ภาพวาดแรกในหัวเรา โปสกวน โปสการ์ด ภาพวาดและภาพถ่ายทั้งหมด สงวนลิขสิทธิ์ ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 อยากติดต่อเราไปที่ guwoop@hotmail.com อยากเอ็มไปที่ guwoop@hotmail.com อยากคิดถึงไปที่ guwoop@hotmail.com คุณเคยวาดภาพอะไรสักอย่างไหม? ภาพอะไรก็ได้ที่คุณอยากจะวาดน่ะ ลองนึกดูสิว่าภาพวาดแรกในชีวิตของตัวเองคือภาพอะไร บางคนอาจเป็นภาพต้นไม้ บ้าน คน นก แหนมเนือง หรือกระทั่งแมลงอะไรสักตัว โปสกวนนั่งนึกๆ ดู ภาพวาดแรกที่จำได้สมัยเด็กๆ เป็นภาพพระพุทธรูป ที่พ่อสอนวาด อ๋อ...เรื่องสัดส่วนน่ะไม่ต้องพูดถึงหรอก บิดเบี้ยวด้วยกันทั้งพ่อลูก แต่สิ่งหนึ่งที่พอจำเลือนลางได้ก็คือ พ่อวาดได้ภาพเดียว พ่อไม่เคยวาดหมา แมว หรือเห็บอะไร นอกจากพระพุทธรูปปางสมาธิ นั่นคือภาพที่โปสกวนจำได้ สมัยประถมโปสกวนมักชนะการประกวดวาดภาพบ่อยๆ แล้วค่อยๆ ดาวน์ลงเมื่อย่างเข้ามัธยม แต่ก็ยังเคยได้รองชนะเลิศระดับภาคเหนือประเภทลายเส้น แต่ภาพลงสีน่ะ ..ไม่เอาอ่าวอยู่พักใหญ่ เมื่อเข้าสู่มหาวิทยาลัย อยากเข้าวิจิตรศิลป์ แต่ไม่ติด รู้สึกไม่อยากวาดภาพอะไรอีก แต่จนแล้วจนรอด การ์ตูนดราก้อนบอลก็เป็นจุดเปลี่ยน ให้โปสกวนอยากวาดภาพอีก หลับตานึกๆ เคยนั่งทำการ์ดวาดมือวางขายหน้ามหาวิทยาลัย ใครจะไปรู้ว่า มันขายได้ แม้กระทั่งตัวเราเองก็ยังไม่นึก เพราะเราขาดความมั่นใจอะไรหรือเปล่า หรือเราไม่รู้ว่าแท้จริงตัวเราเองน่ะทำอะไรได้ หรือเราเลือกที่จะไม่ทำอะไร ไม่กล้าแม้แต่จะลองทำ เคยไหม... ที่บางครั้ง เราอยากจะทำอะไรสักอย่าง เมื่อจะลงมือทำ ก็มีความคิดอีกด้านมาต้าน บางทีเราก็สร้างอุปสรรคมาขวางสิ่งที่เราจะทำ แล้วก็จบด้วยการที่เราต้องรอโอกาสห่าเหวอะไรสักอย่าง จะว่าไป "โอกาส" นี่มันเป็นสิ่งที่กำหนดชีวิตคนเรานะ แล้วจะรอไปอีกเมื่อไหร่ ชีวิตมันจึงจะถึงจุดเปลี่ยน เพราะโอกาสในชีวิตคนเราน่ะมันมีแค่ 2 ทาง ทางแรกคือรอให้คนอื่นหยิบยื่นให้ อีกทางคือสร้างด้วยตัวเอง เราก็แค่เลือกว่าจะสร้างหรือชอบที่จะรอ .......... เมื่อหลายวันก่อน โปสกวนรู้สึกเบื่อหน่าย จึงหยิบเอาดินสอ ปากกา พู่กัน สีน้ำ กระดาษ นั่งวาดภาพสักภาพ โดยที่ไม่มีแบบ มองเหม่อลอยๆ ตาปรือๆ มือวาดๆ จับสิ่งที่พบผ่านมาในชีวิต ร้อยเข้าด้วยกัน รู้สึกว่า ศิลปะมันบำบัดใจเราได้ จิตใจรู้สึกสนุก ขณะเดียวกันก็สงบนิ่ง ปล่อยให้จินตนาการทำหน้าที่ของมันไป ........... หากยังนึกไม่ออกว่าภาพวาดแรกในชีวิตของคุณเป็นภาพอะไร ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยๆ คุณได้เห็นภาพวาดแรกของโปสกวนแล้วล่ะ เพียงนึกภาพพระพุทธรูปปางสมาธิเอาไว้ หากนึกไม่ออกว่าจะเป็นแบบไหน อย่าไปสนใจ ปล่อยให้จินตนาการทำหน้าที่ของมันไป ............ ภาพข้างบนเป็นภาพแรกของหลายวันมานี้ มันอาจจะผิดจะเพี้ยนบ้าง แต่มันเป็นภาพที่วาดจากความคิด บวกกับการพานพบหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิต และเป็นภาพที่วาดด้วยความสุข ล้วนๆ (งานหายยุ่ง จะอัพเดทภาพต่อไปมาให้นะ)   Create Date : 24 มิถุนายน 2552 32 comments Last Update : 7 กรกฎาคม 2552 22:17:16 น. Counter : 1303 Pageviews. Share Tweet

"เคยไหม... ที่บางครั้ง เราอยากจะทำอะไรสักอย่าง เมื่อจะลงมือทำ ก็มีความคิดอีกด้านมาต้าน" อ่า...นั่นสิคะ ทำไมต้องเป็นอย่างงั้นด้วย คนเรานี่ก็แปลกนะคะคิดจะทำอย่างอยู่ดีๆก็ดันเปลี่ยนได้ซะง่ายๆ ขอบคุณข้อคิดดีๆนะคะ ภาพงามมากกกคุณพี่ ^ ^   โดย: printing IP: 114.128.7.8 7 กรกฎาคม 2552 22:27:20 น.

ภาพแรกที่ผมวาด จำได้ลางๆว่าเป็นต้นไม้ซักต้นนึง เป็นต้นไม้เรียบๆไม่มีอะไรเลย แต่ก้อทำให้เราได้คิดว่า จุดเริ่มต้นของคนเรามักมาจากจุดที่มักไม่สนใจละมั้งครับ ^^   โดย: TaN22497 IP: 125.27.39.111 7 กรกฎาคม 2552 22:27:39 น.

TaN22497 IP: 125.27.39.111 พูดได้บาด   โดย: โปสกวน (tonklato ) 7 กรกฎาคม 2552 22:57:32 น.

รูปนี้คุ้น ๆ เนอะ แอบวาดที่ออฟฟิตใช่ม่ะ อิอิ ชอบอ่ะสวยดีใส่กรอบที่พี่เอาให้ดูยิ่งเข้ากัน   โดย: เอ๋ IP: 58.8.205.42 7 กรกฎาคม 2552 23:49:13 น.

ถ้าเป็นรูปร่าง ก็.วงกลม..หัวใจ..สี่เหลี่ยม..มันมีหลายด้าน..หลายมุมมอง หลากหลายความคิด... ถ้าเป็นรูปวาดจิงๆก็..ทะเล ภูเขา ต้นไม้ พระอาทิตย์...อาจเป็นภาพที่ใครๆหลายๆคนชอบวาดกันตอนเป็นเด็ก จนถึงเป็นผู้ใหญ่..แม้กระทั่งอยากอยู่ ณ ตรงนั้นเมื่อหมดลมหายใจ...ก็ตาม   โดย: ... IP: 58.8.46.15 8 กรกฎาคม 2552 7:21:18 น.

ไม่ว่ารูปไหนๆก็อยู่ที่เราเลือกที่จะวาดมัน...ลงไป   โดย: P IP: 58.8.54.180 8 กรกฎาคม 2552 22:02:36 น.

