาคม 2550 8:21:09 น.

สวัสดีหน้าหนาวที่เชียงใหม่... จากวันฟ้าใสที่เมืองใต้ค่ะพี่ยาย นกอพยพหาที่อบอุ่นได้แล้วค่ะ... กลับมาซ่อมแซมรังเดิมที่ใยแมงมุมยึดเป็นบ้าน แต่ไอ้ตุ๊กสามขายังเฝ้าหน้าห้องอย่างจงรักภักดี แถมมีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นอีกหลายตัว.... ดาวบนฟ้า....ดาราดวงเดียว คนบนดิน....ไขว่คว้าดาราคนละดวง ปักธงบนยอดภูสูงบนดาวดวงไหนได้ ย่อมสำแดงศักดาว่าข้าถูก....ที่นำทางมา กระมังคะ...   โดย: ปลายแปรง 19 ธันวาคม 2550 10:22:27 น.

หนูเหนื่อยใจตามจริงๆ เค้าคงลืมความงามที่เรียบง่ายของเชียงใหม่ไป ถึงได้ขยันหาโปรเจคส์มาดึงดูดนักท่องเที่ยวกันนัก เฮ้อ...ขอไปปั่นงานก่อนแล้วจะมาอ่านเน้นๆ อีกทีค่ะ   โดย: เพลงฝนต้นลมหนาว 19 ธันวาคม 2550 12:03:45 น.

อยากไปจังเลย อยากดูลุงเทพเขียนภาพ   โดย: พราน IP: 124.157.182.73 19 ธันวาคม 2550 16:01:01 น.

คุณเขาพนม เข้าใจถูกต้องแล้วค่ะ เพลียใจจริง ๆ แหละ แต่ก็โชคดีอยู่บ้างที่มีเพื่อนดี ๆ อยู่มาก ที่คุยกันอยู่ในบล็อกก็ถือว่าเป็นมิตรภาพที่น่ายินดีที่ได้มาพบกัน พี่ก็ว่าอย่างงั้นแหละสีน้ำฟ้า ตาพราน ถ้ามาก็ยินดีนะ เอาของจากใต้มาฝากด้วย ได้ดูอาจารย์เทพเขียนรูปแน่ เคยไปที่บ้านอาจารย์เทพไหมแกมีแกลอรี่ส่วนตัวนะ บ้านแกประตูไม่ปิดด้วย   โดย: แพรจารุ 19 ธันวาคม 2550 21:03:54 น.

ปรายแปรง ใช้แล้วปลยแปรงย่อมสำแดงศักดิ์ดา จริง ๆ เพื่อนเราคนหนึ่งบอกว่า ทำเพื่อโชว์พาวเวอร์ น่าตลกกว่านั้นอีกสถานที่ยังไม่รู้จะเอาไปไว้ตรงไหน แต่กล้องดูดาวสั่งซื้อมาแล้ว จริง ๆ สร้างโมเดลแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเรื่องผลประทบต่อสิ่งแวดล้อม แล้วจะมาเล่าต่อ หนุกหนานค่ะ ถ้าไม่มีใครทวงถามก็ดำเนินกันต่อไปเรื่อย ๆ   โดย: แพรจารุ 19 ธันวาคม 2550 21:09:57 น.

เพลงฝนต้นหนาว ใช่แล้วเพลงฝนเขาขยันกันมากจริง ๆ   โดย: แพรจารุ 19 ธันวาคม 2550 21:14:36 น.

สวีสดีครับ คุณยาย น่าสนใจมากครับ สำหรับงานเปิดตัวหนังสือ "อาหารบ้านฉัน" กินอยู่อย่างไรไม่ให้หมด" เสียดายงานนดีๆ แต่งคงไม่ไปร่วมน่ะครับ คงต้องฝากคุณยายช่วยเก็บภาพ และเล่าเรื่องราวให้ฟังในบล๊อกน่ะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับผม   โดย: ดอกเสี้ยวขาว 20 ธันวาคม 2550 14:50:25 น.

ท้องฟ้าที่ยอดดอยสวยที่สุดในประเทศ   โดย: คนธรรมดา IP: 61.7.147.28 20 ธันวาคม 2550 15:35:36 น.

ไม่เห็นจะอยากดูดาวโดยใช้หอเล้ย ดูด้วยสองตาเราก็พอแล้ว   โดย: ธารดาว IP: 202.149.25.241 21 ธันวาคม 2550 4:59:08 น.

อยากไปมากเลย มีเหตุผลที่ไปไม่ได้อยู่ที่ บล๊อค เข้าไปอ่านสิคะ   โดย: malarn cha 21 ธันวาคม 2550 20:38:24 น.

