Bloggang.com : : ฉบับสอง...มองโลกในแง่ดี

ฉบับสอง...มองโลกในแง่ดี

อังคารที่ 3 ธันวาคม 2545 / เที่ยงคืน / ที่หอ / นน. : 56.5 kg.
วันนี้ไปตักบาตรเนื่องใน(ใกล้)วันพ่อมาด้วย ..
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วแนทลื่นหกล้มหน้าห้อง พังผืดหัวเข่าฉีก :-( .. ไปไหนไม่ได้เลยต้องอยู่ที่หอตลอด แนทนี่ดีนะไม่หงุดหงิด ไม่อารมณ์เสียที่ไปไหนมาไหนไม่สะดวกเหมือนเดิม เป็นคนที่มองโลกในแง่ดีจัง .. ถ้าเป็นเราต้องนั่งอยู่คนเดียวคงเบื่อตายไปแล้วแน่ ๆ
วันนี้ได้ไปกินข้าวกับโน้ตมาด้วยล่ะ (^o^)/ แต่ไม่ใช่ไปกัน 2 คนนะ - - ไปกันตั้ง 10 กว่าคนแน่ะ ... เราได้เจอเขาบ่อยขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ไปกันทีไรก็ไปกับเพื่อนกลุ่มเบ้อเริ่ม กลายเป็นเพื่อนในกลุ่มไปแล้ว ... ไม่มีอะไรพิเศษเลยสักนิดเดียว ...เขาก็คิดกับเราแค่เพื่อนเท่านั้น สำหรับเราเขาก็เป็นเพื่อน แต่เป็นเพื่อนที่พิเศษขึ้นมา

พฤหัสบดีที่ 19 ธันวาคม 2545 / ทุ่ม 20 / ที่หอ / นน. : 55 kg.
ใกล้สอบมิดเทอมแล้ว .. เรามีสอบ 2 ตัว คือ ยำตกกับปรัชญา แต่ก็ยากใช่เล่นนะ ต้องตั้งใจอ่านหนังสือมาก ๆ แล้วล่ะ
ไดอารี่เล่มนี้ก็จะหมดแล้ว เหลืออีกไม่กี่แผ่น ... ไปดูไดอารี่เล่มใหม่ที่สหกรณ์มา มีเล่มนึง น่ารักมาก เป็นสีฟ้า ของ morning glory แต่แพงจัง... แค่จดไดอารี่คงไม่ลงทุนซื้อแพงหรอก
วันนี้ไปติวหนังสือกันใน Noc. ด้วยล่ะ ... โน้ตก็มา เรายืม lacture เขามาลอกด้วย :>... เพื่อนพิเศษของเรา
ให้ “ความพิเศษ” เป็นชีวิตชีวา
เป็นแววตาที่แจ่มใส เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้
ไม่วิ่งหนีแต่ไม่วิ่งตาม ไม่หักห้ามแต่ไม่กระโจนใส่
ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทร- - จะทำให้เขาเป็นแค่ “ความพิเศษ” ได้ไหมนะ ... กลัวจะมากไปกว่านั้นจัง (*x*)

พุธที่ 25 ธันวาคม 2545 / 4 ทุ่ม / ที่หอ
Merry X’mas ... เหลือสอบพรุ่งนี้อีกวันเดียวก็จะหยุดยาวไปตั้งอาทิตย์นึง ... เราคงอยู่บ้าน ไม่ได้ไปเที่ยวไหนกับใครหรอก ... นอนดูรายการพิเศษอยู่ที่บ้านดีกว่าไปสถานที่ท่องเที่ยวที่เจอแต่คน
อังคารที่ 31 ธันวาคม 2545 / 23.40 / ที่บ้าน / ใกล้ปีใหม่เข้าไปทุกที
รอ Count down อยู่ ผ่านไปแล้วปีนึง เร็วมาก ๆ เลยนะเนี่ย ... มีอะไรเกิดขึ้นกับเรามากมาย เมื่อตอนต้นปียังอยู่มัธยมเตรียมตัวเอ็นทรานซ์อยู่เลย ตอนนี้เอ็นฯติดเข้ามาแล้ว >:)... เวลานี่ไม่คอยใครจริง ๆ
เที่ยงคืนครึ่ง : โน้ต message มา Happy New Year ด้วยล่ะ ... รู้สึกดีจัง ถึงแม้จะรู้ว่าเขาก็ message ไปให้ทุกคนก็ตาม แต่ก็ยังดีที่เขาไม่ลืมเราไป (^_^)