โปสฯ..เป็นไรมากป่ะเนี้ย.. ถ่ายรูป ก็ถ่ายแต่จักรยาน กะ กล่องแดงสะมาก.. นี้วาดรูป ก็ยังตาปรือวาด จักรยาน กะ กล่องแดง มาอีกจนได้.. คอนเซ็บมากมายนะจ๊ะ.. สู้ๆจ้า..   โดย: ชมพู่น้อย..มาเยี่ยมก่อนปิดบล๊อก IP: 222.123.38.27 9 กรกฎาคม 2552 11:19:40 น.

โปสฯ มีความหลังกับเบาะจักยานน่ะ   โดย: โปสกวน IP: 125.25.93.33 9 กรกฎาคม 2552 15:47:39 น.

วาดรูปสวยมากคะ ชื่นชมหลายๆ   โดย: wanwa IP: 58.8.61.134 9 กรกฎาคม 2552 16:36:47 น.

ไม่เก่งสักอย่างจะได้มั้ย คนเราอ่ะ 555   โดย: iamwan IP: 202.28.25.69 9 กรกฎาคม 2552 16:49:30 น.

สวยอ่ะ   โดย: แมงโกชิดเด 9 กรกฎาคม 2552 17:40:21 น.

การวาดภาพก็เปรียบเหมือนการ มีอิสระ แต่พอขีดเส้น ก็เหมือนเป็นลวดหนาม   โดย: บราวนี่ IP: 58.8.51.244 9 กรกฎาคม 2552 22:53:42 น.

สมัยเด็กๆครูสอนท่านหนึ่งสอนเสมอว่า เวลาเราใช้ดินสอวาดภาพ เราห้ามใช้ยางลบ ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจจุดประสงค์ของครูสักเท่าไหร่ รู้เพียงแต่ว่าเวลาฉันวาดภาพแล้วเส้นมันบิดเบี้ยว ฉันก็อยากแก้ให้มันตรงสวย แต่ทุกครั้งที่ฉันหยิบยางลบขึ้นมาเพื่อจะลบภาพนั้น ครูของฉันก็จะเตือนถึงกติกานั้นเสมอ สุดท้ายฉันจึงเลือกใช้วิธีต่อเติมภาพๆ นั้นไปตามจินตนาการ เช่นถ้าฉันตั้งใจวาดรูปหน้าคน แต่ฉันเผลอวาดดวงตากลมโตเกินไป ฉันก็จะใช้วิธีเปลี่ยนตากลมๆนั้นเป็นแว่นตาแทน แม้ตอนนั้นฉันจะไม่เข้าใจว่า ทำไมฉันจึงไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบ และแม้ฉันจะไม่เคยคิดวาดรูปหน้าคนใส่แว่นตามาก่อน แต่ฉันก็ได้รูปหน้าคนตามที่ต้องการแถมยังภูมิใจว่า ฉันสามารถวาดภาพๆนั้นด้วยความมั่นใจ และไม่ต้องใช้ยางลบลบภาพเลยสักครั้ง เวลาผ่านไปฉันโตขึ้นฉันเรียนรู้ว่า สิ่งที่ครูสอนวันนั้น แท้จริงแล้วมันปลูกฝังนิสัยหนึ่งให้กับฉันนั่นคือ การเข้าใจธรรมชาติของความผิดพลาด ความผิดพลาดเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนทุกคน และในชีวิตหนึ่งนี้ก็มีหลายครั้งที่ฉันได้พบมันโดยไม่ตั้งใจ สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันยอมรับความผิดพลาดเหล่านั้น และรวบรวมสติเพื่อแก้ไขปัญหาต่างๆได้ก็คือ การที่ฉันเข้าใจว่า ธรรมชาติของความผิดพลาดคือการที่มันเกิดขึ้นแล้ว จะคงอยู่อย่างถาวร ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้ยางลบ...ลบความผิดพลาด แต่ฉันจำเป็นต้องใช้สมองต่อเติมแก้ไขภาพวาดของฉันให้สมบูรณ์ด้วยตัวเอง ดังนั้นถ้าความผิดพลาดมันเกิดขึ้นกับเราแล้ว การที่เราจะมานั่งร้องห่มร้องไห้ อ้อนวอนขอแหกกฎเพื่อใช้ยางลบกลับไปลบแก้ไขมันนั้นย่อมเป็นไปไม่ได้ สิ่งเดียวที่จะทำได้ก็คือ รู้จักพลิกแพลงแก้ไขสิ่งเหล่านั้นด้วยสติ และวาดภาพของตัวเองต่อไปด้วยความระแวดระวังมากขึ้น ทุกคนมีดินสอหนึ่งแท่งเพื่อจะวาดภาพชีวิตของเราให้สวยงาม แต่เราไม่มียางลบสักก้อนที่จะเอาไปลบสิ่งที่เราทำผิดพลาดมาแล้วได้ ดังนั้นเราต้องตั้งใจและมีสติทุกครั้งที่ลากเส้น และถึงแม้ภาพที่เราวาดจะออกมาไม่เหมือนกับภาพที่เราฝันไว้สักเท่าไหร่ แต่มันก็มาจากมือของเรา เราควรจะภูมิใจกับมันได้เสมอ ไม่ต้องกลัวหรอกแม้จะรู้ดีว่าสักวันหนึ่ง เราอาจลากเส้นบิดเบี้ยวไปบ้าง เพราะถึงอย่างไรฉันเชื่อว่า ถ้าสมองและหัวใจของเราทำงาน อย่างเต็มที่ ภาพชีวิตของเราก็งดงามได้โดยไม่ต้องใช้ ยางลบ ลบได้แค่รอยปากกาดินสอ แต่อดีตไม่มีสิ่งใดลบได้ แม้จะใช้ลิกควิดป้าย หรือยางลบเป็นร้อยโหล ก็หาปกปิดร่องรอยได้ไม่ เพราะอดีตไม่มีสิ่งใดลบล้างมันออกไปจากใจได้ง่ายๆ   โดย: แฟนเก็บ IP: 58.8.51.244 9 กรกฎาคม 2552 23:00:29 น.

