จงทำสิ่งที่คุณทำได้...ด้วยสิ่งที่คุณมี...ณ จุดที่คุณยืนอยู่ - ธีโอดอร์ รูสเวลท์
Uploaded with ImageShack.us
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2552
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
17 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 
หุ้นส่วนแห่งความสุข








































ที่ผมตัดสินใจมาเช่าบ้านอยู่ที่เชียงดาวในช่วงปลายฤดูฝนต้นฤดูหนาวปีที่ผ่านมา ไม่ใช่เพื่อมาแสวงหาตัวเองหรือค้นหาสัจธรรมอะไรหรอก แต่เป็นเพราะว่าครั้งหนึ่งเคยได้มาเยือนบ้านเพื่อนที่เชียงดาว ได้เห็นดอยหลวงเชียงดาวยืนสวยเด่นเป็นสง่าแล้วรู้สึกชอบใจในบรรยากาศ บอกกับตัวเองว่าถ้ามีโอกาสก็จะขอมาอยู่ที่เชียงดาวบ้าง แม้จะเป็นเวลาช่วงสั้น ๆ ก็ยังดี

ผมไม่ใช่นักผจญภัยที่เห็นยอดเขาสูง ๆ แล้วชอบปีนป่ายได้พิชิต สำหรับผมแค่เพียงได้อยู่บ้านเช่าที่เปิดบานหน้าต่างออกไปได้เห็นดอยหลวงเชียงดาวทุกวันก็พอใจแล้ว ช่วงหลังของการเดินทางผมได้พบบางอย่างที่ตัวเองชอบจากการเดินทางแบบนี้ คือแทนที่ผมจะเช่าที่พักเป็นรายวัน ผมก็เลือกที่จะเช่าเป็นรายเดือน ซึ่งราคาจะถูกกว่ากันหลายเท่าตัว ด้วยเพราะผมเป็นเศรษฐีเวลาจึงมีเวลาเหลือเฟือที่จะจับจ่ายใช้สอยที่ไหนนาน ๆ ก็ได้

ตอนแรกที่ผมเดินทางมาเช่าบ้านพักที่เชียงดาวนั้น ผมมีเสื้อผ้าติดเป้เดินทางมาเพียงไม่กี่ตัว มีโน้ตบุ๊คและกล้องถ่ายรูปซึ่งผมนำติดตัวไปไหนมาไหนด้วยเสมอ ผมไม่ได้ผูกมัดตัวเองว่าจะต้องอยู่ที่เชียงดาวนานกี่เดือน แต่ผมเริ่มต้นจ่ายค่าเช่าบ้านเดือนละครั้ง เมื่อครบ 1 เดือนค่อยว่ากันว่าจะเช่าต่อหรือพอแล้ว

บ้านเช่าหลังนี้อยู่ห่างจากตัวตลาดเชียงดาวราว 2 กิโลเมตร เพื่อนผู้อารีนำที่นอนหมอนผ้าห่มมาให้ซ้ำยังมีจักรยานไว้ให้ใช้อีก เท่านี้ก็ถือว่าเป็นความสะดวกสบายของผมแล้ว ช่วงแรกผมปั่นจักรยานไปร้านอาหารทุกมื้อ เนื่องเพราะระยะทางจากบ้านไปตลาดทำให้ผมตัดสินใจซื้อหม้อหุงข้าวไฟฟ้าและทำกับข้าวง่าย ๆ รับประทานเองซึ่งทั้งสะดวกและประหยัดกว่า

เพื่อนฝูงและคนรู้จักต่างซักถามด้วยความสงสัยว่าทำไมผมต้องเดินทางไปโน่นมานี่อยู่บ่อย ๆ ไม่ค่อยจะอยู่ติดบ้าน และแต่ละแห่งก็อยู่นานนับเดือน เขียนหนังสือแค่นี้จะคุ้มหรือ ผมบอกว่าถ้าชีวิตในแต่ละวันดำเนินไปอย่างมีความสุขผมก็ถือว่าคุ้มแล้ว ไม่ว่าคนอื่นจะคิดหรือเข้าใจอย่างไรก็ตาม แต่สำหรับตัวผมเองนั้นได้พบว่านี่คือการได้ใช้ชีวิตอย่างที่ผมเชื่อและชอบ

การมีอาชีพเขียนหนังสือนั้นเอื้อให้ผมนั่งทำงานตรงไหนก็ได้ และในขณะเดียวกันการเดินทางก็ทำให้ผมได้พบเรื่องราวต่าง ๆ และเกิดแรงบันดาลใจในการเขียน ซึ่งถ้าผมนั่งอยู่แต่ในห้องที่บ้านงานเขียนของผมก็อาจจะเป็นไปในอีกรูปแบบหนึ่ง

บ้านเช่าที่เชียงดาวเป็นบ้านสองชั้นใต้ถุนสูง เจ้าของสร้างเพื่ออยู่อาศัยเองเสียมากกว่าที่จะปลูกสร้างไว้ให้เช่า ฝีมือช่างไม่ปราณีตอะไรมากนัก แต่กลิ่นหอมของเนื้อไม้ให้ความรู้สึกเป็นธรรมชาติแตกต่างจากกลิ่นคอนกรีต

ผมอยู่ที่เชียงดาวทั้งหมดเป็นเวลาเดือนเศษ ๆ ชีวิตแต่ละวันดูเหมือนไม่มีอะไรแตกต่างกันมากนัก แต่ทว่าในรายละเอียดของแต่ละวันนั้นกลับแตกต่าง ไม่ว่าจะเป็นยามเช้า ยามเย็น หรือยามค่ำคืน อารมณ์ของแต่ละวันนั้นไม่เคยซ้ำกัน

ถ้าชีวิตไม่เร่งรีบจนเกินไปและหัวใจไม่หยาบกระด้างนักก็อาจได้สัมผัสอารมณ์ของเวลาที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปในแต่ละวันได้อย่างล้ำลึก

ความที่ผมเป็นคนเมืองใหญ่อยู่กับสรรพเสียงจนเคยชิน แม้ในค่ำคืนที่เงียบที่สุดก็ยังได้ยินเสียงต่าง ๆ นานา ไม่ว่าจะเป็นเสียงรถยนต์ เสียงโทรทัศน์ของเพื่อนบ้าน เสียงครางกระหึ่มของเครื่องปรับอากาศจากบ้านแต่ละหลัง เมื่อผมได้มาอยู่ที่บ้านพักเชียงดาวแห่งนี้ พอเริ่มค่ำสรรพเสียงก็เริ่มเงียบลง

