Group Blog
 
<<
เมษายน 2553
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
25 เมษายน 2553
 
All Blogs
 
ก้าวผ่านไปให้ได้นะ....เจ้าแวววาวขาค่ะ

หลังจากเจ้าแวววาวได้เป็นเด็กอนุบาลครบ 1 อาทิตย์ บรรยากาศงอแงยังคงครุกกรุ่นอยู่ตลอดเวลาและทุกครั้งที่พูดถึงโรงเรียนเจ้าแวววาวก็จะเสียงสั่นน้ำตาคลอ แล้วร้องไห้ในที่สุด

คุณมี้ถามคุณครูทุกวันที่ไปรับกลับบ้าน ว่าแวววาวทำอะไรบ้าง เป็นยังไงบ้าง
คุณครูก็จะตอบเหมือนเดิมเกือบทุกวัน ว่าวันนี้แวววาวบอกเข้าห้องน้ำเองได้ ยอมนอนกลางวันบ้าง และเริ่มนอนยาวขึ้น ตักข้าวทานเองได้ แต่ถ้าคุณครูป้อน แวววาวจะบอกว่าคำใหญ่ไป แล้วคายทิ้ง เริ่มเข้ากลุ่มกับเพื่อนบ้างแล้ว แต่ยังไม่ยอมทำกิจกรรมร่วมกัน และร้องไห้เฉพาะตอนเช้าที่คุณมี้ไปส่ง พอช่วงกลางวันก็ไม่ค่อยร้องแล้วค่ะ คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ แวววาวเก่งมากค่ะ

Photobucket

Photobucket


ตอนเย็นที่คุณมี้ไปยืนแอบดูเจ้าแวววาว ก็ไม่ร้องไห้นะลูก จะมาเบะตอนเห็นหน้าคุณมี้เนี่ยแหละ

Photobucket


แต่ไม่รู้ว่าเจ้าแวววาวทานอาหารของโรงเรียนกับนมได้มากแค่ไหน เพราะทุกวันพอขึ้นรถปุ๊บ ก็จะดื่มน้ำและหม่ำขนมแบบเด็กหิวโซ ทานหมดทุกอย่างเลยลูก คุณมี้ดูแล้วน้ำหนักตัวหนูต้องลดลงแน่ๆ เลยหล่ะ

Photobucket


จริงๆ ก็ยังไม่อยากส่งเจ้าแวววาวไปโรงเรียนเร็วแบบนี้นะคะลูก แต่ด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่ทำให้เด็กเดือนธันวาคมต้องไปโรงเรียนเร็วกว่า ไม่งั้นหนูก็จะยิ่งช้าไปอีกนะลูก เพราะฉะนั้นเจ้าแววาวหนูต้องโตขึ้นและก้าวผ่านมันไปให้ได้นะคะคนเก่งของคุณมี้

วันนี้ตื่นเช้ามาก็พูดคุยปรับอารมณ์กันก่อน
คุณมี้ : วันนี้อยากไปโรงเรียนกันมั้ยคะ
แวววาว : แวววาวจะไปโรงเรียนจิมโบ้ ไม่ไปโรงเรียนอนุบาลค่ะ
คุณมี้ : ทำไมหล่ะคะ
แวววาว : -*- เสียงเริ่มสั่นเครือ คุณแม่ให้คุณครูกลับบ้านไปให้หมด แวววาวไม่ชอบ คุณแม่ไปอยู่กับแวววาว แวววาวไม่ไปโรงเรียนอนุบาล แวววาวจะไปเรียนจิมโบ้ (น้ำตาคลอเบ้า)
คุณมี้ : งั้นวันนี้เราหยุดพักกันก่อน ไม่ต้องไปโรงเรียนอนุบาลดีมั้ยคะ แวววาวไปโรงเรียน 5 วัน คุณมี้ให้แวววาวหยุดพัก 2 วัน ดีมั้ยคะ (อันนี้เป็นยุทธการของคุณยายเพื่อช่วยลดความตึงเครียด อย่างน้อยเจ้าแวววาวจะได้คอยนับวันและรู้ว่ามีโอกาสได้หยุดพักบ้าง)
แวววาว : ดีค่ะ โอเคค่ะ แวววาวจะไปเรียนจิมโบ้ แวววาวจะกลับบ้านแวววาว จะไปหาเต้าหู้
คุณมี้ : ทำไมแวววาวชอบที่จิมโบ้มากกว่าที่โรงเรียนอนุบาลหล่ะคะ
แวววาว : ตั้งต้นร้องไห้ น้ำตาพร่างพรู-*- ออกอาการงอแง ไม่เอาอะไรทั้งนั้น

