Bloggang.com : พ่อพเยีย : สวัสดีเชียงดาว (3)

สวัสดีเชียงดาว (3)

หุบเขาผาแดง

มหรรณพกับหมวกเท่

รวิวารยิ้มตาหยี นั่งพักเหนื่อย

ร้านหนึ่งในตลาดเชียงดาว
ชอบคำว่า "จันทร์ฉาย" มาตั้งแต่ไหนแต่ไร

ตั้งแต่มาอยู่เชียงดาวจนเกือบจะครบเดือนแล้ว ผมยังไม่ค่อยได้ออกไปไหน นอกจากอยู่ที่บ้านและปั่นจักรยานไปที่ตลาดเชียงดาวเท่านั้น เมื่อวานตัดสินใจติดรถรวิวารกับมหรรณพไปทำธุระที่บ้านแม่ป๋าม ซึ่งอยู่ห่างจากเชียงดาวไปราว ๆ ประมาณ 20 กิโลเมตร จากนั้นจะเลยไปหุบเขาผาแดงซึ่งอยู่ติดกัน เพื่อไปเที่ยวบ้านภู เชียงดาว นักเขียนหนุ่มไฟแรงซึ่งตัดสินใจกลับสู่บ้านเกิด

ผมกับภู เชียงดาวรู้จักกันมานานพอสมควรแล้ว แม้ไม่สนิทกันมากถึงกับซี้ปึ้กปั๊ก แต่ก็สัมผัสได้ถึงความเป็นมิตรที่มีให้กันเสมอมา ก่อนหน้านี้ที่เขาอยู่ในตัวเชียงใหม่ ผมเคยมานอนที่บ้านเช่าของเขาครั้งหนึ่ง เรียกว่ามิตรภาพพองาม

ผมเพียงแต่อยากไปดูบ้านของเขาว่าอยู่อย่างไร วิวทิวทัศน์รอบตัวเป็นอย่างไร เมื่อไปถึงแล้วต้องบอกว่า....บ้านเขาน่าอยู่มาก มีภูเขาเป็นของตัวเอง จู่ๆเขาบอกว่าช่วงวันที่ 1 ตุลาคมนี้เขามีธุระที่จะไม่อยู่บ้านสองสามวัน สนใจอยากมานอนที่บ้านของเขาหรือไม่ ให้เตรียมเสบียงอาหารขึ้นมา แล้วเขาจะให้หลานชายไปรับผมที่เชียงดาว ผมตอบตกลงโดยไม่ต้องเสียเวลาตัดสินใจ

ผมรู้สึกดีใจที่เขาเอ่ยปากชวน ไม่ใช่เพราะผมชอบสถานที่แวดล้อมด้วยธรรมชาติเท่านั้น แต่ผมถือว่านี่คือน้ำใจที่เขายื่นให้ด้วยมิตรภาพ เขาต้องรู้ใจผมพอสมควรว่าผมชอบอยู่ชอบพักในที่แบบนี้ เมื่อวานนี้ผมเลยไม่ได้ถ่ายรูปอะไรมากนัก เพราะคิดว่าช่วงที่มาพักสองสามวันค่อยถ่ายรูปตั้งแต่เช้า กลางวันเย็นเลยดีกว่า

บ้านของภู เชียงดาวสวยงามและอยู่ห่างจากหมู่บ้าน บรรยากาศเงียบสงบ และมีความพร้อมในการที่จะสื่อสารกับโลกภายนอก คือมีอินเตอร์เน็ตติดตั้งดาวเทียม และมีสัญญาณโทรศัพท์ ซึ่งค่อนข้างจำเป็นสำหรับคนเดินทาง(เรียง่าย-เรื่องมาก)อย่างผม

บ่ายแก่ๆ ผมจึงติดรถมหรรณพกลับบ้าน เตรียมจัดการกับงานที่คั่งค้างให้เรียบร้อย หรือบางทีอาจติดงานไปทำด้วยก็ได้ เตรียมใจรอวันที่ 1 ที่จะถึงนี้ด้วยใจจดจ่อ

