สิ่งที่ฉันเห็น..
ห้องๆหนี่งในแคมกบ สิ่งที่ฉันเห็น..
หลายๆคนพยายามแสดงออกในสิ่งที่ตัวเองเชื่อว่าดี
แสดงออกอยากให้คนยอมรับ ชอบ สนุก และ เอนเตอร์เทน
พวกเขาเหล่านั้น ทุ่มสุดตัว แสดงหมดใจ
ไม่มีการกระทำที่หยาบโลน ..
มีแต่ความเชื่อที่ว่า อ่ะไรก็ได้ที่ดูแปลก น่าเกลียด และ ตลกขบขัน
ดึงดูดผู้คนให้เข้ามามีความสุขในห้องนั้น..

ฉันเผ้าดู มอง และค้นหาความจริง
สิ่งที่ฉันเห็น ในแววตาพวกเธอ ไม่มีความสุข
สิ่งที่เธอแสดงผ่านการแต่งแต้ม จากเครื่องสำอางค์ สวยในแบบของเธอ
เสื้อผ้าที่ลงทุนคิดและทำออกมาให้ดูแล้ว เฮฮา คนดูพอใจ..

ในสายตาพวกเธอ ความสุขอยู่ที่ใหน ฉันมองไม่เห็น
ฉันหามันไม่เจอ.

ฉันเคยถามเพือนๆบางคน สิ่งที่เค้าแสดง ต้องการสื่ออ่ะไร
เค้าบอก ทำให้คนอื่นพอใจ มีความสุข แล้วเราจะมีความสุข..
ฉันถามต่อ แสดงเสร็จแล้ว มีความสุขจริงมั้ย
คำตอบที่ได้ เวลาที่พวกเค้าหัวเราะ แสดงออก ทำเป็นร่าเริง ทำให้คนดูสนุกสนาน
เบิ้องหลังภาพเหล่านั้น มันอาจเป็นภาพที่หลายๆคนนึกไม่ถึง มันแค่ การแสดง..

หลังจากเห็นภาพในวันนี้จากห้องนั้นแล้ว บอกได้เลย ฉันไม่มีความสุขที่ได้เห็นมัน..

ฉันไม่ได้มีความสุข บนความทุกข์ของผู้คน ฉันจะมีความสุขได้จากหัวใจที่มีความสุขอย่างแท้จริง
ฉันไม่เคยชินกับการแกล้งปั้นหน้าตาให้มีความสุข แต่ใจทุกข์
ฉันตีสองหน้าไม่เก่ง.. ฉันเป็น ฉันยิ้ม ฉันหัวเราะได้ เพราะข้างในมันมีความสุข..

ฉันนึกถึงสิ่งต่างๆที่ฉันทำและ แสดงออกในวันนี้..
มันแตกต่างจากคนที่แสดงในแคมกบมั้ย
ฉันหัวเราะ วันนี้ฉันก็แสดง นี่ไม่ใช่ตัวฉัน
ต่อหน้าผู้คนที่รายล้อม ฉันทำตัวสนุกสนานไปเรื่อยๆ
เสียงหัวเราะของฉันในวันนี้แห้งแล้ง ..
ความสดใสในแววตาหายไป
ฉันบอกและแสดงกับใครๆหลายคนว่าฉันไม่เป็นอ่ะไร

แต่พอประตูบานใหญ๋ปิดลง
ฉันหมดแรงฟุบหน้าลงข้างประตู
ฉันกลายเป็นฉันอีกคน ที่อ่อนแอ
ฉันไม่แข็งแรงอย่างที่แสดงให้ใครๆเห็น
ฉันมีน้ำตา..

ฉันร้องให้หลังประตูบานใหญ่
ที่ๆจะไม่มีใครมองเห็นฉันอ่อนแอ
ฉันจะร่ำร้องให้พอแก่ใจ ให้สาสมใจ
เพือเวลาที่ฉันจะต้องออกไป พบใครต่อใครอีกมากมายจากโลกภายนอก
เค้าจะได้ไม่ต้องทุกข์ใจไปกับฉัน มีความสุขกับสิ่งที่ฉันแสดง..

ฉันทำให้คนทุกๆคนยิ้ม หัวเราะ และ มีความสุขได้เมือพบฉัน
แต่ ฉันจะไม่มีวันให้ใครๆได้เห็นเวลาที่ฉันอ่อนแอ..

** ผมยังอยู่ได้ดี เมือไม่มีคุณ..




Create Date : 29 เมษายน 2551
Last Update : 29 เมษายน 2551 0:07:47 น.
Counter : 471 Pageviews.

4 comments
  
เป็นนิยายหรือป่าวค่ะ แต่งได้เก่งจังค่ะ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บ้านนะค๊า ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
โดย: still_wake_up วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:2:16:04 น.
  
ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะค่ะ
โดย: Candydolls วันที่: 29 เมษายน 2551 เวลา:10:01:27 น.
  
โดย: GFS (girl from sea ) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:11:34:48 น.
  
เราจะหลอกคนอื่นได้..
แต่เราหลอกตัวเราเองไม่ได้หรอกค่ะ..
จงยิ้มรับกับทุกสถานการณ์
โดย: GFS (girl from sea ) วันที่: 2 มิถุนายน 2551 เวลา:11:36:09 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

yjam
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



ถนนบางสาย..

ทำไมมัันยาวจัง

บางเส้นก้สั้นนิดเดียว

แต่ เส้นใหนจะเป็นเส้นสุดท้ายวะ..

เดินทางไกลไปมั้ยเนี่ยชั้น..

จะไปใหน ไปทำไม ไปอย่างไรก้็ไ่มรู้

รู้แต่ ต้องก้าวเดินต่อไป

เท่านั้นเอง ..
เมษายน 2551

 
 
2
3
4
5
6
7
8
10
11
13
14
17
19
20
23
24
25
27
 
 
All Blog