ถ้าหากจะนับความเงียบเป็นเสียง ๆ หนึ่งที่แตกต่างจากเสียงอื่น ๆ ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบเสียงของความเงียบ ทุกคืนผมล้มตัวลงนอนพร้อมกับฟังเสียงความเงียบรอบ ๆ หมู่บ้านด้วยความรู้สึกสงบและเป็นสุข ตื่นเช้าขึ้นมาพร้อมกับเสียงไก่ขันซึ่งเปรียบเสมือนนาฬิกาปลุกทุก ๆ วัน

ขณะที่ผมพักอยู่ที่เชียงดาวใครเห็นก็มองว่าผมช่างสุขสบายเสียนี่กระไร วัน ๆ ไม่เห็นทำงานอะไร เดี๋ยวก็ปั่นจักรยานไปโน่นมานี่ เดี๋ยวก็นอนอ่านหนังสือที่เปลญวนใต้ถุนบ้าน เพื่อน ๆหลายคนที่รู้ว่าผมมานั่ง ๆ นอน ๆ ที่บ้านเช่าหลังนี้ มักพูดเป็นเชิงกระเซ้าว่า “น่าอิจฉาจังที่ได้ใช้ชีวิตแบบนี้” แต่ผมคิดว่าพวกเขาพูดไปอย่างนั้นเอง เพราะคนที่พูดนั้นมีฐานะพอที่จะเดินทางท่องเที่ยวแบบผมได้อย่างสะดวกสบายกว่าผมหลายเท่าตัว แต่ทว่าเขาไม่เลือกเองต่างหาก

เขาก็แค่เพียงพูดให้ผมรู้สึกว่าสิ่งที่ผมทำอยู่นี้เป็นสิ่งที่หลายคนอยากทำกัน แต่ผมว่าเอาเข้าจริง ๆ แล้วก็คงไม่มีใครอยากจะทำอย่างผมจริง ๆ หรอก

เพราะการใช้ชีวิตแบบนี้ผมถือว่าผมก็เลือกและแลกมา ผมเลือกที่จะเป็นนักเขียนแบบที่เป็นอยู่นี้ แลกกับความไม่มั่นคงทางทรัพย์สินตามมาตรฐานของสังคม แต่สำหรับตัวผมเองนั้นคิดว่าความมั่นคงที่แท้จริงน่าจะเริ่มต้นจากภายในเสียมากกว่า หรือพูดอีกทีว่าความมั่นคงในโลกนี้มีอยู่จริงหรือ ? ถ้าผมต้องทำงานเพื่อสะสมทรัพย์ให้มีจำนวนมากก่อนแล้วค่อยออกเดินทางท่องเที่ยว ผมอาจจะไม่มีวันนั้นก็ได้

ดูเหมือนว่าวันเวลาที่เชียงดาวของผมจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตื่นเช้าขึ้นมาก็หุงข้าวทำกับข้าวเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น ผัดผัก เจียวไข่ หรือไม่ก็ใส่ไข่ไก่ลงไปในหม้อหุงข้าว ข้าวสุกไข่ก็สุก ปลากระป๋องเพียงแค่เปิดฝาเหยาะน้ำปลานิดหน่อยก็อร่อยแล้ว ยิ่งผมงดอาหารมื้อเย็นก็ยิ่งสบายไม่มีภาระในตอนเย็นอีก

ช่วงที่ผมอยู่ที่เชียงดาวผมรู้จักคนเพิ่มขึ้นเพียงไม่กี่คนเท่านั้น แต่ทว่าในจำนวนคนไม่กี่คนนั้นมีผู้หญิง 2 คนที่ผมรู้สึกประทับใจในวิถีชีวิตที่เธอเลือก เธอทั้งสองนั้นเป็นเพียงชาวบ้านชาวสวนธรรมดา ๆ ผมแอบเรียกเธอทั้งสองว่า “หุ้นส่วนแห่งความสุข”

เมื่อแรกมาอยู่ใหม่ ๆ ผมสะดุดตาสะดุดใจกับป้ายที่ร้านขายผลไม้ริมถนนทางเข้าบ้านเช่า ป้ายนั้นเขียนไว้ว่า “ซื้อเอง ขายเอง” คือที่ตัวสินค้าจะมีราคาติดไว้ เมื่อใครต้องการก็หยิบไปโดยวางเงินไว้ในที่เก็บเงิน ผมปั่นจักรยานผ่านไปทีไรแทบไม่เคยเห็นคนขายนั่งอยู่ที่ร้าน แม้ในยามค่ำคืนก็ไม่มีการเก็บสินค้าเหล่านั้น

วันหนึ่งผมไปทำบุญที่วัดในหมู่บ้านจึงมีโอกาสได้พบเธอผู้เป็นเจ้าของร้าน และได้ไปเที่ยวสวนข้างบ้านของเธอ ผมจึงได้รู้ว่าสินค้าจำพวกผลไม้ที่วางขายในเพิงเล็ก ๆ นั้นไม่ได้เป็นของคน ๆ เดียว แต่มีหุ้นส่วนลงทุนร่วมกัน 2 คน

นางลอมอายุ 68 ปี ส่วนนางนอมอายุ 58 ปี ทั้งสองเป็นเพื่อนต่างวัยและเป็นหุ้นส่วนกัน ต่างฝ่ายต่างเป็นหม้ายด้วยกันทั้งคู่ จึงตกลงใจว่าจะมาหุ้นแรงลงทุนทำสวนร่วมกัน เพราะมีพื้นที่ข้างบ้านว่างอยู่ โดยเริ่มตั้งแต่การถากถางหญ้า การลงมือปลูกพืชผักหลายชนิดตามฤดูกาล เช่น ข้าวโพด มะละกอ กล้วย ฟัก ถั่ว งา ฯลฯ จนกระทั่งการนำผลผลิตมาวางขาย โดยจะทำบัญชีรายรับรายจ่ายแบ่งกันทุกวัน

ถึงแม้ในแต่ละวันจะมีรายได้ไม่มากนัก แต่ทว่าก็สามารถเลี้ยงชีพได้และยังมีเงินเหลือซื้อข้าวของไปทำบุญที่วัดได้อีก ร้านค้าผลไม้ของเธอตั้งแต่เปิดมายังไม่เคยประสบกับภาวะขาดทุน มีแต่กำไรมากหรือหรือกำไรน้อยเท่านั้น ไม่มีการคดโกงกัน ไม่มีการเอารัดเอาเปรียบกัน ใครถนัดสิ่งไหนก็ทำสิ่งนั้น ช่วยกันทำโดยไม่เกี่ยงงอน

