พรีเซ็นเตชั่น,เซ็นทรัลเวิลด์และเห็ด จิระนันท์ พิตรปรีชา กวีซีไรต์ เพลงดอกไม้จะบาน - คำร้อง จิระนันท์ พิตรปรีชา คนที่บ้านกำลังสนใจเรื่องการเพาะเห็ด สองสาวบนคัตเอ๊าท์โฆษณา การพูดหน้ากล้องวีดีโอเพียงไม่กี่ประโยคที่ดูเหมือนว่าน่าจะง่ายกว่าการเขียนหนังสือหลายๆหน้า แต่ทว่าวันนี้กว่าผมจะพูดได้ก็ต้องเสียเวลาไปไม่ใช่น้อย ทีมสัมภาษณ์ทั้งตากล้องและผู้ช่วยยกขบวนมาที่บ้านผมทั้งหมด 6 คน รวมทั้งคนขับรถตู้ด้วย ทีมงานมาถึงที่บ้านก่อนเวลานัดหมายเล็กน้อย ตอนแรกตั้งใจว่าจะต้องถ่ายรูปทีมงานเอาไว้มาอัพบล็อกเล่นบ้าง แต่เมื่อถึงเวลาจริงๆก็ไม่อยากทำให้พวกเขาเสียเวลา และเราก็คอยกังวลว่าเราจะทำหน้าที่ของเราได้ดีหรือเปล่า ความจริงบทสัมภาษณ์นี้เป็นสัมภาษณ์สั้นๆเพียงไม่กี่นาที เวลานำไปใช้จริงอาจแค่หนึ่งนาทีหรือสองนาทีเท่านั้น เพื่อนำไปทำเป็นพรีเซ็นเตชั่นในฐานะผู้ที่ได้รับการคัดเลือกผลงานตีพิมพ์คือเรื่อง "ควันไฟและสายรุ้ง" เมื่อปีที่แล้ว งานประกาศผลรางวัลนายอินทร์อะวอร์ดประจำปีนี้จะจัดขึ้นภายในเดือนนี้ สำหรับปีนี้ผมไม่มีผลงานส่งเข้าประกวด อุปสรรคแรกคือช่างที่กำลังซ่อมบ้านข้างเคียงกำลังตัดกระเบื้องเพื่อปูพื้น ผมเข้าไปขอเวลาสักเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เสียงรบกวนขณะถ่ายทำ เมื่อทุกอย่างจะเริ่มต้นหมาข้างบ้านก็เห่าตลอดเวลา เพราะเจ้าของไม่อยู่บ้าน พยายามแกะห่อปลาหมึกบดไปให้ก็แล้ว ให้คนไปยืนเฝ้าก็แล้ว ทำอย่างไรก็ไม่สามารถให้หมาหยุดเห่าได้ จึงได้แค่ถ่ายห้องทำงานผมนิดหน่อย และผมทำท่าอ่านหนังสือของตัวเองที่เปลญวนใต้ร่มไม้ข้างบ้าน ส่วนตอนที่ผมพูดจะต้องย้ายไปถ่ายที่ร้านนายอินทร์ สาขา Central World เพราะตอนบ่ายสี่โมงทีมงานนัดสัมภาษณ์กวีซีไรต์ จิระนันท์ พิตรปรีชาไว้ที่นั่น น้องๆทีมงานทุกคนน่ารักและใจเย็น เมื่อทุกอย่างมีอุปสรรคก็แก้ไขกันไปตามสภาพ แต่เมื่อไปถึงร้านนายอินทร์ทุกอย่างก็เป็นไปโดยสะดวก แต่เป็นเพราะผมไม่ชำนาญในการพูดหน้ากล้องเพียงคนเดียว ก็ต้องถ่ายใหม่อยู่หลายครั้ง เดี๋ยวคำพูดได้แต่ดวงตาไม่ได้ เดี๋ยวคำพูดไม่ลงตัว เดี๋ยวพอได้แล้วก็มีเสียงอื่นแทรกเข้ามา แต่ในที่สุดผมก็พยายามทำจนสำเร็จ ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของทีมงานไปตัดต่อเอง ผมไม่นึกว่าคำพูดเพียงไม่กี่ประโยคจะใช้เวลาพูดนานขนาดนี้ แต่ก็ให้รู้สึกชื่นชมทีมงานชุดนี้อยู่ในใจ เพราะนอกจากจะสุภาพอ่อนน้อมและใจเย็นแล้วยังเอาใจใส่งานที่ตัวเองทำอย่างดีเยี่ยม คือไม่ปล่อยอะไรให้ผ่านไปอย่างง่ายๆ ขออวยพรให้เขาประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานของพวกเขา น้องๆทีมงานบอกว่าขากลับจะไปส่งผมที่บ้าน ผมรู้สึกเกรงใจที่จะต้องย้อนกลับมาส่งผมที่บ้าน ผมจึงขอปฏิเสธน้ำใจของพวกเขา เมื่อเสร็จหน้าที่ของผมแล้วก็ไปเดินเล่นที่ลานกว้างหน้า Central World ซึ่งเป็นงานคล้ายๆงานสินค้าโอท็อป แต่เป็นสินค้าการเกษตรของชุมชนที่อยู่รอบๆปริมณฑลกรุงเทพฯ ผมเห็นมีการขายเชื้อเห็ดด้วย คนที่บ้านผมเคยพูดเรื่องอยากเพาะเห็ดไว้กินเอง ผมก็เลยโทรศัพท์หาเธอที่ทำงานว่ามาพบกันที่ลานกว้างหน้าห้าง เธอตอบตกลง ระหว่างเดินเล่นรอน้องต่ายประชาสัมพันธ์ของอมรินทร์โทรมาบอกว่า มีหนังสือมาฝากด้วย ผมจึงกลับไปหาเธอและทีมงานที่ร้านนายอินทร์อีก และได้พบพี่จี๊ด จิระนันท์ ซึ่งกำลังพูดจบพอดี ผมส่งโปสการ์ดทำมือที่ผมทำเองให้เธอเลือกตามใจชอบ เธอเลือกไปสองสามแผ่น ผมบอกเธอว่าถ้าผมจะเอาบทกวีบางบทของเธอที่ผมชอบมาใส่โปสการ์ดทำมือของผมจะได้ไหม เธอบอกตามสบายเลย - ขอบคุณครับ ถึงจะเคยพบกันหลายครั้งและเคยทักทายสวัสดีกันบ้าง ผมก็ไม่รู้สึกคุ้นเคยสนิทสนมกับเธอนัก โดยส่วนตัวแล้วผมรู้สึกชื่นชมและนับถือในความสามารถของเธอมานานแล้ว แต่พี่จี๊ดจำพเยียลูกสาวของผมได้และจำได้ว่าผมเป็นพ่อของพเยีย เพราะพเยียเธอชอบหนังสือวรรณสิงห์กับแทนไทยลูกชายายของพี่จี๊ด พเยียเคยตามไปถ่ายรูปเวลาเปิดตัวหนังสือของวรรณสิงห์หรือไม่ก็ได้พบปะกันในงานต่างๆบ้าง จนพี่จี๊ดจำพเยียได้ ตอนแรกว่าตั้งใจว่าจะกลับเลยแต่ตอนเข้าไปลาพี่จี๊ด เธอบอกกินกาแฟด้วยกันก่อนสิ ผมกำลังตั้งใจว่าจะไปหากาแฟดื่มอยู่แล้วก็เลยตอบตกลงในทันที ตอนสั่งอาหารเธอจ่ายค่ากาแฟให้ผมด้วย – ขอบคุณครับ ! เธอบอกว่ามีนัดกับชายหนุ่มคือลูกชายของเธอ ส่วนผมนัดกับภรรยา ระหว่างการสนทนาผมขออนุญาตถ่ายรูปเธออย่างเกรงใจ เราคุยกันไม่มากนัก คงเป็นเพราะต่างฝ่ายต่างก็ไม่รู้จะคุยอะไรกันนั่นเอง ผมจึงขอตัวกลับไปซื้อหนังสือที่ร้านนายอินทร์และกล่าวขอบคุณที่เธอเลี้ยงกาแฟ เธอชักชวนให้เข้าไปดูที่เว็บไซต์ //fotounited.net (เว็บไซต์สห+ภาพ) เป็นเว็บไซต์ของกลุ่มคนรักการถ่ายภาพ ซึ่งเธอมีส่วนร่วมอยู่ที่นั่นและยังมีธีรภาพ โลหิตกุลเป็นผู้ร่วมก่อตั้งด้วย ไม่นานนักคนที่บ้านก็มา เราเดินดูโน่นดูนี่ร้านขายซึ่งมีทั้งอาหารและการแสดง ในที่สุดก็ตกลงซื้อเชื้อเห็ดมาสามถุง เพื่อที่จะนำมาเพาะเล่นในบ้าน เพาะเล่นแต่กินจริงนะครับ แถว Center World หาแท็กซี่มาเมืองนนท์ยากมาก จนกระทั่งถึงคันที่ 4 โชเฟอร์จึงตกลง ระหว่างรถติดคนขับแท็กซี่ก็ชวนสนทนา ดูท่าทางเขาเป็นคนมีความรู้และสนใจข่าวสารบ้านเมือง รู้กว้างและลึกหลายเรื่อง ส่วนจะถูกต้องทุกเรื่องหรือไม่นั้นก็ค่อยว่ากันอีกเรื่องหนึ่ง แต่จัดว่าเป็นคนที่มีความรู้พอสมควร เรียกว่าการสนทนากันทำให้รู้สึกว่ารถติดนั้นไม่เป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่ายจนเกินไป เมื่อถึงบ้านเรียบร้อย พอวางกระเป๋าเสร็จเรียบร้อยผมหันไปถามภรรยาว่า แล้วถุงเห็ดที่ซื้อมาล่ะ เธอตาลีตาลานออกไปวิ่งดักแท็กซี่ที่กำลังเลี้ยวไปออกอีกซอยหนึ่ง แต่ไม่ทัน ถึงแม้เห็ดจะไม่มีราคาค่างวดอะไร แต่ก็ถือว่าเสียความตั้งใจเพราะเห็ดไม่เหมือนบะหมี่สำเร็จรูปที่หาซื้อที่ไหนก็ได้ ผมบอกว่าโชคดีนะที่ไม่ใช่ผมเป็นคนลืม เธอยังบอกว่าทำไมทักช้าจัง น่าจะทักตั้งแต่ตอนลงจากรถแล้ว ผมก็ได้แต่แอบขำๆในใจ เออ...คนเรานี่หนอไม่ชอบโทษตัวเอง (5 5 5) ผมก็บอกโชคดีแล้วที่ลืมถุงเห็ดดีกว่าลืมกระเป๋าถือหรือลืมกล้อง จากนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันไป ไม่ต้องไปโทษใครหรืออะไร ปล่อยมันไปเถอะ อาบน้ำอาบท่าเข้าห้องนอนแล้ว เธอลงมาหาอะไรในตู้เย็นที่อยู่ชั้นล่าง ผมยังนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ในห้องทำงาน ผมได้ยินเสียงเธออุทานอย่างดีใจเมื่อมีแท็กซี่มาจอดที่หน้าบ้านเอาถุงเห็ดมาคืน ผมเปิดประตูไปสวัสดีขอบคุณเขาด้วยความรู้สึกขอบคุณเขาจริงๆ อันที่จริงราคาเห็ดสามถุงไม่ถึงร้อยบาทหรอก แต่ความรู้สึกดีๆแบบนี้ไม่มีขายนะจะบอกให้ อารามดีใจเลยไม่ได้ถามชื่อเขาไว้และไม่ได้จำทะเบียนรถไว้เสียด้วย ขอบคุณครับแท็กซี่ผู้มีน้ำใจ คุณรู้ไหมว่าอย่างน้อยวันนี้คุณมีส่วนทำให้โลกนี้สวยงามขึ้น และผมบอกกับตัวเองว่าถึงผมจะไม่เคยเพาะเห็ดมาก่อน แต่ผมจะไม่ยอมให้เชื้อเห็ดในถุงมันตายง่ายๆหรอก ----------------------------------------------------------------   Create Date : 04 กรกฎาคม 2552 28 comments Last Update : 5 กรกฎาคม 2552 7:19:52 น. Counter : 3593 Pageviews. Share Tweet