คุณแฟนเก็บ IP: 58.8.51.244 เป็นข้อคิดที่คมมากฮะ ถ้าในชีวิตคนเราจะมียางลบไว้ สักก้อนนึง ก็คงเป็นใจเรานี่แหละฮะ ถ้าพ่วงประเด็นยางลบกับความผิดพลาดของชีวิตก็อาจจะได้แค่การเทียบเคียงและเปรียบเปรยในเชิงวัจนภาษาที่คมคาย ลึกซึ้งตรึงใจอันเป็นร้อยแก้วที่เต็มไปด้วยชั้นเชิงเหลี่ยมภาษา แต่บล๊อกนี้เป็นเรื่องของศิลปะการวาดภาพและมุมมองชีวิตเชิง positive thinking เพื่อให้รู้เท่าทันชีวิตของตนเองซึ่งใครจะมากน้อยก็ต่างกันไป ยอมรับว่าการประดิดประดอยคำของ "คุณแฟนเก็บ IP: 58.8.51.244 " นับว่าเทพมากๆ โปสกวนอ่านตั้งหลายรอบ รู้สึกถึงอารมณ์ที่คุกรุ่นในใจ ปานจะปะทุออกมารอมร่อๆ เทพอ่ะ...เทพ เด๋วติดต่อขอรับรางวัลเป็นยางลบคุณภาพดีที่หลังไมค์ได้เลยฮะ เรายกให้แปดก้อนเลย   โดย: โปสกวน IP: 58.9.85.237 10 กรกฎาคม 2552 1:14:26 น.

ซึ้ง.... (พูดได้แค่นี้ล่ะ เหอๆ)   โดย: ตรี IP: 210.246.159.254 10 กรกฎาคม 2552 10:25:45 น.

รักลุงจัง ..... อิอิ   โดย: นิ่ม IP: 124.121.178.24 10 กรกฎาคม 2552 13:13:35 น.

ถูกต้องนะค่ะพี่โปส ก็คงเป็นใจเราจิงๆแหละ... จะลบหรือไม่ลบก็ขึ้นอยู่ที่ใจ+ความคิดด้วยค่ะ..ขอแถม..อีกนิสสส ก็คงอยู่ในอารมณ์นั้น...จิงๆ ทำไมต้องแปดก้อนอะ.. 9 ได้มิ๊ นำโชคดี 55+.. ไว้จะรอรับรางวัลนะค่ะ^_________^   โดย: แฟนเก็บ IP: 58.8.48.228 10 กรกฎาคม 2552 22:23:31 น.