จันทร์ที่ 6 มกราคม 2546 / 21.45 / ที่หอ / นน.: 55 kg.
กลับมาที่หอวันแรก เหมือนไม่ได้เจอกันมาเป็นสิบปี คุยกันเสียงดังมาก...สนุกดี เวลาอยู่กับเพื่อนๆ
ฝันอ่านเจอเคล็ดลับญี่ปุ่นในหนังสือ ... ให้เอาปากกาสีแดงเขียนชื่อคนที่ชอบที่ข้อมือข้างซ้าย แล้วเอาพลาสเตอร์ปิดแผล แปะเอาไว้ 3 วัน ห้ามหลุด แล้วความสัมพันธ์กับเขาคนนั้นจะคืบหน้า ... รู้สึกว่าไม่ได้ขัดต่อความสงบเรียบร้อยหรือศีลธรรมอันดีของประชาชน เลยลองดูกัน ... ขณะนี้ mate ในห้องและห้องข้าง ๆ เลยมีพลาสเตอร์แปะอยู่ที่ข้อมือข้างซ้ายกันหมด เหมือนเพิ่งผ่านจากการฆ่าตัวตายหมู่มาเลย :D

อังคารที่ 7 มกราคม 2546 / 23.15 / ที่หอ / นน.: 55.5 kg.
ตอนเช้าอาบน้ำ ... พลาสเตอร์หลุดอ่ะ (-_-) ... แต่ไม่เป็นไร ไม่ยอมแพ้ แปะใหม่ เริ่มนับใหม่ ...
พรุ่งนี้มีนิติเดย์ด้วยล่ะ ต้องไปช่วยแนททำงาน เพราะแนทเป็น Staff ... ตอนนี้คนเต็มห้องเลย มาใช้ห้องเราเป็นที่ประชุมกัน นั่งตัดกระดาษ ตัดผ้าเตรียมงานกันใหญ่
วันนี้อากาศหนาวจัง… เห็นคนเดินกันไปเป็นคู่ ๆ แล้วน่าอิจฉาจริง ๆ (+_+) … อยากมีใครมาเดินจับมือมั่งจัง “ขอมือหน่อยได้ไหมอากาศหนาว ๆ ไม่ชอบเลย…” อากาศอย่างนี้ได้ฟังเพลงนี้ไปกับแฟนคงรู้สึกดีเนอะ … แต่ไม่มี ! :-((

พฤหัสบดี ที่ 9 มกราคม 2546 / 22.26 / ที่หอ
เมื่อวานนิติเดย์เหนื่อยมากเลย ...วิ่งไปวิ่งมาอยู่หลังเวที เราไม่ได้ทำอะไรมากเลยนะเพราะไม่ได้เป็น Staff จริง ๆ …พวก Staff คงเหนื่อยกันมาก ๆ เลย แต่งานก็ออกมาดี คนมาเยอะกว่าที่เราคิดซะอีก
พลาสเตอร์ออกฤทธิ์กับ mate เราแล้ว ... ไม่เชื่ออย่าลบหลู่เลยล่ะ ... ได้ผลกันจริง ๆ ด้วย ... แต่เรายังไม่ครบ 3 วัน .... ต้องรอดูผลกันต่อไป ... ชักตื่นเต้นซะแล้วสิ

ศุกร์ที่ 10 มกราคม 2546 / 17.30 / ที่บ้าน / นน.: 56 kg.
มีเรื่องแย่ ๆ เกิดขึ้น ... วันนี้เราลืมหนังสือกับไดอารี่ไว้ที่อินเตอร์โซน ด้วยความประมาทเลินเล่ออย่างร้ายแรงของตัวเองแท้ ๆ ไม่รู้ลืมได้ยังไง ... นึกขึ้นได้แล้วก็กลับไปเอา แต่ก็ไม่มี !! … เหมือนบ้าไปเลยชั่วขณะ x-( วิ่งวนไปวนมาอยู่แถว ๆ นั้น กว่าจะสงบสติได้ก็ตอนที่โทรไปหาแนท แนทบอกว่าอย่าเพิ่งเสียสติไป ถือว่าฟาดเคราะห์ก็แล้วกัน มันอาจจะไม่ได้แย่อย่างที่คิดก็ได้ ให้เราพยายามมองโลกในแง่ดีไว้ก่อน พูดตามแบบคนมองโลกในแง่ดี - - แต่มันแย่สุด ๆ เลยให้ตายดิ่ … แต่ก็พอจะตั้งสติได้นิดหนึ่ง

พุธที่ 15 มกราคม 2546 / 20.22 / ที่หอ
วันนี้ไปดูที่รับน้องของโต๊ะเรามาแหล่ะ จองไปแล้วเรียบร้อย
ยังไม่ได้ไดอารี่คืนเลย ... ทำไงดี เสียดายมาก (;_:) อากาศก็หน๊าว หนาว เมื่อไรจะเลิกหนาวซะที เบื่อแล้วล่ะ … หงุดหงิด วิญญาณผีขี้วีนเข้าสิง

พฤหัสบดีที่ 16 มกราคม 2546 / เที่ยงคืน 10 นาที / ที่หอ
งง … งงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนี้ …
ตอนค่ำ ๆ โน้ตโทรมา :”> … คุยกันนานเหมือนกัน นานกว่าปกติ … ก็คุยเรื่องทั่ว ๆ ไป ตอนแรกก็คิดว่าโทรมาคุยเล่น ก็ดีใจอยู่นะ … ไป ๆ มา ๆ โน้ตก็เล่นกีต้าร์ เพลงหนาวนี้ของ Friday ให้ฟัง… เขาก็ชอบเพลงนี้เหมือนกัน … มันแปลก ๆ ยังไงไม่รู้สิ
ปรากฏว่าหลังจากนั้น เจอไดอารี่เล่มสีฟ้าแบบที่อยากได้ในช่องจดหมาย มีกระดาษแปะไว้ข้างหน้าเป็นชื่อและห้องของเรา … ไม่คิดว่าจะมีอะไรมากกว่านี้ แต่เราดันนึกได้ ว่าลายมือคุ้น ๆ เหมือนใน lacture ที่ยืมโน้ตมาเลย …
เขาเหรอที่ส่งไดอารี่มาให้เรา … แต่จะใครล่ะ ที่รู้ว่าเราอยากได้ไดอารี่สีฟ้า แล้วก็อยากฟังเพลงหนาวนี้กับคนที่เราชอบ ถ้าไม่ใช่คนที่เก็บไดอารี่เราได้ … เขาเหรอ … !?!? (/x\)

นี่หรือเปล่านะ คือ การมองโลกในแง่ดีที่แนทบอกเรา … ไดอารี่หายไม่ใช่จะไม่ดีเสียทีเดียว อย่างน้อยก็ได้ไดอารี่เล่มใหม่มา \(*v*)/… เพราะพลาสเตอร์ปิดแผลนั่นหรือเปล่า ?
… ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

* ตีพิมพ์ครั้งแรกในจุลสารไมโครคอร์ท Vol.2 Issue.3 February, 2003 ฉบับ Shaking Law

Create Date : 29 ตุลาคม 2550

Last Update : 5 พฤศจิกายน 2550 5:23:54 น.

0 comments

Counter : 224 Pageviews.