คุณมี้เลยต้องหยุดพูดถึงโรงเรียนก่อน ชวนไปทำกิจกรรมอย่างอื่นแทน เฮ้อ ทำไมการเลี้ยงลูกมันถึงได้ยากเย็นอย่างงี้นะคะเจ้าแวววาวขาค่ะ คุณมี้ว่าที่โรงเรียนอะสนุก เพื่อนเยอะ ของเล่นเยอะ กิจกรรมก็เยอะ คุณครูก็ไม่ได้ดูดุ โหดร้ายอะไรเลย ออกจะใจดีด้วยซ้ำไป นี่ถ้าโรงเรียนเค้ายอมให้คุณมี้ไปทำกิจกรรมต่างๆ พร้อมๆ กับเจ้าแวววาว คุณมี้ว่าเจ้าแวววาวคงไม่เป็นแบบนี้แน่ๆ เพราะคุณมี้สังเกตว่าเวลาที่คุณพ่อกับคุณมี้อยู่ด้วย เจ้าแววาวจะทำกิจกรรมทุกอย่างได้เอง ยอมนั่งเล่นโต๊ะเดียวกับเพื่อนๆ ด้วยนะ เจ้าแวววาวคงกลัวการถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวไม่มีใครแน่ๆ เลยอะ คุณมี้ให้เจ้าแวววาวเอาพี่กุ๊กไก่ไปเรียนด้วยทุกวัน เจ้าแวววาวจะได้รู้สึกว่ามีพี่กุ๊กไก่เป็นเพื่อนไปโรงเรียนนะคะ

แต่ในความไม่อยากไปโรงเรียนของเจ้าแวววาว คุณมี้ก็สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงหลายอย่างที่เกิดขึ้น เจ้าแวววาวได้อะไรมาจากที่โรงเรียนไม่น้อยเลยนะลูก ไปแค่อาทิตย์เดียวเอง

Photobucket


การเปลี่ยนแปลงที่คุณมี้คิดว่าเป็นไปในทางที่ดี
ก่อนนอนเจ้าแวววาวของคุณมี้เริ่มสวดมนต์ได้ยาวขึ้น ตื่นนอนก็บอกว่าเรามาเก็บที่นอนกันนะคะ แล้วก็ทานข้าวเองได้มากขึ้น แถมพอทานข้าวเสร็จ เจ้าแวววาวก็ยังบอกอีกว่าเอาทุกคนไปเข้าแถวเอาจานไปเก็บกันนะคะ พร้อมทั้งชวนคุณพ่อ คุณแม่ คุณตา มาเข้าแถวไปเก็บจานพร้อมกัน เปลี่ยนเสื้อผ้าถอดกางเกงเองได้อย่างคล่องแคล่ว ถอดรองเท้าใส่ร้องเท้าเองโดยห้ามไม่ให้คุณมี้ไปยุ่งเลย สามารถร้องเพลงโรงเรียนได้เป็นท่อนๆ จนเกือบจะจบแล้ว นอนหลับยาวเกือบตลอดคืน แล้วก็เริ่มมีพูดเรียนแบบหรือทำท่าเรียนแบบคุณครู เช่น อ้าวทุกคนเอามือมากอดอก แบบนี้นะ แล้วก็เริ่มมีท่าเต้นประกอบเพลงแปลกๆ บางทีก็ดูอารมณ์ดีนะ เวลาทำกิจกรรมที่เหมือนที่โรงเรียนอะ