หลังจากไปอยู่บ้านภู เชียงดาวแล้ว....บางที...ผมอาจจะเลยไปเมืองพร้าว ซึ่งผมได้ยินชื่อนี้มาตั้งแต่ผมเริ่มหนุ่มแล้ว แต่ผมยังไม่เคยไปเลย ชื่อเมืองพร้าวทำให้ผมนึกถึง 1 คนกับ 1 องค์ คือหมอเมืองพร้าว นายแพทย์อภิเชษฎ์ นาคเลขา หมอนักเขียนเรื่องสั้นชื่อดังในอดีต (ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว) และอีกองค์หนึ่งคือหลวงปู่แหวน บางทีการเดินทางคราวนี้ผมอาจได้ไปเที่ยวต่อที่เมืองพร้าว...

-------------------------------

ป.ล. อยากเล่าเรื่องกล้วยหวี(ในรูปนี้)สักเล็กน้อย

ช่วงผมมาอยู่เชียงดาวใหม่ ๆ ถนนระหว่างบ้านเช่ากับตลาดจะมีเพิงร้านขายผลไม้ เช่นมะละกอ ส้มโอ กระท้อน แต่ที่เห็นมากกว่าอย่งอื่นคือกล้วย มีทั้งกล้วยหอม กล้วยน้ำว้า และกล้วยไข่

วันหนึ่ง ผมแวะคุยกับแม่ค้า เพราะเห็นว่าร้านแบบชาวบ้านน่ารัก ตามปกติจะไม่มีคนนั่งขาย มีแต่สินค้าเท่านั้นที่วางไว้ อยากได้ก็ตะโกนเรียกคนขายที่อยู่ในบ้านก็แล้วกัน บางร้านเขียนติดไว้ว่า "ซื้อเอง ขายเอง" โดยเขียนติดราคาไว้ แล้วจ่ายเงินใส่ขวดที่แขวนไว้

เมื่อเจอแม่ค้าผมก็เข้าไปพูดคุย และอยากอุดหนุนกล้วยสักหวี จากหวีละ 10 บาท แม่ค้าลดเหลือ 5 บาท ด้วยเพราะว่ามันสุกมากแล้ว

ผมตกลงซื้อทั้งที่รู้ว่าไม่มีทางกินทันก่อนมันสุกงอมแน่ ผมแบ่งกล้วยครึ่งหวีไปให้แม่ลูกอ่อน (วัย 5 เดือน)ข้างบ้าน ส่วนที่เหลือมาที่บ้านผมก็กินจนหมด

วันต่อมา ผมเอาขยะจะไปทิ้งที่ถังขยะข้างบ้าน ผมเห็นกล้วยหอมลูกใหญ่ยังไม่สุกดี ผมจึงนึกว่าถังขยะเป็นที่บ่มกล้วย ผมถามแม่ลูกอ่อนข้างบ้านเธอบอกว่าสามีเธอคัดทิ้งเพราะว่าเอาหวีสวยๆไปขาย ((ผมเพิ่งถึงบางอ้อว่าผมซื้อกล้วยมาฝากคนขายกล้วย)

วันต่อมาเธอเอากล้วยหวีใหญ่ (หวีในรูป)มาฝากผมหนึ่งหวี ผมนึกอายเหมือนกันที่แบ่งกล้วยให้เธอครึ่งหวี ด้วยความไม่รู้ว่าในบ้านนี้ก็ปลูกกล้วยจนมีกล้วยมากพอที่จะตัดไปขายได้เหมือนกัน

ผมกินกล้วยหวีนี้หมดไปเกือบครึ่งหวี วันละเล็กละน้อย ตามแต่จังหวะความอยากกิน

วันหนึ่งมีคนเดินกระโดกกระเดก เหมือนคนพิการเข้ามายืนละล้าละลังอยู่หน้าประตูบ้าน และในที่สุดเขาก็ขอมานั่งพักใต้ถุนบ้าน ขณะที่ผมนอนเล่นอยู่ในเปลญวน เขาบอกว่าเขาร้อน แต่ดวงตาของเขาเหมือนจะบอกว่ามากกว่านั้น...

ผมหยิบน้ำดื่มที่ผมเปิดแล้วยื่นให้เขาแล้วบอกว่ายกให้เขาทั้งขวดให้ติดตัวไปด้วย เขาดื่มอย่างกระหายจนน้ำกระฉอกออกมาเปียกเสื้อ

แปลกที่ใจผมรู้สึกสดชื่นไปด้วยตอนที่เขายกขวดน้ำขึ้นดื่ม

ตอนผมลุกจากเปลญวนเสียงเหรียญในกระเป๋ากางเกงหล่นลงอยู่กับพื้นเหมือนปลุกสำนึกเมตตาของผมให้ตื่นขึ้น ทำให้ผมเก็บเหรียญจากพื้นยื่นให้เขา ไม่มีคำพูดอะไรออกมาแต่ในตแววตานั้นบอกถึงความขอบคุณ

เขานั่งสักพักแล้วก็ขอตัวลาเดินต่อ พอเขาเดินเกือบพ้นประตูบ้านแล้ว ผมนึกถึงกล้วยอีกครึ่งหวีที่อยู่บนบ้าน ผมวิ่งขึ้นบันไดแล้วรีบเอากล้วยวิ่งไปให้เขา เขารับมันด้วยสีหน้ายินดี มือหนึ่งปลอกกล้วยใส่เข้าปากและที่เหลือ ยัดใส่ในถุงย่ามที่เขาถือมาและเดินกระโกกระเดกต่อไป

จบ

Create Date : 28 กันยายน 2551

Last Update : 28 กันยายน 2551 16:33:53 น.

32 comments

Counter : 1975 Pageviews.

มาเป็นค้างคาวกินกล้วยจ้า

แป๊บเดียวสองเดือนแล้วรึนกขมิ้นที่ค่ำไหนนอนนั่นง่ายเหมือนใครๆไม่ได้...555

กำลังขุดบ่อน้ำมันอยู่ค่ะพี่โดม
ด้วยการส่งตานุไปรับจ้างเขียนป้าย...ฮี่
ได้ค่าน้ำมันมากน้อยขนาดไหน ถ้ามากก็อ้อมไปสายเชียงใหม่ ถ้าน้อยก็เข้าบ้านก่อนแล้วค่คอยว่ากัน...เราไม่คิดมากอยู่แล้ว

ฝนไม่ยอมหยุดเลยตั้งหลายเดือนจะเขียนป้ายให้เพื่อนก็ค้างมาตั้งนาน
พอบอกว่าจะขึ้นเหนือตาจ๋าย (เจ้าของอู่บางม่วง พี่โดมก็เคยเจอค่ะ) เลยคว้าคอ เอาป้ายลงบอกเขียนให้เสร็จก่อนเฟ้ยค่อยไป
ไม่งั้นข้ามปีเหมือนป้ายบอกทางเข้าอู่คราวก่อน

สักอาทิตย์ก็น่าจะเสร็จค่ะ แต่ป้ายใหญ่มาก ต้องเก็บงานอีก

เสียดายนะปีนี้ว่าจะได้ไปนั่งดูเขาแห่พระที่หน้าหลาดเก่ากะเขาเสียทีเพราะมีที่ให้สิงสู่แล้ว แต่เหลืออย่างเดียวสิทีนี้
ได้อยู่กินผักกะเขาเสียที...แต่ป้าพิศบอกว่าถ้าจะกินเรากินทีหลัง
ช่วงนี้ผักแพง กินหมู กินปลาก่อน กำลังถูก...อิ..อิ

แล้วค่อยเจอกันค่า...ถ้ายังไม่หนีหน้ากันซะก่อนนะ

โดย: ปลายแปรง

วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:13:24:27 น.