สวั่สดีค่ะ พี่โดม พี่โดมอัพบ้ ล็อกบ่อยนะคะ ช่วงนี้ พี่โดม ตอนพี่โดมเขินกล้องวีดีโอ ทำให้เพ็ญนึกตอนที่เขินกล้องพี่โดมเลย ยังบอกคุณบัวว่าทำไมเราไม่ถ่ายรูปพี่โดมมาบ้างนิ เออ ไม่รู้ตกข่าวหรือเปล่า ปีนี้หนังสือพี่โดมได้รางวัลอีกหรือคะ คุณจีระนันท์ ยังสวยน่ารักเหมือนเดิมนะคะ คราวก่อนที่โรงเรียนเชิญมาบรรยายเพ็ญก็ไปดูอยู่ห่างๆ ดีจังนะคะ ได้เชื้อเห็ดคืนมาด้วย ต้องขอบคุณน้ำใจเขานะคะ สุขสันต์วันหยุดค่ะ พี่กล้วยได้หยุดหรือเปล่าคะ   โดย: เพ็ญ IP: 61.19.67.104 4 กรกฎาคม 2552 12:02:28 น.

ดีใจด้วยค่ะ ที่ได้ถุงเพาะเห็ดคืน ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่น่าอ่านและฝากบอกคุณแม่บ้านด้วยว่าน่าจะลองเพาะถั่วงอกเล่น ๆ แต่ทานจริง ๆ บ้างนะคะ   โดย: บินหลาแสนสวย IP: 10.12.5.2, 203.151.46.130 4 กรกฎาคม 2552 12:37:58 น.

ดีจังเลย...ที่ได้อ่านบล็อกของพี่โดมวันนี้ค่ะ ได้สัมผัสน้ำใจของคนไทยที่เคยเกรงว่าจะเหือดหายไปกว่าเดิม คุณคนขับรถแท็กซี่น่ารักจัง ดีจังเลย...ได้เห็ดคืนแล้ว เย่ๆๆ   โดย: silly 4 กรกฎาคม 2552 15:08:49 น.

อ่านไป ยิ้มไปค่ะ คุณโดม โลกนี้ มีอะไรที่ดีดีอยู่มากมาย เว้นแต่เราจะพบพานและสัมผัสมันได้หรือไม่ ..เท่านั้น   โดย: ปุ๊กลุกเองค่า (ริมตลิ่ง ) 4 กรกฎาคม 2552 17:06:20 น.

แวะมาสวัสดีวันดีๆๆๆ ..บอกว่าสวัสดีคะคุณพี่โดม...วันดีคือวันชาติของลุงแซมเขา..อาศัยแผ่นดินท่านอยู่เลยถือเป็นวันที่ดีกอีกวัน ...ได้อ่าน..ขัวญเรือนเล่มล่าสุด.. ..เจอคำว่า "โลกเราคือ..โรงแรม..พวกเรามาแล้วก็จากมันไป...คำนี้ดิฉัน..ได้อ่านจากงานเขียนพระธรรมโฆษคะ"..แต่ใครเขียนก็ดีทั้งนั้นคะ..เพียงแค่อยากเล่าให้พี่ฟังเฉยๆ... ...อ่านเห็ดเกือบหาย..และการโทษคนอื่น.ของภรรยาพี่..เป็นกันทุกคนเวลาใครเป็นดิฉันจะแอบยิ้ม..และคิดในใจว่ามนุษย์หนอมนุษย์....จะแผ่เมตตาให้คนคนนันเลย..ต่อไปห้ามลืมอะไรง่ายๆ และหนังสือ.."ควันไฟในสายรุ้ง"..เพื่อนยืมไปเอามาคืนเมื่อวานนี้เอง ก็เลยอ่านอีกรอบ..รอบนี้ไม่ร้องไห้แล้วคะ.. ...จะมีสักกี่คนที่เข้าใจ..เข้าใจ..คือว่า..ลูก..ชอบบ่นว่า"แม่ไปเก็บลิ้นจี่..มะม่วง..ส้ม..และลำใย..ให้มันเหนื่อยทำไม"?กินก็ไม่มาก..ชื้อเอา...ดิฉันก็ตอบลูกไปว่า.."ความรู้สึกการกินมันต่างกัน"..คนที่เข้าใจคือพี่ตุ้ย..แกจะไม่เก็บมาฝาก..ถึงเวลาที่ผลไม้กินได้..แกจะโทรมาให้ไปเก็บ..กินไปเก็บไป...เพราะเราสองคนเป็นคนรักการทำสวนมาก.....ปลูกทุกอย่างที่มันสามารถขึ้นได้.. ....ปิดท้าย..ขอแสดงความยินดีกับพี่ด้วยนะคะที่ได้ออกกล้อง......แม้จะห่างหายจากการมาเยี่ยมบล็อกพี่..แต่ก็ไม่เคยลืม..ยืมเพลงน้องต่าย อรทัยมาใช้คะ..ว่า...."อยู่ในใจเสมอ".. ..สวัสดีคะ...   โดย: คนสวย IP: 70.127.50.131 4 กรกฎาคม 2552 18:50:24 น.

สวัสดียามเย็นค่ะ พ่อพเยีย พรุ่งนี้จะได้เจอ คนลืมเห็ดแล้ว ส่วนที่ผิด..ทักช้า โดนทำโทษให้ดูแลเห็ดให้งอดงามแต่โดยดี เห็ดมันคงอยากอยู่ในความดูแลของคนบ้านนี้ เลยไปลืมกับรถพี่เท็กซี่ใจดีที่เอามาคืนน่ะค่ะ คุณจิระนันท์ พิตรปรีชา เธอไม่แก่ลงเลยนะคะ ได้เห็นความศรีวิไลในเมืองหลวงด้วยหนนี้..   โดย: วีดวาด IP: 222.123.98.212 4 กรกฎาคม 2552 19:08:54 น.

สวัสดียามค่ำครับทุกๆท่าน หลังจากส่งสองแม่ลุกขึ้นรถแท็กซี่เพื่อเดินทางไปตะกั่วป่าแล้ว ผมก็อยู่บ้านเพียงลำพัง เมื่อก่อนนี้เวลาอยู่บ้านคนเดียวอย่างนี้ก็ต้องออกตระเวนหาร้านเหล้าที่ถูกใจไปนั่งดื่มกับเพื่อนให้หัวราน้ำไปเลย แต่หลายปีที่ผ่านมา ผมได้จบชีวิตคนชอบเมาลงไปแล้ว รู้สึกว่าชีวิตรื่นรมย์โดยไม่ต้องอาศัยเหล้าเบียร์ก็มีความสุขไปอีกแบบ สวัสดีครับคุณเพ็ญ ว่าจะตอบตั้งแต่แรกเห็นคอมเม้นท์แล้ว แต่มัวไปดูหนังเรือง A passage to india หนังยาวเหยียดทีเดียว ขอตอบว่าทำไมเดี๋ยวนี้อัพบล็อกบ่อยจัง - ก็ไม่มีอะไรมาก เพราะความเรียงสั้นๆชุด "เพลงฝนบนใบไม้"ที่ทยอยมาลงนี้ ไมต้องเขียนใหม่ ก้อปปี้ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษมาลงบล็อกได้เลย เลือกเพลงและภาพจะเข้ากับเรื่องหรือไม่เข้ากับเรื่องก็ไม่ซีเรียส ถ้าจบความเรียงชุด เพลงฝนบนใบไม้ ก็คงจะช้าลงเหมือนเดิม เรื่องรางวัง ตอนนี้ยังไม่ได้ประกาสอย่างเป็นทางการ แต่ไม่ใช่รางวัลนายอินทร์อะวอร์ดหรอก เพราะไม่มีงานเขียนมากมายส่งประกวดได้ทุกปี แต่ "เดินทางข้างใน" ได้รางวัลหนึ่งคงจะประกาศให้รู้ทั่วกันในเร็ววันนี้ สวัสดีครับคุณบินหลาแสนสวย ที่บล็อกนี้ยินดีต้อนรับคุณเสมอนะครับ มาเขียนมาคุยกันได้ เดี๋ยวถ้าเพาะเห็ดสำเร็จผมจะถ่ายรูปมาให้ดู สวัสดีครับคุณ silly ผมเชื่อว่าโลกนี้ยังมีคนดีๆอีกเยอะ เพียงแต่เราจะมีโอกาสได้พบมากหรือน้อยเท่านั้นเอง ยินดีที่เห้นคุรแวะเวียนมาที่บล็อกนี้ สวัสดีครับคุณปุ๊กลุก ไม่ทราบว่าคุณจะแวะเวียนกลับมาอ่านบล็อกผมอีกเมื่อไร เพียงแต่อยากเล่าว่า วันก่อนที่ผมไปตะกั่วป่าที่บ้านภรรยาผมน่ะ ได้เห็นหนังสือนุสรณ์งานศพของพ่อคุณ เห็นรูปคุณกับพี่สาวสมัยที่ยังเป็นวัยรุ่น ผมยังถ่ายรูปก็อปมาเลย ทำให้ผมนึกถึงวันที่คุณมาบอกกับไฮเปอร์มังกี้ว่า เห็นของชำร่วยวันแต่งงานของผมเป็นหนังสืออยู่ที่บ้านของคุณ โดยไม่รู้ว่าใครในบ้านคุณมาแต่งงานผม ตอนนี้ผมก็รู้ชัดเจนว่า แม่ยายผมเป็นญาติกับป้าระเบียบซึ่งเป็นญาติของคุณ - โลกมันกลมจริงๆ สวัสดีครับคุณคนสวย บุญสิตา คุณยังเป็นคนน่ารักและมีอารมณ์ขันเหมือนเดิมนะครับ ตอนนี้ที่ๆคุณซื้อไว้ที่แม่ออน(หรือแม่อร)นะ เป็นอย่างไรบ้าง เมื่อไรจะสร้างบ้านไว้ที่นั่นครับ ถึงแม้ไม่เห็นหน้าก็ระถึงคุณเสมอครับ ! สวัสดีจ้ะวีดวาด อีก 1 สัปดาห์แล้วเจอกัน จะให้มาช่วยแต่งโสการ์ดให้นิดหน่อย เพราะตอนนี้กำลังทำค้างไว้อีกชุด คิดว่ามาถึงบ้านนนท์คงได้ช่วยบ้างนะ เชื่อฝีมือน่ะ   โดย: พ่อพเยีย 4 กรกฎาคม 2552 20:40:36 น.

