ยืมแสงดาว มาสกาวแสงธรรม* ห่างไกล ไม่ห่างกัน ของ โดม วุฒิชัย ปกพิมพ์ครั้งที่ 2 กรกฎาคมนี้ สำหรับเพลง “หวานใจ” จากการแต่งเนื้อร้อง-ทำนอง และขับร้องโดย ศักดิ์สิริ มีสมสืบ ผู้มีน้ำเสียงอันไพเราะชวนให้หลงใหลถึงขั้นทำให้หัวใจละลายได้ ว.วชริเมธี ภาพจากนิตยสาร GM ยืมแสงดาวมาสกาวแสงธรรม* เมื่อราวๆเดือนก่อน ผมคลิกดูแฟ้มภาพถ่ายดิจิตอลที่ผมถ่ายรูปเก็บไว้จำนวนมาก ในฐานะที่เป็นคนเขียนคอลัมน์ที่ต้องใช้ภาพถ่ายประกอบกับเรื่องที่เขียน ถ้าถามผมว่าสิ่งไหนสำคัญกว่า ผมยังให้ “เรื่อง” สำคัญกว่า "รูป" เสมอ เพราะรูปถือว่าคือภาพประกอบ (แต่โดยส่วนตัวก็ชอบถ่ายรูปสวยๆอยู่แล้ว) และสิ่งที่ผมยึดถือมาตลอดก็คือรูปกับเรื่องของผมต้องเป็นเรื่องจริงและเป็นเรื่องเดียวกันหรือก็ต้องไปในทางเดียวกัน (แต่ถ้าเรื่องดีและรูปสวยด้วยก็ถือว่าดีเลิศประเสริฐยิ่ง) แต่มีอยู่ไม่น้อยที่ผมมีภาพถ่ายสวยๆอยู่ในแฟ้ม แต่เป็นภาพที่ไม่สอดคล้องกับเรื่องที่ต้องการเขียน หรือไม่ใช่ในสถานที่เดียวกันกับเรื่องที่ผมจะต้องการเขียน ผมก็ไม่รู้สึกสนุกที่จะเขียน สมมุติว่าผมเขียนเรื่องดอกคำใต้ที่หมู่บ้านดอกคำใต้ ผมก็ต้องใช้รูปต้นดอกคำใต้ที่หมู่บ้านดอกคำใต้จริงๆ อะไรประมาณนั้น !! นับตั้งแต่ต้นเดือนมีนาคมมาจนถึงวันนี้ ถือว่าผมอยู่ติดบ้านเป็นช่วงเวลานานพอสมควร เพราะตั้งใจไว้ว่าถ้าทำงานบางชิ้นไม่เสร็จก็จะไม่เดินทางไกลไปอยู่ที่ไหน วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผมเปิดมาเห็นภาพดอกบัวเหี่ยวแห้งอยู่ในสระน้ำที่แห้งขอด ใบก็เหี่ยว ฝักก็หักวิ่น ทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นในสังคมที่เห็นและเป็นอยู่นี้ โดยเฉพาะเรื่องที่เกี่ยวข้องกับศาสนาพุทธ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียกร้องให้ศาสนาพุทธเป็นศาสนาประจำชาติ หรือเรื่องจตุคามรามเทพที่ฮ็อตกันสุดๆและนาทีนี้ว่ากันว่ากำลังอยู่ใน “ขาลง” ในฐานะที่ผมก็เป็นคนที่ชอบงานเขียนของท่าน ว.วชิรเมธีคนหนึ่ง ผมจึงตัดสินใจเขียนจดหมายเปิดผนึกถึงท่าน ว.วชิรเมธีเพื่อใช้เป็นรูปแบบงานเขียนในคอลัมน์ประจำที่ผมเขียนอยู่ โดยไม่กล้าคิดหรอกว่าท่านว.วชิรเมธีจะมีโอกาสได้อ่านจริงๆ แต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดมาก่อนก็คือบรรณาธิการบริหารมีความคิดสร้างสรรค์ต่อยอดไปอีก คือเธอได้นำจดหมายเปิดผนึกที่ผมเขียนถึงท่าน ว.วชิรเมธีนั้นไปให้ท่านว.วชิรเมธีได้อ่านจริงๆและท่านก็เมตตาตอบจดหมายของผมด้วย ผมรู้สึกปลื้มใจเป็นอย่างมาก ต้องขอขอบคุณบรรณาธิการบริหารขวัญเรือนที่ทำให้คอลัมน์เล็กๆของผมดูมีค่าและน่าสนใจขึ้นเมื่อมีท่านว.วชิรเมธีมาวิสัชนาจดหมายของผม ทำให้ผู้อ่านได้รับประโยชน์จากการตอบคำถามของท่าน หรือบางทีก็อาจทำให้ได้ฉุกคิดกับเรื่องที่ประสบอยู่ก็เป็นได้ และอยากบอกว่าท่านให้คำตอบที่กระจ่างชัดในทุกๆเรื่อง ผมเขียนไป 3 หน้า ท่านเมตตาตอบมาถึง 7 หน้า (ถ้าใครอยากรู้ว่าปุจฉา-วิสัชนาอะไรบ้างก็หาซื้อขวัญเรือนฉบับ 858 ปักษ์หลัง เดือนสิงหาคม 2550 นี้มาอ่านได้นะครับ) หลังจากท่านตอบจดหมายผมอย่างเป็นทางการแล้ว ผมก็เขียนอีเมล์ตอบขอบคุณท่านและจะจัดส่งหนังสือ “ห่างไกล ไม่ห่างกัน” กับ “คาบโลกย์ คาบธรรม” ไปให้ท่านที่วัด ท่านยังมีเมตตาตอบมาทางอีเมล์มาอีก เอาไว้ขออนุญาตท่านก่อนผมจะเอาอีเมล์ตอบส่วนตัวของท่านมาให้อ่านกันในโอกาสต่อไป นี่คือประโยคหนึ่งของท่านในจดหมายที่ท่านตอบผมมา ท่านพูดถึงสังคมในปัจจุบันนี้ว่า... “กำลังของพระสงฆ์นั้น นับว่ามีน้อยนัก ทุกวันนี้เราต้องช่วยกัน "ยืมแสงดาว มาสกาวแสงธรรม" เพราะหากให้พระเผยแผ่พุทธศาสนาอยู่ฝ่ายเดียว คงสู้รบปรบมือกับความเสื่อมได้ยากเต็มที หรือบางที พระไม่น้อยก็เป็นที่มาของความเสื่อมเสียเอง” ในช่วงหลังๆของชีวิตผมเคยพูดทีเล่นทีจริงในกลุ่มเพื่อนฝูงว่า เดี๋ยวนี้ผมไม่ค่อยหลงใหลได้ปลื้มกับพวกศิลปินแล้ว ผมชื่นชมและศรัทธานักพรตมากกว่า แต่ขอให้เป็นนักพรตที่แท้ก็แล้วกัน เพราะเมื่อก่อนผมจะชื่นชมศิลปินในหลายๆสาขา ศิลปินก็สร้างงานศิลปะไปตามสาขาที่ตนถนัด แต่ผมได้พบว่าศิลปินที่เก่งกล้าสามารถบางคนกลับปล่อยให้ผลงานของตนมาพอกพูนอัตตาตัวเองจนหนาขึ้นเรื่อยๆ เพราะโดยส่วนตัวผมนั้นเห็นว่าคนที่มี "อัตตาแรง" นั้นไม่ใช่เป็นเรื่องที่น่าชื่นชมศรัทธาเท่าไรนัก ในขณะที่นักพรตที่แท้นั้นดำเนินชีวิตอย่างมีศิลปะ แสวงหาวิธีการดำเนินชีวิตอย่างไรจึงจะถูกต้องและงดงามด้วยความไม่เป็นทุกข์ ผมยังจดจำข้อความของท่านพุทธทาสภิกขุที่ท่านกล่าวเกี่ยวกับเรื่องศิลปะไว้ว่า . “คำว่า Art มิได้หมายถึงแต่ภาพเขียนหรือการแกะสลักหรือการปั้น มันหมายได้ทุกอย่าง จะเป็นเรื่องของความคิดหรือการกระทำก็ได้ ฉะนั้น Art ที่เกี่ยวกับพุทธศาสนานี้ถ้าเป็นของจริงหรือเป็นสิ่งที่ตรงตามหลักพุทธศาสนาแล้ว ก็ต้องเป็นเรื่องของการปฏิบัติที่ถูกต้องตามหลักพุทธศาสนา มีความงามอยู่ในนั้น” ---------------------------------- * คำพูดของท่าน ว.วชิรเมธี   Create Date : 15 สิงหาคม 2550 78 comments Last Update : 15 สิงหาคม 2550 20:56:33 น. Counter : 2218 Pageviews. Share Tweet

บังเอิญมากๆอีกแล้วค่ะพ่อพเยีย.. วันนี้หนูอ่านปุจฉา-วิสัชนาระหว่างเหล่านักเขียนโอเพ่นกับท่านว.วชิรเมธี ในจีเอ็มเล่มเดือนกรกฎาคม(อ่านที่เซ็นทรัลค่ะ ไม่ได้ซื้อเอง..อิอิ) อ่านด้วยความตื่นใจและได้ความรู้เกี่ยวกับธรรมและศาสนาพุทธจากท่านเป็นอันมาก อ่านไปได้ครึ่งหนึ่ง พรุ่งนี้จะอ่านต่อ ดีมากเชียวค่ะ เห็นแนวทาง เข้าใจ"แก่น"ของพุทธที่ท่านพยายามอธิบาย อ่านแล้วคิดถึงพ่อพเยียมากนะ อยากให้ได้อ่านด้วย ยังคิดว่าจะถามๆอยู่เลยค่ะว่าอ่านหรือยัง เป็นปุจฉา-วิสัชนาที่น่าประทับใจมากไม่แพ้บทสัมภาษณ์อ.ประมวลเลย ท้ายเล่มยังมีสัมภาษณ์สั้นๆคุณพจนา จันทรสันติด้วย อ่านแล้วอยากตามอ่านหนังสือต่างๆที่คุณพจนาแปล ท่าทางหาไม่ง่าย แวะหาในบีทูเอสก็ไม่มี สงสัยต้องไปศูนย์หนังสือจุฬาฯ (รวมทั้งหลายบางเล่มของคุณศักดิ์สิริด้วย) อีกหลายบุคคลที่มีสัมภาษณ์ในเล่มนี้ น่าสนใจมากค่ะ พรุ่งนี้ไปอ่านต่อ.. พ่อพเยียอ่านหรือยัง อยากอ่านไหมคะ หนูจัดให้.....   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.65.204 15 สิงหาคม 2550 19:28:21 น.

ลป.(ลืมไป)...ต้องตามอ่านในขวัญเรือนดังที่พ่อพเยียแนะนำด้วยแน่นอนค่ะ   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.65.204 15 สิงหาคม 2550 19:30:57 น.

สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า ต้องรีบเข้ามาตอบก่อน เดี๋ยวตะเบบูญ่าจะรีบจัด GM ฉบับนี้ให้ ตามปกติก็ไม่ได้ซื้อ GM อ่านประจำหรอก แต่ฉบับนี้ได้ปั่นจักรยานไปเที่ยวบ้านคุณภาณุวัชร พงศ์วราภา (น้องชายคุณปกรณ์) เขาทำงานอยู่ที่ GM พ่อพเยียเอาหนังสือตัวเองไปให้เขา 2 เล่ม แล้วเขาก็ให้ GM มาสองสามเล่ม มีเล่มที่ว่านี้อยู่ด้วย เขายังใจดีบอกว่าเอาที่อยู่มาจะจัดส่งGMให้ทุกเดือน ใจหนึ่งก็อยากได้ของฟรีเหมือนกัน แต่เกรงใจน่ะเลยไม่ได้ทิ้งที่อยู่ไว้ เพราะเราก็ไม่ได้ทำอะไรให้เขา แต่ชอบประโยคหนึ่งที่เขาพูดว่า "หนังสือน่าจะได้อยู่กับคนที่รักหนังสือ" แต่ถึงกระนั้นก็ต้องทำใจแข็งไม่ยอมทิ้งที่อยู่ให้เขาไว้ เพราะเกรงใจจริ๊งๆ ได้มาหลายวันแล้วยังไม่ได้อ่านเลย ในเล่มนี้มีหลายคนที่ชอบ แทนคุณ จิตต์อิสระก็เป็นคนดีมีศีลธรรม น่าสนใจ จอมขวัญ หลาวเพชร นักข่าวหลังอานคนเก่งก็สวยสุดในมุมนี้ (ฝีมือช่างภาพเขาดีจริงๆ ถ่ายรูปบุคคลได้สวยงามทุกรูป) รูปท่านว.วชิรเมธีในบล็อกนี้ก็สแกนจากหนังสือเล่มนี้นี่แหละ และบรรดานักเขียนหลายๆคนที่คัดมาตั้งคำถามกับท่านว.วชิรเมธีก็มีคำถามน่าสในใจกันทั้งนั้น เท่าที่ลองอ่านไปบ้าง คำถามว่าเด็ดแล้ว แต่เจอคำตอบของท่านว.เด็ดยิ่งขึ้นไปอีก GM เล่มเดือนนี้อ่านคุ้มจริงๆ (ไม่ใช่เพราะได้ฟรีหรอกนะ แต่ดีจริงๆ) อยากบอกว่าที่สัมภาษณ์สั้นๆในเล่มนี้ มีเพื่อนสมัยหนุ่มของพ่อพเยียอยู่คนหนึ่ง แต่เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้พบกันนานแล้ว ได้ข่าวว่าเขาเปิด โฟโต้ แกลเลอรี่ ชื่อ "คัดมันดู"[Kathmandu Photo Gallery] เขาชื่อมานิต ศรีวาฯ เป็นช่างภาพระดับโลกไปแล้ว   โดย: พ่อพเยีย 15 สิงหาคม 2550 19:57:45 น.

อยากบอกคุณโดมว่า ตอนนี้สาวิกากำลังเป็นปลื้มท่าน ว. อยู่เช่นกันค่ะ ท่านเป็นนักปราชญ์ นักคิด นักเขียน นักพูด ที่ไม่ว่าจะทำสิ่งใด ท่านให้ความสำคัญกับสิ่งนั้นเสมอ ๆ ได้รับประโยชน์ และความรู้จากการฟังท่านเยอะมาก   โดย: สาวิกา IP: 124.120.102.35 15 สิงหาคม 2550 20:00:03 น.

เป็นความรู้ใหม่สำหรับตัวเอง เกี่ยวกับท่านว.วชิรเมธี ขอขอบคุณ พ่อพเยีย คุณตะเบบูญ่า และคุณสาวิกา ที่ชี้นำให้สนใจบุคคลที่น่าเลื่อมใส เริ่มแรกคงต้องหา ขวัญเรือน และGM ฉบับที่พูดถึงกัน มาอ่านก่อนค่ะ   โดย: ยายเพิ้ง IP: 222.123.25.86 15 สิงหาคม 2550 22:24:04 น.