Photobucket


การเปลี่ยนแปลงที่คุณมี้คงต้องสอนและระมัดระวังให้มากขึ้น
เจ้าแวววาวไม่เคยพูดจาอะไรที่ไม่เพราะเลย แต่ตอนนี้เริ่มมีคำแปลกๆ เช่นคำว่า “ถีบ” แวววาวอยากจะถีบน้อง
แล้วคุณมี้รู้สึกว่าแวววาวกลายเป็นเด็กหวงของเล่นด้วยหล่ะ จากเดิมที่เคยแบ่งปันใครๆ ก็เริ่มมีอาการหวงของกับน้องขึ้นมาบ้างแล้ว แล้วก็ยังมีอารมณ์เสียง่ายโยนข้าวของ และไม่เก็บของเล่นที่เอามาโยนให้เข้าที่เหมือนเมื่อก่อน แล้วที่สำคัญ ทำไมคุณมี้รู้สึกว่าเจ้าแววาวมีสมาธิสั้นลงนะ จากเดิมที่เคยนั่งทำกิจกรรมอะไรก็ตามได้เป็นเวลานานๆ ตอนนี้คุณมี้รู้สึกว่าเจ้าแวววาวไม่นิ่งเลย วิ่งไปวิ่งมา ป่วนไปหมด แถมตอนไปเดินซื้อของด้วยกัน ก็มีลงไปคลานกับพื้น แล้วก็ดื้อดึงมือไปมาไม่ยอมเดินตามคุณมี้ดีดีเหมือนทุกครั้งอีกด้วยหล่ะ

คุณมี้ว่าในช่วงเวลาวิกฤตนี้ ถึงเจ้าแวววาวสุดที่รักจะร้องไห้ทุกวัน แต่ลึกๆ แล้วคุณมี้มั่นใจอย่างที่สุดว่าเจ้าแวววาวต้องปรับตัวได้มากกว่านี้แน่ๆ เลยค่ะลูก แล้วหนูก็จะได้เรียนรู้อะไรที่กว้างมากกว่าอยู่บ้าน ได้เรียนรู้การเข้ากลุ่ม การมีมิตรสัมพันธ์กับเด็กๆ วัยเดียวกัน รู้จักอดทน อดกลั้น เข้มแข็ง และกล้าหาญมากยิ่งขึ้นนะคะ

เฮ้อ คุณมี้เขียนมาซะยาวเลย จบด้วยผลงานระบายสี ตัดปะ กับพับกระดาษ ที่ได้มาจากการเป็นเด็กอนุบาล 1 อาทิตย์ซะหน่อยก็แล้วกันนะคะ วันที่ทำกิจกรรมตัดปะเจ้าแวววาวมีกาวติดผมมาด้วยนะลูก หุหุหุ

Photobucket


คุณพ่อกับคุณมี้รักหนูแวววาวที่สุดในโลกเลยค่ะลูก เจ้าแวววาวขาค่ะของคุณมี้ จุ๊บๆๆๆๆ

ปล. คุณมี้ซื้อชุดนักเรียนกับชุดพละให้แวววาวแล้วนะลูก แต่หนูท่าทางไม่ชอบใส่หรอก เอารูปมาแปะแถมไว้นิดนุงละกัน อิอิ
Photobucket



Create Date : 25 เมษายน 2553
Last Update : 12 พฤษภาคม 2553 16:14:23 น. 12 comments
Counter : 845 Pageviews.

 


โดย: thanitsita วันที่: 25 เมษายน 2553 เวลา:12:12:21 น.  

 
รูปสุดท้ายใส่ชุด นร.น่ารักมาก


โดย: ริวคิ-mawin-maji-minic วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:4:12:14 น.  

 
แวววาวเก่งอยู่แล้วแต่ก็อย่างว่าใช้เวลาปรับตัวหน่อยเนอะ แต่แวววาวพูดเก่งแล้วบอกความต้องการตัวเองได้ ไม่ต้องห่วงมากแล้วเนอะ ขอให้มีความสุขกับการไปรร.เร็วๆนะคะสาวน้อย


โดย: OneDeeK วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:9:07:50 น.  

 
แวววาวสู้ๆ แม่บัวสู้ตาย


โดย: แอมป์ IP: 192.168.4.56, 58.137.124.179 วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:10:43:54 น.  

