..วันนี้..วันแห่งการรอคอย
ไม่รู้อะไรกันนักหนากับวันเนี้ยะ พาแม่ไปโรงพยาบาล รอตรวจอยู่ 2 ชั่วโมงเต็มๆๆ ตั้งแต่ 10 โมง กว่าจะเสร็จเที่ยง อ่านหนังสือของคุณวินทร์ จบไปก็แล้ว เดินเล่นที่โรงพยาบาลอีกซัก 2 รอบ ก็ยังไม่เสร็จ พอเที่ยง ก็ต้องพาแม่ไปไหว้พระ เพราะนัดเพื่อนเอาไว้ ก็รอแม่อีกประมาณครึ่งชั่วโมง ก็กลับมาที่โรงพยาบาลอีก เพื่อรอเอายา กะว่าคงไม่ต้องรอแล้ว ที่ไหนได้ รออีกประมาณ 15 นาที
หิวแล้ว ก็ไปหาอะไรกิน นึกว่าไม่ต้องรอ อีกแระ อีกซัก 15 นาที ขนาดบ่ายโมงแล้วนะ
เฮ้อ กว่าจะกลับถึงบ้าน อ๋อ ก่อนกลับแวะโลตัสแป๊บนึง ไปๆมาๆ 2 แม่ลูก ได้รองเท้ากันมาคนละคู่ เหอๆๆๆ กว่าจะได้กินข้าว เกือบบ่าย2แระ รู้สึกว่าข้าวขาหมูวันนี้ อร่อยมากๆๆๆเลย
แต่จะว่าไประหว่างรอ ก็ได้เห็นภาพบางอย่างที่ประทับใจ ระหว่างเดินเล่นอยู่ เห็นภาพตายายคู่หนึ่ง เดินเกาะแขนกัน ฝ่ายคุณยายเดินกะเผลกนิดนึง แต่ดูคุณตาก็ไม่ได้เดินคล่องสักเท่าไร แต่แขนที่เกาะกัน มันดูอบอุ่นดี และได้เห็นแม่ลูกคู่หนึ่ง ที่แม่ค่อนข้างอายุมากพอควร พอดีลูกต้องก้มไปคุยกับพนักงานที่เคาน์เตอร์ ชายเสื้อมันเลิกขึ้นไป แม่ที่นั่งบนรถเข็นก็คอยช่วยดึงลงมาให้
ไม่ว่าแม่จะอายุสักกี่ปี ลูกจะโตสักเพียงใด สุดท้ายแม่ก็ยังดูแลลูกอยู่ตลอด
ภาพที่คุณตาคุณยาย เกาะแขนกันก็ดูอบอุ่น ไม่รู้ว่าชีวิตในวันข้างหน้า จะมีใครมาให้เราเกาะแขนรึเปล่าน๊า
Create Date : 05 มีนาคม 2551 |
Last Update : 5 มีนาคม 2551 14:29:47 น. |
|
16 comments
|
Counter : 622 Pageviews. |
|
|
|
ขอบคุณ ที่กรุณาไปเยี่ยม น้องโรส คนตาพิการนะครับ
อนาคต เป็นสิ่งที่เราไม่อาจจะคาดหวังได้
ผมเชื่อว่า มีแน่นอนครับ คนที่คุณจะเกาะแขนได้ ขอเพียงมองออกไปรอบๆ ตัวเรา มีคนอีกมากมาย ที่จะเป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นคนรู้จักที่ดีต่อกัน มิตรภาพเป็้นสิ่งที่มีค่า เมื่อคุณให้ใครด้วยความจริงใจ คุณจะได้รับตอบ
แน่นอนครับ