หวัดดีค่ะพี่โดม เคยโดนสัมภาษณ์ออกทีวี...เทคเป็นร้อยเหมือนกัน ทั้งที่พูดไม่กี่คำ ทีมงานเขาใจเย็นเหมือนกันค่ะ เขาคงฝึกมาแล้วว่า จะต้องเจอคนแบบเราเยอะ... ไม่ถนัดเอาซะเลยค่ะเรื่องพูดหน้ากล้อง...สมควรแล้วที่ทำงานอยู่ในโลกลับแลของตัวเอง ดีใจกับเรื่องเห็ดที่ได้คืนด้วยนะคะ พี่โดมเจอแต่อะไรที่ดีๆ...เสมอ คนจิตใจดีก็เงี้ย.... คิดถึงค่า...อิอิ   โดย: นักล่าน้ำตก 4 กรกฎาคม 2552 20:58:16 น.

เสื้อยืดที่ตั้งใจว่าจะทำไว้สำหรับ ชมรมรักษ์ลำธารบ้านวาวี ออกแบบโดยคุณ วั ล น์ ภ พ ลองเอามาเปรียบเทียบกัน แล้วทำให้เกิดความรู้สึกลังเลใจ ข้างบนดูสวยงามสบายตา แต่ตัวหนังสือเล็กไปนิด แต่ข้างล่างตัวใหญ่สมใจ แต่ทว่ากลับดูแน่นไปหน่อย เฮ้อ...คนหลายใจก็อย่างนี้แหละเลือกยาก   โดย: พ่อพเยีย 4 กรกฎาคม 2552 21:14:47 น.

สวัสดีค่ะอาโดม หนูติดต่อครูบุญทมได้แล้วค่ะ กล่องหนังสือออกเดินทางไปวาวีแล้ว ถึงแม้รถส่งของจะไปไม่ถึงดอยวาวี แต่บริษัทขนส่งรับรองว่าถึงมือครูบุญทมวันจันทร์นี้ โดยนัดหมายจุดส่งของที่ป้อมตำรวจหน้าที่ว่าการอำเภอแม่สรวยค่ะ ขอบพระคุณอาโดมอีกครั้งนะคะ ที่ทำให้หนูได้มีส่วนในการแบ่งปัน และสัมผัสความรู้สึกอิ่มเอมของการเป็นผู้ให้   โดย: เอื้องสามปอย 4 กรกฎาคม 2552 23:05:12 น.

อ่านแล้วน่ารักดีค่ะ พี่แท๊กซี่ก็ใจดีจังเลยนะคะ ว่าแล้วก็นึกถึงตัวเอง หิวน้ำไปซื้อน้ำดื่มที่โรงอาหาร มีเด็กวิ่งมาซื้อน้ำผลไม้ ถือเงินมา 9 บาท คนขายบอกว่าราคา 12 บาท ซื้อไม่ได้ เราก็เลยบอกไปว่า ไม่เป็นไรแม่ค้า เราซื้อ 2 ขวดละกัน เด็กชายคนนั้นจะให้เงิน 9 บาทเรา เราบอกไม่ต้องเก็บไว้กินขนมเห๊อะ เด็กชายคนนั้นสวัสดีและขอบคุณ คิดถึงเหตุการณ์กลางวันแล้วอิ่มใจค่ะ หลับฝันดีเน๊าะ   โดย: อุ้มสี 4 กรกฎาคม 2552 23:25:16 น.

สวัสดียามดึกค่ะ แวะมาอ่านเพลงฝนบนใบไม้ตอนต่อ กลับได้อ่านเรื่องการงานที่มีอุปสรรค (เล็กน้อย) และการลืมเห็ดบนรถแท็กซี่ใจดี โลกสวยและน่าอยู่ขึ้นในบัดดล เพราะคนมีน้ำใจนี่แหละค่ะ วันอาทิตย์จะไปเที่ยวจังหวัดใกล้ ๆ กับลูกและครอบครัวหลาน กลับวันอังคารค่ะ ก่อนจะเดินทางก็ต้องเคลียร์งานการซะดึกป่านนี้ (ยังไม่หลับไม่นอน) กลับมาจะได้เหนื่อยน้อยลงหน่อยค่ะ "ชีวิตคือการจาริกแสวงหาที่งดงามอย่างเหลือเกิน แต่สำหรับผู้พร้อมจะแสวงหาเท่านั้น" โอโชกล่าวไว้อย่างนั้น กำลังสนุกกับหนังสือเล่มนี้ค่ะ ค่อย ๆ ละเลียดอ่าน ไปได้มากแล้วเหมือนกัน มีความสุขกับการทำงานในวันหยุดนะคะ   โดย: หนอนฯ IP: 58.9.173.212 5 กรกฎาคม 2552 2:49:25 น.

สวัสดียามฝนพรำ วันนี้หลายคนอาจไม่ได้อยู่บ้าน และคงมีบางส่วนที่มีโอกาสได้อยู่บ้าน สำหรับผมวันนี้อยู่บ้านคนเดียว การอยู่บ้านคนเดียวนั้นแตกต่างไปจากการอยู่ที่อื่นคนเดียวแน่นอน ทั้งที่อยู่คนเดียวเหมือนกัน แต่ความรู้สึกก็แตกต่างกัน สวัสดีครับเอื้องสามปอย ขอบคุณมากสำหรับหนังสือที่อมบให้ห้องสมุดดรงเรียนบ้านวาวึ รับรองว่าจะต้องเกิดประโยชน์โภชน์ผลกับเด็กนักเรียนและผู้ที่ได้อ่านแน่นอน ขอให้มีความสุขกับทุกสิ่งที่ทำนะครับ ! สวัสดีครับคุณอุ้มสี เวลาคุณอุ้มสีปรากฏตัวในกล่องคอมเม้นท์ของบล็อกนี้ทีไร นอกจากส่งผ่านถึงมิตรภาพแล้วยังเพิ่มสีสันให้กับล็อกให้สวยงามด้วย สวัสดีจ้ะหนอน "ชีวิตคือการจาริกแสวงหาที่งดงามอย่างเหลือเกิน แต่สำหรับผู้พร้อมจะแสวงหาเท่านั้น" ชอบคำพูดประโยคนี้เหมือนกัน และเห็นด้วยกับคุรุท่านนี้ กำลังอ่าน "คุรุวิพากษ์คุรุ" อยู่เหมือนกัน ได้ฟรีมาจากพี่ขวัญ เพียงหทัย ฝีมือการแปลของ โตมร ศุขปรีชา เยี่ยมยอด ขอให้จากริกแสวงหาในวันหยุดให้งดงามนะจ๊ะ   โดย: พ่อพเยีย 5 กรกฎาคม 2552 9:43:34 น.

สวัสดีค่ะพ่อพเยีย... ชอบกินเห็ดและ ชอบเรื่องเห็ดกับคนขับแท๊กซี่ใจดีของพ่อพเยียค่ะ เห็นไม๊!! โลกนี้น่าอยู่ออก มีคนน่ารักตั้งเยอะ ตระเวนดื่มกาแฟแต่กับคนสวยนะ คนไม่สวยแถวๆเนี้ยคงไม่มีสิทธิ... อืม..แถวบ้านหนูมีร้านกาแฟชื่อ วาวีคอฟฟี่ ร้านสวยน่ารักด้วยนะคะ สงสัยจังว่า เป็นกาแฟวาวีจริงๆหรือบังเอิญชื่อเหมือน จะลองแวะเข้าไปสืบดู ถ้าเป็นวาวีตัวจริงจะได้ถือโอกาสชิมเสียเลย สุขสันต์วันหยุดและทุกวันของชีวิตค่ะ   โดย: ตะเบบูญ่า IP: 58.8.249.188 5 กรกฎาคม 2552 11:25:38 น.

สวัสดีวันหยุดจ้ะตะเบบูญ่าผู้น่ารัก ขอโทษทีนะยังไม่ได้จัดการเรื่องโปสการ์ดที่ตะเบบูญ่าสั่งไว้เลย แต่เดี๋ยวทำให้แน่นอน เวลาส่งของต้องขอนัดพบด้วยนะ ดื่มกาแฟกันสักแก้ว (น่าจะชวนพี่หนอนด้วย) แหม...มากล่าวหากันได้ ! ว่าตระเวนกินการแฟกับคนสวย..ก็พี่จี๊ดเค้าสวยของเค้าอยู่แล้ว พ่อพเยียมากินกาแฟกับเค้าทีหลังเองนี่ เรื่องร้านกาแฟวาวี นั้นมีหลายสาขา ที่เชียงใหม่ก็มี เคยอ่านสัมภาษณ์ประวัติเจ้าของอยู่เหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่กาแฟมักจะปลูกที่ดอยช้าง หมู่บ้านวาวีนั้นปลูกชามากกว่า แต่ดอยช้างอยู่ในตำบลวาวี ซึ่งเจ้าของร้านเขาคงเห็นชื่อวาวีเพราะน่ะเขาจึงเอามาตั้งชื่อร้าน แต่คิดว่ากาแฟก็คงมาจากดอยวาวีนั่นแหละจ้ะ (คิดว่าอย่างนั้นนะ)   โดย: พ่อพเยีย 5 กรกฎาคม 2552 13:21:26 น.

ขอบคุณมากครับ สำหรับคำแนะนำดีๆ บางครั้งก็เหมือนเส้นผมบังภูเขา หากเราถอยสักก้าวตามคำสอน ก็จะเห็นภูเขาที่สวยงามทีเดียวละครับ   โดย: วั ล น์ ภ พ IP: 118.173.63.206 5 กรกฎาคม 2552 22:02:05 น.

แวะเอาหน้ามาเยี่ยมๆมองๆ แบบไม่ต้องออกเสียง...อิ...อิ เพลิดเพลินเจริญใจดีนะกะธุรกิจใจแขนงใหม่ วันก่อนก็ไปอุดหนุนฝีมือหลายใบ แต่เจ้าของร้านเขาไม่คิดตังค์...เกรงใจจัง แต่ก็เอา....555 ช่วงนี้ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันจริงๆค่ะพี่โดม เพราะเทศกาลผลไม้ยังไม่หมด....ปีนี้คุณนายมังคุดของพี่ ติดภารกิจเลี้ยงหลานไปเสียแล้วเลยต้องให้มือวางอันดับสองมาลุยแทน ลองกองหมดอีกรอบนั่นแหละค่ะถึงจะได้ลุยเต็มที่กะชีวิต   โดย: ปลายแปรง แห่ง ปลายวา IP: 61.19.67.126 6 กรกฎาคม 2552 9:13:32 น.

สวัสดีครับวัลน์ภพ ดีใจจังที่คุณทำตัวเป็นชาไม่ล้นถ้วย ยังสามารถเติมสิ่งดีๆเข้าสู่ชีวิตได้อีกมากมาย ผมจะรอดุแบบเสื้อของคุณอีก สวัสดีจ้ะปลายแปรง อยู่ไกลก็เหมือนอยู่ใกล้ ว่าแต่ตอนนี้ศิลปินเอกยังอยู่บ้านหรือเปล่า ? หรือว่าไปอยู่ภูเก็ตแล้ว ฝากคิดถึงคนทั้งบ้านปลายฟ้าเลยนะ คิดว่าคงไม่นานนักจะได้ไปเที่ยวอาบน้ำแร่แช่น้ำนมอีก   โดย: พ่อพเยีย 6 กรกฎาคม 2552 10:34:18 น.

สวัสดีค่ะพี่โดม นานมากที่ไม่ได้เข้ามาสวัสดีพี่โดมเลย แม้แต่อ่านบล็อกก็ห่าง ๆ ไป แต่ยังคงระลึกถึงพี่โดมเสมอค่ะ บล็อกนี้อ่านแล้วอิ่มใจนะคะ ทั้งเรื่องที่พี่โดมเขียนถึง ทั้งลีลาการเขียนที่นุ่มนวลสบายใจ เห็นคน เห็นความเคลื่อนไหวรายรอบตัวพี่โดม บางส่วนคลับคล้ายคุ้นเคย   โดย: นกแสงตะวัน IP: 117.47.15.207 6 กรกฎาคม 2552 11:59:24 น.

ขอบคุณมากค่ะ แล้วจะแวะมาคุยใหม่ค่ะ   โดย: บินหลาแสนสวย IP: 10.12.5.2, 203.151.46.130 6 กรกฎาคม 2552 18:50:30 น.

น่ารักจังเลยค่ะ ชอบจังที่บอกว่า น้ำใจของแท็กซี่ทำให้โลกนี้งดงามขึ้น โลกน่าอยู่เพราะมีคนอย่างน้าโดมที่มองเห็นความงดงามของมัน ได้อ่านเรื่องนี้ในวันนี้ทำให้ใจผ่องใสขึ้น ขอบคุณค่ะ   โดย: หนูแขกจ้า IP: 203.172.208.153 7 กรกฎาคม 2552 8:42:36 น.

