บททดสอบที่ ยากสาหัส ...

06/08/51
บททดสอบที่ยากสาหัส..
งานใหม่ ที่สาหัสกว่าการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ เจองานนี้เข้าไปผมถอยกรูดเลย โจทย์ยากมากๆ เพราะ โจทย์มันเคลื่อนที่ได้ แล้วถึงจะมองเห็นกันชัดๆ ก็พูดสื่อสารกันไม่ได้ เจอโจทย์นี้เข้าไป ผมใบ้รัปประทาน ไม่รู้จะเริ่มไงดี น้อยมากที่เจอคนที่น่าจะคุยได้ แต่ ด้วยความหนาของชุดคำถาม ที่คุยกันไม่น้อยกว่า 120 นาทีนั้น เล่นเอาผมจุก ลองอยู่สองวันมี 1 รายอยากช่วยเหลือ แต่ งานมันไม่ผ่าน กะเมคงานก็ ไงอยู่
เลยกลับมานอนอีก 1 อาทิตย์ ไม่ได้ว่างหรอก ไปหาหมอ เจาะเอาหนองที่เปลือกตาออก เจ็บชะมัด หนองพุ่งปรี้ดดดดด.. เลือดท่วมตา เล่นเอาผมนอนช๊อค พยายาบาลบอกอย่าเกร็งสิคระ อย่าเกร็ง ใครจะทำได้ฟระ เล่นแทงเข็มบนเนื้อ ตรงขนตา เห็นกันจะๆ ขนาดนั้น มั้นต้องเกร็งม่างแหละ กำจริง เดินยาไม่เข้า แต่หนองดันวิ่งสวนออกสะงั้น เอาไงดีอ่ะตรู ค่อยๆผ่อนอาการตัวเอง เออ ยาค่อยเข้าไปนิดนึง ป้าพยาบาลก็คอยปลอบใจ แล้วก็เอาปลายเข็ม เจาะๆ หนองต่อ เจ็บจี้ดดดดดดดดดดดด . ป้าเอ้ย ( แกค่อยๆทำแหละครับ แต่แหม เจ็บว่ะ )
ป้าแกขู่สำทับ บอกต้องเดินยาอีกเข็ม จะได้หายเจ็บ ( ยาชา ) แล้วควักเอาหนองออกต่อ คราวนี้ตัวแข็งเป็กเลยครับ โรบอทคุงมาแล้ว นอนนิ่งเลย ว่าแล้วป้าแกก็เอาไม้เขี่ยคล้ายๆ ไม้แคะหู แล้วขูดๆ ตักๆ เอาหนองออก เจ็บสุดๆ ยามันยังไม่ออกฤทธิ์ เผลอปากร้องโอย ออกไปแกเลยหยุด แล้วเอาสำลีก้อนเท่าชาม มาซับหนองกับเลือดออก แล้วกดๆ กะให้หนองที่ค้างในแผลมันออกมาให้ได้ แต่ ไอ้อ้วนคนนี้จะตายเอา เสียงปริดๆ ( เสียงหนองพุ่งอ่ะ ) หมดสำลีไปสามก้อนยักษ์ ค่อยสะอาดหน่อย แกล้างปากแผลต่อ แล้วเอาเจลมาละเลงบนลูกตาผม แล้วให้ผมหลับตา อูย ไอ้ตอนจะหลับตานี่แหละ เจ็บชะมัด ตามันกระพริบไง โหยปวดสุดๆ
