|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
.....~~Oxford Diary : นิยายรักนักเรียนทุนไทยในต่างแดน - preview~~.....
เกียรติภูมิและศักดิ์ศรีแห่งความเป็นนักเรียนทุนทำให้เธอได้มายืนอยู่ ณ ที่แห่งนี้
Oxford เมืองแห่งการศึกษาระดับโลก
เป้าหมายของเธอคือ
Philosophy, Politics, and Economics คอร์สที่เข้ายากที่สุดอันดับต้นๆของโลก
และ
Balliol College แห่งมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด คอลเลจอันดับหนึ่งสำหรับ PPE และของโลกอีกเช่นกัน
สัมผัสที่หกของเธอพร่ำกระซิบกระซาบรำพันว่า
Balliol (เบเลียล) คือที่ของเธอ!
ครั้งหนึ่ง ดวงตาสีน้ำตาลเข้มเคยส่องกระกายวิบวับยามที่เธอยืนมองหอคอยอาคารที่ตั้งตระหง่าน ณ ถนนสายนี้
ครั้งหนึ่ง เธอเคยมีที่นั่ง ณ คอลเลจแห่งนี้
ครั้งหนึ่ง เธอเคยยืนกลางสนามเพื่อทอดมองอาคารเรียนรอบตัวเปล่งแสงสว่างไสวโชติช่วงด้วยดวงไฟสีส้มเหลืองนับร้อยดวง
ที่นี่คือที่ของเธอ
ที่เดียว และเธอจะไม่เปลี่ยนใจ!
ครั้งหนึ่งอีกเช่นกัน ความคิดความเชื่อที่แรงกล้าเช่นนี้เคยทำลายชีวิตของคนๆหนึ่งมาแล้ว
ชีวิตที่ผนึกตรึงให้ชีวิตของเขาทั้งชีวิต ตราบวันนั้นจนวันนี้ ยี่สิบเอ็ดปีล่วงมาแล้วยังคงรอคอยให้บางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้น
สัมผัสที่หกของเธอนำพาให้เธอเดินก้าวมาสู่เบเลียล สัมผัสที่หกของเขานำพาให้เขายังคงยืน ณ ที่เดิม
ด้วยรัก ด้วยชีวิต
'เขา' สัญญาว่าจะรอ 'เธอ'
แต่...
เพียงตะวันที่อโณทัยเห็นในยามนี้ จะเดินซ้ำรอยประวัติศาสตร์ของผู้ที่ตรึงชีวิตของอโณทัยไว้หรือไม่
ดวงตาดำสนิทส่อแววครุ่นคิดคำนึงลึกซึ้ง
ดวงตาสีน้ำตาลประกายคู่นั้นช่างไม่ต่างจากเดิมเลยแม้แต่น้อยแม้เวลาผ่านมาแล้วถึงยี่สิบเอ็ดปี
ความรักที่บริสุทธิ์และมั่นคงดั่งภูผาไร้พันธนาการแน่หรือ
ความแค้นต่อสิ่งที่มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้จะเป็นพันธะอันร้อนรุ่มดั่งเปลวเพลิงที่ผูกเขาและเธอไว้ด้วยกันได้มากเท่าใด
ศรัทธากำหนดโชคชะตาดั่งผืนพสุธาที่อยู่ในอุ้งมือของคนหรือเพราะฟ้าดินลิขิตชีวิตมนุษย์ให้เดินไปตามทางของมัน ดุจสายชลวิ่งวนระเรื่อยไล้ฝั่งธาร
ชะตากรรมของเพียงตะวันจะต่างจากเมื่อยี่สิบเอ็ดปีที่แล้วหรือไม่
โปรดติดตามได้ใน Oxford Diary นิยายรักนักเรียนทุนไทยในต่างแดน
***********
Create Date : 11 มกราคม 2551 |
Last Update : 20 ตุลาคม 2552 3:29:48 น. |
|
9 comments
|
Counter : 769 Pageviews. |
|
|
|
โดย: จ้าเจิด IP: 81.107.46.20 วันที่: 13 มกราคม 2551 เวลา:22:40:05 น. |
|
|
|
โดย: ปีนป่าย IP: 58.9.221.214 วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:35:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
กํยังไม่ค่อยเข้าใจถึงคอลเลจย่อย ในออฟหอร์ดนะครับ ว่าหมายถึงยังงัย เขามีระบบเรียนที่แยกไปจากมหาลัยหลักด้วยหรือ
นี่เป็นอีกมุมของประสบการณ์ชีวิตของคุณเพียง เอามาใช้เป็นวัตถุดิบหรือเปล่าน้อ
เรื่องการที่บอกว่า "ผมจะรอคุณกลับมาเสมอ"
ผมเคยพูดคำนี้กับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่สุดท้ายผลที่ได้ก็คือ เป็นการรอคอยที่ว่างเปล่า เขาไม่เคยกลับมา และที่สำคัญเขาไม่เคยให้ผมรอ!!! ถึงเวลานึงเขาก็มีทางเดินของเขาไป
ตั้งแต่นั้นมาผมก็เลยเปลี่ยนทัศนคติใหม่ หากผมจะรอใครสักคน ผมไม่พูด ผมจะปล่อยให้โชคชะตาลิขิต ให้มันเป็นไปในแนวทางของมันเอง หากผมยังรักเขาอยู่ผมก็เหมือนผมรอเขาอยู่ แต่ถ้าผมไม่รักเขาแล้ว ผมก็ไป
หากแต่ถ้าเขาบอกให้ผมรอเขา แม้มันอาจจะดูเลื่อนลอยว่าเขาจะกลับมาหาจริงหรือเปล่า แต่ถ้าเขาเอ่ยปากแบบนั้น ผมก็พร้อมจะรอเขาตลอดชีวิตผมเช่นกัน
จะรอติดตามผลงานอันนี้ของคุณเพรียงนะครับ
ว่าแต่เขียนหลายเรื่องนี่ไม่งงหรือครับนี่
อ่อ ถ้ามีรูปออกฟอร์ดมาประกอบเรื่อง นิดๆหน่อยๆ ให้ยลบ้าง จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลยเชียวครับ