25-12: ดิ้นจนไม่ดิ้น สู้จนหมดทางสู้... ...เดินตามทาง ตามแผนที่ ก็เจอสิ่งที่เคยดูถูก เคยไม่สนใจ เข้าจนได้... เพราะรู้ว่าครึ่งทาง ก็เลยอยากให้ถึงปลายทาง เพราะรู้ว่าครึ่งทาง ก็เลยรู้สึกว่า"เรา" เหลืออีกครึ่งทางเท่านั้น เพราะรู้ว่าอีกครึ่งทางที่เหลือเป็นอย่างไร จึงแกล้งทำจิตให้ได้เป็นเหมือนครึ่งทางที่เหลือ... จิตมันดิ้นรน ค้นคว้า อยากให้ได้ อยากให้ดี จนเริ่มรู้สึกว่า มรรคผลเริ่มเลือนลางลงเรื่อยๆ จนแทบจะมองไม่เห็น... รู้สึกว่าจิตเริ่มท้อ แต่ก็ยังไม่หยุดดิ้น ยิ่งดิ้นมาก ยิ่งท้อมาก จนถึงวันนึง เริ่มรู้สึกสงสัยว่า ชาตินี้จะได้มรรคผลเล็กๆ น้อยๆ เหมือนคนอื่นเค้าได้มั้ย แล้วก็ดูเหมือนจิตเริ่มร้องไห้ หลังจากนั้นก็ดูเหมือนจะดิ้นน้อยลง น้อยลง จะว่าท้อจนหยุดก้ไม่เชิง ก็รู้ไปเรื่อย รู้แบบสิ้นหวัง ริ่มคิดเหมือนที่พระอาจารย์ว่า ไม่ได้ชาตินี้ ชาติหน้าซักชาติมันก็คงได้เองแหละ ซักพัก ก็พบว่า จิตติด "ทำ" อะไรซักอย่างอยู่ ละเอียดมาก ไม่เคยเจอมาก่อน หลุดได้แว๊บนึง ก็กลับไปติดใหม่ เริ่มมีกำลังใจ อย่างน้อยก็รู้ และก็หลุดได้ นิดนึงก็ยังดี พบว่าการที่ "ไม่ทำ" อะไรเลยนี่ มันเหมือนเดินอยู่บนปลายเม แป๊บเดียวก็ตกลงมาแล้ว.... เฮ้อ ไม่รู้ว่า นี่หยุดดิ้นจริงๆ รึเปล่า สงสัยว่า จะต้องเจองี้อีกหลายยกแห๋งๆ อ๋อ... คืนสองคืนก่อนนั่งวิปัสสนาสมาธิ กับเดินวิปัสสนาจงกรม... ผมว่า นั่งรู้อารมณ์เพ่งน้อยกว่ามากๆ เดินงี้เพ่งหนับ สงสัยเริ่มนั่งเป็นมากขึ้น แลเป็นกลางมากขึ้นเยอะ มันฟุ้งนานก็ไม่หงุดหงิดมัน รู้มันไปเฉยๆ ติดนิดเดียวที่ นั่งดึกไปหน่อย นั่งรู้อารมณ์ซัก 15-20 นาทีก็เริ่มหลับ... เอาใหม่ๆ   Create Date : 25 ธันวาคม 2551 8 comments Last Update : 25 ธันวาคม 2551 11:11:31 น. Counter : 415 Pageviews. Share Tweet

[ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]   โดย: beautyswan 25 ธันวาคม 2551 11:40:59 น.

โดย: แค่ฟ้ามีดาว ^^ 25 ธันวาคม 2551 11:54:07 น.

โดย: จันทร์ไพลิน 25 ธันวาคม 2551 17:53:35 น.

Happy Holidays ka   โดย: กิ่งไม้ไทย 25 ธันวาคม 2551 21:55:35 น.

