ตะลอนทัวร์อีสาน สำเร็จ เสร็จสิ้นไปแล้ว กับการตะลอนทัวร์อีสาน กับภารกิจตากล้องจำเป็น ออกเดินทางตั้งแต่วันที่21 ธันวา แวะกลับบ้านที่โคราชได้1ชั่วโมง ก็ไปบุรีรัมย์ต่อ แล้ว2ทุ่มครึ่งของวันเดียวกันก็ออกเดินทางไปมหาสารคาม แค่นี้ก็เดินทางทั้งวันจนเหนื่อยแล้ว ไปถึงมหาสารคามตอนประมาณเที่ยงคืน ก็หลับพักผ่อนเอาแรง ตื่นมาประมาณตีสี่ ก็ทำหน้าที่ เป็นตากล้องจำเป็นและคอยดูแลบัณฑิต ซับหน้า กางร่ม ซื้อน้ำ ตกลงเป็นพี่หรือเป็นเบ้มันกันแน่ฟระเนี่ยะน้องสาวที่เคารพ น้องสาวเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรรอบบ่าย กว่าจะออกจากหอประชุมก็ปาไปห้าโมง ออกมาถ่ายรูปกับเพื่อนๆ อีกจนมืดค่ำ ตากล้องก็เดินตามบัณฑิต ตามญาติบัณฑิต(ก็ญาติเราเอง) กว่าจะได้ขึ้นรถกันฟ้าก็มืดแล้ว รถติดวนอยู่ในมหาลัยตั้งแต่หกโมงกว่าจนทุ่มกว่า ต้องรีบมาส่งเราข้นรถทัวร์เพื่อกลับกรุงเทพ ที่บริษัทรถทัวร์คนเยอะมาก ได้ตั๋วรอบเร็วสุด 3 ทุ่ม พอได้ตั๋ว ญาติก็ปล่ิยเราทิ้งไว้ แล้วก็เดินทางกลับบุรีรัมย์กันไป เราก็นั่งรอรถต่อไป จนเวลาประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง มีผู้โดย1 คนที่ไม่มาตามเวลารถเที่ยวนั้น พนักงานเลยเรียกใครขึ้นไปแทน เห็นว่าเป็นเบาะเดี๋ยวนั่งสบาย เลยรีบลุกขึ้นไป สรุปว่าได้เปลี่ยนรถจากเที่ยว 3 ทุ่มเป็น 2 ทุ่มครึ่ง พอขึ้นรถได้ จัดการอาหารเรียบร้อย ก็ปิดตาลงด้วยความเหนื่อย มารู้สึกตัวอีกทีที่บขส.โคราช แล้วก็หลับต่อ หลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ ก็ต้องสะดุ้งตื่น เพราะรถไปกระแทกกับอะไรซักอย่างพร้อมด้วยเสียงดังโครม!!! แล้วก็ได้ยินเสียงแกร๊กๆๆๆๆๆ เหมือนมีอะไรเข้าไปติดอยู่ในวงล้อ พร้อมกับรถที่ส่ายไปมา ใจเต้นแรง หายใจไม่ทั่วท้อง แล้วรถก็ไปจอดข้างทาง(อย่างปกติ) พยายามมองว่าเป็นส่วนไหนของประเทศไทย เห็นว่าเป็นจุดพักรถชื่อ พรพัฒนา(ถ้าจำไม่ผิด) ดูนาฬิกาเวลาประมาณเที่ยงคืนยี่สิบนาที รถจอดอยู่นิ่งๆ อย่างนั้นประมาณ 20 นาที ก็เคลื่อนตัวออกไปอีกครั้ง พยายามมองถึงได้รู้ว่าอยู่ที่ปากช่อง แต่คราวนี้รู้สึกว่าการเคลื่อนตัวของรถจะไม่เหมือนเดิม รู้สึกว่าโคลงไปโคลงมา ล้อส่ายๆ เพราะนั่งตรงล้อพอดีเลยรู้สึกถึงความสั่นได้อย่างชัดเจน รถวิ่งต่อมาได้อีกซักพักก็เห็นว่ามีรถทัวร์บริษัทเดียวกันจอดรออีก 2 คัน ที่อู่ปะยางรถ หลังจากนั้นก็ทำการเปลี่ยนล้อรถ ใช้ยางอะไหล่ของรถอีกคัน สภาพยางที่ถอดออกมา แตกเป็นทางยาว พร้อมทั้งผิวยางด้านนอกก็ขาดออกไปเกือบหมด จนกระทั่งเปลี่ยนยางเสร็จ รถทั้งหมดก็เคลื่อนตัวออกไปมุ่งหน้าสู่กรุงเทพ จนแล้วจนรอดก็ไม่รู้ว่า รถทัวร์ชนเข้ากับอะไร แต่มันทำให้กลัวและใจสั่นมากๆ พยายามฝืนตัวเองไว้ไม่ให้หลับไปอีก มีความรู้สึกเหมือนว่า ถ้าหลับแล้วจะไม่ได้ตื่นขึ้นมา ทำไมรู้สึกแบบนั้นก็ไม่รู้ ก็ฝืนตัวเอง หลับๆ ตื่นๆ มาจนถึงกรุงเทพ และกลับถึงที่พักอย่างปลอดภัย การเดินทางครั้งนี้มันช่างเหนื่อยจริงๆ ได้ประสบการณ์ระทึกใจ พร้อมกับผดผื่นแดงกลับมาเต็มตัวอีกแล้ว   Create Date : 23 ธันวาคม 2553 10 comments Last Update : 23 ธันวาคม 2553 10:43:21 น. Counter : 642 Pageviews. Share Tweet