เธอทั้งสองมาเป็นหุ้นส่วนทำสวนด้วยกันนับเป็นเวลาปีกว่าแล้ว จากที่เคยเป็นแค่เพียงคนรู้จักกันก็ค่อย ๆ สนิทสนมกันจนเป็นเสมือนญาติ เธอทั้งสองเชื่อว่าเมื่อชาติที่แล้วต้องเป็นพี่น้องกันมาก่อนชาตินี้จึงได้มาพบและคบหาเกื้อกูลกัน

ถึงแม้กิจการจะเป็นเพียงงานทำสวนและร้านค้าผลไม้เล็ก ๆ ซึ่งไม่ได้มีผลกำไรร้อยล้านพันล้าน แต่ผมคิดว่าเธอทั้งสองประสบความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยมในแง่ของผลกำไร เพราะสิ่งใดก็ตามที่ทำแล้วมีความสุขนั่นถือว่าเป็นกำไรชีวิต



----------------------------------------------------








ช่วงนี้ผมไม่มีเวลาที่จะเขียนเรื่องใหม่

จึงเอาเรื่องที่เคยตีพิมพ์ในนิตยสารขวัญเรือนมาให้อ่านกัน

ใครอ่านแล้วก็ผ่านเลยไปได้นะครับ





คืนนี้ผมมานั่งอัพบล็อกที่พังงาอินน์
โดยคุณอี๊ดเจ้าของพังงาอินน์มีน้ำใจให้มานั่งใช้ไวร์เลสส์ฟรี
ผมจึงขอขอบคุณ มา ณที่นี้



















มุมหนึ่งที่พังงาอินน์



Create Date : 17 พฤษภาคม 2552
Last Update : 17 พฤษภาคม 2552 21:18:49 น. 51 comments
Counter : 2064 Pageviews.

 
ยังไม่เคยอ่านตอนนี้ค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกมีความสุขตามไปด้วย ทั้งที่ไม่ได้หุ้นอะไรกับเขา ฮิๆๆ ^^



โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:31:35 น.  

 
ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะอาโดม
นอกจากในร้านเสริมสวยแล้วนาห์ก็ไม่เคยได้อ่านหนังสือขวัญเรือนเลยค่ะ
(แต่สมัยเรียนมัธยมจะได้อ่านบ่อยเพราะมีในห้องสมุด)
ช่วงนี้อ่านแต่หนังสือคู่สร้างคู่สม

...ความสุขบางทีเราก็ต้องแลกกับสิ่งอื่นในชีวิตนะคะ


โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:54:09 น.  

 


โดย: ชมจันทร์ วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:14:24 น.  

 
สวัสดีครับทุกๆท่าน

วันนี้ผมเตรียมตัวจะเดินทางไปบางพัฒน์ (เดิมเรียกว่าบางลิง เพราะมีลิงเยอะ)

ที่นั่นเป็นหมู่บ้านชายทะเลเล็กๆ มีป่าชายเลน ต้นโกงกาง

เมื่อวานซืนผมนั่งมอเตอร์ไซค์ไปดูลาดเลามาแล้ว แต่บังเอิญฝนตกเลยไม่ได้ถ่ายรูป และยังไม่ได้เดินข้ามสะพานเข้าไปในหมู่บ้าน
ใกล้ค่ำแล้วและฝนที่กระหน่ำลงมาทำให้ต้องรีบกลับที่พักดรงแรมในเมืองพังงา

แต่ภาพที่อยู่เบื้องหน้าเมื่อเย็นวานซืนนี้ ทำให้ผมเตรียมสัมภาระติดตัวเล็กๆน้อยๆว่าจะเดินทางไปที่นั่น ซึ่งห่างจากพังงาราว 20 กิโลเมตร

ตั้งใจว่าจะไปนอนที่นั่น
แต่ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าจะมีที่นอนให้นอนหรือไม่
แค่นึกก็หัวใจระทึกแสยแล้วว่า คืนนี้เราจะมีที่นอนหรือไม่

ถ้าได้นอนหรือไม่อย่างไร คงไม่เกินสองวันผมก็คงเข้าเมือง
แล้วจะมาแจ้งให้ทราบ ไม่ว่าใครจอยากทราบหรือไม่ก็ตาม (ฮา)


โดย: พ่อพเยีย IP: 118.173.62.68 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:36:05 น.  

 
นับวันพ่อพเยียยิ่งถ่ายภาพได้สวยมากขึ้นทุกวันจนผิดตา....
ช่วงหลังๆภาพถ่ายของพ่อพเยียมีแสงเงาที่นุ่มนวลละมุนตา
ดูมีชีวิตชีวา เหมือนมีความรักความสุขอยู่ในนั้นด้วย
สงสัยคนถ่ายภาพจะมีความรัก...เอ๊ะ..หรือคนดูภาพมีความรักกันแน่..(ฮา..มั่ง)

ขอให้มีความสุขกับการเดินทางค่ะ อย่าลืม(ออเดอร์ของ)หนูก็แล้วกัน...


โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.223.253 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:18:03 น.  

 
อ่านตอนแรกนึกว่า "อ้าว ตะกี้พี่โดมยังอยู่ตะกั่วป่าอยู่เลย ไหงไปถึงเชียงดาวอีกแล้ว"

อ่านไปอ่านมาจนมาถึงตอนสุดท้าย "อ้อ พี่โดมยังอยู่พังงานี่นา"

อ่านแล้วก็ เห็นถึงความพอเพียง ถ้าคนในโลกเราเป็นอย่างนี้กันได้ ทุกหัวระแหงของแผ่นดินคงไม่เกิดความวุ่นวายที่ดูท่าจะหาจุดจบไม่ได้แบบทุกวันนี้หรอกเนอะ แต่จะว่าไปสุขน้อยหรือสุขมากก็อยู่ที่ใจเรานี่เอง คิดบวกเข้าไว้ดีกว่า



ถ้าพี่โดมกลับมาแจ้งข่าวค่อนข้างช้า ก็แสดงว่ามีที่นอน แต่ถ้ากลับมาแจ้งข่าวเร็ว ก็แสดงว่า...


โดย: กันย์นลิน วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:25:45 น.  

 
ภาพแรกและภาพที่สอง ( ทางเข้าหมู๋บ้าน และภาพรุ้ง) สวยมากค่ะ


โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:39:16 น.  