สวัสดีค่ะพ่อคนเรียบง่าย-เรื่องมาก (นี่พี่นิยามเองนา อย่าว่ากัน)

ชอบเรื่องเล่าเรื่องกล้วยจัง

ทำให้คิดถึงเรื่องของ อ.ประมวล ขึ้นมา และก็รำลึกถึงเรื่องราวที่พี่เคยเขียนบันทึกเรื่องราวเล็ก ๆ ระหว่างวันในเว็บบอร์ดในชุด "บันทึกตะกั่วป่า" หรือ "กว่าจะถึงฝั่งฝัน" ซึ่งส่วนหนึ่งกลายมาเป็นหนังสือ "คาบโลกย์-คาบธรรม" ในเวลาต่อมา

ในวันชีวิตยุ่ง ๆ เพราะการงาน ได้แวะอ่านเรื่องกล้วย ๆ (แต่ไม่กล้วย) แบบนี้ ก็ทำให้รู้สึกว่าเวลาของวันนี้...มันหมุนช้าลงนิดหน่อยค่ะ ทำให้รู้สึกมีความสุขเล็ก ๆ ท่ามกลางการงานในวันหยุดน่ะ

โดย: หนอนฯ IP: 58.9.170.45 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:14:28:11 น.

แวะมาอ่านและชมภาพตามประสา
อาจจะเม้นท์แบบสะลึมสะลือไปหน่อย
ขออภัยกำลังง่วงนอนสุดๆ
แวะมาอ่านก่อนไปนอนสักครึ่งชั่วโมง
ชอบภาพมหรรณพกับหมวกเท่ๆ โดนใจ
แต่ไม่อบอุ่นใจในน้ำใจคนไทยอย่างคุณเน๊าะ
ซึ้งใจกับน้ำใจกับกล้วยครึ่งหวีค่ะ
อ่านแล้วสุขใจจังขอไปนอนดีกว่า
ง่วงจนปวดหัวค่ะ
ดีใจที่ได้เข้ามาอ่าน
แหล่ม

โดย: อุ้มสี

วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:15:33:44 น.

สวัสดีค่ะคุณโดม,

รับน้ำใจจากคุณโดมเนี่ย
ง่ายพอๆ กับกล้วยที่ปอกเข้าปาก
เลยนะคะ

ข้างนอกฝนตกยังไม่หยุดเลยค่ะ

******
หนอนคะ,

เวลาหมุนช้า งานก็ไม่เสร็จซะทีซิคะ
เดี๋ยวก็ไม่มีเวลามาคุยกับพี่หรอกคะ

โดย: นกขมิ้น IP: 124.120.248.230 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:19:11:18 น.

พ่อพเยียคะ

อ่านเรื่องกล้วยๆข้างบนนี้แล้วสะอึก!!
หนูเพิ่งไปซื้อกล้วยให้ลูกกินเมื่อกี๊นี้เอง
กล้วยน้ำว้าหวีละ 39 บาท กล้วยหอม 4 ผล 25 บาท
เมื่อไรจะได้กินกล้วยหวีละ 10 บาทกับเขาบ้าง

ว่าแต่กินกล้วยที่เชียงดาวแล้ว ไม่คิดถึงกล้วยที่เมืองนนท์บ้างเหรอ...

โดย: ตะเบบูญ่า IP: 202.91.18.204 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:19:20:31 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน

คนมีบล็อกผมไปตอบที่บล็อกหมดแล้ว ยกเว้นคุณหนอนที่มีบล็อกแต่ไม่ได้เข้าบล็อกตัวเองจนลืมทางเข้าไปแล้วกระมัง ?

