thanks for visiting me

นั่นดิเนาะ...คงไม่มีใครช่วยอะไรได้

นอกจากตัวเราเอง

นั่นแหละน้า...แต่ก็ยังแอบหวังอยู่ลึกๆ

ว่าที่เราทำไปจะมีคนเห็น...

พอ่รอมานานเกินไปแบบนี้แล้ว

...ไม่ยักกะมีใครเห็นสักที ...

***ขอบคุณที่เข้าไปให้กำลังใจนะคะ***

ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน
สู้ๆ นะค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้

ปล. ขอบคุณที่แวะไปนะค่ะ

ท่าทางเหงาจริงด้วย

ถ้าเรามองแบบใจเป็นกลา่ง
สุดท้ายการศึกษาก็เป็นเพียงการฝึกให้เรารู้จักแก้ปัญหา
ชีวิตก็เหมือนโจทย์เลขที่เราต้องแก้ไข
โจทย์มันจะยากขึ้นเรื่อยๆ
ทั้งในเรื่องของความสัมพันธ์ ความรัก
และการใช้ชีวิต

แต่สุดท้ายถ้าเราผ่านมันไปได้....
มันจะทำให้เรารู้ว่า
ทุกปัญหา เราสามารถแก้โจทย์มันได้
ถ้าเรารู้วิธีและขั้นตอนการแก้ปัญหา


ลองมองดูดีดีนะครับ
ความเหงาที่เกิดจากความไม่คุ้นเคยกับบรรยากาศใหม่

อาจมีอะไรดีดีซ่อนอยู่
อาจมีเพื่อนใหม่ที่น่ารักรอให้เราเดินเข้าไปทัก

อาจมีวิชาสนุกๆที่รอให้เราเปิดใจเรียนรู้

หวังว่าคุณน้องจะผ่านโจทย์ข้อนี้ไปได้นะครับ

แวะมาทักทายน้องกลับค่ะ

บรรยากาศท่าจะเหงาจริงๆ
มันก็เป็นแค่เศษเสี้ยวเวลาส่วนหนึ่งของชีวิตนะคะ
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนจริงๆค่ะ
หายเหงาเร็วๆนะ พี่เอาใจช่วยค่ะ

แวะมาทักทายกันอีกแล้วนะคะ

สู้ๆเหมือนกันน๊า..^^V

วอลล์เปเปอร์สวยจังครับ...
ดูแล้วสดใส...สบายตา...

อย่าเพิ่งรีบเหงาฮะ...หาอะไรทำเพลินๆ บ้างก็ดีนะ...

สู้ๆ ค่ะ
เห็นรุ่นพี่ที่กลับจากไปแลกเปลี่ยนตปท
ก็ดูเฮฮาปาร์ตี้กับรุ่นเราดีน้า ^ ^
อาจจะต้องใช้เวลานิดนึงก็ได้เนอะ

แต่เราล่ะตรงกันข้ามเลย 555
ชอบอยู่คนเดียวค่ะ เวลามีเพื่อนอยู่ด้วยตลอดเวลา
จะรู้สึกอึดอัดมากๆ (ก็ตอนนี้นี่แหละ T_T)

ค่อยๆปรับตัวกับอะไรใหม่ๆ
แล้วเราก้อจะชินกับมันไปเองค่ะ
สู้ๆนะ

เหงาเหมือนกันค่ะ

เพราะเพื่อนหลายคนทยอยจบไปแล้ว

ของเราเทอมสุดท้ายแล้ว

ต้องตั้งใจเรียน + แรงเหงาเปนทวีคูณ

เหนื่อยจัง

ไม่ต้องเหงาหรอกครับ
เดี๋ยวก็มีเพื่อนๆเยอะแยะ
เรียนไปอีกซักพัก
มองไปข้างหน้าดีกว่านะ

แอบมาเป็นกำลังใจให้นะคะ

สู้ๆ ค่ะ เดี๋ยวเวลาก็จะช่วยเราเอง..

ยิ้มเข้าไว้ค่ะ ^^

แล้วก็จากไปเงียบๆ...

แวะมาขอบใจที่ไปให้กำลังใจจ้ะ
พร้อมกับมาส่งกำลังเพิ่มให้ด้วย

สวัสดีค่ะรุ่นพี่
ตอนนี้เรียนที่ ตักสิลานคร ^^

แวะมาขอบคุณสำหรับกำลังใจ และมาเป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ

thanks สำหรับ comment ครับ

ภาพ background น่ารักดีนะ

พอทำงานก็กลายเป็นน้องใหม่อีกครั้ง แฮ่

เพิ่งเริ่มก้าวแรกเองค้ะ
อย่าเพิ่งกังวล อย่าเพิ่งเหงาน้ะ
สู้ ๆ คะ..
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันน้ะคะ

เจ้าของบล๊อกนี้หายเหงารึยังน้อ

แวะมาเยี่ยมค่ะ

มีคนบอกว่าเวลาเหงาให้ลอง "ไปในที่ที่ไม่เคยไป.. ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ.. ดูบ้าง" ไม่รู้ว่าช่วยได้รึเปล่านะ เพราะเป็นอีกคนที่ใช้ชีวิตอยู่กับความเหงาบ่อยๆ เหมือนกันค่ะ

พี่ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยนะจ๊ะ

เอาดอกไม้มาเยี่ยม ค่ะ

..ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันนะคะ
ตอนนี้รักรออยู่อารมณ์ไม่ค่อยแจ่มในเลยค่ะ
อาจจะเกิดจากหลายๆสาเหตุ
ขอให้รักรออยู่ผ่านช่วงที่ยากนี้ไปได้ด้วยดีทีเถอะ

นาฬิกา น่ารักมากเลย ค่ะ ขออนุญาต เอาไปใช้นะคะ

ไม่เหงาหรอก ไปทำโน่นนู่นนี่ ก็ไม่เหงาแล้ว
ดูสิรอบตัวมีอะไรให้ทำตั้งเยอะแยะ
อยากกิน กิน อยากเที่ยว เที่ยว

หายเหงายังน๊อ...

ถูกแล้ว คนที่ให้กำลังใจเราได้ดีที่สุด
คือตัวเราเอง สู้ สู้

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมและให้คำแนะนำที่บล็อกค่ะ ^^

ยังไงก็สู้ๆ นะคะ คุณพูดถูกที่สุดเลย ในที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะยังไง ตัวเราเองนี่แหละ ที่เป็นกำลังใจที่ดีที่สุดให้ตัวเราเอง

หายเหงาหรือยัง น้องสาว
ปีสุดท้ายแล้ว เตรียมตัวออกมาสู่โลกภายนอกได้แล้วจ๊ะ