มาดึกๆ แล้วเจอของดี รู้จักกับพี่โดมนี่ ไม่เสียทีที่เกิดมา พี่โดม เจ้าแว่บๆ มุมขวาบนนั่น ทำเองเหรอ หรือระบบเค้ามอบให้ เท่ห์ซะ   โดย: ศิลป์ IP: 203.146.63.185 15 สิงหาคม 2550 22:40:33 น.

อยากบอกว่านอกจากงานเขียนของท่าน ว. วชิรเมธี แล้ว ซีดีที่ท่านบรรยายธรรมก็น่าฟังไม่น้อยค่ะ อีกทั้งฟังสบาย ๆ เหมือนท่านเล่าเรื่องอะไรง่าย ๆ ให้ฟัง หนอนฯ เคยฟังจากรายการของคุณจิตรกร บุษบา ในช่วงที่เธอติดงานไม่สามารถมาจัดรายการได้ ก็จะจัดธรรมะบรรยายของท่าน ว. วชิรเมธี มาให้ฟัง วันแม่ที่ผ่านมาก็ได้ฟังธรรมจากท่านค่ะ ท่านเป็นพระรุ่นใหม่ที่มีวิสัยทัศน์ หนอนฯ ว่า ท่านเป็นอีกความหวังหนึ่งของพุทธศาสนาค่ะ ส่วนในขวัญเรือนนั้น โดยส่วนตัวต้องขอชมเชย บรรณาธิการขวัญเรือนที่มีความคิดสร้างสรรค์ต่อยอดปุจฉาของพ่อพเยียออกไป จนมีวิสัชนาของท่าน ว. วชิรเมธีมาปรากฏ รู้ได้เลยว่าเป็น บ.ก. มืออาชีพตัวจริงเสียงจริงค่ะ (ชมผิดที่อีกแล้วนะเนี่ย ต้องไปชมที่เว็บขวัญเรือนโน่น ) และก็ตื่นเต้นแทนพ่อพเยียอย่างที่ว่าค่ะว่า เป็นเรื่องที่ไม่ได้คาดฝันมาก่อนว่าท่านจะมาร่วมวิสัชนาด้วย ยกความดีให้ทุก ๆ ฝ่ายค่ะ เพราะท้ายสุดแล้ว ผู้อ่านเป็นฝ่ายได้รับประโยชน์โดยตรง...และแบบเต็ม ๆ ค่ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 58.9.169.243 16 สิงหาคม 2550 1:59:12 น.

สวัสดีครับคุณสาวิกา ดีใจครับที่ปลื้มพระองค์เดียวกัน (เขาเรียกรูปเดียวกันหรือเปล่านะ ?) เพราะอย่างน้อยก็แสดงว่าคุณกับผมก็มองคำสอนของพระพุทธเจ้าไปในทางเดียวกัน คุณสาวิกาได้อ่านหนังสือของทันตแพทย์สม สุจีรา ผู้เขียน "ไอน์สไตน์พบพระพุทธเจ้าเห็น"บ้างหรือเปล่าครับ ผมอ่านเรื่อง"เกิดเพราะกรรมหรือความซวย"ของท่านสนุกมาก มีแง่มุมใหม่ๆเกี่ยวกับกรรม(สำหรับผม)มากเลยครับ สวัสดีครับคุณยายเพิ้ง ดีใจที่ได้ยินเสียงยายเพิ้งตรงนี้อีก นึกว่าหายไปไหนเสียแล้ว ท่านว.วชิรเมธี ท่านก็เป็นคนเหนือครับ ดูเหมือนว่าท่านจะอยู่เชียงของ เชียงรายนี่แหละครับ ท่านเป็นพระที่เทศน์เข้าใจง่ายและอธิบายทุกเรื่องที่พูดชัดเจนครับ ภาพข้างบนนี้คือภิกษุณีนิรามิสาลูกศิษย์ ท่านติช นัท ฮันห์ (ถ้าผมจำไม่ผิดก็ท่านว.วชิรเมธีเป็นผู้ตั้งชื่อนี้ให้ - ถ้าผมจำผิดใครรู้จริงกรุณาช่วยทักท้วงด้วยนะครับ- ผมไม่มั่นใจว่าจำมาจากไหน) ผมถ่ายรูปนี้เอ๊าท์ โฟกัสไปหน่อย แต่มุมนี้ถ่ายได้รูปเดียวเสียด้วย ไหนๆมีรูปประกอบก็ขอเอาประวัติภิกษุณีนิรามิสามาให้อ่านเล่นๆกัน นี่คือประวัติย่อๆของภิกษุณีนิรามิสา (ที่มาจากหนังสือพิมพ์ คม ชัด ลึก) ภิกษุณีนิรามิสา ซึ่งมีชื่อและนามสกุลจริงว่า "สมพร พันธจารุนิธิ" เป็นผู้หญิงไทยอีกคนหนึ่ง ที่บวชเป็นพระผู้หญิงมานานถึง ๘ ปี แล้ว โดยบวชกับหลวงพ่อติช นัท ฮันห์ พระชาวเวียดนามที่ไปเผยแผ่พุทธศาสนาอยู่ในเยอรมันนี เมื่อบวชแล้วได้จำพรรษาอยู่ที่ วัดพลัม ชุมชนแห่งการภาวนา ในประเทศฝรั่งเศส ภิกษุณีนิรามิสา เล่าว่า ก่อนบวชนั้นเป็นนักศึกษาพยาบาลและนักกิจกรรม มหาวิทยาลัยมหิดล หลังจากเรียนจบจบถูกส่งไปเป็นพยาบาลประจำค่ายผู้อพยพในชลบุรี จากนั้นได้ทุนเรียนต่อระดับปริญญาโททางด้านการศึกษาจากสหรัฐอเมริกา เมื่อเรียนจบก็ทำงานอยู่ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ซึ่งเป็นองค์กรที่รับทุนจากองค์กรช่วยเหลือผู้หญิง เด็กชนกลุ่มน้อย และคนชนบทในท้องถิ่นทุรกันดาร ระหว่างที่ทำงานอยู่นั้นมีความรู้สึกเหนื่อย อยากพัก ขณะเดียวกันก็อยากศึกษา พุทธศาสนาเป็นอย่างไรบ้างในแถบนั้น จึงได้วางแผนไปเที่ยว ศูนย์ปฏิบัติธรรมต่างๆ ในหลายประเทศ จนไปพบกับหลวงพ่อติช นัท ฮันห์ที่เยอรมณี ซึ่งท่านเป็นพระรุ่นใหม่ที่มีหัวทันสมัย กระตือรือร้นในกิจกรรมด้านศาสนา ในที่สุดก็ตัดสินใจบวชเมื่อตอนอายุ ๓๖ ปี ถึงวันนี้ได้บวชมาแล้วเป็นเวลา ๘ ปี "เมื่อครั้งที่ตัดสินใจบวชก็มีความอึดอัดอยู่บ้างแต่ไม่มาก เพราะเรารู้แล้วว่าเราไปดี เรากำลังอยู่ในหนทางที่ฝึกปฏิบัติจนสามารถเปลี่ยนแปลงความคิดบางอย่าง หรือปลงความคิดบางอย่างในตัวเราที่มีอยู่ในขณะนั้น ซึ่งเวลาที่ตัดสินใจบวชก็มีครอบครัวแล้ว ประกอบกับไม่มีบุตร โยมสามีก็มีความเข้าใจ ไม่ได้คัดค้านการบวชของเรา มาวันนี้ก็เลยกลายมาเป็นเสมือนเพื่อนพี่น้องไปแล้ว" ภิกษุณีนิรามิสา กล่าว พร้อมกับบอกด้วยว่า ครั้งแรกการตัดสินใจบวช ครอบครัวไม่เห็นด้วย โดยเฉพาะโยมพ่อ (สุพจน์ พันธจารุนิธิ) กับโยมแม่ (สุวารี พันธจารุนิธิ) ที่ท่านยอมรับไม่ได้กับการตัดสินใจในการบวช หลายคนถามว่า ไม่ห่วงโยมพ่อโยมแม่หรืออย่างไร ในตอนนั้นอยากจะบอกว่า เพราะห่วงโยมพ่อโยมแม่ถึงได้ตัดสินใจบวช เพราะรู้ว่าบวชแล้วจะช่วยให้ท่านได้มากกว่า การบวชทำให้เรามีพื้นฐานทางด้านจิตวิญญาณ เรามีความเข้าใจในการปฏิบัติที่เป็นรูปธรรมจริงๆ สามารถที่จะเปลี่ยนตัวเรามีประสบการณ์ที่จะช่วยโยมพ่อโยมแม่ได้มากขึ้น หลังจากบวชได้ไปจำพรรษา อยู่ที่ประเทศฝรั่งเศส หากวัดระยะทางที่โยมพ่อโยมแม่อยู่เมืองไทย ก็ดูว่าไกลเหลือเกิน แต่อำนาจพลังแห่งความสุข หรือคนไทยจะเรียกว่าบุญบารมีจากการฝึกปฏิบัตินั่นก็คืออานิสงส์สามารถรับรู้ถึงกันได้ โดยไม่ต้องเสียค่าเครื่องบิน โยมพ่อโยมแม่ก็ได้รับการปกป้องคุ้มครองจากพลังอำนาจเหล่านั้นได้ "ชีวิตเราก็รับสายฝนแสงแดดเหมือนกัน ใบไม้กับเราก็เป็นพี่น้องกัน ทำให้เราไม่อยากทำลายธรรมชาติ เพราะเราเชื่อมอยู่ด้วยกัน ทำให้เรารู้สึกง่ายมากที่จะปล่อยสิ่งที่ไม่เป็นสาระกับชีวิตเรา ชีวิตนักบวชเหมือนกับการเดินทางไปสู่อิสระ วันปลงผมบวช ยิ่งมีความรู้สึกอิสระมาก ตอนปลงเราตั้งมั่น ตั้งปณิธานว่า เราจะปลงกิเลสทั้งปวงเพื่อที่เราจะเปลี่ยนแปลงภายใน เพื่อที่เราจะไปช่วยคนอื่นได้ คือ เหมือนอุทิศชีวิตที่จะปลงแล้วไปช่วยชีวิตอื่น เป็นการนำความสุขมให้มวลมนุษย์" นี่เป็นคำอธิษฐานระหว่างบวช ภิกษุณีนิรามิสา กล่าวต่อว่า ความเป็นสัจธรรมของมนุษย์หาได้จากการกลับมาอยู่กับปัจจุบัน ซึ่งเป็นสิ่งที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอนไว้กว่าสองพันกว่าห้าร้อยปีแล้ว และก็เป็นคำสอนธรรมะที่ให้เราศึกษา เพื่อให้เราอยู่กับปัจจุบัน โดยมีลมหายใจเป็นตัวเชื่อมให้รับรู้ว่าเราอยู่ตรงนี้ ให้กายและใจอยู่ตรงนี้ แล้วเราจะได้พบกับสัจธรรมที่ให้เรากลับมาอยู่กลับปัจจุบันนั่นเอง ความทุกข์ที่กลายเป็นความสุข ยิ่งเป็นความสุขกว่าการได้สัมผัสความงาม ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากในอดีตก็ดี หรือว่าในปัจจุบันจากการปฏิสัมพันธ์จากพี่ๆ น้องๆ ในหมู่บ้านพลัม ทุกครั้งผ่านไปได้อย่างมีวิธี อย่างมีกุศโลบายในการปฏิบัติ เวลาผ่านไปเข้าสู่ปีที่ ๘ กับการบวชเหมือนรู้สึกว่าได้เกิดใหม่ ขณะเดียวกันทุกอย่างในร่างกายเป็นการเริ่มต้นใหม่หมด ภิกษุณีนิรามิสา ยังบอกด้วยว่า ประเทศเวียดนามมีการยอมรับความเป็นภิกษุณีมานานแล้ว เนื่องจากประเทศเวียดนามเป็นนิกายมหายาน จึงมีประเพณีบวชภิกษุณี โดยทุกครั้งที่ติดตามไปเวียดนามกับหลวงพ่อติช นัท ฮัทห์ ก็จะมีนักบวชผู้หญิงมาร่วมต้อนรับเป็นร้อยเป็นพัน มีทั้งหลวงย่า หลวงพี่มากมาย ดังนั้น ธรรมเนียมมหายานจะมีการบวชภิกษุณีทุกปี สวัสดีจ้ะเงาศิลป์ แหม...อะไรจะขนาดนั้น พูดเกินไป เดี๋ยวพ่อพเยียจะหลงตัวเองมากกว่านี้ มีความเชื่อเหลือเกินที่เราได้โคจรมาพบกันและรู้จักกันเป็นมิตรสหายกันนั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกจ้ะ ที่รู้ๆได้รู้จักเงาศิลป์ทำให้พ่อำเยียได้ไปนอนเล่นที่รีสอร์เขาเหมนฟรีตั้งหลายวัน ยังรู้สึกขอบคุรอยู่ที่ทำให้ได้ไปอยู่ในบรรยากาศดีๆเช่นนั้น แล้วยังได้ไปนอนเกาะตาครุฑอีก มุมขวาบนทำเองจ้า เห็นๆเขาทำกันทำให้บล้อกมีชีวิตชีวาดีก็เลยเอากับเขามั่ง ไม่ยากหรอกเดี๋ยวจะบอกให้ สวัสดีจ้ะหนอนเมืองกรุง หึ ฮือ..หนอนน่ะชมผิดที่ทุกทีแหละ รู้สึกปลื้มก็ "รู้"ว่าปลื้ม แต่ก่อนแต่ไรสมัยพ่อพเยียเป็นหนุ่มไม่เคยปลื้มพระหรอก (มีแต่ปลื้มสีกา) เดี๋ยวนี้รู้จักปลื้มพระสงฆ์องค์เจ้าก็ดีเหมือนกันเนาะ   โดย: พ่อพเยีย 16 สิงหาคม 2550 7:17:40 น.

มาทักทายแต่เช้า เช้านี่คงทำให้เราสดชื่น และคืนสติได้มาก กับเนื้อหาในบลอค อ้อ บลอคหน้าตาใหม่เก่ๆหลายมุมนะ พัฒนาจริงๆพ่อพเยีย จากเมือก่อนกลัวกะตู้ เอ ที เอ็ม.. จะรออ่านในขวัญเรือนนะ ต่างจังหวัดน่ะ หนังสืออกช้า เดี๋ยวจะรีบไปจอง ว่าจะเอารูปวัดมาฝาก..เดี๋ยวนะ วัดทั้งสองอยู่ไม่ไกลกับตลาดเก่าเลย ไว้มาเมือ่ไหร่ไปถ่ายรูปกันอีกนะ   โดย: วีดวาด (วีดวาด ) 16 สิงหาคม 2550 7:37:41 น.

