เมื่อวานไปดูหนังเรื่องนี้มาค่ะ "รถไฟฟ้ามาหานะเธอ" หนังเรื่องนี้ไม่ใช่หนังที่มีสาระอะไรมากมาย แต่เป็นเรื่องที่แป๋วว่ากระแสแรงพอสมควร อาจจะเป็นเพราะเรื่องราวของหนังดูเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ใกล้ๆ ตัวเรานี่เอง เมื่อวานเป็นวันที่เข้าฉายวันแรก(ไม่รวมรอบสื่อมวลชน) ที่ออฟฟิศแป๋วพอถึงเวลาเลิกงานปุ๊บ ก็แทบจะกลายเป็นออฟฟิศร้างไปในทันที ต่างคนต่างพากันไปดูหนังเรื่องนี้ ซึ่งปกติแล้วพอถึงเวลาเลิกงานกว่าจะกลับกันก็อ้อยอิ่งปาไป1ทุ่มนู่นแน่ะ

เมื่อวานเปลี่ยนสถานที่ที่ดูประจำๆ อย่างเมเจอร์รัชโยธิน และเซ็นทรัลลาดพร้าว เพราะคาดการณ์ว่าคนจะต้องเยอะอย่างแน่นอน นั่งรถออกไปรถก็ติดพอสมควร ก็เลยเปลี่ยนใจไปดูที่เดอะมอลล์งามฯ กันแทน ไปถึงก็ซื้อตั๋วรอบ 18.30 คนดูไม่เต็มโรงแต่ก็ก็ถือว่าเยอะพอสมควรในทุกๆ รอบ





แป๋วว่าหลายๆ คนค่อนข้างจะอินกับหนังเรื่องนี้นะ ไม่ว่าจะโสดหรือไม่โสด อย่างแรกเลย คนโสดก็ต้องอินล่ะ เพราะพระ-นางก็โสดนี่นะ ยิ่งสาวโสดด้วยแล้ว คงจะอิจฉาเหมยลี่กันเป็นแน่ ไม่ใช่เพราะอิจฉาที่ได้คู่กันเคนหรอกนะคะ แต่ชีวิตคนเราผ่านมาตั้งแต่กี่แดดกี่ฝน กว่าจะมาเจอคนที่ถูกใจได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ดูไปก็อิจฉาไป คิดตามไปว่า เมื่อไหร่เราจะเจอบ้างนะ





เรื่องนี้มีเรื่องที่โดนใจอยู่หลายอย่างเหมือนกัน ถ้าในวันนึงเราเจอคนที่ชอบและคิดว่าใช่ ไปเที่ยวใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข แล้วอยู่ๆ ต้องรู้ว่าต้องจากกันในอีก 2 วันข้างหน้า จะทำยังไง เหมยลี่ตัดสินใจที่จะไม่สานความสัมพันธ์ต่อ เพราะ "ลุง" ต้องไปเรียนต่อที่เยอรมัน 2 ปี และถ้ากลับมายังทำงานอยู่ที่เดิม การใช้ชีวิตก็ยังต้องสวนทางกัน มันทำให้มองเห็นว่า ต่อให้รักกันแค่ไหน แต่ถ้าการดำเนินชีวิตมันสวนทางกัน มันก็เป็นเรื่องยากที่จะเดินไปด้วยกันได้อย่างราบรื่น แป๋วก็เคยคิดแบบเหมยลี่นะ ถ้าเจอแล้วต้องจากกันแบบนี้ สู้ไม่ต้องรู้จักกันเลยดีกว่า

ตอนที่ดูทีเซอร์เรื่องนี้ ชอบประโยคที่เหมยลี่พูดว่า "ถ้ามีแฟนแล้ว เค้าไม่ว่างมากินข้าวกับเรา ไม่มีเวลาไปไหนมาไหนกับเรา จะมีแฟนทำไมวะ" แต่พอได้ดูหนังแล้ว กลับชอบประโยคที่เป็ด (โอปอลล์) พูดกับเหมยลี่มากกว่า เป็ดตอบประโยคนั้นของเหมยลี่ว่า "เราไม่ได้มีแฟนไว้เพื่อจะต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แต่เรามีแฟนเพื่อให้รู้ว่ายังมีอีกคนที่รักเราอยู่" ได้ฟังแล้วก็ อืมมม...จริงแฮะ



สรุปว่าปลื้มหนังเรื่องนี้มากๆ ค่ะ แป๋วว่าใครที่ได้ดูแล้วก็คงจะรู้สึกไม่ค่อยต่างกันนะ ขำขันฮามากๆ แต่พอถึงตอนเศร้า ก็ร้องไห้ได้เหมือนกัน ช่วงเศร้าก็ไม่ได้เศร้าแบบถึงขั้นที่จะต้องร้องไห้เสียน้ำตามากมายนะคะ แต่มันอาจจะโดน อินไปบ้างก็เลยน้ำตาไหล ซึ้งค่ะซึ้ง ^^



เครดิตรูป :: //www.thaicinema.org/kits157rodfai.asp