เรื่องกล้วยๆ ที่เล่าให้ฟังในวันนี้ ตอนแรกจะไม่เล่าแล้ว แต่ย่อรูปกล้วยไว้แล้ว ก็เลยเล่าอย่างรวบรัด

ดีใจที่หนอนชอบเรื่องนี้...

สวัสดีครับคุณนกขมิ้น

เล่าให้เพื่อนฟังทีหลังว่าให้เหรียญอะไรเขาไป

เพื่อนยังว่า ทำไมไม่ให้แบ๊งค์ยี่สิบ

ผมก็เลยบอกว่า...บุญกุศลไม่ได้อยู่ที่จำนวนเงินแต่อยู่ทีจิตต่างหาก

แต่ให้กล้วยไปใน่เกิดกุศลทันตาเลยแหละ เพราะสามารถขจัดความหิวได้ทันที

สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า

แถวเชียงดาว
ถนนสายที่พ่อพเยียอยู่นี้

อย่างน้อยสี่ร้านที่มีกล้วยวางขาย
เกือบทุกวัน

เพราะเห็นกล้วยทุกวันนี่แหละ
เลยทำให้บรรเทาเบาบางคิดถึง
"กล้วย"ที่เมืองนนท์ได้บ้าง

โดย: พ่อพเยีย IP: 202.149.25.233 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:20:15:05 น.

ชอบเรื่องกล้วยของอาโดม
ชนบทหาน้ำใจได้ง่าย
แต่ชนบทที่เจริญแบบบ้านนาห์ก็หายากเกือบคล้ายคนเมืองไปทุกที

ขอให้วันที่ 1 นี้มีแต่ความสุขนะคะอาโดม

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: มัยดีนาห์

วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:21:40:22 น.

พี่โดม ยังไม่กลับบ้านหรือคะ อ้อ มีแผนจะเดินทางไกลออกไปอีกต่างหาก

อ่านแล้วมีความสุขจัง โลกเรายังน่าอยู่เพราะมีพี่โดม(มิได้กล่าวเกินจริงเลยนะคะ)

ระลึกถึงเสมอค่ะ
วันก่อนเปิดลิ้นชักเจอโปสการ์ดจากพี่โดม อ่านลายมือสวยและถ้อยคำอบอุ่น ยิ้ม แล้วเก็บเข้าลิ้นชักอย่างทนุถนอมค่ะ

ดูแลสุขภาพนะคะ

โดย: นกแสงฯ ทุ่งที่ราบสูง IP: 125.26.182.15 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:22:27:42 น.

สวัสดครับพี่โดม ... ชอบจังเลย ... เรื่องกล้วยๆ ...

โดย: ระ ตลาดเก่า IP: 125.24.219.220 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:22:30:10 น.

สวัสดียามค่ำคืนเช่นเคยค่ะพี่โดม
แวะมาทักทายและแอบดูรูปสวยๆ บวกกับเรื่องเล่าจากคนไกลด้วยเป็นของแถม

เห็นกล้วยแล้วหิวขึ้นมาทันที แต่ก็อิ่มทันทีเมื่ออ่านเรื่องกล้วยของพี่จบลงค่ะ

แล้วจะมาแวะมาเรื่อยๆ ค่ะ

โดย: suisia IP: 203.130.159.4 วันที่: 28 กันยายน 2551 เวลา:23:34:07 น.

พ่อพเยียคะ

สงสัยจะเป็นอย่างพี่พ่อพเยียว่าลืมทางเข้าบล็อกของตัวเองไปซะแล้ว

มันยุ่ง ๆ น่ะ มัวแต่ไปบ้านคนอื่น ก็เลยเป็นอย่างงี้แหละค่ะ

ขำที่พ่อพเยียรับมุกกับตะเบบูญ่าน่ะ

เพราะเห็นกล้วยทุกวันนี่แหละ
เลยทำให้บรรเทาเบาบางคิดถึง
"กล้วย"ที่เมืองนนท์ได้บ้าง

พี่กล้วยคงแอบอมยิ้มอยู่กับน้องพเยียแน่ ๆ เลย - - 555

.........

