กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว
นานจนนอนหลับ..คร็อกฟี่ ๆๆมีชายคนหนึ่งหลงใหลในรสชาติของถั่วอบเป็นอันมากแม้ว่าเขาจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจบ้างยามเมื่อต้องปล่อยแก๊สออกมาแต่เขาก็ยังชอบที่จะกินถั่วแล้ววันหนึ่งเขาพบหญิงสาวสวยถูกใจมากนางหนึ่งหลังจากใกล้ชิดสนิทสนมกันพอควรเขาก็ตกหลุมรักหล่อนและตกลงใจปลงใจที่จะแต่งงานตามด้วยการตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ที่จะเลิกกินถั่ว!! เพราะขืนยังกินอยู่ต้้องอายสาวเจ้าน่าดู๊...หลังจากงานแต่งงานผ่านไป 2-3 เดือนวันหนึ่งระหว่างทางขับรถบ้านหลังเลิกงานรถเจ้ากรรมเกิดเสีย...เนื่องจากบ้านของเขาอยู่ในชนบทจึงไม่มีรถประจำทางไปถึงหนทางเดียวที่จะกลับบ้านได้ คือต้องเดินเขาจึงโทรศัพท์ไปหาภรรยาเพื่อบอกว่า เขาอาจจะถึงบ้านช้าสักหน่อยเพราะรถเสียและต้องเดินเท้ากลับบ้านระหว่างทางกลับบ้านเขาเดินผ่านร้านมินิมาร์ทแห่งหนึ่งแล้วกลิ่นถั่วอบก็โชยออกมายั่วใจเขาเขาจึงคิดเข้าข้างตัวเองว่ากว่าจะเดินกลับถึงบ้านก็ต้องใช้เวลาและพลังงานมากน่าดูน่าจะหาอะไรรองท้องสักหน่อยว่าแล้วเขาจึงเดินเข้าไปสั่งถั่วอบ 3 ถุงใหญ่พิเศษ!เพื่อเดินกินระหว่างทางกลับบ้านเขาเดินไปกินไปอย่างเพลิดเพลินจนถั่วหมดโดยไม่รู้ตัวและเขาก็ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพครั้นเมื่อกดกระดิ่งปุ๊บภรรยารักเดินออกมาเปิดประตูพร้อมกับพูดว่า"สวัสดีค่ะ ที่รัก..น้องมีสิ่งจะทำให้พี่ประหลาดใจอย่างที่สุดในอาหารมื้อเย็นวันนี้เลยละค่ะ"ว่าแล้วเธอก็ควักผ้าปิดตามาปิดฉับลงที่ใบหน้าสามีและจูงเขามานั่งที่เก้าอี้ที่หัวโต๊ะอาหารและให้เขาสัญญาว่าจะไม่ใช้แทคติคใดๆแอบมองอย่างเด็ดขาด้ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวในท้องของเขาโชคช่วยที่เผอิญมีเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้นภรรยาที่กำลังจะเอื้อมมือมาเปิดผ้าผูกตาจึงบอกว่า่ขอเวลาไปรับโทรศัพท์ประเดี๋ยวแต่พี่ห้ามแอบดูก่อนน้องจะกลับมานะเธอย้ำแล้วก็ไป...ขณะที่ภรรยาไปรับโทรศัพท์เขาก็ฉวยโอกาสนี้ผายลม เสียงของมันไม่ดังนักแต่เหม็นราวไข่เน่าทีเดียวจนแม้แต่ตัวเขาเองยังต้องใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไล่กลิ่นหลังจากรู้สึกว่าดีขึ้นลมระลอกใหม่ก็เริ่มบุกอีกแน่นอนเขาเริ่มผายลมระลอกใหม่เสียงมันดังราวเครื่องยนต์ดีเซลกำลังทำงานกลิ่นแย่ยิ่งกว่าเดิมอีก...เขาจึงใช้ผ้าเช็ดหน้าโบกไปมาอย่างรวดเร็วโดยหวังว่าจะทำให้กลิ่นมันจางลงไปบ้างแต่ไม่ทันไรข้าศึกชุดใหม่ก็มาถึงคราวนี้แย่ยิ่งกว่า 2 ครั้งแรกหน้าต่างสั่นไหวเพราะแรงลมจานบนโต๊ะเขย่าและนาทีต่อมาดอกไม้บนโต๊ะเฉาก็เพราะสัญญาว่าจะไม่เปิดตามเขาจึงไปไหนไม่ได้นอกจากต้องนั่งอยู่ที่โต๊ะรอจนกว่าภรรยาจะกลับมาาเขานั่งรออยู่ราว10 นาที และเป็น 10 นาทีที่มีกิจกรรมแบบว่าตลอดผายลม..โบกผ้าเช็ดหน้า..ซ้ำไปซ้ำมา..เมื่อเขาได้ยินเสียงภรรยาวางโทรศัพท์เขาจึงรีบพับผ้าเช็ดหน้าใส่กระเป๋าและยิ้มให้ภรรยาอย่างไร้เดียงสาราวกับว่าไม่มีอะ! ไรเกิดขึ้นาภรรยากล่าวขอโทษที่คุยโทรศัพท์นานไปหน่อยและถามว่า "เขาไม่ได้แอบดูแน่นะ..."เมื่อเขายืนยันเธอจึงปลดผ้าผูกตาให้เขาพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงอันชวนตื่นเต้นว่า 'Surprise' เป็นช่วงเวลาอันน่าสะพึงกลัว...ที่เขาพบว่ามีแขกนั่งอยู่รอบโต๊ะกินข้าว12 คน เพื่อร่วมงาน Surprise partyในงานวันเกิดของเขานั่นเอง...
ไม่น่าเลย...อายเขาไม่น่ะ..
ตลก..ได้ขำเสียงลั่นห้องกลางดึกค่ะ