สวัสดีคะคุณพ่อพเยีย อ่านขัวญเรือนเล่มล่าสุดประทับใจทั่งผู้ถามและผู้ตอบ วิสัชนาจดหมายจากยุคสมัยอันเศร้าหมองโดย ว.วชิรเมธี ที่อเมริกาคนจนคนรวยก็มีเหมือนกัน เมื่อเร็วๆนี้ชาวเม็กซิกันขับรถพุ่งชนรถกะบะรถกะบะพุ่งไปชนรถไฟที่กำลังแล่นผ่าน ทำให้ชาวอเมริกันเสียชีวิต ข่าวออกมาเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ว่าทำไหมไม่จัดการกับพวกเม็กซิกัน ส่วนตาสตีฟของดิฉันก็โวยวายว่าพวกนี้มากินเงินภาษีของแก รัฐบาลทำอะไรอยู่ ฉันกับน้องสาวก็แอบยิ้ม โอ๊ย...ตาสตีฟเอ๋ยพวกผู้นำพวกเก่งเขาคิดไปแล้วละ เปรียบได้ก็เขาเหยียบดวงจันทร์ไปแล้ว แกเพิ่งหลุดแรงโน้มถ่วงของโลก ดิฉันและน้องสาวไปเรียน โรงเรียนสอนภาษา มีเม็กซิกันเยอะ ถามว่าทำไหมรัฐบาลเขาไม่ส่งพวกยูกลับ ฉันอ่านข่าวหนังสือพิมพ์พวกยูมีตั้ง24ล้านคนพวกเขาก็บอกว่าพวกฉันกลับไปแล้ว ก็กลับเข้ามาอีกเหมือนเดิม มาเล่าเรื่องตาสตีฟของดิฉันต่อเวลาประธานาธิบดีเขาปราศรัยประจำปี แกจะตั้งใจฟัง นโยบายไหนที่แกไม่ชอบแกก็จะโวยวายเสียงดัง ดิฉันก็จะหนวกหู ดิฉันก็บอกแกว่า ยูไปเป็นประธานาธิบดีเองไป๋ แต่เอ๊ะ...คนขี้ใจร้อนและโมโหอย่างยู คงทำสงครามเขาไปทั่ว ดีแล้วที่แกทำงานเป็นช่างคอมพิวเตอร์ ขนาดจอดน์ ดับเบิลบู๊ต ยังทำสงครามตั้งสองที่ ตัวแกเองฉันว่าคงทำสงครามกับเขาไปทั่ว   โดย: บุญสิตา (ดาวกระพริบฟ้า ) 16 สิงหาคม 2550 8:13:31 น.

สวัสดีค่ะ คุณโดม เพิ่งได้อ่านขวัญเรือนเมื่อคืนนี้เองค่ะ เพราะไม่อยู่บ้านหลายวัน มีหญิงไทยอีกเล่มที่รอให้อ่านเช่นกันค่ะ ขวัญเรือนเล่มนี้คงจะเล่มแรกกระมังคะที่มี ปุจฉา-วิสัชนา จดหมายจากยุคสมัยอันเศร้าหมอง ชอบข้อความในวงเล็บนั่นแหละค่ะว่า ( โปรดอ่านด้วยวิจารณญาณ ) กำลังจะถามคุณโดมพอดีว่า อ่าน GM ฉบับ 348 หรือยังที่คุณอี้-แทนคุณ จิตต์อิสระ เป็นปกน่ะค่ะ เพราะมี interview ของท่าน ว. วชิรเมธี วิสัชนา 34+7 คำถามจาก 11 นักคิดนักเขียน น่าสนใจมากนะคะ แล้วก็ต่อด้วยตามรอย ติช นัท ฮันห์ ผู้นำจิตวิญญาณแห่งเซน ช่วงหลังนี้ภูเพยียเหมือนได้อ่านงานของท่านติช นัท ฮันห์มากขึ้น คงมีส่วนจากการแนะนำหนังสือจากคุณชมัยภร แสงกระจ่างก็ว่าได้ ที่มาก็จากขวัญเรือนที่รับประจำนี่แหละค่ะ อยากทราบว่า จะมีปุจฉา-วิสัชนาของคุณโดมและท่านว.วชิรเมธีต่อไปเรื่อย ๆ หรือเปล่าคะ ทำให้นึกไปถึงคุณวินทร์คุยกับปราบดาใน GM ด้วยค่ะ แต่แนวนี้ยังไม่เคยเห็นที่ไหน ชอบมากค่ะ ปกติท่านว.วชิรเมธี เขียนหนังสืออ่านง่าย เข้าใจได้ง่ายอยู่แล้ว ภาษาเขียนง่ายงามคล้าย ๆ คุณโดมเลยนะคะ เปล่ายอค่ะ แต่รู้สึกแบบนั้น แต่คนได้รับประโยชน์ก็คงเป็นผู้อ่านแหละค่ะ สุขใจทุกครั้งที่ได้อ่าน ขอบคุณนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ระลึกถึงเช่นกันค่ะ ถึงจะไม่ได้มาเขียนอะไรที่นี่ แต่แวะมาอ่านอยู่เสมอค่ะ   โดย: ภูเพยีย 16 สิงหาคม 2550 8:45:23 น.

สวัสดีค่ะคุณโดม วันนี้ดีใจจังที่คลิกเข้าบล๊อกพ่อพเยียแบบไม่ต้องคอยนาน ไม่ห่วงเรื่องขวัญเรือนค่ะ เพราะรับประจำ อยู่แล้ว สั่งร้านให้เก็บเอาไว้ทุกฉบับ เลยไม่ต้องกังวลที่จะ ต้องไปหาซื้อ หรือกลัวไม่ได้อ่าน จะคอยอ่านคอลัมน์ของพ่อพเยียค่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.97 16 สิงหาคม 2550 9:18:40 น.

ประกาศ ต้องการขาย หรือให้เช่า บล็อกแก็งของลุงบูลย์ ใครสนใจติดต่อด่วน เหตุผลในการขาย คือ มาเปิดและใช้กระบวนยุทธทุกกระบวนท่าแล้ว ก็ยังไม่มีลูกค้า จึงขอประกาศให้เช่า หรือขาย โปรดติดต่อด่วน... ช้าอาจเปลี่ยนใจ... ส่วนเวบไซต์ panmuang.th.gs/ มีผู้จัดการดูแล มีลูกค้าประจำตรึมเลย(๒ คน )คนหนึ่งชื่อคุณเฟื่องฟ้า อีกคนชื่อหนูแจม เวบมาสเตอร์ ฮ่า ๆ ๆ ๆ ซึ่งเธอคงไม่ขายให้ใครนอกจากเธอจะขายเอง ฮ่า ๆ ๆ ไปปลูกมะเขือรุ่งกว่าจริง ๆ โอ้ ทำไมเพิ่งคิดได้นะ...   โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.232.30 16 สิงหาคม 2550 10:43:06 น.

อาโดมคะ ยังไม่ได้ออกไปร้านหนังสือเลย จึงยังไม่ได้อ่านขวัญเรือน คงต้องออกไปหาซื้อแล้วล่ะค่ะ อ่านคอมเม้นท์แต่ละท่านแล้ว โอ้โฮ เป็นนักอ่านกันจริงๆ เลย ขอบคุณที่หลายท่านแนะนำหนังสือดีๆ นะคะ เรียนตามตรงเลยนะคะ นกเคยได้ยินชื่อท่าน ว.วชิรเมธี แต่ไม่ทราบรายละเอียดอะไร ยิ่งท่านติช นัท ฮันห์ และภิกษุณีนิรามิสา นี่ไม่รู้จักเลย พอดูภาพภิกษุณีนิรามิสาที่อาเอามาโพส รู้สึกว่า ท่านงามมากนะคะ ใบหน้าอิ่มบุญทีเดียว เห็นอย่างนี้แล้ว คงต้องขอศึกษาถึงรายละเอียดต่างๆ ของทั้ง 3 ท่านแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้กำลังอ่าน ช้อปปิ้งบุญ ของขวัญ เพียงหทัย เป็นหนังสือแจกในงานศพค่ะ แม่ได้มา นกเลยขอยืมแม่มาอ่าน อ่านไปได้ 2 ตอนเอง ธรรมะอินเตอร์เน็ต กับพญามารรับน้อง เป็นหนังสือที่เขียนได้น่ารัก น่าอ่าน ภาพวาดที่นำมาประกอบก็น่ารักดี เหมาะสำหรับเด็กๆ นะคะ อาเคยอ่านมั้ยคะ เป็นหนังสือที่น้องพเยียน่าจะชอบค่ะ   โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 16 สิงหาคม 2550 10:51:53 น.

สวัสดีจะหนูวีดวาด น้องเราน่ารักจริงๆ พออัพบล็อกเรื่องพระ ก็มีรูปวัดประกอบ ไปกันได้ดีจริงๆ เคยไปเดินเล่นและถ่ายรูปมาแล้วที่วัดใหม่แห่งนี้ แต่ตอนนั้นถ่ายเป็นสไลด์ ถ้าไปใหม่จะถ่ายรูปตึกเก่าๆที่ตลาดเก่าตะกั่วป่ามาลงบล็อกบ้าง สวัสดีครับคุณบุญสิตา ได้อ่านเรื่อง "เส้นทางหาสามีฝรั่ง" ของคุณแล้ว อ่านแล้วก็ลุ้นไปด้วย คุณโชคดีมากที่ได้แต่งงานกับคุณสตีฟ เพราะดูแล้วเขารักคุณมาก โชคดีของผู้หญิงก็คือมีสามีรักนี่แหละ ที่โชคดีสองชั้นก็คือนอกจากรักแล้วยังเลี้ยงดูอย่างดีมีเงินให้ใช้อีก สวัสดีครับคุณภูเพยีย ผมก็กำลังอ่าน GM อยู่เหมือนกันครับ เพราะเล่มนี้มีเรื่องที่สนใจอยู่หลายคอลัมน์ เรื่องปุจฉา-วิสัชนากับท่านว.วชิรเมธีนั้นมีเฉพาะกิจฉบับเดียวแหละครับ ใจน่ะอยากจะตั้งปุจฉากับท่านบ่อยๆเหมือนกัน แต่ทว่าภูมิปัญญาทางด้านธรรมะของผมไม่มีเลย แค่ครั้งเดียวก็ดีใจแล้วครับ ส่วนคำชมนั้นไม่กล้ารับจริงๆ ผมเคยอ่านพบที่ไหนสักแห่งว่าท่านว.วชิรเมธีนั้นท่านเขียนหนังสือแบบว่า "ครั้งเดียวได้เลย" คือไม่ต้องมาแก้ไขขัดเกลามาก นับว่าเป็นคุณสมบัติพิเศษของนักเขียนที่วิเศษทีเดียว อย่างผมนั้นกว่าจะเขียนต้นแบบเสร็จ บางทีก็ใช้เวลาขัดเกลาพอสมควร แม้จะเป็นเรื่องสั้นๆเล็กๆและดูง่ายๆก็ตามที อยากฝึกฝนให้ใช้เวลาน้อยกว่าที่ใช้อยู่เหมือนกันครับ สวัสดีครับแม่น้องนิก อ่านแล้วก็แสดงความคิดเห็นหรือปุจฉาต่อที่นี่ก็ได้นะ หวังว่าคงมีความสุขกับชีวิตดีนะครับ สวัสดีครับพี่บูลย์ น้อยอกน้อยใจอะไรครับ ถึงประกาศขายบล็อก ใจเย็นๆน่า...ไปลุยงานให้เสร็จก่อนเถอะ ว่าแต่จะปลูกมะเขืออะไรเล่า ? สวัสดีจ้ะนก "ไม่รู้" มาก่อน "รู้" เสมอ แต่ในกรณีท่านว.วชิรเมธี นี่หลานนกน่าจะสนใจนะ เพราะธรรมะของท่านทันสมัย เข้าใจง่าย และถูกต้องตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ก่อนหน้านี้เรื่องของท่านเรื่อง "ธรรมะติดปีก" หรือ เรื่องอะไรนะก็เคยทำเป็นละครโทรทัศน์ และท่านมีหนังสือธรรมะออกมาจำนวนมาก ส่วนท่านติช นัท ฮันห์ ภิษุณี นิรามิสานั้นอาก็เพิ่งได้ไปพบเห็นตัวจริงเมื่อท่านและคณะได้มาเยือนเมืองไทยเมื่อไม่นานมานี้ หลังจากเคยอ่านงานและบทสัมภาษณ์ของท่าน ส่วนขวัญ เพียงหทัย ที่หลานนกกำลังอ่านอยู่นั้น อาต้องบอกว่าเธอคืออดีตเจ้านายเก่าของอาเอง และเป็นผู้ชักนำสิ่งดีๆให้แก่ชีวิตอาอยู่เสมอ หลานนกลองๆพลิกอ่านเรื่อง"เทียนชีวิตของจอม" ดูหน่อยสิ อ่านเสร็จแล้วให้ทายว่าจอมในเรื่องนั้นคือใคร ? ถ้าทายไม่ถูกแล้วอาจะมาเฉลย   โดย: พ่อพเยีย IP: 124.121.19.253 16 สิงหาคม 2550 12:32:00 น.

เอาของฝากจากวัดสวนโมกข์มาให้ เมื่อครั้งพาน้องปัน-ปอง ไปเที่ยวเกาะสมุย แล้วแวะที่วัดนี้ก่อน เด็กๆ สนุกสนานกับการอ่านข้อความจากปูนหล่อแบบนี้ ที่วางตามใต้ต้นไม้   โดย: แม่ปัน-ปอง IP: 125.25.216.209 16 สิงหาคม 2550 15:17:02 น.

เราว่าที่อยู่ในขวัญเรือนเอามาให้อ่านทั้งหมดในบล็อคก็มีแต่คนยินดีนะ เปิดเป็นกรุ๊ปบล็อกใหม่ชื่อว่า เรื่องเด่นหรือเรื่องพิเศษจากขวัญเรือนก็ได้ คนอยู่ไกลและยากจนจะได้อ่านถือเป็นวิทยาทานจะดียิ่งนะเจ้า วันก่อนเราได้ยินเสียงจากโรงเรียนว่า ให้เด็ก ๆ ฟังธรรมจากท่าน ว.วชริเมธี ไม่ได้ตามข่าวว่าท่านมาจริงหรือเทป แต่แค่ได้ยืนแค่นี้ก็สุขใจมากเพราะเด็กจะได้ฟังอะไรดี ๆ นึกชื่นชมโรงเรียนบ้านทุ่งเสี้ยวเป็นยิ่งนัก หลังจากบ่นมานานว่ามห้เด็หฟังแต่เพลง เด็กเอ๋ยเด็กดี เคยดูรายการของสัญญา คุณากร ชื่อรายการจำไม่ได้ สัมภาษณ์ท่าน เราดูกันอย่างสนุก สนุกจริง ๆ ท่านพูดได้สนุกและมีสาระด้วย และที่น่าทึ่งก็คือท่านเอาเพลง รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง ของตื๊ก ชีโร่ มาประกอบการเทศนาของท่านด้วย   โดย: แพรจารุ IP: 203.113.50.14 16 สิงหาคม 2550 18:01:05 น.

อ่านแล้ว ชอบจังเลย แต่ยังไม่ได้อ่านขวัญเรือนเลย ยังไงก็ต้องอ่านเพราะว่า รับทุกฉบับอยู่แล้ว ล่ะ   โดย: p tim IP: 124.157.200.85 16 สิงหาคม 2550 18:39:44 น.