พี่หมิ้นเอ๊ยยย....

เวลาหมุนช้าลงนิดหน่อย
รู้สึกดีค่ะ
มีเวลาหายใจได้เต็มปอดหน่อย
อย่างน้อยก็แก่ช้าลงไปอีกนิดนึงไง
ส่วนงาน...ถ้าได้ทำ...ก็ต้องเสร็จแหละค่ะ...ไม้ช้าก็เร็ว...ก็ว่ากันไป
พอมีเวลาแล้ว
จะแวะไปคุยเหมือนเดิมจ้า

โดย: หนอนฯ IP: 58.9.170.45 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:2:23:12 น.

สวัสดีครับพี่โดม

ผมนั่งฟังเพลงจากซีดี "เพื่อนไร้พรมแดน" ไปด้วย
และอ่านบล็อกพี่ไปด้วย

นอกจากเพลงกับเนือ้หาในบล็อกพี่จะกลมกลืนกัน
ผมยังรู้สึก "รื่นรมย์" มากเลยครับ

สิ่งเล็กน้อยที่เรารู้สึกเต็มเปี่ยมกับมัน
มันก็กลายเป็นสิ่งที่ "ยิ่งใหญ่ในความรู็สึก" ได้ไม่ยากเลยนะครับ

โดย: ก๋าคุง (กะว่าก๋า

) วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:8:04:43 น.

สวัสดีค่ะลุงโดม

ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านแล้วค่ะ
ลุงโดมสบายดีน่ะค่ะ

โดย: เบญจวรรณ (lukkongpoka

) วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:11:14:07 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม...
เป็นคนชอบกินกล้วยเหมือนกัน
ระบุ...กล้วยหอม

เห็นเขาว่า มันมีสารที่ทำให้อารมณ์แจ่มใส...

แต่มีปัญหาคือ...อยู่คนเดียว แล้วหากล้วยหอมกินยาก...

ซื้อมาหนึ่งหวี...กว่าจะกินหมด มันงอมซะก่อน

ซื้อหนึ่งใบ ไม่มีที่ไหนขาย

แต่ไงก็เถอะ...ทุกปัญหาย่อมมีทางออกค่ะ..
ตามห้างมีขายสี่ใบ...

แค่ยอมจ่ายเท่าราคาหนึ่งหวีตามท้องตลาดเท่านั้นเอง....

จบเรื่องกล้วยๆค่ะ....

โดย: ทากชมพู

วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:16:19:09 น.

สวัสดีรอบค่ำครับพี่โดม

ผมว่าสำนักพิมพ์ก็คงงงนะครับ
ถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่รู้เลยครับ
ว่าหมื่นตาจะได้ตีพิมพ์มั้ย ตีพิมพ์ยังไง (รู้คร่าวๆว่าอาจเป็นขาวดำ ไมไ่ด้เป็นต้นฉบับสี
เพราะสำนักพิมพ์บอกว่าต้นทุนสูงเกินไป)

ผมรับปากเค้าไว้น่ะครับ
เพราะเค้าติดต่อมาก่อน....

แล้วผมก็มัวแต่สนุกกับการปั่นต้นฉบับหมื่นตาตอนใหม่ๆอยู่ตลอดครับ 5555

................

เร็วมากเลยนะครับ
พี่โดมมาอยู่เชียงใหม่ 2 เดือนแล้วเหรอครับ
แต่ส่วนใหญ่พี่โดมอยู่แถวเชียงดาว ฝางเป็นส่วนใหญ่นะครับ

ผมอยากไปเชียงดาวจังครับ
จนใจว่าหมิงหมิงยังเล็กเกินกว่าที่จะพาตะลอนๆครับ

ถ้าโตอีกหน่อย ต้องได้ไปบ่อยแน่ๆ
สำนักสงฆ์ถ้ำผาปล่องนั่นเป็น
สถานที่ในดวงใจของผมเลยครับ
เมื่อก่อนผมไปบ่อยมากครับ

โดย: ก๋า เก็กเสียง (กะว่าก๋า

) วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:20:51:18 น.