ฝีมือการถ่ายภาพเยี่ยมไปเลย...^^ ดีแล้วนะที่ไม่เกิดอุบัติเหตุร้ายแรง นู๋แป๋วสบายดีนะ คิดถุงคิดถุง ปีใหม่ไปตะลอนที่ไหนอีกล่ะจ๊ะ   โดย: พี่นีลเอง IP: 124.120.104.47 23 ธันวาคม 2553 11:16:14 น.

เป็นการเดินทางที่อ่านแล้ว นึกภาพออกเลยค่ะ   โดย: kwan_3023 23 ธันวาคม 2553 12:00:34 น.

[ กดเบาๆนะจ๊ะ ] มาส่งความคิดถึงยามดึก .ใกล้คริสมาสต์แล้วไม่มีหิมะเลยบ้านเรามี รอยยิ้มและความคิดถึงอะนะ .. ขอบคุณ สำหรับเม๊นท์..p'pord / รักษาสุขภาพด้วยนะจ๊ะ. .. take-care   โดย: พี่ป๊อด 24 ธันวาคม 2553 1:59:37 น.

จำได้ไหมว่าใคร ลั่นลา พี่ตั้มครับจำได้ป่าว นู๋แป๋ว   โดย: เราชื่อตั้ม MPB 27 ธันวาคม 2553 20:43:35 น.

สวัสดีปีใหม่จ้า....มีความสุขมากๆน๊า   โดย: NuHring 31 ธันวาคม 2553 22:24:00 น.

โดย: กะว่าก๋า 1 มกราคม 2554 8:16:05 น.

สวัสดีใหม่จ๊ะแป๊ว   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 3 มกราคม 2554 7:27:14 น.

สวัสดีปีใหม่จ้าคนสวย...^^   โดย: พี่นีลเอง IP: 110.168.109.144 4 มกราคม 2554 13:08:32 น.

มีความสุขมากๆเช่นกันนะครับน้องแป๋ว   โดย: กะว่าก๋า 4 มกราคม 2554 14:54:29 น.

อยากออกทริปทุกครั้งจ๊ะแป๊ว แต่ติดขัดตรงติดงานประจำนี่แหละ ไม่รู้จะทำอย่างไร ทริปน่านคราวนี้ ถ่ายรูปสวย ๆ มาฝากกันด้วยนะจ๊ะ   โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 5 มกราคม 2554 7:23:49 น.