ต่ออีกหน่อยนะคะ.. ความน่าจะเป็นฯในจีเอ็มเล่มนี้...หนูประทับใจบางตอนของคุณปราบดามากๆ ไม่บอกหรอกว่า...อ่านแล้วคิดถึงพ่อพเยีย.... การเดินทางปะทะความประทับใจกับประวัติศาสตร์ อาจไม่ใช่การเดินทางแบบ “อยู่กับปัจจุบัน” การเดินไปบนถนนสายหนึ่ง หรือการแหงนมองตึกเก่าๆหลังหนึ่ง แล้วย้อนนึกถึงวันเวลาที่บุคคลสำคัญต่างๆเคยมีตัวตนอยู่ในพื้นที่นั้น อาจเป็นเพียงความประทับใจแบบนามธรรมที่ไม่เกิดประโยชน์กับอะไร “นอกตัว” หรือความเป็นไปในสังคม แต่ผมคิดว่ามันก็เป็นการเดินทางแบบที่เรียกว่า “การเดินทางภายใน” ที่ให้ประสบการณ์ทางความรู้สึกได้พอๆกับการสัมผัส “ปัจจุบันขณะ” “The landscape lies far and fair within, and the deepest thinker is the farthest traveled,” โธโรเคยเขียนไว้เกี่ยวกับกิจกรรมที่เขาโปรดปรานที่สุด นั่นคือ “การเดิน” เขาบอกว่ามีพื้นที่กว้างทอดยาวไกลอยู่ภายใน และผู้ใดที่ครุ่นคิดอย่างลึกซึ้งที่สุด คือผู้ที่เดินทางไปไกลที่สุด ผมไม่ได้กำลังบอกว่าผมครุ่นคิดอะไรลึกซึ้ง แต่ไม่ว่าใครก็ตามที่เดินทางพลางคิดโน่นคิดนี่ไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นการคิดถึงประวัติศาสตร์ ปัจจุบัน หรืออนาคต ย่อมได้ประโยชน์จากการเดินทางนั้น เป็นประโยชน์สำหรับตัวตนข้างใน ไม่ใช่ประโยชน์ทางรูปธรรมหรือวัตถุ ดังที่นักท่องเที่ยวบางประเภทแสวงหา นี่แหละพ่อพเยียเลยล่ะ พ่อพเยียไปอ่านที่คุณปราบดาเขียนในเล่มนี้ให้จบนะคะ หนูว่าต้องชอบ... แม้ว่าตอนนี้หนูกำลังปลื้ม..ใครบางคนอยู่ แต่หนูไม่เคยลืมคุณปราบดาคนเก่งสุดโปรดของหนูนะคะ..ขอบอก..   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.65.206 16 สิงหาคม 2550 20:32:20 น.

พี่โดม เอา โค๊ด เพลง กบในพร็อก มาให้ค่ะ //www.oknation.net/blog/home/video_data/454/8454/video/8830/8830.mp3 ขอให้มีความสุขกับการฟังกบร้องค่ะ   โดย: shadow-of-art IP: 203.146.63.182 17 สิงหาคม 2550 0:23:35 น.

วันนี้บล็อคคุณพ่อพเยียได้ช่วยเพิ่มความรู้ให้ชินอีกแล้ว ....สนใจเรื่องพระผู้หญิงเหมือนกันค่ะ วันนี้ได้รู้จักเพิ่มอีกคน ....เพิ่งได้อัพบล็อกเรื่องเกี่ยวกับอาหารแอฟริกาตะวันตก ขอเชิญไปลิ้มรสได้นะคะ คุณพ่อพเยียดูแล้ว ...สนใจเมนูไหนคะ   โดย: shin chan (alei ) 17 สิงหาคม 2550 3:11:24 น.

สวัสดีจะแม่ปัน-ปอง ขอบคุณสำหรับป้ายลายมือของท่านพุทธทาสภิกขุ พระซึ่งพ่อพเยียรักและเคารพอย่างสูง วันก่อนเพื่อนก็เพิ่งนำรูปใส่กรอบขนาดใหญ่พอสมควรของท่านพุทธทาสภิกขุมาฝาก แต่เพิ่งได้ตำแหน่งที่เหมาะสมที่จะแขวนไว้ สุภาษิต คำคม หรือพุทธพจน์ หรือถ้อยคำจากปราชญ์ หรือคำพูดบางประโยคดีๆและมีความหมาย บางทีมีพลังถึงขั้นเปลี่ยนแปลงชีวิตได้ สวัสดีจ้ะแพร จารุ ขอบคุณในไอเดียและเจตนาดีที่บอกมา แต่ในความคิดของพ่อพเยียว่ามันไม่เหมาะ-ไม่ควร ด้วยเหตุผลหลายประการ ช่วงนี้รู้สึกว่าแพร จารุคงมีความสุขกับการเขียนบล็อกดีนะ เห็นแฟนคลับตรึมเลย แล้วคุยกันอีกนะ สวัสดีครับคุณ p tim อ่านแล้วชอบ ชอบอะไรครับ ? ไม่เห็นบอกเลย ชอบเรื่องที่เขียนหรือว่าชอบอะไร ? อย่าลืมหาหนังสือของทันตแพทย์สม สุจีราให้คุณลุงอ่านนะครับ เพราะนอกจากเป็นทันตแพทย์เหมือนกันแล้วยังชื่อเหมือนกันอีก สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า รู้สึกชื่นชมหนูตะเบบูญ่าเหลือเกิน ทั้งฉลาดและน่ารัก พัฒนาการอ่านไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว การฟังไม่ต้องพูดถึงเพราะตะเบบูญ่าฟังเพลงและดนตรีแตกฉาน ขอบคุณที่เอาความคิดของเจ้าสำนักไต้ฝุ่นมาฝาก เพราะปราบดา หยุ่น เป็นนักเขียนคนหนึ่งที่มีความคิด"คม ลึกซึ้ง"เกินวัย - ชอบความคิดหลายๆอย่างของเขาอยู่เหมือนกันจ้ะ เคยฟังดนตรีของปราบดาบ้างหรือเปล่า ? ถ้าจำไม่ผิดปราบดาเขาเคยทำดนตรีกับเพื่อนๆเป็นวงนะ แต่ไม่รู้เขาทำหน้าที่อะไรในวง หรือเขาทำเฉพาะกิจเท่านั้นก็ไม่รู้ คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยออกรายการของคุณไตรภพนานมาแล้ว (ถ้าจำพลาดก็ต้องขอภัยด้วย) ลองไปถามหาแถวสำนักไต้ฝุ่นดูสิ บางทีอาจได้ฟังดนตรีหรือเพลงของปราบดาก็ได้ แต่สำหรับผู้รักการเขียน หนังสือเรื่อง "เป็น" ของปราบดาก็นับว่าเป็นหนังสือน่าหาซื้อมาอ่าน สวัสดีจ้ะเงาศิลป์ เพลง "กบในพร็อก" หรือ "กบในพลก" กันแน่ ? เดี๋ยวได้จังหวะจะเอาเพลงนี้มาไว้ในบล็อกเพื่อส่งข่าวถึง รายการ"กบนอกกะลา"อาจจะสนใจนำไปประกอบรายการบ้าง สวัสดีครับคุณชิน ผมแวะเวียนไปบ้านคุณหลายครั้ง เห็นว่ายังไม่อัพบล็อก ขอบคุณครับสำหรับการเชิญรับประทานอาหารกาน่า เรื่องภิกษุณีบ้านเรา ที่ขาดสายไปนาน เพราะขาดการบวชกันอย่างต่อเนื่อง โดยความคิดเห็นส่วนตัวแล้วน่าจะมีภิกษุณีได้ เพราะพระพุทธเจ้าตรัสถึง "พุทธบริษัทสี่" แต่ทว่าในความจริงประเทศไทยที่ส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธ แต่พุทธบริษัท ขาดไปบริษัทหนึ่ง ตอนนี้ที่เห็นๆในประเทศไทยก็มีภิกษุณี ธรรมนันทา หรืออดีตท่านคือด็อกเตอร์ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ ท่านก็ยังทำงานเขียนอยู่เสมอ เพิ่งรู้ว่าคุณชินสนใจเรื่อง "พระผู้หญิง" แต่ไม่ได้คิดว่าจะบวชเป็น"พระผู้หญิง"ใช่ไหมครับ ?   โดย: พ่อพเยีย 17 สิงหาคม 2550 8:01:14 น.

โดย: rendezvous (be-oct4 ) 17 สิงหาคม 2550 9:07:34 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย ดีใจจังค่ะที่ได้รับคำแนะนำเรื่องดีดีและหนังสือดีดีที่บ้านนี้ คุณพ่อและคุณแม่ของบี เป็นแฟนพันธุ์แท้ของท่านพุทธทาส และท่าน ว.วชิรเมธี เช่นกันค่ะ ทำให้พวกลูกๆซึมซับที่จะฟังธรรมะกันอย่างเป็นปกติค่ะ วันนี้บีจะออกไปซื้อ จีเอ็มมาอ่านค่ะ เพราะจะได้ให้พ่อบูกับคุณแม่อ่านสัมภาษณ์ท่าน ว.วชิรเมธี กันด้วยค่ะ จริงอย่างเพื่อนคุณพ่อพเยียว่าไว้ค่ะ "หนังสือน่าจะได้อยู่กับคนที่รักหนังสือ" หนังสือจะมีค่าก็ต้องอยู่ในมือคนที่รู้ค่าของหนังสือนะคะ สวัสดีค่ะพ่อพเยีย   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 17 สิงหาคม 2550 9:15:01 น.

สวัสดีค่ะพ่อเพยีย โดยส่วนตัวนั้นเชื่อว่า ศิลปะมีอยู่ทั่วทุกอนูบนพื้นโลก มันแทรกซึมอยู่ในหัวใจ ในบ้าน ในห้องนอน ห้องนั่งเล่น หรือแม้แต่ในครัว ขึ้นอยู่กับว่าเรามองเห็นศิลปะที่รายล้อมอยู่หรือเปล่า ........... นัชคิดเช่นนั้นค่ะ   โดย: คนเลวที่แสนดี 17 สิงหาคม 2550 10:09:46 น.

สวัสดีโดม แหมใจหายหมด นึกว่าบล็อกโดนยึด พอเข้าไม่ได้ทำเอาป่วน เหมือนมดโดนเด็ดก้น แต่พอคุย ๆ กันไม่กี่คำบล็อกกลับมาแว่บ โฮ้ยโล่งใจ นึกว่าเวบมาสเตอร์ของพันธ์ทิพย์จะไม่อินไปกับเราซะแล้ว โล่งใจที่รอดตายมาได้ มุขครับมุข ขอไปปลูกมะเขือต่อ....   โดย: ลุงบูลย์ IP: 125.27.233.212 17 สิงหาคม 2550 10:43:14 น.

ฮะ ฮ่า... ไม่น่าเชื่อว่า เช้านี้จะเกิดปรากฏการณ์บล็อกสะดุด เครือข่าย...แถบนี้...โกลาหลกันเป็นการใหญ่ กริ๊งกร๊างพูดคุยถามข่าวคราวกันด้วยหลากหลายอารมณ์ (อา) ลุงบูลย์ แหม...พอเอาเข้าจริง ก็ใจหายใจคว่ำนะเนี่ย ถ้าตัดใจขายบล็อกทิ้งจริง ๆ อย่างปิดป้ายไว้ จะเป็นเช่นไรหนอ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ IP: 202.28.180.201 17 สิงหาคม 2550 11:11:32 น.

สวัสดี ธรรมะอบอุ่นมารอรับทุกผู้ทุกนาม พี่โดม ดร.ฉัตรสุมาลย์ ภิกษุณีธรรมนันทา เคยเป็นอาจารย์สอนวิชาพุทธศาสนาของผมเอง สมัยเรียนปีหนึ่ง ช่วงนั้นอายุเพิ่ง 17-18 วัยรุ่น เลยไม่ได้"อิน" อะไรมากมายกับสิ่งที่ท่านสอน แค่เป็นวิชาพื้นฐานตัวหนึ่ง แต่ตอนนี้พอนึกย้อนไป ท่านได้วางขุมกำลังเชิงแนวความคิดของศาสนาพุทธไว้ให้เรา โดยเราไม่รู้ตัว จำได้แม่นมากจนถึงตอนนี้ ท่านเคยถามว่าอะไรทำให้เกิดศาสนาพุทธ อะไรทำให้พุทธหลุดขั้วออกจากศาสนาพราห์ม ตอนนั้นตอบไม่ได้ ท่านเฉลยว่าคือ เรื่อง "อนัตตา" เพราะพราห์มเขาเชื่อในเรื่องอาตมัน ตัวตนเป็นสิ่งจริงแท้แน่นอน แต่พุทธบอกว่าเป็น อนัตตา ไม่จริงแท้ แปรเปลี่ยน ท่านบอกด้วยซ้ำไปว่า อนัตตาคือหัวใจของพุทธ เพราะพราห์มเขาก็เชื่อในเรื่องสังสารวัฎ นิพพาน เพราะมีเรื่องอนัตตา จึงทำให้มีศาสนาพุทธ อาจารย์สอนผม 1 เทอม จำได้แม่นคือเรื่องนี้เรื่องเดียวจริง ๆ นอกนั้นท่านสอนพวกเราเรื่องพุทธมหายานด้วย แต่ลืมเนื้อหาไปหมดแล้ว   โดย: J IP: 203.154.114.253 17 สิงหาคม 2550 13:28:15 น.

ฟังท่าน ว.ที่ไหนมักต้องหากระดาษมาจดไว้ ท่านมีประโยคที่โดนใจ ใช่เลย เยอะมาก เป็นภิกษุที่เป็นกำลังสำคัญในชั่วโมงนี้จริงๆ ปล.กลับมาบล็อก เอ๊ย บ้านแล้วค่ะ พี่โดมตั้งใจทำงานอะไรอยู่ ก็ขอให้ลุล่วงนะคะ เห็นนักเขียนบางคนทรมานจังกับการทำงาน ไม่ดีเลยเนอะ...ทำอย่างไรถึงจะปรับวิธีการทำงานได้ เห็นแล้วสยอง ไม่น่าเป็นเลยนักเขียน.. แหะๆเผลอบ่นโทษทีค่ะ   โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน 17 สิงหาคม 2550 14:39:46 น.