อ่านแล้วรู้สึกอ่มใจ ตอนที่คุณโดมไดุ้เห็ดคืน ของบางอย่างคุณค่ามากกว่าราคาครับ -------------------------------------- ผมอยากทำโปสการ์ดทำมือเหมือนกันครับ ซื้ออุปกรณ์เตรียมไว้หมดแล้ว ยังขาดแต่ความขยันเท่านั้น เคยเห็นเพื่อนทำแล้วดูดีน่ะครับ คนนึงถ่ายภาพ คนนึงคิดคำ กลายมาเป็นโปสการ์ดสวย ๆ ที่มีถ้อยความงดงาม โปสการ์ดของคุณโดมเอามาฝากร้านผมขายก็ได้นะครับ เอามาแค่ไฟล์ภาพกับช่องทางการติดต่อ (อีเมล- เบอร์โทรศัพท์) เวลาลูกค้าสั่งจะให้สั่งกับคุณโดมโดยตรง อยู่ที่คุณโดมจะสะดวกในการจัดส่งหรือเปล่าเท่านั้น ไม่คิดค่าบริการครับ แต่ไม่รู้ว่าจะขายได้หรือเปล่านะครับ เพราะร้านผมเพิ่งเปิดใหม่ยังไม่ค่อยมีใครรู้จัก ทุกวันนี้มีคนเข้าร้านประมาณ 10 กว่า-20 กว่าคน ขายของได้ประมาณวันละชิ้นกว่า ๆ เอง มีลูกค้าไม่กี่คน อาศัยว่าลูกค้าส่วนใหญ่กลับมาซื้อซ้ำ   โดย: 9A 7 กรกฎาคม 2552 10:52:58 น.

รู้สึกเหมือนพี่โดมตรง คห 9 เลยค่ะ สงสัยเป็นคนหลายใจเหมือนกัน หวัดดีวันพระใหญ่นะคะ... ฝนตกๆแบบนี้...ชาวบ้านเขาคงเก็บเห็ดสดๆมาผัด หรือจิ้มน้ำพริกกินกันอร่อยเนอะ   โดย: นักล่าน้ำตก 7 กรกฎาคม 2552 18:02:29 น.

กรุงเทพฯ เปลี่ยนไปเยอะนะคะคุณโดม โดยเฉพาะแถวๆนั้น ไปอีกทีคงงง (ขอบคุณที่ได้เห็นภาพ) นิกถามว่า เมื่อไหร่เราจะได้ไปเมืองไทยกันอีก เผลอแป๊บเดียว นิกจะเรียนมัธยมปีหน้านี้แล้วค่ะ เร็วดีนะลุงโดมนะ เจอกันอีกที นิกเป็นหนุ่มละ และมีทีท่าว่า จะหล่อกว่าลุงโดมมิใช่น้อย เสียแต่ เสียงไม่หล่อเท่าค่ะ   โดย: แม่น้องนิก IP: 75.51.84.0 8 กรกฎาคม 2552 2:17:44 น.

หลากหลายเรื่องในเรื่องเดียวกันนะเลยไม่รู้จะเม้นท์ประเด็นไหนดี (วุ้ย) เอาอันนี้แล้วกัน "เพราะพเยียเธอชอบหนังสือวรรณสิงห์กับแทนไทยลูกชายายของพี่จี๊ด" ตกลงแทนไทเป็นลูกชาย หรือลูกของยายพี่จิ๊ดคะ ฮิฮิ ........ ขำมากๆ ตรงนี้จ้ะ "เมื่อทุกอย่างจะเริ่มต้นหมาข้างบ้านก็เห่าตลอดเวลา เพราะเจ้าของไม่อยู่บ้าน พยายามแกะห่อปลาหมึกบดไปให้ก็แล้ว" นึกภาพตามแล้วฮามากๆค่ะ   โดย: น้องยิปซี IP: 124.122.227.228 8 กรกฎาคม 2552 8:14:01 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่โดม โลกกลมๆ ฝนเรียนคณะและภาควิชาเดียวกันกะโรจน์กะกาดค่ะ^_^ เวลากลับไปเยี่ยมบ้านก็มักจะนัดเพื่อนฝูงมาเจอกันค่ะ (แต่กลับบ้านเมื่อปีก่อนไม่ได้เจอกะกาด) เวลาผ่านไปไวนะคะ อายุรุ่นลุงรุ่นป้ากันหมดแล้ว แต่เจอกันทีไร ก็เฮฮากันกลับมาเป็นเด็กๆกันเกือบทุกคน ฮ่ะฮ่ะ... ชักอยากกลับบ้านตะหงิดๆ....   โดย: ซิลลี่ IP: 61.197.92.31 8 กรกฎาคม 2552 8:32:46 น.

ปกติแล้ว เวลาที่เขาถ่ายทำร้อยเทค เทคที่ดีที่สุดมักจะเป็นเทคแรกค่ะพี่โดม : ) ชอบเรื่องถุงเห็ด ทำให้เรารู้ว่า แม้ในวันที่ไม่มีน้ำฝนสักหยดจากฟ้า แต่ดอกเห็ดบานกลับได้ ด้วยน้ำใจของคน   โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 8 กรกฎาคม 2552 10:22:29 น.

มาอ่านค่ะ :)   โดย: ภูเพยีย 9 กรกฎาคม 2552 10:44:37 น.