พอหลับตาได้แกสั่งให้กลิ้งลูกตาไปรอบๆ ให้เจลมันคลุมไว้จะได้เจ็บน้อยลง ฮือ น้ำตาใหลพรากๆ คราวนี้โดนเขกกะโหลก ป้าแก ต้องมานั่งซับเลือดต่อ เพราะน้ำตามันดันไปโดนแผลอ่ะ ล้างใหม่แล้วคัดเลือด เสร็จปุป คราวนี้ ก็ปิดๆๆๆๆ แปะๆๆๆๆๆ แล้วผมก็กลายเป็นไอ้บอดซาโตชิ ณ วินาทีนั้น สมองผมเลิกสั่งงานชั่วคราว รู้สึกแต่ว่า หน้ามันชาไปครึ่งด้าน ยาชาเพิ่งออกฤทธิ์ กำของตรู นอนน้ำตาคลอ ให้ป้าพยาบาลแก ดูเล่นๆไปสักแปป ค่อยๆ คลานลงจากเตียง โอย แม่เอ้ย โลกหมุนได้ แถม โดนปิดบอดไปข้างไม่พอ ไอ้สำลีมันใหญ่ กว่าดั้งผม ทีนี้ตอนใส่แว่นมันก็ใส่ไม่ได้ กำแล้ว กลับบ้านไงอ่ะนี้ มองมะเหง 5555
ทำไมไม่มีแฟนมาดูแลฟระ ฮือ ๆ ชีวิตน้อ ค่อยๆ สวมแว่นไว้เอามือประคองแว่นไปด้วย เดินด้วย ( ไม่ใส่ กลัวตกบันไดเลื่อนโรงพยาบาลอ่ะ ) อาการปวดหนุบหนับเริ่มมาเล่นงานหนังตาผม ตามด้วยอาการเต้นจังหวะแทงโก้ของหนังตาข้างที่เจาะเอาหนองออก เล่นเอาผมแทบคลั่ง ปวดเวอะ ข้าวกลางวันก็ยังไม่ได้กิน หิวสุดๆ ไม่รู้ทำไงดี ลงลิฟท์มาถึงชั้น 1 ตรงประตูทางออกได้ผมจ้ำอ้าว เข้าหาแท็กซี่ สี่ชมพูแปร็ดดดด คันแรกที่เห็น เปิดประตูปั๊ป ก้มเข้านั่งปุป เวงกรรม อารมณ์ปวดๆแผล แล้วก็มองเห็นไม่ถนัด หัวโขกสิครับ ดังโป้ก ฮือๆ คราวนี้เลิกอายล่ะ แหกปากร้อง ดังกว่าน้องแก้มเดอร์สตาร์อีก พอมุดเข้ารถได้ ก็ฉุนสุดๆ ไอ้คนขับครับ มันนั่งฮาเอา ไม่เกรงใจ เลยปิดประตูประชดมันสะเลย ไปบ้านตรูด่วนนนนนนนนนนน . ไกล้ตายแล้ววุ้ย
ไอ้บร้านี่ก็กวนสุดยอดครับ มันไม่เข้าซอยตรง พาไปอ้อมสะงั้น ผมงี้เลือดขึ้นหน้า จนวิ่งออกปากแผลอีกรอบ เลยถามไปตรงๆ น้องๆ เคยเล่นเกมส์จีทีเอมั้ย หือ เคยมั้ยอ่ะ สงสัยมันอ่านข่าวตอนเช้ามา มันเลยรีบวกรถกลับ เข้าทางตรง ไม่เกิน 10 นาที ถึงบ้าน หมดค่าโง่ ไป 50 บาท หากินกับคนเจ็บป่วยแบบนี้ ไม่เจริญแน่แกร ตรุแค้นวุ้ย ไอ้เจ้าของอู่มันอ่ะ เพื่อนกัน หมดอนาคตแน่มรึง ถึงบ้านปุป ผมโทรหาเพือนบอกเลขเบอร์รถ เวลา แล้วก็ หน้าตาไอ้คนขับ เรียบร้อย เสร็จแน่แกรเอ้ยยยยยยย..