ห่วงป๋าน๊า..เป็นกำลังใจให้ จู้จู้ๆ ปีก้าจู้ววว   โดย: แฟนเก็บ IP: 58.8.46.175 11 กรกฎาคม 2552 7:56:51 น.

.ความบังเอิญ....มักเกิดจากวันนั้น ....วันเดียว. . . คำตอบของวันนั้น....หมายถึง ....ชีวิตในวันต่อมา วันแห่งความตั้งจัยมักเปนแค่ วันทำมะดา .แต่วันแห่งความบังเอิญ.... มักสร้างความทรงจำให้เราเสมอ   โดย: Mochi IP: 58.8.52.52 11 กรกฎาคม 2552 22:48:54 น.

เคยคิดไหมทำไมคนเราต้องร้องไห้ ทำไมต้องเสียใจกับสิ่งที่แล้วมา เคยคิดไหมทำไมคนเราต้องเสียน้ำตา วันที่เลยมากับเวลาที่เสียไป * ทุกๆความเจ็บฝังเป็นตะกอนแห่งความหลัง ไร้หนทางจะเปลี่ยนอะไร ** ไม่มีใครที่จะย้อนเวลาคืนกลับมาเพื่อจะแก้ไข ทุกเรื่องราวที่เคยผิดไป ไม่มีใครจะฉุดรั้งเวลามันผ่านมาเพื่อจะผ่านไป แต่ชีวิตคนยังมีให้ก้าวไป เก็บความเจ็บไว้ในกาลเวลา เคยคิดไหมทำไมคนเราต้องร้องไห้ ทำไมต้องเสียใจกับสิ่งที่พ้นไป เคยคิดไหมทำไมเราจึงพึ่งรู้ได้ ในวันที่สายไปเมื่อเวลาเดินล่วง   โดย: Take Care IP: 58.8.52.141 12 กรกฎาคม 2552 22:30:28 น.

วันหนึ่งเราคงพบว่าภาพวาดภาพแรก ที่เราเคยชอบและประทับใจ อาจจะ เป็นแค่ภาพลวงตาที่คิดว่าดีที่สุด ประทับใจที่สุด รักที่สุด แต่ มันไม่จริงดังที่เราเห็น มันเป็นแค่มายาที่เราได้สร้างขึ้นมา ตามความรู้สึกนึกคิด ตามอารมณ์ ณ ขณะนั้น แล้วเราจะพบ ว่าการอยู่กับความเป็นจริง ดีที่สุด ไม่ใช่อยู่กับการวาดภาพเพ้อฝันไปวันวัน   โดย: มะนาวหวาน IP: 124.121.95.172 15 กรกฎาคม 2552 15:08:29 น.

^ ^ ^ ชอบจัง....โดน ณ ตอนนี้ ทำทุกวันให้ดีที่สุดก้พอ แต่บางทีเราก็เพ้อฝัน..เพื่อให้ได้สิ่ง ที่ดีและถูกต้อง..ก็เป็นไปได้..   โดย: แอ๊บต๊อง IP: 58.8.51.149 15 กรกฎาคม 2552 21:31:03 น.

แวะมาทักทายค่ะ .... วาดได้สวยนะคะ ........หนี่ฯ ค่ะ   โดย: หนี่หนีหนี้ (แพรวขวัญ ) 17 กรกฎาคม 2552 12:33:19 น.