 
หวัดดีครับ ไม่ได้แวะมาเยี่ยมนานเลย แอบย้ายไปนอนเล่นอีกบ้านนี่เอง เอิกๆ ชอบภาพถนน กับ ภาพฟ้าครึ้มๆ นะครับ สวยดี ภาพอื่นก็สวยนะ แต่มันดันชอบสองภาพนี้มากกว่าไง ฮี่ๆ.. แต่ละที่ ที่ไปพักนี่มีเรื่องพิเศษๆ เสมอเลยนะครับ เอ ถ้าทำแผนที่ แล้วมีคนบ้าจี้ตามไปนอนบ้าง จะได้บรรยากาศเหมือนกันมั้ยหว่า 555 คิดเล่นขำๆนะครับ

ไปละครับ แล้วจะแวะมาอ่านให้มากกว่านี้ สัญญาครับ ..
( ถ้าผมว่างอ่ะนะ เอิกๆ )..


โดย: นายปลาดาว.. (yjam ) วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:19:01 น.  

 

อ่านแล้วดีจังค่ะ
ถ้าทุกคนคิดแบบนี้ชีวิตคงเป็นสุขและไม่เร่งรีบ จริงนะคะเราเลือกเองไม่มีใครบังคับสักหน่อย ตอนนี้กำลังเหน็ดเหนื่อยและท้อกับความคิดของตัวเอง เบื่อตัวเองที่ไปตามกระแสของสังคม.....ยังดีนะคะยังเป็นเศรษฐีเวลาได้ ทำไงดีนี่ไม่เป็นเศรษฐีสักอย่างและยังชอบคิดอะไรๆที่ทำให้ตัวเองเป็นทุกข์อีก
เมื่อคืนอ่านมติชน คอลัมน์ มิตรน้ำหมึกของณรงค์ จันทร์เรือง เขียนถึงคุณโดมว่า..ชาติ ภิรมย์กุลขาดคู่หูที่ทำท่าว่าจะเป็นนักบวชโดยไม่ต้องห่มเหลืองกันทั้งสองคนคือโดม วุฒิชัย....จากที่เคยเมาเหล้าเมายาสารพัดกลับสลัดตัดขาดได้สิ้นเชิง....นับถือๆๆอ่านแล้วก้ออุทาน..อ้าว อ้าว อ้าว..ขอนับถือดัวยอีกคน



โดย: รอนร้าว IP: 124.122.170.198 วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:45:24 น.  

 
ขอบคุณค่ะพี่โดม

เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลย...

อัพบล็อกที่พังงาอินน์ บรรยากาศดีมากเลยค่ะ

พี่โดมคะ...

เอ่อ...พรุ่งนี้วันเกิดนักล่าฯค่ะ...


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:15:42 น.  

 
สวัสดีครับโดม


โดย: สัญจร ดาวส่องทาง วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:39:37 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณโดม
จี๊ดไปอบรมที่ภูเก็ตตั้งแต่วันที่ 14 ไม่ได้เจอเด็กๆเลยไม่ทราบว่าเค้าได้รับสิ่งที่คุณส่งไปให้หรือยัง ไว้เจอเค้าจะถามให้น่ะค่ะ


โดย: ครูจี๊ด วันที่: 19 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:56:18 น.  

 
รุ้งสวยจังค่ะ


โดย: สายลมอิสระ วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:3:00:02 น.  

 
อะโห พี่โดม นักเดินทางตัวจริง ตอนที่ไปน่านและวาวี ผมเห็นรอยยิ้มของความสุขในการเดินทางในดวงตาของพี่..


โดย: ปุถุชน (ปุถุซน ) วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:5:17:54 น.  

 



อ่านแล้ว ก็มาอ่านอีกค่ะ
ชอบภาพแรกมาก
ชอบคำว่า--หุ้นส่วนความสุข--

ทำให้นึกไปถึง
หุ้นส่วนชีวิต
หุ้นส่วนความทุกข์(มีมั้ยเนาะ)
หุ้นส่วนความรัก
หุ้นส่วนความฝัน..
อะไรทำนองนั้น


เพิ่งรับขวัญเรือนปักษ์หลังพฤษภาฯ เช้านี้เองค่ะ (ช้ากว่าปกติ)
รอเพื่อจะอ่านเหมือนเคย
อยากมาทักทาย
หวังว่าพี่โดมคงสบายดีนะคะ



^)^




โดย: ภูเพยีย วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:21:16 น.  

 
อรุณสวัสดีค่ะพี่โดม
+-------------------+

สบายดีนะค๊า
เช้าวันนี้อากาศเย็น ๆ เมฆครึ้มอึมครึม
วาดหวังว่า ดวงตะวันคงทอแสงลงมาบ้างค่ะ
หลายวันที่ผ่านมา ฝนตกช่วงกลางวันทุกวันเลยค่ะ

บรรยากาศที่บ้านนอกในเวลานี้
ช่างเหมือนภาพท้องฟ้า ที่พี่โดมถ่ายจังเลยค่ะ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:40:36 น.  

 
สวัสดีครับ โดม

ขอบคุณมากครับที่เอามาลงในนี้อีกครั้ง เพราะผมไม่มีโอกาสอ่านจาก"ขวัญเรือน" ที่ผ่านๆมา... คงพลาดเรื่องดีๆของคุณไปหลายเรื่องทีเดียว

ชอบเรื่องนี้อีกแล้วครับ.. โดยเฉพาะชื่อ คุณตั้งชื่อได้เข้าทีมาก ช่างคิดจริงๆ


โดย: ปะการัง (ชบาฉาย ) วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:49:22 น.  

 
มาเข้าหุ้นด้วยคน
คิดค่าลงหุ้น หุ้นละเท่าไรคะลุงโดม....อิ...อิ

อยู่พังงานาน
ระวังคึนกั่วป่าจะคอยจนเบื่อเด้อ
มาช่วยกันเก็บมังคุดดีก่า
ปีนี้คุณนายมังคุดไม่ว่างนะ


โดย: ปลายแปรง แห่ง ปลายวา IP: 61.19.67.13 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:35:54 น.  

 
ชอบภาพบ้านที่มีม่านหมอกข้างหลังนั่นจังเลยค่ะ..อบอุ่นจัง


โดย: บรรณารักษ์789 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:12:54:22 น.  

 
เที่ยวบางพัฒน์...คงมีภาพวิวทิวทัศน์สวย ๆ งาม ๆ มาทำโปสการ์ดอีกแน่ ๆ เลยค่ะ

ชอบเรื่องหุ้นส่วนความสุขเช่นกันค่ะ อ่านแล้วอ่านอีกได้

โปสการ์ดของพ่อพเยียสวยถูกใจ แต่โปสการ์ดภาพสีน้ำของพี่ปอนถูกใจ (ยิ่งกว่า) - - (ฮะ ฮ่า -ตอบตรงจริง ๆ นิ)

แต่ยังไง ๆ ก็ต้องขอดูบรรยากาศบางพัฒน์ด้วยค่ะ

ว่าแต่...คงจะมีโอกาสได้ร่วมเดินทางไปทางใต้ กับครอบครัวพ่อพเยียบ้าง แต่ยังไม่รู้จะเป็นเมื่อไร ฝันไว้ก่อน ไม่ผิดกติตาหรอกเนอะ


โดย: หนอนฯ IP: 10.20.3.30, 202.28.180.202 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:46:38 น.  

