Group Blog
All Blog
|
--- ลอยนวล และ ตะลอนพม่าประสาเจ้าชาย : คามิน คมนีย์ ---  เพิ่งซื้อหนังสือสองเรื่องคือ ลอยนวล และ ตะลอนพม่าประสาเจ้าชายของคามิน คมนีย์ แต่ยังอ่านไม่จบ เพิ่งเปิดเล่มแรกคือ ตะลอนพม่าประสาเจ้าชาย ไปได้ครึ่งเล่มแล้ว หลังจากดูท่องเที่ยวที่ต้าลี่ ลี่เจียงในทีวีช่อง 11 จบไปเมื่อคืน สำหรับหนังสือเล่มนี้ในบทแรก เขาจะเกริ่นความเป็นมาของเขาได้น่าอ่าน แต่ฉันมาเห็นภาพวัดที่คามินเล่าถึง เป็น ภาพจับใจ.. ใช่..เขาบอกว่าเป็นภาพจับใจที่วัดนี้ วัดที่ฉันไปมาแล้ว เป็นวัดที่มีพระ เณรอยู่เป็นพันรูป ฉันเคยไปถ่ายภาพ การฉัน ของพระที่ดูสงบเสงี่ยม เรียบร้อยไม่มีเสียงพูดคุยและเงียบกริบ คามินเล่ารายละเอียดซึ่งฉันเห็นกับตาแต่ไม่เห็นเหมือนเขาเลยสักนิด ไม่สามารถบอกได้เลยว่านี่คือภาพสำรวมที่น่าชื่นชมเพียงไรและคงเนื่องมาจากพระเณรเหล่านี้มีการอบรมและความคุ้นเคยกับนักท่องเที่ยวที่มาเยือนที่นี่ทุกเมื่อเชื่อวันนั่นเอง แน่นอนล่ะ..ฉันไปพม่ามาครั้งหนึ่ง ไปก็เหมือนไม่ได้ไปหรือไปก็ไปไม่ถึง ตอนนั้นฉันอยากกลับบ้านมาก นั่นเป็นเพราะฉันไม่ชอบไปวัด ไกด์พาเที่ยววัดถึง 16 วัดในเวลาไม่กี่วัน ฉันรู้สึกว่ามากเกินไปสำหรับตัวเอง และอีกอย่างหนึ่งคือเรื่องนิสัยไร้สาระของฉันที่ฉันไม่ชอบถอดรองเท้าเดินเท้าเปลือยกอปรกับที่เราไปเที่ยวหน้าร้อนซึ่งพื้นวัดร้อนมาก ๆ ร้อนจนเราเป็นไข้ นั่นเป็นเพราะสภาพร่างกายเรายังปรับตัวไม่ได้มากกว่าจะรังเกียจพื้นดินที่ทำให้เรารู้สึกถึงความเชื่อมโยงกายใจกับแผ่นดินธรรมของเขา ทั้ง ๆ ที่ได้อ่านหนังสือแนะนำเที่ยวพม่ามาพอสมควร ทำความเข้าใจกับความเป็นไปของเขาในวันนี้บ้าง แต่ที่ชอบมากที่สุดคือของคุณธีรภาพ โลหิตกุล ประทับใจและมองพม่าไปในทางตรงกันข้ามกับประวัติศาสตร์ที่เคยเรียนมา (ลดอคติไปเยอะกับคนพม่าเพราะที่เห็นแรงงานพม่าแถวบ้าน มีทั้งที่น่าสงสารและน่ากลัว) แต่ความไม่พร้อมของร่างกายและใจก็ทำให้ฉันเที่ยวไม่สนุก เพียงแต่เมื่อคิดถึงพม่าทีไรที่ทำให้ประทับใจไม่รู้ลืมคือการได้ไปไหว้สาพระธาตุอินทร์แขวนและอยากอ่านหนังสือของคุณมาลา คำจันทร์อีกรอบ ฉันรู้จักคามิน คมนีย์จากหนังสือเรื่อง ไปเป็นเจ้าชายในแคว้นศัตรู นั่นเอง อ่านจบแล้วรู้สึกดีมาก ๆ จนต้องบอกคนที่บ้าน บอกเพื่อนและใครต่อใครให้ได้อ่านบ้าง นอกจากนี้ยังซื้อให้แม่ เพราะแม่ชอบไปพม่าและแม่บอกว่าคนพม่าน่าสงสาร แม่ก็ชอบหนังสือเล่มนี้มากเช่นกัน ส่วนเด็ก ๆ ของฉัน ฉันชักชวนให้อ่านเรื่อง ใต้ฟ้าฟากกระโน้น