อารมณ์หิวยังไม่หาย ผมเดินถือจานข้าวไปร้านค้า สั่งของมาทานแล้ววานส่งที่ห้องให้ด้วย ปวดตาฉิบ ทานข้าวเสร็จ อัดยาตามไปสองเม็ด ( พาราอ่ะ ) แล้วนอนเลย เวงจิง ท่าแมวน้ำเกยหาดที่ชอบก็นอนไม่ได้ มันไปดึงแผลให้ปวดอ่ะ เอาใหม่ ท่าใหม่ เอาท่าแมวเหมียวคลั่งรักแล้วกัน เพราะตอนนั้นมันไกล้คลั่งจริงๆ ยาชาเริ่มหมดฤทธิ์ ตาบวมกว่าตอนไปหาหมออีก สลบครับ งานนี้ ตื่นมาอีกทีไกล้ 6 โมงเย็น หมอบอกให้เปิดหลัง 6 โมงเย็นได้ ค่อยดีขึ้นหน่อย ตาหายบวม แล้วก็ยุบไปเยอะแล้ว ยังปวดนิดๆ แล้วก็ หิวอีกรอบ ( เพิ่งได้กินข้าวเช้า ตอน 4 โมงเย็นเองอ่ะ ) เอาวะ อีกรอบ ไปร้านค้า คราวนี้สั่งเบิ้ลครับ ไม่อยากออกมาเดิน
ตุนของกินเพียบยังกะต้องนอนหลายวัน ( จริงๆตะกละอ่ะ อิอิ ) อิ่มเสร็จ นั่งปรับอารมณ์ สักพัก ลุ้นๆว่าถ้าเอาสำลีที่โปะตาอยู่ออกเนี่ย ตามันจะย้อยออกมาด้วยมะ ฮี่ๆ แล้วก็ค่อยๆ เอาออก โห หนองท่วมเลยครับ เลือดอีกเพียบ งานนี้ ไกล้เป็นลมล่ะ กระจก ส่องกระจกด่วน โห ฝีมืออิป้าพยาบาล แผลเนียนดีจริงๆ ยังเป็นตุ่มๆอยู่ แต่ยุบไปมากแล้ว ยังเจ็บจี้ดๆๆๆๆๆ กินพาราตามอีกสองเม็ด อาบน้ำ เปิดวิทยุฟังแล้วหลับเมื่อไหร่ไม่รู้ตัวเลยอ่ะ
เช้ามาตื่นปุป มองไรไม่เหงเลย เอาแล้ว บอดแน่ตรู เกย์อ้วนเอ้ย แก ตายแน่ แต่เอ่แสงมัวๆ ค่อยๆเอามือคลำๆ แล้วโห ขี้ตา ท่วมเลย ค่อยๆแคะออกทีละข้าง สุดยอดเจลทะลวงใส้เจงๆ อาบน้ำเสร็จ ผมมานั่งส่องกระจกดูแผลอีกรอบ อื่ม ไงดีอ่ะ หนองไม่มีแระ ยังมีบวมๆแดงๆ นิดนึงยุบลงกว่าเมื่อวานเยอะเลย แทบหายเป็นปรกติแระ ป้าพยาบาลจอมซาดิสส์นี่ ก็ฝีมือดีนะ อิอิเลยโดดงานนอนอยู่บ้านอีกวัน ลองใส่แว่นออกไปหาไรกินแล้ว เดินยังแกว่งๆ รอดูอาการอีกวันแล้วกัน กะวันศุกร์ จะออกไปรับงานมาทำอีกรอบ เดือนนี้ยังมะมีงานสะสมเลยอ่ะ คับ




ปล. อยากมีแฟนอ่ะ มะสบายทีไรลำบากทุกที เฮ้อ คิดถึงนาย นะ คิดถึงแก็งค์ป้าแต๋วเรนเจอร์ด้วย แล้วก็ คิดถึงคนอ่านทุกๆคนนะครับ

ปล. 2 ตอนนี้ก็เริ่มจับแนวทางในงานที่ทำได้บ้างแล้ว เริ่มไหลไปตามแนวงาน ปรับตัวรับสภาพได้ค่อนข้างมากแล้วจ่ะ..

นายปลาดาว...

Create Date : 16 สิงหาคม 2551 Last Update : 16 สิงหาคม 2551 1:59:43 น. Counter : 624 Pageviews.		3 comments
Share Tweet