 
มาชมค้าบบบ

ภาพถนนสวยอ่ะ ขอทำเป็น Desktop wallpaper นะคับ แหะๆ


โดย: X RoBiN วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:29:22 น.  

 




ฉากหนึ่งในภาพยนตร์ไทยเรื่อง wonderful town
ถ่ายทำที่โรงแรมเก่าแห่งหนี่งในจังหวัดพังงา







ผมเดินตามหาฉากนี้จนเจอ เลยเก็บมาฝาก









นี่ไง ! บางพัฒน์ ไม่ใช่บางพลัด





สวัสดีครับทุกๆท่าน
ผมกลับมาจากบางพัฒน์ตอนบ่าย ๆ
หลังจากไปนอนที่หมู่บ้านนี้เสียสองคืน
ใจหนึ่งก็อยากอยู่ต่อ อีกใจหนึ่งก็อยากกลับ
ต่อสู้กันไปต่อสู่กันมาก็ตกลงกลับมาที่พักห้องเดิม


ใกล้วันที่จะกลับบ้านเมืองนนท์เข้ามาเต็มทีแล้ว
พรุ่งนี้เป็นวันที่ตัดสินใจว่าจะซื้อตั๋วกลับวันไหนแน่
แต่คืนนี้ขอนอนคิดอะไรพลางๆก่อน
เพราะมีอะไรต้องทำอยู่พอสมควร

ไม่คิดเหมือนกันว่าเดินทางเที่ยวนี้จะยืดเยื้อยาวนานพอสมควร


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:19:22 น.  

 


ตั้งใจว่าจะตอบทุกๆคนเสียหน่อยในวันนี้ เพราะรู้สึกคันไม้คันมืออยากตอบ


แต่มัวคลิกโน่นคลิกนี่ ร้านเน็ตที่พังงาปิดเวลา 2 ทุ่ม เลยไม่อยากตอบรีบๆ
เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยเข้ามาใหม่

ขอตอบคุณหนอนเมืองกรุงคนเดียวก่อนก็แล้วกัน

สวัสดีจ้ะหนอนฯ

ที่หนอนว่า...โปสการ์ดของพ่อพเยียสวยถูกใจ แต่โปสการ์ดภาพสีน้ำของพี่ปอนถูกใจ (ยิ่งกว่า) - - (ฮะ ฮ่า -ตอบตรงจริง ๆ นิ)

ฟังแล้วไม่ได้รู้สึกน้อยใจ อะไรหรอก

เพราะรู้ว่าหนอนเป็นแฟนคลับ (ห้ามพิมพ์ตกค.ควายนะ)ของพี่ปอนเหนียวแน่นมาตั้งแต่ยังไม่รู้จักกับพ่อพเยียแล้ว

เพราะรู้ว่าต้องชอบโปสการ์ดรูปวาดของพี่ปอนน่ะซี จึงเลือกโปสการ์ดภาพวาดของพี่ปอนส่งให้หนอนน่ะ ดีใจจริงๆที่หนอนชอบ ถึงแม้จะชอบมากกว่า ก็ไม่เป็นไรหรอกน่า

แต่ก็แอบส่งโปสการ์ดฝีมือภาพวาดของพี่ปอนไปให้แฟนคลับของพี่ปอนไปบ้างเล็กๆน้อยๆพอสังเขป


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:49:26 น.  

 
เป็นแฟนหนังสือมานานแล้ววันนี้ขอคุยด้วย อยากชวนคุณโดมมาเที่ยวแถวบ้าน เป็นบ้านนอกอยู่ในสวน 30 ไร่ มีบ่อปลา กับผลไม้ ถ้ามีโอกาสมาพักฟรีได้ บรรยากาศที่นี้เป็นธรรมชาติแท้ จะมีโอกาสได้ตอนรับนักเขียนกับเค้าบ้างไหมหนอ สงสัยต้องใช้เดอะซีแคร็กช่วย


โดย: สุดใจ เลี้ยงพันธุ์สกุล IP: 118.173.207.7 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:59:49 น.  

 
สวัสดีครับ พี่โดม

......ย้อนรอย ว้อนเดอร์ฟูลทาวน์




โดย: วั ล น์ ภ พ IP: 118.173.67.161 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:29:29 น.  

 
กลับจากบางพัฒน์
อารมณ์เบิกบานสราญใจ
มีแซวเล็ก ๆ พอให้นึกขำ

อย่างไรแล้ว
ก็ต้องขอบคุณที่ระลึกถึงกัน
จึงได้ส่งโปสการ์ดมาให้ไง
ไม่ว่าเป็นภาพของใครก็ตาม...แต่สำคัญตรงผู้ส่งสารมากกว่าค่ะ
ไม่งั้น...ก็คงไม่ได้ชื่นชมโปสการ์ดสวย ๆ งาม ๆ ที่เดินทางไกลมาจากสถานที่ต่าง ๆ ที่พ่อพเยียได้เดินทางไปผ่านพบมา

ใกล้เวลาคืนกลับรวงรังแล้วเหรอ

เร็วเหมือนกันนะ...เวลาที่ผ่านเลย




โดย: หนอนฯ IP: 58.9.171.63 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:05:16 น.  

 
หวัดดีครับพี่โดม
ช่วงสองสามวันนี้ง่วนอยู่กับงานครับ ตอนนี้จัดหนังสือเข้าชั้นเรียบร้อยแล้วบางส่วน
แค่นิตยสารที่ส่งมาก็เต็มตู้แล้ว
กำลังคิดอยู่ว่าหนังสือที่เหลือจะทำยังไงดี คงต้องโล๊ะหนังสือเก่าๆของโรงเรียนทิ้ง พวกหนังสือคู่มือครู หรือหนังสือเรียนที่ยังเป็นหลักสูตรเก่า ๆ มีบางเล่มพิมพ์ตั้งแต่ ๒๕๒๐ แล้ว ซึ่งเนื้อหามันก็เปลี่ยนไป
หนังสืออื่น ๆก็จัดแยกหมวดหมู่เรียบร้อยแล้วเช่นกัน คิดว่าไม่น่าจะเกินสิ้นเดือนนี้ ห้องสมุดจะเรียบร้อยครับ เพราะดู ๆแล้ว ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรอีก
ผมคิดว่าจะทำมุมพุทธศาสนาสักมุม เพราะหนังสือธรรมะมีมากเหลือเกิน หลายกล่อง


โดย: แก้มหอม IP: 203.172.208.153 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:5:47:51 น.  