สวัสดีครับคุณบี คุณมีคุณพ่อที่น่ารักจัง โดยความเชื่อส่วนตัวแล้ว ไม่มีการให้อะไรที่ประเสริฐกว่าการให้"ธรรมะ"อีกแล้ว ถือว่าคุณเกิดมาคุณพ่อบูก็ให้ธรรมะเลย คุณถึงจิตใจอ่อนโยน เมตตาสัตว์ ส่วนผมกว่าจะรู้อะไรเป็นอะไรก็ผ่านความผิดพลาดมาแทบเอาตัวไม่รอด สวัสดีครับคุณนัช ผมไม่กล้าให้คำจำกัดความหรอกครับว่า "ศิลปะ" คืออะไร ? และเกี่ยวกับ "งานศิลปะ" เช่น ภาพเขียน การปั้น การแกะสลัก ศิลปะวรรณกรรม ฯลฯ นั้นผมก็ไม่มีความรู้และความชำนาญมากพอที่จะตัดสินได้ว่าชิ้นไหนคืองานศิลปะที่งดงาม เพียงแต่ชอบของสวยๆงามๆอย่างที่ตัวเองชอบเท่านั้นเอง แต่ผมเชื่อว่า "ศิลปะในการดำเนินชีวิต" นั้นสำคัญที่สุด ส่วนชีวิตใครก็ของคนนั้นที่จะเลือกปฏิบัติต่อชีวิตของตนอย่างไร สวัสดีครับพี่บูลย์กับหนอนเมืองกรุง ไม่น่าเชื่อว่า วันนี้จะมี "สิ่งไม่มีชีวิตเรียกว่าบล็อก" มีบทบาทเข้ามาเกี่ยวข้องกับชีวิตเราถึงเพียงนี้ เฮ้อ...เป็นไป...ด้...า...ย... สวัสดีครับคุณ J คุณเป็นคนมีความจำดีจริงๆ ถือว่าโชคดีที่มีโอกาสได้เรียนกับท่าน ผมเพียงแต่เคยได้อ่านหนังสือที่ท่านเขียนเท่านั้น และรู้สึกว่าเป็นเรื่องกล้าหาญมากที่จะลุกขึ้นมาบวชเป็นภิกษุณีในประเทศไทย ซึ่งไม่มีภิกษุณีมานานแล้ว แน่อนว่าย่อมต้องมีเสียงทั้งสองฝั่ง คือเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย อย่างแน่นอน สวัสดีจ้ะยิปซีสีน้ำเงิน นึกไม่ถึงเลยนะว่าหนูยิปซีจะถึงขั้นจดคำพูดของท่านว.เวลาฟังเทศน์ ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีจ้ะ พ่อพเยียก็เหมือนกันถ้าคำไหนโดนก็ต้องจดต้องจำไว้เหมือนกัน คนเราบางทีได้ประโยชน์และเปลี่ยนแปลงตัวเองจากคำพูดสั้นๆมากกว่าหนังสือเล่มใหญ่ๆเสียอีก ถามว่าทำอะไรอยู่ ก็ไม่เป็นความลับอะไรหรอก กำลังเขียนเรื่องจริงที่รับปากกับพี่ขวัญไว้นานแล้ว เรื่องจริงที่ว่านี้ก็ยาวประมาณ 10 บท ๆละ 4-5 หน้า ซึ่งตอนนี้ได้ 5 บทมานานแล้ว แต่ไม่เคลื่อนไปข้างหน้าก็เลยต้องมีกติกากับตัวเองหน่อย ว่าถ้าไม่เสร็จก็จะไม่เดินทางไปไหน ใครกันนะ นักเขียนคนนั้น ที่ว่าเวลาทำงานทรมานจัง สงสัยเขาเป็นพวกมาโซคิสม์มั้ง ? แต่ของพ่อพเยียถ้าได้ทำงานแล้วมีความสุข แต่ถ้าจะไม่มีความสุขก็ตรงที่ไม่ได้ทำงานนี่แหละ เพราะเมื่อไม่ได้ทำงานแล้วก็จะไม่มีผลงานไง นักเขียนแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ไม่เหมือนทั้งงานที่เขียน และความสามารถในการเขียน นักเขียนบางคนมีศักยภาพในการทำงานสูงมากอย่างไม่น่าเชื่อ ว่าเขาทำแบบนั้นได้อย่างไร ? แต่พ่อพเยียก็ไม่นึกอยากที่จะทำได้อย่างเขาหรอก เพราะเชื่ออย่างที่ครูมอร์รี่ แห่ง "วันอังคารแห่งความทรงจำ" ที่พูดไว้ว่า "จงยอมรับในสิ่งที่คุณทำได้ และยอมรับในสิ่งที่คุณทำไม่ได้" พ่อพเยียจะบอกตัวเองเสมอว่า "การที่คุณเลือกมาเป็นนักเขียนนั้น คุณเลือกมาเองนะครับ ไม่มีใครบังคับให้คุณมาเป็น" - แค่นี้ก็เบาสบายแล้วหนูยิปซีสีน้ำเงิน   โดย: พ่อพเยีย 17 สิงหาคม 2550 16:03:20 น.

พ่อพเยียคะ ต้องรีบซิ่งมาตอบคำถามก่อนค่ะว่าแต่ก่อนบีพิมพ์ให้พ่อค่ะ แต่เดี๋ยวนี้พ่อบอกว่ามันไม่ปะติดปะต่อทางอารมณ์ พ่อเลยค่อยๆเคาะคีย์บอร์ดจากโน๊ตบุ๊คเองค่ะ แต่บางทีบีก็มาพิมพ์ให้พ่อ บางทีก็น้องพยาบาลพิเศษค่ะ ถ้าพี่เอมา ก็พี่เอค่ะพ่อพเยีย พ่อจะดีใจมากๆเวลาพ่อพเยียไปเยี่ยม เหมือนได้คุยกับคนสูงวัยหน่อย ส่วนมากมีแต่ลูกหลานค่ะพ่อ พ่อพเยียเรียกบีเฉยๆเถอะนะคะ อย่างนี้ดูห่างไกลกันจังค่ะ วันนี้พ่อบูกดไปกดมา file รูปหายไป บีกำลังค่อยๆกู้คืนค่ะ บีจะมาเล่าหนังสือที่อ่านให้พ่อพเยียฟังพรุ่งนี้นะคะ วันนี้หนูเพิ่งวาดรูปให้พ่อบูเสร็จค่ะ   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 17 สิงหาคม 2550 16:48:02 น.

ยังไม่ว่างอ่านเลยนะคะ แต่มาทักทาย อาทิตย์ 25 เจอกันนะคะ   โดย: ฮอลล์ IP: 58.8.144.92 17 สิงหาคม 2550 16:50:02 น.

สวัดดีค่ะลุงโดม ดูท่าลุงโดมจะชอบท่าน ว.วชิรเมธีนะค่ะ หนูสัวเกตุว่าลุงโดมมักจะยกเอาประโยคต่างๆ ของท่านมาเขียนให้อ่านบ่อยๆ หนูเขียนจดหมายฉบับใหม่แล้วนะค่ะ แต่ลุงโดมอาจเคยฟังแล้ว ถ้าลุงโดมยุ้งก็ไม่ต้องเข้าไปดูก็ได้ค่ะ หนูเองก็พึ่งจะสอบทฤษฎีระบบกระดูกเสร็จ ผลสอบยังไม่ออก ก็มีคิวสอบอีกเพียบเลย ขอตัวไปอ่านหนังสื่อก่อนนะค่ะ   โดย: yellyjam (lukkongpoka ) 17 สิงหาคม 2550 18:11:50 น.

มาทักทายรอบเย็น ค่ะ มาบอกว่าส่งโปสการ์ด ให้แล้วรอรับนะ ตอนนี้หัวใจเต้น เป็นเพลงค่ะ มีความสุขทุกนาทีค่ะ   โดย: วีดวาด IP: 222.123.245.75 17 สิงหาคม 2550 19:21:49 น.

วันก่อนแวะไปร้านหนังสือในเมือง ได้ ห่างไกลไม่ห่างกันมาแล้วค่ะ ที่นี่ยังเป็นเล่มที่พิมพ์ครั้งที่หนึ่ง อ่านที่หนูพเยียเขียนถึงพ่อ แล้วทำเอาน้ำตาซึม ซึ้งเหลือเกิน   โดย: filmgus 17 สิงหาคม 2550 20:08:44 น.

สวัสดีครับทุกๆท่าน... วันนี้ทดลองใส่รูปให้ช่องคอมเม้นท์ ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง ไม่ควรแต่งบล็อกเลย เพราะแต่งแล้วเพลิดเพลิน สวัสดีจ้ะหลานเยลลี่แจม เดี๋ยวลุงจะแวะไปอ่านจดหมายของหนูนะ อ่านหนังสือเรียนเป็นหลัก เรื่องบล็อกเอาไว้มีเวลาว่างแล้วค่อยเขียน แต่ก็จัดเรื่องเวลาให้ดีก็แล้วกัน สวัสดีจ้ะวีดวาด จะรอโปสการ์ดฝีมือน้องสาวผู้น่ารัก ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำ และหมั่นรู้สึกตัวบ่อยๆ สวัสดีครับคุณ filmgus ขอบคุณครับที่อุดหนุน อ่านจบแล้วเล่าให้ฟังบ้าง... ช่วงนี้คุณไปถ่ายรูปที่ไหนมาอีกหรือเปล่าครับ ?   โดย: พ่อพเยีย 17 สิงหาคม 2550 20:56:12 น.

สวัสดีจ้ะฮอลล์ ขอโทษทีข้าม "เก่งสวย" แห่ง ASTVมาได้ไงเนี่ยะ วันนั้นวันที่ 25 หรือ 26 กันแน่ เห็นคุณเรืองกิตติ์โทรมาบอกว้นที่ 26 นะ เดี๋ยวค่อยโทรศัพท์คุยกันก็แล้วกัน   โดย: พ่อพเยีย 17 สิงหาคม 2550 21:01:37 น.

อาโดมที่เคารพ.. มาตอบในสิ่งที่อาถามค่ะ "จอม" น่าจะเป็น อาโดม นั่นแหละ เหตุผลที่ตอบอย่างนี้ เพราะ 1. ที่อาบอกว่า "เป็นผู้ชักนำสิ่งดีๆให้แก่ชีวิตอาอยู่เสมอ" สิ่งดีๆ ใดเหล่าจะเท่า ธรรมะ เฉกเดียวกับน้ำรินที่ให้กับจอม 2. อาเคยบอกว่า เมื่อก่อนอาทั้งดื่ม ทั้งเที่ยว คล้ายคลึงกับ ชีวิตของจอมนะคะ ตอบถูกหรือเปล่าคะ พลิกๆ อ่านไปเรื่อยจนเกือบหน้าสุดท้าย และได้อ่านโอวาทของพุทธองค์ "ไม่มีใครสามารถทำร้ายทำลายตัวเราได้ นอกจากตัวของเราเอง ไม่มีใครหยิบทุกข์จากหัวใจใครทิ้งได้ ทั้งหมดต้องวางจากจิตของตน"   โดย: Nok_Noah 17 สิงหาคม 2550 21:06:51 น.

สวัสดีจ้ะหลานนก ก็คนถาม - ถามแบบกลัวคนตอบๆไม่ถูกน่ะ ใช่แล้วหละ ถูกต้องนะครับ ! เมื่อปี พ.ศ. 2523 พี่ขวัญคือคนที่บอกให้อาไปเรียนพิมพ์ดีดทุกๆเช้าก่อนเข้าทำงานที่ออฟฟิศ (ไม่นึกเหมือนกันว่าทุกวันนี้ได้การพิมพ์ดีดติดตัวมาเป็นเครื่องมือทำงานที่รักและเลี้ยงชีพด้วย) ตอนทำงานสมัยก่อนพอเงินไม่พอใช้ก็ให้เบิกล่วงหน้าได้ ไม่เคยเบิกแล้วเบิกไม่ได้น่ะ แต่อาอยู่สมัยตั้งแต่ยังเป็นออฟฟิสเล็กๆ คนไม่มากมายเหมือนทุกวันนี้ แล้ววันหนึ่งเธอก็บอกอาว่า "โดม ลองถือศีลห้าดูสิ" อาโวยวายใหญ่เลย โธ่ ! พี่ขวัญครับ อบายมุขยังเพียบอยู่เลย อย่าไปพูดถึงศีล - ศีลก็พร่อง แล้ววันหนึ่งก็ได้ไปเรือนธรรม นั่นเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้อาโดมเลิกดื่มอย่างเด็ดขาดมาจนถึงทุกวันนี้   โดย: พ่อพเยีย 17 สิงหาคม 2550 21:55:18 น.

เอ้อ เฮอ... สนุกใหญ่ล่ะสิท่า แควน ๆ ก็เยอะด้วยนะ มิน่าล่ะ คนบ้านโน้น (วิมานสีชมพู) ชอบอ้างอิง () วันนี้ หนอนฯ คงกินอะไรผิดสำแดง นึกอยากอัพบล็อก (ก็รู้ ๆ อยู่ว่า...ขี้เกียจที่สุด) มาเชิญพ่อพเยียไปดูหนูแป้ง เธอ "รักวันหยุด" ทำไมจึงรักวันหยุด ก็ต้องคลิกไปดู ถึงจะรู้คำตอบน่ะจ้ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 17 สิงหาคม 2550 22:13:47 น.

ลืมอีกแล้วค่ะ จะบอกว่า ชอบหนังสือ "ปรัชญาจากภาพ" ที่เขียนโดย ดร.ฉัตรสุมาลย์ กบิลสิงห์ มากค่ะ เป็นหนังสือเล่มเก่าแล้วล่ะ แต่ยังหยิบอ่านบ่อย ๆ เหมือนกัน หนอนฯ ชอบภาพประกอบที่ท่านเขียน โดยเฉพาะบทกวี ไฮกุ และคำประกอบภาพภาษาอังกฤษนั้นงดงามมาก มีบทหนึ่ง (ในหลายบท) ที่ชอบ เช่น ภาพที่ 11 ในเล่ม เขียนว่า "The bird sings My mind rejoices, No bird, No mind." "นกร้องเพลง จิตใจของฉันเบิกบาน ไม่มีนก ไม่มีใจ" ในเล่มท่านได้อธิบายความไว้น่าอ่านและน่าคิดมาก พอพูดถึงท่าน ก็จะนึกถึงหนังสือเล่มนี้ทุกที ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไง เห็นหนังสืออะไรก็อยากจะอ่านไปหมด แต่พยายามที่จะไม่ลืมอ่านตัวเองค่ะ   โดย: หนอนเมืองกรุงฯ 17 สิงหาคม 2550 22:44:17 น.

เอ๊ะ..พี่หนอนฯนี่เป็นยังไง ใครพูดถึงใครเป็นต้องรู้จักไปหมด แถมมีหนังสืออ้างอิงเป็นหลักฐานเสมออีกต่างหาก ชักสงสัยว่าบ้านพี่หนอนฯกับหอสมุดแห่งชาติใครมีหนังสือเยอะกว่ากัน.. ชอบที่คุณเจเล่าให้ฟังเกี่ยวกับอาตมันและอนัตตา ได้เป็นความรู้ใหม่อีกอย่างจ้ะ..ขอบคุณ พ่อพเยียพูดถึงศีลห้า... วันนี้หนูอ่านปุจฉาฯท่านว.ในจีเอ็มจบแล้ว.. ที่รู้สึกเบิกบานตื่นใจ ประหลาดใจ น่าสนใจที่สุดคือ..คำอธิบายเกี่ยวกับศีลห้าของท่าน อ่านแล้วรู้สึกสบายใจ ผ่อนคลาย ไม่ถูกศีลห้ารัดแน่นเหมือนแต่ก่อน มีความเข้าใจและรู้สึกอยากรักษาศีลด้วยเพราะ ศีลจะรักษาเราดังที่ท่านว.อธิบายไว้ทั้งหมด เรียกว่า ทำใหหนู้เคารพศีลด้วยใจ ไม่ใช่ถูกบังคับ หนูได้ประโยชน์ได้ความเข้าใจในพุทธศาสนามากขึ้นเยอะทีเดียวค่ะ และยังขำๆกับคำถามของบางคนที่ตั้งใจถามแบบยั่วยวนเสียเหลือเกิน ดีใจที่ได้อ่านได้พบความรู้ใหม่ๆ   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.60.137 17 สิงหาคม 2550 23:21:01 น.

