เหตุผลหรือข้ออ้าง

หลายๆ คนคงเคยที่จะหาเหตุผลมา ซัพพอร์ท เรื่องราวๆ ของตัวเอง
เมื่อเกิดเหตุการณ์บางอย่างที่ไม่เป็นไม่ตามที่ตั้งใจไว้.....

เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย ที่มักจะหาเหตุผล...
หรือเรียกให้ถูกก็คือ ข้ออ้าง นั้นเอง

จนทำให้เรารู้สึกผิดจนถึงเวลานี้ก็คือ เรื่อง พ่อ นั้นเอง
มีบางอย่างที่เราอยากจะทำให้พ่อ เมื่อ 6 ปี ก่อน
แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ทำเหมือนอย่างที่ตั้งใจไว้........
ทั้งๆที่ เรื่องนั้นเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก
หากจะทำก็คงไม่เสียเวลามากมายนัก

แต่......
เนื่องมาจากว่าช่วงนั้นเป็นช่วงที่วุ่นวายมาก....
ไหนจะต้องทำเรื่องขอจบการศึกษา
ทั้งการสอบครั้งสุดท้ายของชีวิต ป.ตรี
...... เรื่องเตรียมตัวเรียนต่อโท......เรื่องการเก็บของเพื่อย้ายหอ....
เรื่องของเรากับเขาคนนั้น

แต่ก็นั้นแหละ อย่างที่บอก...... สิ่งเหล่านั้น คือ ข้ออ้าง......
หาใช่เหตุผลอย่างที่เราเพียรบอกกับตัวเอง

ถึงแม้ว่าตอนนี้คิดจะทำเรื่องนั้น...ก็คงสายไปเสียแล้ว
เพราะตอนนี้พ่อเองก็ไม่ได้อยู่กับเราแล้ว....
พ่อจากไปเมื่อกับ 6 ปี พร้อมกับการที่เรารู้สึกผิดอยู่ทุกครั้งที่นึกถึง
เรื่องราวเหล่านั้น


มาถึงตอนนี้คงทำได้เพียงทำบุญตักบาตร ถวายสังฆทาน เท่านั้นเอง
ในวันที่ 11 นี้ ก็เป็นวันที่ ครบรอบ ที่พ่อจากไป
ปีนี้ตั้งใจไว้ว่าจะทำบุญให้พ่อเช่นเคย.....

ซึ่งเราเองคงจะทำได้เพียงเท่านี้......

ปล. เพลงนี้ฟังทีไรคิดถึงพ่อทุกที...โดยเฉพาะประโยคที่ว่า

พ่อถอดรองเท้าไว้ ให้เห็น...ตรงนอกชาน
ฉันเจ้าเด็กน้อย ลองใส่สวม...เดินภูมิใจ
อยากจะใส่ไว้ให้เหมือน แม้จะหนัก...ยังเดินไหว......

......เติบใหญ่ถึงวันนี้ พบชีวิต...ที่ผกผัน
ฉันจึงได้รู้ ว่าการเดิน...ไม่ง่ายดังใจ
วันที่ถูกทุกข์ทับถม ขมขื่นใจ...สักเพียงไหน
รองเท้าพ่อคู่ใหญ่ ยังสอนใจเรา
วันที่ถูกทุกข์ทับถม ขมขื่นใจ...สักเพียงไหน
พ่อ...ยิ่งใหญ่ เหมือนภูเขา เราจะตาม

ยังคงกินใจทุกครั้งที่ได้ฟัง....
โดยเฉพาะวันไหนที่เหนื่อยทั้งกายและเหนื่อยทั้งใจ
ฟังแล้วรู้สึกคิดถึงคำที่พ่อเคยสอนเคยบอกเรา
ได้ทุกครา.....

Create Date : 02 ตุลาคม 2552		1 comments
Last Update : 2 ตุลาคม 2552 18:31:10 น.
Counter : 398 Pageviews.
Share Tweet