 
ดีแล้วเอางานเก่ามาลงเพราะเราไม่ไ่ด้ซื้อขวัญเรือน

มีเพื่อนคนหนึ่งบอกว่าเขาอ่านเจอเรื่องที่โดมเขียนถึงวันที่เราไปบ้านคุณรงค์ ฉบับไหนนะ เราจะคอยอ่านที่นี่แล้วกัน

วันเสาร์นี้จะมีงานที่บ้านคุณรงค์ เป็นงานประเพณีเปลี่ยนแว่นเหมือนที่คุณเคยไปแล้วนั่นแหละ

ต่างกันก็แต่ว่า ปีนี้ไม่มีคุณรงค์ เพื่อน ๆ ส่งข่าวต่อ ๆ กันมาค่ะ


โดย: แพรจารุ IP: 112.142.57.156 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:07:01 น.  

 
สบายดีนะพี่โดม...
อากาศพังงาเป็นไงบ้างเอ่ย
ฝั่งเชียงดาวช่วงนี้ พายุเข้าบ่อยเลยครับ วันก่อนเล่นเอาห้องทำงานผมเปียกโชกเลย แล้วหลังคาบ้านเก่งปลิวพังไปแถบหนึ่งเลย...


โดย: pu_chiangdao วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:56:30 น.  

 
สวัสดีครับทุกๆท่าน
ในที่สุดผมก็ต้องปล่อยคำตอบที่จะตอบเมื่อวานล่องลอยไปกับสายลม


เพราะวันนี้ใจจดจ่ออยู่กับการเตรียมตัวกลับบ้านแล้ว
ยังไม่ได้ไปจองตั๋วเลย แต่เข้าร้านเน็ตก่อน


ก็ขอส่งข่าวถึงคุณ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณในน้ำใจของคุณสุดใจ เลี้ยงพันธุ์สกุล

ชื่อนี้เคยผ่านการรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าครับ - ถ้าผมลืมก็ต้องขอโทษด้วย


บ้านสวน 30 ไร่ของคุณน่าสนใจครับ แต่ว่าผมยังไม่รู้เลยว่าอยู่ที่ไหน จังหวัดอะไร

ช่วยมาตอบให้ทราบหน่อยก็แล้วกัน


นานๆจะได้เห็นคนพิมพ์ชื่อจริง นามสกุลจริงลงในบล็อกสักครั้ง

ขอบคุณครับ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:47:26 น.  

 
ขอบคุณสำหรับโปสการ์ดข้อความดีๆ สื่อความหมายดีๆกะชีวิตที่พี่โดมบรรจง(ใช่ป่าวคะ)เลือกไปให้เป็นของขวัญวันเกิด

ขอบคุณนะคะ.....

ฝากขอบคุณคุณวีดวาดตรงนี้ด้วยนะคะ เพราะไม่รู้จะไปขอบคุณเธอที่ไหน

พรใดที่คุณวีดวาดให้มา พรนั้นก็ขอให้ตกกะผู้ให้ในฉับพลันค่ะ

...........

ไม่เคยเห็นหนังเรื่องนี้มาก่อนเลยค่ะ

น่าสนใจจัง ต้องไปหาข้อมูลเพิ่มเติมแระ



โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:38:06 น.  

 
สวัสดีคะพี่ลุงโดม

อ่านแว๊บ ๆ เห็นพี่ลุงโดมเที่ยวใต้ตั้งเดือนกว่า ๆ ไม่เบื่อบ้างหรือคะ
กลับเมืองนนท์คราวนี้จะอยู่ติดบ้านสักกี่วัน ให้คนที่บ้านได้เชยชมแล้วจากไปหาความสุขใส่ตัว(รู้คะว่าทำงานแซวเล่นอิ อิ อิ)

ถ้าทิปหน้ายังไม่มีโปรแกรมขอเชิญที่ไร่กำแพงเพชร อย่าลืมเอาพาหนะคู่ใจไปด้วยพี่ลุงโดมคงเดินไม่ไหวแน่ 500 ไร่ มีเมนูพิเศษให้พี่ไว้ท้าพิสูจน์ มีสาวหน้าใสให้ดู มีสัตว์ป่าให้ชมเพราะอยู่ติดกับอุทยานเขตอนุรักษ์พันธ์สัตว์ป่าเขาสนามเพรียง

สวัสดีคะ พรุ่งนี้จะมาคุยใหม่


โดย: ห่างไกลไม่ห่างกัน 31 IP: 117.47.210.144 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:49:13 น.  

 
ติดตามงานเขียนของคุณโดมในขวัญเรือนมาเรื่อยๆ ตอนนี้หาซื้อหนังสือริมรั้วหัวใจที่ร้าน se-ed สั่งซื้อก็ไม่ได้ค่ะ รู้สึกเศร้าเล็กน้อย ยอมรับว่าไม่ได้เป็นแฟนประจำนะคะ แต่ชอบเข้ามาอ่านใน blog นี้ค่ะ


โดย: คุณแตลำปาง IP: 192.168.1.73, 192.168.1.73, 127.0.0.1, 61.19.65.88 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:51:18 น.  

 
ตอนนี้อ่านกระซิบบันลือโลก ณ ริมน่านค่ะ เป็นแฟนตัวจริงมานานมากกกก..


โดย: Dangjarunun IP: 118.172.7.203 วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:07:38 น.  

 
สวัสดีครับคุณห่างไกลไม่ห่างกัน



ไม่รู้ว่าจะมีบุญได้ไปเที่ยวไร่กว้าง 500 ไร่ขอบคุณที่กำแพงเพชรหรือเปล่าก็ไม่รู้ ?

เพราะz,เป็นคนแพ้ที่กว้างมากๆ เห็นทีไรแล้วอยากย้ายสำมะโนครัวไปอยู่ทุกที

แต่แปลกใจว่าในไร่ของคุณมีทั้งสาวหน้าใสและสัตว์ป่าครบครันเลยหรือ ?

ยินดีที่เข้ามาคุยด้วยครับ !