ธรรมะสวัสดีค่ะคุณหมอเบียร์ แม่ชีว่า คุณหมอมีความก้าวหน้ามากขึ้นมากเลยนะคะ อย่างน้อยก็เห็นจากที่ได้อ่านพบสภาวะอะไรๆแปลกๆใหม่ๆ ส่วนตัวเองยังไม่สามารถนั่งได้เลยค่ะ ยังคงต้องใช้เดินมากๆ กวาดตาดมากๆ เคลื่อนไหว ถ้าลงนั่งเมื่อไหร่ มันจะฟุ้งทันทีเลย ไม่เคยได้นั่งสมาธิตามรูปแบบให้ได้สักกะทีเลยค่ะคุณหมอ คือเมื่อก่อนแม่ชีสามารถน้อมใจให้ลงมาสงบโดยเอาจิตมาตั้งไว้ที่บริเวณเหนือสะดือ แล้วก็เพ่งจ้องอยู่ตรงนั้น แต่ทีนี้แม่ชีเคยอ่านธรรมะของหลวงพ่อมหาทองอินทร์ วัดสันติธรรม เชียงใหม่ ที่ลพ.ปราโมทย์เคยไปสนทนาธรรมด้วย ท่านเป็นลูกศิษย์ลป.สิมค่ะ ท่านก็บอกว่า ท่านเคยปฏิบัติแบบนั้นคือ เอาจิตดึงลงมาที่ท้องเลย มันได้แค่สมถะ มันได้แค่อรูป พอแม่ชีอ่านเจอตรงนี้ แม่ชีเลยเลิกปฏิบัติแบบนี้เลย ตั้งแต่นั้นมา ก็ยังไม่เคยนั่งสมถะ ทีนี้พอจะลองนั่งแบบวิปัสสนา ใจมันก็ไม่เอาเลยน่ะค่ะ เลยต้องเดินเอา   โดย: คนที่เก้า IP: 118.175.202.109 27 ธันวาคม 2551 20:07:55 น.