ภาพแห่งชีวิต ใครเล่าขีดเขียนขึ้นมา วาดให้คนได้พบกัน จวบจนวันที่ล่ำลา ระบายความตรึงตราหัวใจ ภาพแห่งชีวิต ใครจะขีดเขียนต่อไป เมื่อคนหนึ่งได้หายไป แต่อีกคนยังหายใจ ด้วยความอาลัยอยู่เสมอ ภาพแห่งความหลังยังคงอยู่ในหัวใจ มีร่องรอยของความผูกพันมากมาย ได้ยินเพลงรักกังวานจากแดนแสนไกล ดังก้องมาเหมือนยังไม่ผ่านพ้นไป ยังคงระลึกถึง..เธอ ภาพแห่งชีวิต ใครเล่าขีดเขียนขึ้นมา วาดให้คนได้พบกัน จวบจนวันที่ล่ำลา ระบายความตรึงตราหัวใจ ภาพแห่งชีวิต ใครจะขีดเขียนต่อไป เมื่อคนหนึ่งได้หายไป แต่อีกคนยังหายใจ ด้วยความอาลัยอยู่เสมอ ภาพแห่งความหลังยังคงอยู่ในหัวใจ มีร่องรอยของความผูกพันมากมาย ได้ยินเพลงรักกังวานจากแดนแสนไกล ดังก้องมาเหมือนยังไม่ผ่านพ้นไป ยังคงระลึกถึง..เธอ   โดย: ภาพวาด IP: 58.8.48.206 19 กรกฎาคม 2552 15:14:22 น.

ข้อความของคุณ ทำให้เรามีแรงที่จะทำอะไรๆ ต่อไป ขอบคุณมากนะ   โดย: wun IP: 118.172.218.67 28 กรกฎาคม 2552 15:55:33 น.

แล้วหนังสั้นหายไปไหนอะ????   โดย: mimi IP: 58.8.53.204 29 กรกฎาคม 2552 21:13:00 น.

ถ่ายรูปก็ถ่ายรูปจักรยานแบบเนี๊ยะ วาดรูปยังจะวาดจักรยานแบบเนี๊ยะอีก ...เบื่อมั้ยเนี๊๊ยะ เป็นคนดูยังเบื่อแทนเลยอ่ะ...(แถมแอบวาดที่ทำงานอีก ...ฟ้องพี่ตุ่มเลย..อิอิ)   โดย: เอ็มมี่ IP: 58.8.173.18 4 สิงหาคม 2552 13:27:23 น.

ช่างงามแต้นะคะ บีวาดทำไมมันไม่พ้นเด็กอนุบาลเลย   โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล 28 กันยายน 2552 17:35:54 น.

ชอบพี่ๆมากๆเลย... เข้ามาดูทีไร..ได้ข้อคิดกลับไป ดำเนินชีวิตได้เสมอๆๆ...... อิอิอิ   โดย: >>LingmiM<< IP: 112.142.61.165 25 ตุลาคม 2552 11:50:20 น.

นึกถึงตอนเด็ก ๆ จำได้ว่า เวลาครูให้วาดตามแบบ เราดูจะวาดได้สวยมากจนครูคิดว่าไปก๊อปปี้มาอย่างไงอย่างนั้น แต่พอครูบอกว่าให้ระบายสีเมือ่ไหร่ การเจรจาต่อรองก็จะเกิดขึ้น เราขอส่งแบบเนี่ยไม่ได้หรอ ก็นะ...เราไม่อยากให้รูปวาดของเรากลายเป็นผ้าขี้ริ้วอ่ะนะ บางทีนะ บางที เราอาจจะลองกลับมาขีด ๆ ดูใหม่ซิว่ากาลเวลาที่เปลี่ยนจะเปลี่ยนแปลงเราได้มั้ย ...นะ   โดย: หลงรักฤดูกาล 18 ธันวาคม 2552 0:50:03 น.

ประทับใจจัง เพื่อนเรานี่ฮาไม่หย่อนเลยแม้เวลาจะผ่านไป วันเกิดปีนี้จะเลี้ยงเราป่าว   โดย: อิ๊ด IP: 218.188.76.148 25 มกราคม 2553 22:41:28 น.

ไม่มีไรทำเลยเข้ามาหาไรจรรโลงใจอ่านตามเพื่อนแนะนำ แต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรอัพเดทเท่าไรที่อ่านไปอ่านมาบล็อคนี้เหมือนมีคนสองสามคนที่เปลี่ยนชื่อไปมา แต่ที่ชอบที่สุดก็บทความคุณแฟนเก็บ ขั้นเทพจริงๆ ชื่นชม   โดย: เฮฮา IP: 125.88.14.226 29 เมษายน 2553 20:15:40 น.