เอามาฝากแย้ม เผื่อแย้มเข้ามาดู

แย้มโพสต์เท่

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:20:59:59 น.

สวัสดีค่ะลุงโดม

หนูมาเห็นกล้วยน่ากินจังเลยค่ะ

แต่หนูชอบกินกล้วยเล็บมือนางค่ะ

พรุ่งนี้หนูสอบแล้วค่ะ

โดย: แป้ง ว.ว. IP: 58.9.170.44 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:21:14:50 น.

สวัสดีจ้ะหนูแป้ง

เราออนไลน์พร้อมกันเลย

ยังไม่นอนหลับอีกหรือนี่ ?

ขอให้สอบได้คะแนนดีๆได้ที่น้อยๆ

โดย: พ่อพเยีย

วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:21:18:16 น.

ขอบคุณค่ะลุงโดม

หนูจะพยายามสอบให้ได้คะแนนดี ๆ ค่ะ

พรุ่งนี้คุณแม่จะไปส่งหนูที่โรงเรียนแต่เช้าค่ะ

ลุงโดมกินเจหรือเปล่าคะ

โดย: แป้ง ว.ว. IP: 58.9.170.44 วันที่: 29 กันยายน 2551 เวลา:21:52:01 น.

สวัสดีพี่โดมและพี่น้องทุกท่าน

...สูตรเด็ด คนชอบกล้วย ...

สำหรับผมชอบกล้วยน้ำว้าครับ อิ อิ

หากกล้วย 1 หวี งอมเร็วเกินไป กินไม่ทัน... ลองทำอย่างนี้นะครับ ...

1. ตัดแบ่งเป็น 3 ส่วน หรือ 3 หวีย่อย
2. ส่วนที่ 1 เลือกที่งอมที่สุด ผูกเชือก แขวนไว้ ... รอรับประทาน ...
3. ส่วนที่ 2 และ 3 ... นำไปห่อหนังสือพิมพ์ สัก 3 - 4 ชั้น ... ใส่ถุงพลาสติก มัดปากให้สนิท ... ใส่ช่องแช่ผักในตู้เย็น (ล่างสุด)
4. พอส่วนที่ 1 ใกล้หมด ให้เอาส่วนที่ 2 มาแขวน ... รอรับประทานเป็นคิวต่อไป ... เพียงข้ามคืนก็จะทานได้แล้ว
5. พอส่วนที่ 2 ใกล้หมด ก็ค่อยอาส่วนที่ 3 ออกมา .... พร้อมกับเตรียมซื้อหวีใหม่ อิ อิ อิ

ลองดูนะครับพี่น้อง

โดย: ศิระ เจ้าเก่า (Sergio Garfield

) วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:0:40:51 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม และทุกคน

พบวิวอากาศดีๆที่นี่แล้วสดชื่นสายตา ค่ะ

ตะวันฉายก็ชอบร้านชื่อจันทร์ฉายจัง

ดูๆแลวอยากไปเที่ยงที่นี่บ้างจัง

แต่คงต้องพักการเดินทางไว้ก่อน มีอีกหลายอย่างต้องทำค่ะ

ที่ตะกั่วป่าเริ่มกินเจกันแล้ว

อีกสองวันคงได้เจอพี่สาวคนดี และหลานเยียคนน่ารักแล้วค่ะ

โดย: วีดวาด

วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:10:38:55 น.

สวัดดีครับพี่โดม
มาขออนุญาตินำรูปของพี่และหนังสือลงบล๊อกครับ

ขอบคุณล่วงหน้าครับผม

โดย: ดอกเสี้ยวขาว

วันที่: 30 กันยายน 2551 เวลา:20:42:10 น.