เข้าใจแล้วครับ... ก่อนได้พบลพ.ปราโมทย์ ผมเองก็ทำไม่ถูกครับ เคยบวชตอนออกจากราชการใหม่ๆ... พอจ.ก็สอนไว้เยอะ แต่ตอนนั้นยังไม่เข้าใจ เวลานั่งแล้วก็ เอาจิตไปแนบอยู่กับลม แบบว่า รู้ลมตลอดสาย เพ่งแนบจนแข็งทื่อไปหมด แต่ทำสมถะเพ่งๆ อย่างนี้ ก็ยังเกิดโอภาสได้อีกนะครับ เห็นเหมือนที่ลพ.ปราโมทย์ว่า พอรู้ลมไปเรื่อยจะเห็นลมหายใจเป็นเกลียวสว่าง ผมเห็นเป็นท่อสว่างๆ ตรงคอ คล้ายหลอดนีออนน่ะครับ... เอ่อ หลงประเด็นนะเนี่ย มาเล่าเรื่องนิมิตทำไมหว่า คือ พอรู้ว่าที่ทำอยู่ผิด ก็เลิกนั่งสมาธิเหมือนกันครับ หันมาเจริญวิปัสสนาโดยการเดินจงกรมแทน แต่ยังคงนั่งสมาธิเพื่อเจริญสมถะอยู่ครับ แต่ทำไม่เหมือนเมื่อก่อน คือ ผมเอาพื้นฐานการเจริญวิปัสสนา มาทำสมถะครับ เราทำวิปัสสนาโดยการรู้สภาวะที่เกิดขึ้น โดยไม่ไปปรุงมันเพิ่มถูกมั้ยครับ ไม่ว่าอะไรจะเกิด รู้ลูกเดียว ทีนี้ พอจะเจริญสมถะ ผมก็เริ่มเหมือนเดิม คือ รู้ว่าจิตกำลังทำอะไรเหมือนเวลาทำวิปัสสนา แต่พอรู้แล้วก็ "น้อม" ให้จิตมาอยู่กับลมเบาๆ ไม่บังคับเค้าแรง รู้แล้วน้อม รู้แล้วน้อม... ก็สงบได้ดีทีเดียวนะครับ แต่ไงก็ตาม ด้วยอนุสัยเดิมที่ชอบเพ่ง มันก็เลยเดินสมถะแบบแข็งๆ อยู่หน่อย ไม่เป้นธรรมชาตินัก ไม่มีความสุขนัก จึงยังไม่ค่อยสงบเท่าไร แต่ก็เพียงพอที่ จะเจริญวิปัสสนาได้อีก 1-2 วัน จึงจะหมดแรงน่ะครับ เคยถามลพ.เรื่องทำสมถะ เพราะผมมักจะมีปัญหาแรงไม่พออยู่บ่อยๆ ท่านก็ว่า ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้าไว้ ก็แอบถามท่านต่อในใจว่า ทำสมถะโดยการน้อมจิตอย่างนี้ใช้ได้มั้ย ท่านก็ว่า รู้แล้วใช่มั้ยว่าเพ่งเป็นยังไง ท่านก็ว่าให้ทำได้ครับ มาช่วง 1-2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผมเริ่มรู้สึกว่า เดินจงกรมมันเพ่งๆ ไงไม่รู้ แต่พอนั่งสมาธิเจริญวิปัสสนาแล้ว มันเป็นกลางดี ไม่เหนื่อย ไม่เพ่ง มีแต่ง่วงน่ะครับ ก็เลยเลิกเดิน หันมานั่งแทน แล้วก็เจริญสมถะตามที่ลพ.สั่งครั้งแรกว่า ให้ระลึกถึงพระพุทธเจ้า กราบพระก่อนไปทำงานก็ระลึกถึงพระองค์ท่าน สวดมนต์ทำวัตรเย็นก็ระลึกถึงอีก... เท่านี้ก็มีแรงพอจะเจริญวิปัสสนาได้ทั้งวันเหมือนกันครับ... เฮ้อ นี่น่ะน้า ดื้อลพ. ไม่ฟังท่านแต่แรก ยังจะต่อรองอีกเนอะครับ   โดย: Pormaid 28 ธันวาคม 2551 20:59:33 น.

แม่ชีก็ใช้วิธีที่ลพ.บอกเหมือนกันค่ะ คือพยายามจับประเด็นหลายๆ ท่านที่ต้องทำสมถะเพิ่ม จากในซีดี แม่ชีเลยเอาวิธีสวดมนต์ กราบพระมาแทนการนั่งสมาธิ เนี่ยพอเขียนถึงตรงนี้นะคะ แม่ชีกำลังเปิดซีดีแผ่นที่ 24 ฟัง เสียงลพ.ในซีดีบอกมาเลย " ลพ.มีวิธีทำสมถะอย่างง่ายที่สุด ให้กราบพระแบบในใจระลึกว่า มีพระพุทธเจ้ามายืนอยู่ตรงหน้า แล้วกราบให้ถึงอกถึงใจ จะได้ปีติ จิตจะมีความสุข และจิตจะมีความสงบ" ... เนี่ยเห็นมั๊ย ลพ.นะคะ ตามมาช่วยตอบคุณหมอถึงที่เลย อิอิ (ช่วยแม่ชีให้เขียนได้ถูกต้อง) :)))   โดย: คนที่เก้า IP: 118.175.202.109 29 ธันวาคม 2551 20:51:13 น.

ต่ออีกนิดนึง วันนี้มีวิธีการพักผ่อนมาฝากอีกวิธีค่ะ แม่ชีเปิดซีดีฟังจำพวกเสียงอ่านหนังสือ จะรู้สึกผ่อนคลาย ใจสงบมีกำลังมากขึ้นค่ะ   โดย: คนที่เก้า IP: 118.175.202.109 29 ธันวาคม 2551 20:53:58 น.