เพ่งกสิน...

...วันก่อนฟัง พอจ. แผ่น 35 น่าจะแทรค 2 หรือไงนี่แหละ ท่านว่าเรื่องทำสมถะโดยใช้ลมหายใจ โดนดูลมที่ปลายจมูก ซึ่งเป็นสมถกรรมฐานที่ผมทำอยู่ หลังเดินจงกรม ก่อนนอน เกือบทุกวัน มากบ้างน้อยบ้างก็แล้วแต่เวลาเข้าบ้านและ/หรือ พลังหลังเลิกงาน ท่านว่า ดูลมจนเป็นอุคหนิมิต หรือจนยเป็นปฏิภาคนิมิต นั่นคือกสินลมนี่เอง...


นึกย้อนหลังไปเมื่อก่อน ตอนเด็กๆ หลายครั้งทีเดียวที่เวลาอยู่คนเดียวเงียบๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เวลาตื่นนอนแต่เช้ามึด ชอบมานั่งเงียบๆ ในห้องรับแขก แล้วเผลอไปจ้องเอาไฟ standby ที่วีดีโอ ที่เป็นจุดแดงๆ เล็กๆ ตรงสวิทน่ะครับ ซักพัก ความคิดความรู้สึกใดๆ ก็เริ่มหายไป ซักพัก ภาพต่างๆรอบๆ ไฟสีแดงก็หายไป เป็นสีเทาๆ เหลือแต่ไฟแดงๆ นั้น ก็ตกใจ แล้วก็เลิกไป...

แต่ก็ยังจำได้ดี ว่ามันกด มันข่ม มันเพ่งแค่ไหน...


เมื่อคืนเลยลองดู...

ไม่เกิน 2-3 วินาที จิตสงบอย่างรวดเร็วเหลือเพียงเปลวเทียนพลิ้วๆ เบลอบ้างชัดบ้าง ภาพรอบๆ ก็เบลอๆ ชัดๆ สลับไปมา จนสุดท้ายเลิกเพราะแสบตา จากที่ไม่ได้กระพริบตาเลย น่าจะราวๆ 10 นาที...


รู้สึกครับ ว่ามันเป็นสมถะชั้นเลว ที่บีบเค้นเพ่งจ้องเอา... แต่ทำให้ดีกว่านี้ไม่เป็น ...


วันนี้ก็ตื่นมาเดินจงกรมต่อ... ผมพบว่าความสงบที่มีมันแปลกไป จนกระทั่งมาทำงาน ก็เพ่งมันได้หมดทั้งดิน ทั้งน้ำ รอข้างกลางวันก็เพ่งใส่กำแพง ฉี่ก็เพ่งน้ำในโถส้วม...

โถ่ๆ ฝึกคืนเดียว เป็นซะขนาดนี้


แรกๆ ดูไม่ออก ว่าต่างจากตอนดูลมอย่างไร รู้แต่ว่าต่างอยู่ ดูลมเดินปัญญาต่อได้เลย แต่เพ่งไฟ เพ่งน้ำ มันไม่ค่อยเดินปัญญาเท่าไร่เลย มันนิ่งๆ มันสงบ อยู่เฉยๆ... มานึกๆ ดู คงคล้ายเวลาทำงานทางโลก เวลาจิตไหลเข้าไปอยู่ในจอคอมพ์ เวลาจิตไหลเข้าไปแนบอยู่กับฟันคนไข้ เพียงแต่ละเอียดกว่าหน่อย แต่ทั้งหมด ไม่เป็นไปเพื่อเดินวิปัสสนาต่อ...


เอาไว้เป็นอีกไม้นึง เวลาฟุ้งมากๆ ก็แล้วกันเนอะ

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2553		1 comments
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2553 12:51:33 น.
Counter : 944 Pageviews.
Share Tweet