หวัดดีครับ พ่อพเยีย แวะมาตอนดึกๆ ครับ ท่าน ว. วชิรเมธี ท่านเป็นพระรุ่นใหม่ที่มีความรู้ด้านลึกรอบตัว ผมเคยเข้าไปกราบท่านที่วัดเบญฯ สองสามหน เคยได้รับของที่ระลึกที่ท่านนำมาจากอินเดีย ตอนนี้ยังเก็บไว้บนหิ้งพระครับ เคยขอต้นฉบับท่านมาพิมพ์ 2 เรื่อง เมื่อครั้งทำสำนักพิมพ์ครับ แต่ก็หลายปีผ่านมาแล้ว   โดย: พ่อหนูหอม (big onion ) 18 สิงหาคม 2550 1:11:58 น.

วันนี้นอนดึกค่ะพ่อพเยีย เพิ่งอ่านหนังสือเรื่องคีตาญชลีจบค่ะ เมื่อวานอ่านเรื่องเล่ห์เสน่หา ของท่านอาจารย์รพิณทรนาถ ฐากูรค่ะ คุณพ่อเคยอ่านหรือยังคะ บีชอบมากๆเลยค่ะพ่อ ดึกแล้วขอไปนอนก่อนนะคะ   โดย: rendezvous (be-oct4 ) 18 สิงหาคม 2550 1:30:30 น.

ขอบคุณมากค่ะ คุณพ่อพเยีย ช่วงก่อนหน้านี้มีเรื่องวุ่นๆ นิดหน่อยค่ะ พอบทจะอัพบล็อกขึ้นมา ดันเลือกเรื่องยาก ซึ่งก็พยายามตั้งใจเขียน และสอบถามจากคนท้องถิ่น อีกทั้งหาภาพที่มันน่าทานหน่อย เรื่องรสชาติ ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ สำหรับภิษุณี คงมิอาจเอื้อมหรอกค่ะ หลวงแม่ฉัตรสุมาลย์ อาจารย์ดิฉันเองค่ะ แต่คงไม่เจริญรอยตามท่าน เนื่องจากตัดทางโลกไม่ขาด สังเกตุได้จาก...งานไม้ที่กาน่า ดิฉันเน้นๆๆ เกี่ยวกับ reproductive ทั้งนั้น   โดย: shin chan (alei ) 18 สิงหาคม 2550 2:41:40 น.

โห..ไม่มาสองสามวัน บล๊อกพ่อพเยียหน้าตาสดใด โดยเฉพาะเม้นท์นี่..ฟ้าใสเชียวค่ะ อิๆ..พักนี้ง่วงบ่อยค่ะ อากาศร้อนด้วย พยายามปรับตัวให้นอนแต่หัวค่ำ ตื่นแต่เช้า เพราะใกล้เวลาที่ลูกจะต้องเปิดเรียนแล้ว แต่ลูกๆกับแม่..ยังนอนเกือบเที่ยงคืน ตื่นเก้าโมงกันอยู่เลย แง้... วันนี้ไปจ่ายตลาด แต่ลืมรับขวัญเรือนเฉยเลยค่ะพ่อพเยีย ไว้อาทิตย์หน้าค่อยไป ไหนๆก็สั่งจองไว้แล้วน่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.141.166 18 สิงหาคม 2550 10:06:34 น.

แต๊น แต่นนนนน มาเช็คโค๊ดเพลง ถูกต้องแล้วจ้า กบในพลก น่าจะถูกนะพี่โดม   โดย: ศิลป์ IP: 203.146.63.183 18 สิงหาคม 2550 11:57:35 น.

แวะมากินข้าวกลางวันค่ะ มาจิ้มๆดูที่นี่นิดส์นึง กล่องคอมเม้นสวยจัง มีอะไรเก๋ๆอีกแล้ว พ่อพเยียผู้ไฟแรงเสมอ จะหมั่นรู้สึกตัวบ่อยๆค่ะ   โดย: วีดวาด IP: 124.157.178.141 18 สิงหาคม 2550 12:19:52 น.

แหม..... วัยรุ่นขึ้นทุ๊กวันนะลุง.... วันนี้แวะมาเยี่ยม...ไม่เม้นท์อะไรดีกว่า ไม่มีเหตุผล...ไม่มีคำถาม... มาร่วมอ่านแล้วเก็บไว้ในใจ....งกน่ะ   โดย: ปลายแปรง 18 สิงหาคม 2550 12:35:24 น.

เพิ่งได้ฤกษ์ เยี่ยมบ้าน พี่น้องผองเพื่อน เลยแวะมาสวัสดี ค่ะ ^^   โดย: ดาริกามณี 18 สิงหาคม 2550 14:24:15 น.

สวัสดีค่ะ..คุณโดม.. วันนี้หนูไปไปรษณีย์มาแล้ว.. รายงานตัวเท่านี้ก่อนนะคะ..   โดย: ยานา IP: 61.7.173.73 18 สิงหาคม 2550 15:27:25 น.

สวัสดีจ้ะ คุณโดมและ ทุกๆ คนค่ะ ขอใช้พื้นทำการหน่อยเน้อ ปะกาด ใคร ชื่อป้าชุ ติดต่อ คุณติ๋ม ด่วน ถูกหวย อยากแบ่งให้ รีบติดต่อด่วนนะเจ้า   โดย: p tim IP: 124.157.200.85 18 สิงหาคม 2550 16:27:10 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม เจ้าบ้าน และทุกๆ ท่าน อ่านหมดแล้วค่ะ ครบทุกเม้นท์ จะว่าไปนะ ธรรมะเป็นสิ่งใกล้ตัวเรามาก แต่สิ่งแวดล้อมกลับเป็น 'อบาย' ให้เรามองไม่เห็น ก็อ่านหนังสือของท่าน ว.วชิรเมธี และฟังธรรมะจากท่านแทบทุกวัน ทาง ASTV ช่วงก่อนนอน ประมาณ ตีห้า กระมัง (ฮ่า...ของคนอื่นเป็นช่วงตื่นนอน) ชอบคำสอนง่ายๆ และใบหน้าอิ่มบุญของท่าน ว.มาก ดูใจดี และพูดเข้าใจง่าย ท่านเคยกล่าวว่า ธรรมะทำให้หน้าใสค่ะ ดูหน้าอาตมาซิ...(ฮ่า) จริงๆ ค่ะ พูดถึงเรื่องนี้แล้ว อยากฝากให้สังเกตพระสงฆ์นักปฏิบัติหลายๆ รูป เช่น หลวงปู่พุทธอิสระ วัดอ้อน้อย ท่านก็สูงวัยแล้ว แต่ใบหน้าอ่อนเยาว์มาก เพราะธรรมะ เช่นกัน สาวๆ คงอยากเข้าถึงธรรมะกันมากขึ้น หากรู้ความลับข้อนี้ แม้กระทั่งแม่ชีทศพร เจ้าของงานเขียนเบสต์เซลเลอร์ ประมาณ 'เกิดแต่กรรม' ท่านก็หน้าใสมาก และบอกมาว่า ให้สวดมนต์ทุกคืน หมั่นทำบุญ แล้วจะไม่ต้องไปหาหมอรักษาหน้า และครีมบำรุงแพงๆ เลย เราๆ เองนั้น ก็มองเห็นพัฒนาการว่า พี่โดม หน้าเด้งขึ้นมาก หลังจากหลีกเลี่ยงอบายหลายประการ (ฮ่า!!!) ชอบหนังสือของ ทพ.สม เช่นกันค่ะ และชอบอ่านการพูดคุยกันในบ้านพ่อพเยียมากค่ะ แล้วจะไปหา ขวัญเรือน มาอ่านนะคะ ไม่ได้ซื้อทุกเล่ม เนื่องจากเกรงคนมาบ้านจะคาดหวังให้เราเป็น'ขวัญเรือน' ไม่อยากให้ใครผิดหวัง กลัวบาป... บอกแล้ว ว่าสนใจธรรมะ งัยคะ... ขอบอก : บ้านนี้สวยงามขึ้นนะคะ ล้ำ!!! มาก...   โดย: ฮอลล์ IP: 58.8.142.134 18 สิงหาคม 2550 18:34:53 น.

ลืมไปได้งัย ขอบคุณ p tim ที่ช่วยประกาศหา ป้าชุ หายไปไหนนะ คิดถึงเหมือนกันค่ะ บ้านน้องพูกัน ก็รอป้าชุอยู่นะ...ค้า....   โดย: ฮอลล์ IP: 58.8.142.134 18 สิงหาคม 2550 18:37:33 น.

หวัดดีคะ พี่โดม ภาพข้างบนนี้คือภิกษุณีนิรามิสาลูกศิษย์ ท่านติช นัท ฮันห์ (ถ้าผมจำไม่ผิดก็ท่านว.วชิรเมธีเป็นผู้ตั้งชื่อนี้ให้ - ถ้าผมจำผิดใครรู้จริงกรุณาช่วยทักท้วงด้วยนะครับ- ผมไม่มั่นใจว่าจำมาจากไหน) ถูกต้องแล้วคะ เมื่อปีที่แล้วได้มีโอกาส เป็นทีมงาน ในการจัดภาวนา ที่นครนายก หลวงพี่มิรามิสา ท่านดูอบอุ่น มากเลยคะ //video.mthai.com/player.php?id=6M1180759977M0 ส่วนนี่เป็นคลิปท่าน ว.คะ พระดีอยู่ที่ใจ)   โดย: หมูกระทะ IP: 58.8.129.17 18 สิงหาคม 2550 18:54:48 น.

สวัดดีค่ะลุงโดม บล็อกใหม่มีสีสันสวยแปลกตาดีค่ะ เอาไว้สอนหนูด้วยน่ะค่ะ พรุ่งนี้ช่วง08.00-11.00 น. ว่างไหมค่ะ เผื่อลุงว่างหนูจะได้มาศึกษาเอาไว้แต่งบล็อกตัวเองบ้างค่ะ ขอให้งานที่ลุงทำได้รวมรูปเล่มไวๆนะค่ะ   โดย: yellyjam IP: 61.7.231.130 18 สิงหาคม 2550 19:16:18 น.

สวัสดีรอบสองค่ะ คุณโดม (วันนี้) วันนี้(สักครู่)นี้เอง อ่านคอลัมน์ ริมรั้วหัวใจ ตอนจดหมายจากสมัยอันเศร้าหมอง ให้คุณลุงฟัง คุณลุงฝากสวัสดีและ ดีใจที่ยังมีคนอย่างคุณ ที่เข้าใจ ในเรื่องของพุทธศาสนา และการใช้ ธรรมะ(คำสั่งสอน) ของพระพุทธเจ้า ได้เผยแพร่ อย่างน้อยก็ส่วนหนึ่งที่ให้คนไทยพุธ ที่ไม่ค่อยจะเข้าใจหัวใจสำคัญ คุณลุงเห็นด้วย กับคำถาม และพอใจมากกับคำตอบของท่าน ที่ตอบได้ดีมาก(และเอ่ยปากอยากไปหาท่านและถามที่อยู่ ) ที่นี้ก็ คุณติ๋มก็ต้องรับทบหนักซิค่ะ (เอิ๊ก) คุณลุงบอกว่า ทั้งหมด ที่ท่านตอบ มันเป็นทำนองวิทยาศาสตร์ ซึ่งสามารถ พิสูตรได้ (เขียนถูกหรือเปล่า) เขาเอยแย้งกับคุณโดมเรื่องเดียว ก็คือ ตายแล้วไม่เกิด ซึ่งคุณบอกว่าไม่รู้ พระพุทธเจ้าไม่ได้บอก และถ้าเป็นไปได้ ถ้ามีโอกาส ก็อยากสนทนาธรรม กับ หลวงปู่โดมอีก วันนี้เอาเท่านี้ก่อนนะค่ะ เหนื่อยกับการอ่านออกเสียง และคุยกันเรื่องกับ รับไม่รับ (รัฐธรรมนูญ) คุณฮอลล์ ก็คิดถึงป้าชุ เหมือนกันหรือจ้ะ นั้นนะซิ หายไปเลย ไม่รู้ว่าเป็นหยั่งได นี้ ปะกาดซ้ำสอง โทรฯ กลับมาด่วน   โดย: p tim IP: 124.157.200.85 18 สิงหาคม 2550 21:28:16 น.

Wow !   โดย: ทะเล IP: 58.9.97.197 18 สิงหาคม 2550 21:54:10 น.

ขอแก้ไขข้อความนิดหนึ่งนะจ้ะ คำว่าสวัสดี เป็น ระลึกถึงนะจ้ะ เพราะว่าคุณลุง อายุมาก กว่า ค่ะ ขอบคุณค่ะ   โดย: p tim IP: 124.157.200.85 18 สิงหาคม 2550 23:59:40 น.

หวัดดีคุณโดม คุณลูกจะเปิดโรงเรียนเลยวุ่น มารายงานตัวคะ ตาสตีฟของดิฉันตอนแรกก็ตกใจ แกฐานะปานกลาง มีแต่คนเขาสนับสนุนให้ภรรยาทำงาน ดิฉันต้องถามย้ำไว้เวลาทะเลาะกัน แกจะได้ไม่ลืม ตอนนี้ตาสตีฟแกไปทำดีท็อก เพื่อจะเลิกยาแก้ปวด ต้องนอนโรงพยาบาลห้าวัน ฝรั่งมีอะไรแปลกเนอะ คิดถึงเพื่อนในบล็อกทุกๆท่านนะคะ   โดย: บุญสิตา IP: 96.228.218.219 19 สิงหาคม 2550 8:25:14 น.

แวะมาอ่าน ทุก Comment เลยค่ะ หลากหลายความคิดเห็น ที่ดูจะไปในทิศทางเดียวกัน และมีความรู้สึกที่เหมือนกัน คือ มีพี่ๆ ที่ให้จริงใจ เอื้ออาทร แบ่งปันความรู้สึกดีดี ถูกใจจังค่ะ ขอใช้พื้นที่ฝากความระลึกถึง คุณยานา ด้วยนะคะ อาโดม   โดย: หทัยชนก (Nok_Noah ) 19 สิงหาคม 2550 10:59:10 น.