สวัสดีครับคุณแตลำปาง

แค่คุณคลิกเข้ามาอ่านผมก็ยินดีแล้ว ไม่ต้องเป็นแฟนประจำหรอกครับ

หนังสือริมรั้วหัวใจของผมพิมพ์มานานแล้ว แต่ก็ยังคงพอมีบ้าง เห็นประกาศขายในอินเตอร์เน็ตก็มี

ถ้าคุณ ไม่ได้ซื้อก็ไม่น่าเสียดายอะไรหรอกครับ

แต่ถ้าคุณพลาด "เดินทางข้างใน" แล้วจะต้องเสียดาย เพราะว่าเป็นหนังสือเล่มล่าสุดของผมและยังมีวางอยู่มากมายตามร้านหนังสือทั่วไป

ไม่ได้โฆษณานะครับ เพียงแต่ผมอยากบอกให้คุณรู้เท่านั้นเอง





โดย: พ่อพเยีย วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:09:53 น.  

 
สวัสดีครับ คุณDangjarunun

ขอบคุณที่เป็นแฟนตัวจริงมานาน

เพราะมีนักอ่านจึงมีนักเขียนนี่แหละครับ

ขอบคุณจริงๆ


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:14:01 น.  

 
ไปโรงแรมในหนัง
wonderful town แล้วไม่เจอ คนตากผ้าเช็ดตัวเหรอคะ คริคริ

ไปหละ จะไปปิดร้านแล้ว


โดย: วีดวาด วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:43:06 น.  

 
อิอิ ไม่ได้โคดสะนาเลย แค่ขายของเล็กๆน้อยๆเท่านั้นเอง...

ต้องพยายามหามาดูให้ได้ค่ะ

เป็นคนชอบดูหนังที่ฝรั่งเค้ามาถ่ายบ้านเรา อยากรู้มุมมองความคิดเค้า

อยากเห็นว่าเค้าถ่ายบ้านเมืองเรายังไง...ตะกั่วป่าในหนัง น่าจะเป็นมุมเซอร์ๆแน่เลยค่ะพี่โดม

พูดแล้วอยากดูจริงๆ...รางวัลเพียบด้วยเรื่องนี้


โดย: นักล่าน้ำตก วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:18:50:56 น.  

 
สวัสดีคะคุณโดม
ป่านนี้คงถึงบ้านสวนที่เมืองนนท์แล้วสินะคะ

หนูชอบ บ้านเช่าที่เชียงดาวของคุณโดมมากเลย ว่าแล้วก็นึกถึงบ้านเช่าอีกหลังที่ดอยวาวี

เพราะคุณโดมเป็นนักเดินทาง
หนูจึงขอเป็นนักอ่าน ตามอ่านการเดินทางของคุณโดมนะคะ

ปล. หนูเพิ่งไปเที่ยวเชียงคานมา
ไม่รู้คุณโดมเคยไปเมืองเล็กริมฝั่งโขงนี่แล้วยัง เงียบสงบคะ ผู้คนน่ารัก คิดว่าคุณโดมอาจจะชอบ



โดย: pangz วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:21:10 น.  

 
สวัสดีครับทุกๆท่าน

ผมเข้ามาบอกว่าวันนี้ผมออกเดินทางจากพังงาตอนเย็น 5 โมงครึ่ง

ถึงกทม.ตอนเช้าตรู่
ขอตัวไปเก็บของก่อนนะครับ
แล้วค่อยคุยกันอีก


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:9:52:22 น.  

 
อ้าว.. ต้องรีบกลับไปต่อวีซ่าหรือครับ

โปสเตอร์หนัง สวยจัง


โดย: ปะการัง (ชบาฉาย ) วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:11:27:46 น.  

 
//sudjaistory.blogspot.com/
มีคัดลอกเขียนลงบล็อกของคุณโดม เพราะอ่านแล้วชอบเลยอยากให้คนอื่นอ่านบ้างคุณโดมลองเข้าไปดูหวังว่าคงไม่ว่ากันนะ
ชีวิตจะต้องมีความหมาย การเป็นคนดีมีน้ำจิตน้ำใจย่อมดีกว่าการเป็นคนเลวที่จิตใจแห้งแล้ง เราอาจเป็นกัลยาณมิตรกันได้ ที่ชวนคุณโดมมาเที่ยวสวนเป็นความจริงใจ ที่อยากใ้หุ้คุณโดมมาสัมผัสธรรมชาติอีกรูปแบบหนึ่ีง จะถ่ายรูปส่งมาให้ดูบังเอิญทำไม่เป็นไว้รอลูกสาวกลับมาบ้านจะให้เค้าส่งรูปไปให้คุณโดมดู สวนอยู่ห่างจากตัวเมือง อ. สุไหงโกลก 7 กิโล ที่นั้นจะมีรถไฟผ่านสวนด้วย เหมาะสำหรับการเขียนหนังสือมีกระท่อมอยู๋ติดบ่อปลา มีน้ำบ่อแต่ไม่มีประปา มีเสียงนกมีไก่ป่า มีน้องหมา 4 ตัว ถ้าจะมาตัวเมืองก็ใช้เวลาเดินทาง 10นาที หวังว่าคุณโดมคงรับไว้พิจารณา แล้วจะรอคำตอบ


โดย: สุดใจ เลี้ยงพันธุ์สกุล IP: 118.173.208.163 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:15:42:14 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่โดม
ลืมไปเลยค่ะ ว่ายังไม่ได้เล่าพี่โดม เพ็ญไปเที่ยวน่านมาช่วงที่พี่โดมอยู่ที่น่าน เพ็ญไปวันที่ 27-28 ธ.ค. ได้แวะไปชมภาพที่หอศิลป์ริมน่านมาด้วย แต่ไม่ทันได้ดูนิทรรศการของพี่ปอน

พี่ปะการัง ช่างคิด อิอิ กลับไปต่อวีซ่า พี่กล้วยคงให้ผ่านอยู่แล้วนะคะ


โดย: เพ็ญ IP: 61.19.67.160 วันที่: 22 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:14:12 น.  

 
พี่โดม...ไม่อยากได้นางแบบที่พุงย้วยยาน กำลังฝึกโยคะทำท่าเดียวกะซูเปอร์แมนบินเขย่งขาเดียว มาทำโปสเตอร์ เอ๊ย โปสการ์ดมั่งเหรอ

ตอนนี้กูรูสอนถึงท่างูมองเครื่องบินแล้ว...

ถึงขายไม่ได้ เอาไปแปะที่ด่านเจดีย์สามองค์ พม่าก็ไม่กล้าผ่านมาตีกรุงศรีแน่ๆ







โดย: สุวดี IP: 87.212.143.101 วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:4:15:42 น.  

 
สวัสดีครับคุณสุดใจ

ผมเข้ามาตอบคุณตรงนี้จะเห็นหรือเปล่านะ ?