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะน้ายาย น้ายายคงกำลังสนุกอยู่ในงานใช่ไหมค่ะเวลานี้ มีอาหารอร่อยอะไรบ้างเอ๋ย หนูมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง อาทิตย์นี้ไม่ได้กลับบ้านอยู่ที่หอไม่ได้ออกไปไหน นั่งเล่นเกม แล้วจู่ๆอาจารย์ก็มาประกาศว่าทางโรงพยาบาลต้องการเลือดด่วน เอาทุกกรุ๊ปเลย ใจหนูก็อยากบริจาค แต่ก็กลัวๆกล้าๆ นั่งเล่นเกมไป ตัดสินใจไป ในที่สุดก็ตัดสินใจไปบริจาค ไปชวนเพื่อนได้อีก 2 คน พอไปถึงเขาให้ชั่งน้ำหนัก เขาบอกว่าของพวกเราได้แค่คนละถุง เพราะหนักกันคนละ 50โลไม่ถึง 60 เจาะสายคู่ไม่ได้ ต้องเตรียมของใหม่ เพราะที่เขาเตรียมไว้สำหรับเจาะทีเดียว 2 ถุง ตอนนี้เราเลยได้มานั่งรอไปก่อน ยังไม่ได้บริจาค เดี๋ยวเขาให้กลับไปอีกทีค่ะ เพราะเขาจะเจาะของคนที่เจาะได้ทีละมากๆก่อน แต่ตอนนี้สมาชิกเหลือแค่ 2 คนแล้ว เพื่อนอีกคนได้เข้าเวรตอนเที่ยง ที่จะเล่าให้น้ายายฟัง หนูมีประสบการณ์บริจาคเลือดอยู่ 2 ครั้ง ครั้งแรกที่อำเภอบ้านเกิด ไม่นึกว่าจะมีคนไปแยะขนาดนั้น ที่หนูไปเพราะกำลังจะสอบเข้าเรียนเลยอยากทำบุญ และครั้งนี้ก็เหมือนกันคนเยอะมาก ทำเอาเลือดเราเหมือนไม่จำเป็นไปเลย แต่รู้สึกต่างจากครั้งแรก ครั้งนี้ไปเพราะอยากบริจาคจริงๆ ถึงจะกลัวเจ็บบ้างก็ตาม เพราะหลายครั้งที่อยากบริจาคแต่ทำไม่สำเร็จ เพราะกลัวเข็ม ตอนแรกหนูนึกว่ามีอุบัติเหตุหมู่ เขาถึงมาประกาศต้องการความช่วยเหลือด่วน แต่พอไปจริงๆ มีคนไข้คนเดียว แต่ป่วยเกี่ยวกับไขสันหลัง จึงต้องการเกร็ดเลือดด่วน แต่ไหนๆก็ตั่งใจแล้วเลยจะกลับไปอีกรอบหนึ่ง สนุกกับงานวันนี้นะค่ะ น้ายายเอารูปมาฝากบ้างนะค่ะ   โดย: เบญจวรรณ IP: 61.7.231.130 22 ธันวาคม 2550 12:32:17 น.

น้ายายยังไม่กลับมาอีกหรือค่ะ หนูกลับมาจากบริจาคเลือดแล้วนะ ไอ้หนูก็ทำใจตั้งนาน กว่าจะตัดสินใจได้ พอไปถึงกลับบอกว่าบริจาคไม่ได้ เอ๋อนะอุตสาเตรียมใจจนพร้อม แต่ร่างกายมันไม่ไหว มาคุยกับน้ายายต่อดีกว่า เห็นที่บ้านพี่ดอกเสี้ยวขาวเขามีข่าว น้าเห็นหรือยังค่ะ ข่าวที่บ้านน้าหนูก็พึ่งจะทราบจากที่นี้แหละค่ะ เห็นแล้วรู้สึกเหนื่อยนะค่ะ สร้างของใหม่ ของเก่าก็มักจะถูกทำลายเสียหายไป ไม่เหมือนเดิม   โดย: เบญจวรรณ (lukkongpoka ) 22 ธันวาคม 2550 15:43:40 น.

เหนื่อยได้แต่อย่าเพิ่งหมดแรงสู้นะคะพี่ยาย   โดย: เพลงฝนต้นลมหนาว 22 ธันวาคม 2550 18:29:24 น.

รักปอเสมอ 4/1   โดย: แฟนเก่า ***7214313 IP: 118.174.212.237 20 กรกฎาคม 2551 20:11:02 น.