มาติดตามการเดินทางของพ่อเพยียค่ะ

โดย: ชมจันทร์ IP: 202.29.77.2 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:8:54:25 น.

สวัสดีค้า...พี่โดม

เห็นรูปแย้มแล้ว..ส่วนคนที่นั่งยองๆข้างแย้ม ทำไมมีแต่ตัวหัวไปไหน..ปรือออออออออ

โดย: เพื่อนแพ IP: 118.172.17.39 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:19:33:24 น.

สวัสดีครับคุณชมจันทร์

ไม่ได้ทักทายกันเสียนานเลยนะครับ
ยินดีที่แวะมาเยี่ยมเยียน

สวัสดึเพื่อนแพ หรือแพร (กันแน่นะ)
(ใส่พ่องไม่ใส่พ่อง)

รูปคนที่หายไปนั่นแหละ เพราะถ้าขืนเอาไว้จะสวยข่มคนยืน เลยต้องตัดคอทิ้งไปเสีย 555

โดย: พ่อพเยีย IP: 118.175.184.138 วันที่: 1 ตุลาคม 2551 เวลา:20:35:50 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
มาและเม้นท์ไว้สองหนแล้ว
แต่ใจป่วยอยู่
เลยไม่อยากให้ระบาดถึงพี่
นั่นไง คราวนี้ก็จะไม่เม้นท์อีกแล้ว
--------ไปก่อนดีกว่า
สบายดีนะคะพี่ ฮือๆๆๆ

โดย: ยิปซี IP: 58.8.129.140 วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:11:16:23 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม
เห็นรูปตัวเองแล้วรู้สึกเหลิงนิดๆ
เพราะรู้สึกว่ายังไม่ล่ำเท่าไหร่เลย
ไม่เหมือนรูปต่างๆก่อนหน้านี้
ทำให้มีเคืองเล็กน้อยนะคะ
ฐานเอารูปหนูลงโดยไม่สกรีน
ให้น้องนุ่งเล้ย........
แต่ก็ขอบคุณนะคะที่กรุณาตัดคอคนนั่งที่ไปซะมิเช่นนั้น....เศร้าไป
อีก 3 วัน คิกๆๆ
ไปก่อนนะคะแล้วจะแวะมาใหม่
สวัสดีค่ะ
แย้ม.......

โดย: แย้ม IP: 61.19.65.196 วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:20:56:54 น.

สวัสดีจ้ะแย้ม

ดีใจจังที่แย้มเข้ามาคอมเม้นท์

เพราะแย้มนี่แหละที่ทำให้ได้ขึ้นไปนอนบนภูแสนดาวอย่างแสนสุข

ว่างๆ เข้ามาคุยกันใหม่นะ

โดย: พ่อพเยีย IP: 118.175.184.138 วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:21:23:31 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม
อ่านแล้วนึกถึง อ.ประมวล เหมือนที่ พี่หนอนว่าเลยค่ะ

น้ำใจนี่สัมผัสถึงกันได้ง่ายๆ ดีนะคะ

โดย: เพ็ญ IP: 202.129.48.180 วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:14:57:32 น.

แวะมาขอกล้วยซักครึ่งหวีค่ะ...

คิดถึงตัวหนังสือและการเขียนหนังสือค่ะ แต่ยังเริ่มไม่ได้เพราะติด "สบาย" มากไปหน่อย

แวะมาหาความหมายและความเคยชินในการเขียนที่บล็อกนี้ไปพลาง ๆ ก่อนนะคะ

แบบว่า เรียกน้ำย่อย :D

โดย: กังสดาล IP: 125.25.82.119 วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:19:30:09 น.

โดย: sysee

วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:22:30:10 น.

อ่านบทความของคุณแล้วทำให้เราคิดถึงบ้าน

โดย: สาวเชียงดาว IP: 58.147.59.8 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:46:39 น.