ผมไม่คุ้นเคยกับblogspot เท่าไรนัก

ก่อนอื่นอยากบอกว่ารู้สึกดีใจที่เห็นคุณยกข้อความที่ผมเขียนมา

คงจะเป็นตามปกติของคนเขียนหนังสือเมื่อเห็นผู้อ่านชอบก็ยินดี


และขอขอบคุณเรื่องที่คุณชักชวนผมไปพักที่สวนของคุณ

น่าสนใจมาก แต่ทว่าตอนนี้ผมเพิ่งกลับมาถึงบ้านที่นนทบุรีเช้าวันนี้เอง


ยังคงอีกนานกว่าจะได้ออกเดินทางไปไหนอีก

แต่อย่างไรก็อยากให้เราทำความรู้จักติดต่อกันไว้

เพราะไม่แน่วันหนึ่งผมอาจได้ไปเที่ยวที่สวนของคุณก็ได้

ซึ่งเป็นสถานที่ผมยังไม่เคยไปเลย
และก่อนหน้านี้ก็ยังไม่เคยคิดว่าจะเดินทางไปถึงที่นั่น

แต่วันนี้เพราะคำชักชวนของคุณทำให้ผมคิดว่า...

บางทีผมอาจได้เดินทางไปที่นั่นไม่วันใดก็วันหนึ่ง

ด้วยมิตรภาพ


โดย: พ่อพเยีย (พ่อพเยีย ) วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:7:54:56 น.  

 
สวัสดีครับปะการัง


กลับเข้าประจำการที่เมืองนนท์ระหว่างฤดูฝน

ก็ยังไม่รู้ว่าจะอยู่นานสักกี่เดือน
แต่คิดว่าคงนานแน่

เพราะมีอะไรให้ทำมากมายในตอนนี้

เรื่องที่ต้องเขียน
โปสการ์ดทำมือ ที่ออเด้อร์มาเพียบ

ส่วนใหญ่สั่งตัวเองทั้งนั้น


สวัสดีครับคุณเพ็ญ


เราอยู่ในสถานที่เดียวกันอย่างน้อยก็สองครั้ง
เพียงแต่ต่างเวลากันเท่านั้น
จึงไม่ได้พบหน้ากัน

ครั้งก่อนคุณเพ็ญบอกว่ามางานสัปดาห์หนังสือ - ซึ่งผมก็อยู่ที่นั่น

ส่วนที่หอศิลป์ริมน่าน - ผมก็อยู่ที่นั่น แต่ทว่าเราก็ไม่ได้พบกัน


ในที่สุดก็ได้มาพบกันที่ตะกั่วป่าจนได้

เวลาเป็นสิ่งที่มองไม่เห็น แต่เข็มบอกเวลาที่นาฬิกาเรามองเห็นได้



สวัสดีครับคุณสุวดี

ผมว่าคุณต้องเป็นคนที่ดูแลตัวเองอย่างดีแน่ๆเลย

ส่งท่าโยคะที่ว่ามาให้ดูในบล็อกผมบ้างสิครับ เพราะอยากเห็นท่างูมองเครื่องบินว่า....เป็นยังไง ?


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:05:24 น.  

 
สวัสดีค่ะ..คุณโดม...กลับกรุงเทพยังไม่ได้ ลากันเลยค่ะ...มาพังงาเมื่อไร ก็แวะมาเยี่ยมบ้างน่ะค่ะ....


โดย: คนเมืองพังงา... IP: 58.147.53.50 วันที่: 23 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:47:18 น.  

 
สวัสดีคะคุณโดม
ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากในน้ำใจของคุณโดมที่ได้เขียนแสดงความคิดเห็นลงในบล็อก

//sudjaistory.blogspot.com/

เพื่อน ๆ ถ้าสนใจลองเขาไปดูในบล็อกได้นะ
ยังโชดดีที่มีคนแสดงความคิดเห็นลงในบล็อกเป็นคนแรก สงสัยถูกหวยแน่นงวดนี้ รูปของบ้านในสวนได้ส่งมาให้คุณโดมดูเผื่อคุณโดมจะมีแรงบันดาลใจในการตัดสินใจลงมาเที่ยวภาคใต้ แหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจมีอยู่หลายแห่ง ไว้คุณโดมมาจะเป็นไกด์นำเที่ยวให้อย่างเช่น ไหว้พระที่ศาลเจ้าแม่โต๊ะโม๊ะ สัมผัสธรรมชาติป่าพรุโต็ะแดง เที่ยวป่าฮาลาบาลา เที่ยวตำหนักทักษิณราชนิเวศ เล่นน้ำที่อ่าวมะนาวมีโขดหินสวยงามมาก เที่ยวตัวเมืองนราธิวาส หาดนราทัศน์ ไหว้พระที่เขากง ดูโครงการพระราชดำริพิกุลทอง เที่ยวน้ำตกบาโจ ไปชมวัดที่เก่าแก่ที่สุดในตากใบวัดชลธาราสิงเห เที่ยวเกาะยาว ไปชายแดนไทยมาเลย์ ถ้ายังไงคุณโดมมีโอกาสอย่าลืมรับไว้พิจารณาดู
เวลายังมีอีกยาวนาน


โดย: สุดใจ เลี้ยงพันธุ์สกุล IP: 118.173.211.226 วันที่: 26 พฤษภาคม 2552 เวลา:0:01:09 น.  

 
บ้านที่เชียงดาวหลังนี้ละค่ะ
ที่เขียนได้ใจแทบทุกคำ เศรษฐีเวลา เสียงของความเงียบ หุ้นส่วนความสุข จนต้องติดตามอ่านเรื่องอื่นๆต่อมา

รักษาความสุขไว้กับใจและแบ่งมาให้อ่านอีกนะคะ


โดย: ศิริอร IP: 113.53.26.67 วันที่: 9 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:18:24 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:8:18:53 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:2:59:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

พ่อพเยีย
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]







ด้วยความยินดี...
หากมีผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่าย,บทความ
หรือข้อเขียนต่างๆ
ใน Blog นี้ไปใช้
ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบใด
สามารถทำได้เลยทันที
โดยไม่ต้องขออนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร

เว้นเสียแต่ว่า…
ถ้านำไปพิมพ์จำหน่าย
กรุณาจ่ายค่าลิขสิทธิ์ด้วย

อ่านเรื่องของ "ปะการัง" ที่นี่



โหลดเพลง คลิปวีดีโอ นิยาย การ์ตูน


www.buzzidea.tv
Friends' blogs
[Add พ่อพเยีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.