 
แวววาว ร้องไห้ทุกวันเลย แวววาวคนเก่ง..ค่อยๆปลอบๆกันไปก่อนคงต้องใช้เวลาสักหน่อยอ่ะคุณแม่บัว


โดย: ป้านินู IP: 119.63.77.2, 117.121.208.2 วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:10:52:00 น.  

 
ใช่แล้วจ้ะ..แวววาวจะต้องก้าวผ่านไปให้ได้
สู้..สู้..


โดย: Pibhu วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:14:28:22 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับ..

แวะมาเยี่ยมน้องแวววาว..
เข้า อ.1 แล้วน่ารักสุดๆไปเลยครับ..




โดย: Little Knight วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:8:47:58 น.  

 
สวัสดียามบ่าย ๆ จ้า ^.^

เป็นกำลังใจให้คุณมี๊กับนู๋แวววาวนะค่ะ

สาวน้อยคนเก่งต้องก้าวผ่านไปได้แน่นอน

คงต้องให้เวลาสักนิด ในการปรับตัวเน๊าะ

ป.ลิง มีความสุขตลอดวันจ๊ะ


โดย: phety talon วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:13:53:17 น.  

 
แวะมาให้กำลังใจแวววาวนะคะลูก ป้ารู้แวววาวคนเก่งต้องผ่านไปได้อย่างแน่นอน ...
วันนึง หนูจะต้องบอกแม่บัวว่า
แม่บัวขา...แวววาวอยากไปโรงเรียนค่า ^.^

ให้กำลังใจมี๊บัวกับคุณพ่อด้วยนะคะ...แม้พี่จะยังไม่ถึงเวลานั้นแต่ก็เข้าใจถึงความยากลำบากในช่วงนี้อย่างเห็นภาพทีเดียว...สู้ ๆ นะคะ

คิดถึงด้วยค่า...รักษาสุขภาพกันนะคะ


โดย: Thee-T'sMom วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:16:52:17 น.  

 
ม. มิ๊บัวอดทน ว.แวววาวอดทน
หุ หุ


โดย: น้ายา IP: 119.31.24.165 วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:11:20 น.  

 
แวววาวสู้ๆนะ แม่บัวพ่อปออย่าท้อนะ เป็นกำลังใจให้เสมอ แวววาวน่ารัก คุยเก่ง เดี๋ยวสักพักก็จะปรับตัวได้ และมีความสุขกับโรงเรียนใหม่ของคุณหนูจ๊ะ


โดย: deedew IP: 119.63.77.2, 117.121.208.2 วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:02:38 น.  

 
มี้จ๋า อาการของแวววาวเหมือนเจ้าแบมบูมเลยหล่ะ ที่มี้บอกว่ามีคำแปลกๆ หน่ะ ตอนนี้แบมบูมก็เป็นนะ ส่วนเรื่องอยู่ไม่นิ่งหน่ะ ก็เช่นเดียวกัน อาจเป็นเพราะว่าเค้าเริ่มสนใจอย่างอื่นมากขึ้นแล้วหล่ะ (รู้มากขึ้น) ก็เลยเริ่มที่อยากจะทำอะไรด้วยต้วเอง แบมบูมก็เหมือนกันเวลาเข้าห้องน้ำก็จะบอกให้แก้วไปรอข้างนอก ไม่ต้องเข้ามาเดี๋ยวหนูทำเองได้ แม่ออกไปเถอะ น่าน ดูสิ เห็นไหม เด็กเดี๋ยวนี้เก่งขึ้นนะ ไม่รู้หาคำพูดมาจากไหนกัน อิอิ

แต่มี้ต้องอดทนนะ เดี๋ยวแวววาวก็ปรับตัวได้จ๊ะ เป็นกำลังใจให้มี้นะ สู้ๆๆ


โดย: นกแก้วสีชา วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:29:57 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

PORBUA
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




คุณพ่อลูกหนึ่ง อยากเก็บเรื่องราวต่างๆ ของเจ้าแวววาวเอาไว้ให้มากที่สุด แต่หลังๆ รู้สึกว่าคุณแม่จะมาแย่งอัพซะแล้วหล่ะครับ
Photobucket
บล๊อกล่าสุดครับ
Friends' blogs
[Add PORBUA's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.