สวัสดีครับทุกท่าน ! วันนี้ผมไปใช้สิทธิ์ "รับ-ไม่รับ"รัฐธรรมนูญมาแล้ว ก็แสดงความเห็นกันไปตามความเห็นของตน ช่วงนี้เจ้าของบล็อกเพลิดเพลินเจริญใจกับการตกแต่งบล็อกเป็นการใหญ่ ถ้าใครแวะมาบล็อกนี้ก็อยากเชิญชวนเชื่อ ให้แว้บไปอ่านคอลัมน์ใหม่ของคุณปะการังที่ "บ้านชบาฉาย" ดูบ้าง (คลิกที่ : คลิกอ่านเรื่องของปะการังกับโดมที่นี่!) - ซึ่งผมทำสะพานทอดมาให้ถึงที่แล้ว เขาเพิ่งอัพบล็อกใหม่ชื่อคอลัมน์ว่า "แผ่วพลิ้วบนผิวน้ำ" เรื่อง "เมื่อจิตใส ใจสงบ") มีแง่มุมให้คิดสะกิดใจกับคนทำงานอยู่ในบริษัทหรือองค์กรต่างๆ เนื้อที่โฆษณา สวัสดีจ้ะหนอน พ่อพเยียมองชีวิตของอาจารย์ฉัตรสุมาลย์หรือภิกษุณีธรรมนันทานั้น ท่านเกิดมาได้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าจริงๆ ไม่ได้รู้จักหรือเคยเห็นตัวจริงของท่านหรอก แต่นับถือในการเลือกดำเนินชีวิตของท่าน แล้วผู้หญิงอีกคนที่พ่อพเยียรู้สึกนับถือท่านโดยไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวก็คืออุบาสิการัญจวน อินทรกำแหง หนังสือของอาจารย์ฉัตรสุมาลย์ เล่มที่ว่านี้พ่อพเยียก็มี แต่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหนเสียแล้ว สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า ชื่อนั้นอาจตั้งกันได้ แต่สมญานามหรือฉายานั้นย่อมมีที่มา ก็ลองประกาศตัวว่าเป็น"หนอนเมืองกรุง" ก็ถ้าพูดถึงหนอนตะเบบูญ่าคิดถึงอะไรล่ะ ? ดีใจที่ตะเบบูญ่าบอกว่าได้เข้าใจพุทธศาสนามากขึ้น เพราะท่านว.วชิรเมธีนั้น พ่อพเยียอยากเรียกท่านว่าเป็นปราชญ์หนุ่มแห่งยุคสมัยก็ว่าได้ รู้ -เข้าใจ - ปฏิบัติได้ รู้มาจากไหน ? เข้าใจเพราะคิดทบทวนหาเหตุผล ดูเหมือนไม่ค่อยยากเท่าไร พอจะเรียนรู้ทำความเข้าใจกันได้ แต่พอก้าวขึ้มาถึง "ปฏิบัติได้" นั้นไม่ง่ายนัก แต่ก็ถือว่าเป็นเป้าหมายสูงสุดของชาวพุทธคือปฏิบัติให้ได้ตามความรู้และความเข้าใจที่ถูกต้องที่ได้รู้และเข้าใจมา พ่อพเยียก็ยังปฏิบัติไม่ได้ทุกอย่างหรอก เวลาอารมณ์อะไรมากระทบก็ยังเป็นเหมือนๆคนอื่นอยู่นั่นแหละ แต่ก็พยายามฝึกฝนขัดเกลาเท่าที่ทำได้ สวัสดีครับรักษ์ ถือว่าโชคดีจังที่มีโอกาสได้ไปกราบท่านและได้นำผลงานของท่านมาตีพิมพ์ เคยเห็นเหมือนกัน สมัยทำสำนักพิมพ์เรือนปัญญาใช่ไหมครับ ? สวัสดีครับคุณ บี คุณชอบงานของท่านฐากูรด้วย ดีใจจัง ที่ได้รู้จักกับคนอ่านงานของท่าน ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนรุ่นคุณจะอ่าน "คีตาญชลี" หนังสือเล่มนี้เป็นคัมภีร์สำหรับนักแสงหารุ่นก่อนหลายคน แต่ผมก็ไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ทั้งเรื่อง "เล่ห์เสน่หา"ก็ไม่ได้อ่าน แต่ที่ยังประทับใจอยู่เสมอก็คือ "หิ่งห้อย" "นกเถื่อน" เห็นจะต้องไปหา "เล่ห์เสน่หา"มาอ่านบ้างแล้ว สวัสดีครับคุณชิน ยิ่งอ่านเรื่องของคุณที่กาน่า และอ่านคอมเม้นท์ของคุณ ยิ่งมารู้ว่าคุณเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ฉัตรสุมาลย์ และหาญกล้าว่าไม่ดำเนินรอยตามหรอก เพราะยังตัดไม่ขาด น่ารักจริงๆที่จริงใจและตรงไปตรงมา คิดว่าผมคงได้รู้จักกับและพูดคุยกับคุณไปเรื่อยๆนะครับ เพราะคุณเป็นคนแรกที่ทำให้ผมรู้จัก "กาน่า"ในหลายมุมมองอย่างน่ารักและอมยิ้ม สวัสดีครับแม่น้องนิก ตั้งแต่เขียนบล็อกมาไม่เคยแต่งบล็อกกับเขาเลย พอไปปรับแต่งเล็กๆน้อย เปลี่ยนโน่นเปลี่ยนนี่ก็รู้สึกสนุกๆ เพลิดเพลินจนเวลาจากการแต่งและเขียนบล็อกดูดหายไปเป็นวันๆ ก็สนุกดีครับ - เรื่องในขวัญเรือนฉบับนี้ ก็คงมีทั้งที่ถูกใจและไม่ถูกใจบ้างเป็นธรรมดา เรื่องของ"นานาจิตตัง" แม่น้องนิกลองอ่านดูก็แล้วกันนะครับ สวัสดีจ้ะเงาศิลป์ ถ้าเปลี่ยนบล็อกงวดหน้าว่าจะเอาโค้ดเพลง "กบในพลก"มาใส่ในบล็อกเพื่อฟังเพลงใต้จากคุณ ต๊ะ มุตโต นักร้องน้องชายผู้น่ารักคนหนึ่ง วีดวาด หนูเข้าใจ "การทำความรู้สึกตัว"ใช่ไหม ? พ่อพเยียบอกกับวีดวาดก็บอกตัวเองไปด้วยในคราวเดียวกัน เหมือนที่ณรงค์ พัว ประพนธ์พันธ์ เขียนไว้ว่า ""ข้าปลุกผู้อื่น เพื่อให้ข้าตื่นด้วย" สวัสดีจ้ะปลายแปรง งัวเงียมาเชียวนะหนู... มึนลองกองยังไม่หายหรือไงจ๊ะ สวัสดีครับคุณดาริกามณีคนเก่ง แล้วจะติดตามความเปลี่ยนแปลงและความเป็นไปในบล็อกของคุณ สวัสดีจ้ะยานา หวังว่าคงสบายดีทั้งกายใจนะครับ สวัสดีครับคุณP tim ฝากกราบสวัสดีคุณลุงสมด้วยความเคารพอย่างสูงด้วย เรื่อง "ตายเกิดหรือไม่เกิด" นั้น ผมไม่กล้าพูดหรอก เดี๋ยวพูดออกไปก็ไม่ถูกต้อง เพราะเรื่องพวกนี้พูดคุยโต้แย้งกันมาก่อนพุทธกาลแล้ว ก็จะมีอยู่สองฝั่งคืออีกพวกหนึ่งเชื่อว่าตายแล้วสูญ อีกฝั่งหนึ่งเชื่อว่าตายแล้วเกิด ถึงที่สุดปัจจุบันสำคัญที่สุด พระพุทธเจ้าท่านก็เน้นในเรื่องปัจจุบันขณะว่าเป็นเวลาที่สำคัญที่สุด แต่ขอพูดย้ำอีกครั้งว่า ลองหาซื้อหนังสือของทันตแพทย์สม สุจีรา ทั้งสามเล่มดังนี้ (ไม่ได้ค่าโฆษณาหรอกนะ) 1 "ไอน์สไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น" 2 "ทวาร 6 ศาสตร์แห่งการรู้ทันตนเอง" 3 "เกิดเพราะกรรมหรือความซวย" ทั้งสามเล่มนี้เขียนโดยผู้เขียนคนเดียวกัน และประการสำคัญที่อยากให้คุณลุงได้อ่านหรือได้ฟังจากคุณอ่านให้ฟังมากๆเลยก็คือ ผู้เขียนเป็นทันตแพทย์เหมือนกันไง ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนแปลงความเชื่อของคุณลุงหรอก แต่ทว่านับว่าเป็นความรู้ใหม่ๆในแง่ศาสนาพุทธและวิทยาศาสตร์ มีแง่คิดซ้ำยังสนุกด้วย เพราะเห็นคุณลุงชอบแสวงหาความรู้อยู่เสมอ เช่นดูยูบีซีช่องสารคดีอยู่เป็นประจำ ไม่ต้องเชื่อเลยทันที ใช้ปัญญาพิจารณาก่อนตัดสินใจว่าจะเชื่ออะไรดีหรือไม่ ? ถ้ามีซีดีจะหาจัดส่งไปให้เลย แต่ตอนนี้ยังไม่มีในรูปแบบซีดี (คุณจะได้ไม่ต้องเสียงแหบเพราะอ่านให้คุณลุงฟัง) สวัสดีจ้ะฮอลล์ ชอบคำว่า"หลีกเลี่ยงอบายหลายประการ" ของฮอลล์จัง ที่เห็นชัดไม่ใช่เรื่องหน้าเด้งหรอกจ้ะ คือทุกข์จากเรื่องที่ไม่น่าไปทุกข์น้อยลง เลี่ยงได้ประการหนึ่งก็เบาไปประการหนึ่ง...อะไรประมาณนั้น ! ป้าชุเธอคง "หายสนุก" กับการมาที่บล็อกนี้แล้วหละ ก็เป็นเรื่องธรรมดา ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไร ที่นี่ก็ตามสบายๆใครมาก็ยินดี ใครไม่มาก็คิดถึง...หายไปนานๆก็ไม่ลืมแต่ไปอยู่ใน "ความทรงจำ" แทน สวัสดีครับคุณหมูกระทะ ขอบคุณครับที่มายืนยันให้มั่นใจอีกครั้ง แล้วยังเอาของดีมาฝากด้วย ธรรมะธัมโมจริงๆนะคุณเนี่ยะ แสดงว่าก้าวหน้าไปในทางธรรมทุกวันเลยใช่ไหมครับ ? สวัสดีจ้หลานyellyjam ถ้าเวลาตรงกันก็จะช่วยบอกให้นะ สวัสดีครับคุณทะเล อยากรู้จังว่าคำอุทาน "wow !" ของคุณน่ะเกิดขึ้นเพราะคุณเห็นอะไรในบล็อกนี้เข้า สวัสดีครับคุณบุญสิตา มีงานก็ทำกันไป ใครว่างก็มาคุยกัน ใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างให้ทุกข์น้อยที่สุดก็แล้วกัน เกิดมาอายุไม่ถึงร้อยปี อย่างน้อยก็ต้องรู้ว่าชีวิตนี้เกิดมาเพื่ออะไร หรือมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร หรือก็ต้องรู้ว่าจะอยู่อย่างไรไม่ให้เป็นทุกข์มากจนเกินไป... เอวัง...ก็มีด้วยประการฉะนี้   โดย: พ่อพเยีย 19 สิงหาคม 2550 12:11:54 น.

สวัสดีจ้ะหลานนก เราสวนกันพอดีเลย บล็อกนี้มีสันเช่นนี้เพราะคนที่เข้ามาไม่ใช่เป็นเพราะเจ้าของบล็อกหรอก พูดจริงๆ ไม่ใช่พูดลอยๆเล่นๆ ลองคิดดูก็แล้วกัน ความรู้สึกดีๆที่จริงใจให้กัน ให้แล้วกลับได้เพิ่ม สวัสดีจ้ะหลานนก   โดย: พ่อพเยีย 19 สิงหาคม 2550 12:51:10 น.

สวัสดีจ๊ะคุณโดมและมิตรรักทุกท่าน โอ๊ย....อยู่ไม่ได้แล้ว ตั้งใจจะไม่เม๊นท์ เพราะรู้ตัวว่าดีว่าเป็นคนพูดมาก เข้ามา อ่านทุกวันแต่ไม่ละเอียด ชีวิตยังวุ่นวายกับการเตรียมตัวไปสอบวีซ่าถาวร เขานัดสอบวันที่ 30 นี้ วันก่อนมีคนไปสอบ 12 คน ผ่านแค่ 4 คน ยังไงก็จะกลับมาร่วมแก๊งแน่นอน ขอรายงานตัวเท่านี้ก่อนนะจ๊ะ สวัสดีจ๊ะทุกๆคน   โดย: ป้าชุ IP: 172.141.91.111 19 สิงหาคม 2550 13:11:20 น.

เข้ามาแจ้งว่า 2 ผู้ชราวัยพยุง คนหนึ่งเฉียด 90 อีกคนเฉียด 70 ได้ไปลงประชามติเรียบร้อยแล้ว ดีใจที่ได้ไปใช้สิทธิ์ และตั้งใจจะไปใช้สิทธิ์ทุกครั้ง ตราบที่ยังตะเกียกตะกายไปได้ คติประจำใจ รีบไปใช้สิทธิ์ก่อนที่ท่านจะไม่เหลือสิทธิ์ให้ใช้ จขบ. ไปใช้สิทธิ์หรือยัง????????? ................................................. คุณพ่อพเยียคะ ป้าเพิ่งเข้ามาใน BLOG ของพ่อพเยียเป็นวันแรก ที่นี่มีอะไรดีๆชวนให้เข้ามาเก็บเกี่ยวเยอะ ขออนุญาตแวะเข้ามาเยี่ยมเยียนอีกนะ ขอบพระคุณล่วงหน้า   โดย: ป้ากุ๊กไก่ IP: 124.121.214.216 19 สิงหาคม 2550 15:30:56 น.

สายัณห์สวัสดีค่ะพี่โดม มิตรรักนักเขียน (บล๊อก) ทุกท่าน ---------------------------------- โอ้ว! สีสันบ้านพี่โดมเปลี๊ยนไป๊ สดใส แจ๋วแหว๋ว แจ่มจิต แจ่มใจ ภาพลักษณ์ที่แปรเปลี่ยน ไม่ได้เปลี่ยนแนวทางชีวิตและความคิดของจิตใจ นั่งอิงแนบข้างใครสักคน มองดูเรือลำน้อย ลอยโต้คลื่นลม ชี้ชมพระจันทร์ในยามค่ำ รำพันเพลงรักสองรัก ว้าว! ตื่น ๆ อะคึ่ ชอบภาพและมุมมองใน comment จังเลยค่ะ   โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น 19 สิงหาคม 2550 18:18:58 น.

เอ..สงสัย ใครๆก็กรี๊ดดดด... แต่ทำไมหนูไม่เห็นความเปลี่ยนไป๊อันใดของบ้านนี้ ยังคงขาวจั๊วะ..เหมือนเดิม ที่เห็นว่าเปลี่ยนก็คือ มีภาพเรือลอยทะเลในช่องคอมเม้นต์เท่านั้น มีเลือกปฏิบัติหรือเปล่า แบบว่า..ให้เฉพาะคนสวยมากๆได้เห็น ส่วนคนสวยแบบธรรมชาติ(ลงโทษ)อย่างหนู ไม่ได้รับอนุญาตให้เห็น... ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เห็นก็ไม่เห็น ไม่ว่าจะสีอะไรก็ยังเป็นแฟนกันอยู่ดีแหละ...   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.64.66 19 สิงหาคม 2550 20:49:33 น.

สวัสดีค่ะพี่พ่อพเยีย ไม่ค่อยถนัดเรื่องพระเรื่องสงฆ์เลยค่ะ แต่ก็พยายาม "อ่านเอาเรื่อง" ที่รู้สึกอยู่เสมอคือ พ่อพเยียทำอะไร เป็นมี เรื่อง มีสาระไปทั้งนั้นเลยนะคะ สิ่งนี้ต่างหากที่ นกแสงตะวันหยิบยกไปเป็นครู ขออนุญาตพี่โดม ขอทักทายคนน่ารักหน่อยนะคะ 55 ลุงบูลย์)))) ก็ลุงน่ะเขียนเยอะจนตามอ่านไม่ทันนี่นา นกแสงตะวันคนนึงล่ะ(เอ..หรือตัวนึงหว่า)ที่ไม่กล้าบินผ่าน เพราะเกร็งค่ะ เกร็งเพราะอิจฉาน่ะ คนแก่ที่เขียนเอา เขียนเอา..ไม่เงยหน้า   โดย: นกแสงตะวัน 19 สิงหาคม 2550 21:22:54 น.

แวะมาฟังเพลง และพบว่าภาพในช่องคอมเมนท์นี่ช่างสวยจริงๆ เลยค่ะ   โดย: filmgus 19 สิงหาคม 2550 22:49:17 น.

สวัสดีค่ะ พี่โดม ขอบคุณนะคะ ที่ชอบคำของฮอลล์...........'หลีกเลี่ยงอบายหลายประการ.......' นี่แหละ..คือพี่เลย........ แม้ในบางครั้ง เราอาจหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่คนที่หลบมันไปได้ คือคนพิเศษ....ของคืนพิเศษ...(ฮ่า!) ป้าชุ ไม่ได้หายไปไหนค่ะ ไม่ได้ทิ้งเราไป แต่ป้าชุ ไปสอบวีซ่า เพื่อชีวิตของป้าชุ..... รู้แค่ว่า ป้าชุ (และคุณอลัน) แอบย่องๆ ไปฟังน้องพูกันร้องเพลง ฮอลล์ไม่อยู่หน้าจอ มีเพื่อนรุ่นนน้องมาเที่ยวบ้าน เปิดคอมพ์ฮอลล์เห็นป้าชุ แว้บๆๆ ค่ะ   โดย: ฮอลล์ IP: 58.8.146.169 20 สิงหาคม 2550 3:07:50 น.

วันอาทิตย์ได้แต่นอนกลิ้งไปกลิ้งมา แล้วไปหาอะไรทาน(ที่ไม่อร่อย) นอกบ้าน.... เสียดายอยู่ ตปท. ไม่ได้ร่วมออกเสียง รัฐธรรมนูญฉบับใหม่กิ๊ก ตอนนี้งานเริ่มยุ่ง และเยอะ ปกติแล้วดิฉันจะเข้าเน็ตเพื่อเช็คเมล์ และชอบอ่าน......ตอนนี้เริ่มเหนื่อยค่ะ (หรือขี้เกียดไม่ทราบ) ยังไม่ทราบตัวเองว่าจะเขียนต่อจนถึงวันสุดท้ายที่ไปจากกาน่าหรือไม่ แต่ยอมรับว่า ที่เขียนตอนต่อๆ ไปได้ เพราะมีเพื่อนๆ ในบล็อกแก๊งเริ่มสนใจ อยากรู้ไปพร้อมๆกับดิฉันนี่ล่ะ ตอนนี้ติดตามผลว่าประชาชนชาวไทย รับหรือ ไม่รับ ...ขอบอก ข่าวนี้ออกไปทั่วโลก ทีวีกาน่ายังรายงานเลยเจ้าค่ะ ว่าเป็นรัฐธรรมนูญ(ฉบับทหาร) แจ่มจริงประเทศไทย   โดย: shin chan (alei ) 20 สิงหาคม 2550 3:50:11 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย ไม่ได้แวะมาซะนาน พอดีได้อ่านอ่านปุจฉา ของพ่อพเยีย และวิสัชนาของท่าน ว.วชิรเมธี ในขวัญเรือนน่ะค่ะ เลยนึกได้ ว่าไม่ได้มาเยี่ยมนานแล้ว (จำกันได้รึเปล่าไม่รู้ อิๆ^^) อ่านแล้วเห็นด้วยจริงๆค่ะ ว่าเราขาดที่พึ่งทางปัญญาจริงๆ ไม่ว่าด้านสังคม การตลาด ศาสนา และทุกๆเรื่องในชีวิต ป.ล. ยินดีด้วยนะคะ สำหรับห่างไกล ไม่ห่างกัน ที่ได้ตีพิมพ์ครั้งที่ 2 คราวก่อนพ่อพเยียบอกว่า พิมพ์ครั้งแรกไม่รู้จะหมดรึเปล่า แต่ในที่สุด ก็ได้พิมพ์ครั้งที่ 2 แล้ว แป๊บเดียวเองนะคะ   โดย: พจมารร้าย 20 สิงหาคม 2550 11:42:58 น.

สวัสดีครับป้าชุ พอหายหน้าไปหน่อย แฟนๆป้าชุเรียกร้องกันเป็นแถวเลย ป้าชุบอกว่ารู้ตัวดีว่าพูดมาก แหม..พูดมากเป็นตัวหนังสือ ไม่มีใครเขาเบื่อหรอกครับ เพราะตัวหนังสือ ถ้าเขาไม่อยากอ่านเขาก็เลื่อนผ่านไปได้ ขอให้สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจนะครับ สวัสดีครับคุณป้ากุ๊กไก่ ด้วยความยินดีที่เพิ่งเห็นชื่อป้ากุ๊กไก่เข้ามาเยี่ยม คุณป้ากุ๊กไก่มีบล็อกด้วยหรือเปล่าครับ ? ชื่อกุ๊กไก่ไม่น่าเป็นคุณป้าเลย เพราะชื่อออกจะวัยรุ่น ถามเมื่อวานผมเพิ่งมาตอบวันนี้ คงไม่เป็นไรนะครับ ผมใช้สิทธิ์เรียบร้อยแล้วครับ สวัสดีจ้ะสาวบ้านนอก ขวัญหายไปหรือเปล่าจ้ะ ตอนที่เห็นรถเกิดอุบัติเหตุต่อหน้าต่อตา รอดมาก็ดีแล้ว เดี๋ยวต้องทำพิธีเรียกขวัญหน่อย นึกว่าจะไม่ได้ยินเสียงหัวเราะกวนอารมณ์อะคึๆเสีแล้ว สวัสดีจ้ะตะเบบูญ่า ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากหรอก แต่มองไม่ออกเลยหรือว่าสวยขึ้น (5 5 5) หรือเป็นเพราะมัวแต่ฟังเพลง เพราะการรับรู้ของจิตจะรับรู้ทีละอย่างเท่านั้น ขณะที่หูฟังเพลง ตาก็จะมองไม่เห็น ถ้าเห็นก็เห็นแบบผ่านๆ สมมุติที่เราดูมิวสิควีดีโอว่าทำไมเราจึงดูและฟังรู้เรื่องว่าเรื่องราวไปอย่างไรเพลงร้องไปถึงไหน แต่จริงๆเวลาหูได้ยิน จิตก็ไปรับรู้ที่นั่น สลับกันไปมาระหว่างหูกับตาแต่ทว่ามันเร็วมากและต่อเนื่องกันจนเราไม่รู้สึกตัว แสดงว่าที่เข้ามาบล็อกแล้วไม่เห็นความเปลี่ยนแปลงของบล็อก เพราะจิตไปรับรู้อยู่ที่เสียงเพลงตลอดเวลานั่นเอง (วิเคราะห์จิตโดยซิกมันด์ โดม) ล้อเล่นน่า... จะชี้ให้เห็นว่าบล็อกนี้เปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง หนึ่ง : พื้นตอนนี้ไม่ได้สีขาวกระดาษเหมือนเดิม แต่เป็นสีเบจ ซึ่งก็ไม่ได้แตกต่างมากจนจำไม่ได้หรอก สอง: มุมขวามือด้านบนมีป้ายดำๆกระพริบบอกจำนวนผู้เข้ามาและขณะออนไลน์ ป้ายนี้ทำให้รู้สึกมีชีวิตชีวา (พ่อพเยียรู้สึกเองน่ะ) สาม : รูปแบบตัวอักษรเปลี่ยนไป แต่เรียกไม่ถูกว่าจากแบบไหนไปแบบไหน สี่ : มีกรอบใส่คอมเม้นท์นับจำนวนและมีคำว่าห่างไกล ไม่ห่างกัน (ตอนนี้คิดคำอื่นไม่ได้ก็จับใส่ไปก่อน) ที่กรอบคอมเม้นท์ ห้า : และสิ่งเดียวที่หนูเห็นนั่นแหละ สวัสดีครับนกแสงตะวัน ไม่ถึงกับมีสาระไปทุกเรื่องหรอกน่า ชมกันให้เขินเปล่าๆ ก็เป็นเรื่องบ้างไม่เป็นเรื่องบ้าง เหมือนเดิมนั่นแหละจ้า สวัสดีครับคุณfilmgus ผมน่ะกลับชอบกล่องคอมเม้นท์ของคุณที่นกบินระหว่างดวงจันทร์สองดวงน่ะ เมื่อวานว่าจะขอไปใส่บล็อกชบาฉายแล้ว แต่เกรงใจว่าคุณคงไม่ต้องการให้ใครมาใช้ซ้ำ ก็เลยไปควานหารูปทะเลอีกนั่นแหละ รูปสวยๆในเว็บไซต์ต่างๆหาไม่ยาก แต่สวยด้วยแล้วพิมพ์อ่านง่ายอย่างลงตัว (เพื่อมาทำกล่องคอมเม้นท์) หาไม่ง่ายเลย สวัสดีจ้ะฮอลล์ วันนั้นฮอลล์เป็นพิธีกร คงไม่ต้องเตรียมทำการบ้านอะไรหรอกมั้ง เพราะระดับมืออาชีพแล้ว ชวนบล็อกเกอร์แถว Mblog ไปเยอะๆนะ เดี๋ยวอัพบล็อกแล้วจะโฆษณาเทศกาลหนังสือในสวนชวนคนแถวนี้ไปเหมือนกัน สวัสดีครับคุณชิน ถ้าเหนื่อยนักก็พักหน่อย ไม่เห็นเป็นไรเลย ผมว่าการเขียนบล็อกก็เหมือนๆ "ของเล่นทางใจ" อย่างหนึ่ง เพียงแต่ไม่ได้เล่นอยู่คนเดียวเท่านั้น ถึงแม้จะเรียกว่า "ของเล่น" แต่ทว่าก็"จริงใจ" นะครับ เหมือนกิจกรรมบางอย่างที่เราชอบทำ บางครั้งทำต่อเนื่องนานๆก็อยากหยุดพักบ้าง เป็นเรื่องธรรมดา แต่ผมคนหนึ่งหละที่ไม่อยากให้คุณหยุด...หยุดพักบ้างก็ได้ แต่อย่าหยุดนานนักก็แล้วกันนะครับ...ไม่งั้นคิดถึงไม่รู้จะไปหาที่ไหน ?   โดย: พ่อพเยีย 20 สิงหาคม 2550 12:37:06 น.

สวัสดีครับคุณพจมารร้าย ส่งสัยเราจะสวนกันกลางอากาศ ดีใจที่คุณแวะเวียนมาเยี่ยมครับ   โดย: พ่อพเยีย 20 สิงหาคม 2550 13:01:25 น.

จริงด้วย...ตอนนี้เป็นสีเบจไม่ใช่สีขาว ขอบคุณคุณซิกมันด์โดมที่มาเฉลย เป็นว่า หนูได้เห็นความเปลี่ยนแปลงครบทั้งห้าประการค่ะ แหม..ไม่ได้มัวแต่ฟังเพลง (แซวจริง..) หูตาฝ้าฟางแล้ว สีขาวกับสีเบจมันใกล้กันมากจนไม่ทันสังเกตจริงๆค่ะ รอฟังข่าวเทศกาลหนังสือในสวนอยู่นะคะ ไม่คุยมากแล้ว จะไปหาซื้อขวัญเรือน เดี๋ยวอดอ่านปุจฉา-วิสัจชนา ระหว่างคุณวุฒิชัยกับท่านวุฒิชัย   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.62.143 20 สิงหาคม 2550 15:00:02 น.

จริงด้วย เปี๊ยนไป๋ สวยขึ้น.... ไม่มีอะไรจะคุย แกล้งส่งเสียงให้รู้ว่ามาฟังคนเขาคุยกัน   โดย: ศิลป์ IP: 203.146.63.183 20 สิงหาคม 2550 16:16:01 น.

สวัสดีค่ะคุณโดม และทุกๆคนที่ถามถึง.. ขอบคุณมากค่ะ ยังสบายดีนะคะและยังไม่หายไปไหนหรอกค่ะ เพียงแต่ยังไม่ได้มาเล่าเรื่องให้ฟังเท่านั้นเอง..ขอเวลาอีกสักนิดหนึ่งนะคะ.. คิดถึงทุกๆคนค่ะ..   โดย: ยานา IP: 61.7.173.9 20 สิงหาคม 2550 17:35:39 น.

วันนี้ก็อีกวันหนึ่งที่ อ่านเจอ กลอนของท่านพุทธทาส และคิดว่า พี่ เพื่อน น้อง อ่านแล้วคงจะได้เอามาใช้ในชีวิตประจำวัน และรวมถึงตัวฉันเองด้วย(ถ้าเคยอ่านมาแล้ว ก็ไม่ว่ากันนะจ้ะ) ตามเทร์น เดี๋ยวต้องคุยกันเรื่อง ธรรมะ กันแล้ว ตาบอด-ตาดี หมู่นกจ้อง มองเท่าไหร่ ไม่เห็นฟ้า ถึงฝูงปลา ก็ไม่เห็น น้ำเย็นใส ไส้เดือนมอง ไม่เห็นดิน ที่กินไป หนอนก็ไม่ มองเห็นถูก ที่ดูดกิน คนทั่วไป ก็ไม่ มองเห็นโลก ต้องทุกข์โศก หงุดหงิด อยู่เป็นนิจสิน ส่วนชาวพุทธ์ ประยุกต์ธรรม ตามระบิล เห็นหมดสิ้น ทุกสิ่ง ตามจริงเอย ฯ   โดย: p.tim IP: 124.157.200.85 20 สิงหาคม 2550 18:06:02 น.