เป็นเรื่องราวชีวิตและประสบการณ์ของคามินในการเรียนต่อต่างประเทศ เป็นหนังสือที่เป็นแรงบันดาลใจชั้นยอดของนักเรียน จะด้วยภาษาง่าย ๆ เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่าสนใจ มีความเป็นกันเองหรือทำให้คนอ่านรู้สึกสนิทกับเขาเพราะตัวหนังสือของเขาก็ได้ ลูก ๆ ก็จะได้มีความฝันและตั้งใจเรียนด้วยหากมีจุดมุ่งหมายในการเรียนต่อได้ในอนาคต ลูกสาวฝาแฝดได้อ่านเรื่อง ตามหาโจตัน ของคามินแล้ว และแม่ค่อนข้างจะคาดหวังนิดนึงในการอ่าน จึงบอกไปว่า ขอให้อ่านให้จบ เล่มนี้อ่านสนุกเหมือนดูหนังสืบสวนแบบโคนันนั่นแหละ อ่านจบแล้วเล่าให้แม่ฟังด้วยว่าเป็นยังไง เจ้าแฝดพี่อ่านจบแล้ว ก็เขียนมาทางข้อความว่า อ่านสนุก หนูตื่นเต้นและลุ้นว่า โจตันจะเจอพ่อของเขาหรือเปล่า เราก็เลยบอกไปว่า อ่านสนุกก็ดีแล้ว เดี๋ยวแม่จะบอกพี่คามินให้รู้ด้วย เขาคงดีใจ อ้าว..แม่รู้จักเค้าเหรอ เค้าเป็นเพื่อนแม่เหรอ เป็นเพื่อนใน FB แม่จะเล่าให้เค้าฟังที่หน้ากระดานบ้านเค้าไง หลังจากนั้น เจ้าตัวเล็กก็อ่านตามหาโจตันจบ และเล่าให้แม่ฟังว่า สนุกดีแม่ หนูว่า อาตุนตุนเป็นพ่อของโจตันแน่เลย อ๊ากส์ส์ส์ส์ เธออ่านรู้เรื่องหรือเธอพูดเล่นกันเนี่ย พี่คามินรู้จะร้องไห้มั้ยเนี่ย ก็นะ ไว้ให้เขาอ่านกันใหม่ อาจจะได้อะไร ๆ เปลี่ยนไปจากการอ่านครั้งแรก แต่หนังสือของคามิน คมนีย์ก็ยังไม่ถูกส่งผ่านไปยังเพื่อนสาวที่รักคนเดียวของฉันเลย ฉันลังเลนิดนึงเพราะเธอไม่ค่อยได้อ่านหนังสือมากเหมือนสมัยเรียนมัธยมฯด้วยกัน หนังสือที่เธอได้รับจากฉันจะเป็นหนังสือของพิบูลศักดิ์ ละครพล,โดม วุฒิชัย,ปะการังและสิริพันธุ์ สุนทรวิจิตร เสียมากกว่า ในช่วงหลัง ๆ ฉันส่งให้เธอทุกเล่มและบังคับว่าต้องอ่านด้วย ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาจจะเป็นเพื่อนคนเดียวที่ฉันติดตามข่าวคราวเรื่องการอ่านหนังสือซึ่งกันและกันอย่างสม่ำเสมอ ส่วนงานของคามินที่ยังไม่คิดจะส่งให้อ่านตอนนี้คือ พ่อ เพราะพ่อไม่ชอบพม่า เขาเป็นคนรุ่นเก่า หัวโบราณนิดนึง เขาเกลียดพม่าก็เพราะเขาป็นคนอยุธยานั่นเอง เขาบอกลูก ๆ เสมอว่าพม่าเผาเมือง และพ่อจะไม่สนใจฉันเลยหากพ่อจะได้ลูกเขยเป็นพม่า ว่าเข้าไปนั่น ฮ่า ฮ่า ฮ่า พ่อก็จะฝังใจกับพม่าในทำนองนี้แหละซึ่งฉันต้องค่อย ๆ เล่าให้พ่อฟังหรืออาจจะตัดสินใจใหม่ให้พ่ออ่าน ก็หวังว่าวันหน้าหากพ่อได้หลานเขยเป็นพม่าก็คงต้องเปลี่ยนทัศนะกันใหม่เพราะเขาเป็นคนดีมากกว่าเชื้อชาตินะพ่อนะ ถึงตอนนี้ ฉันคิดว่า ฉันคงมีเวลาอ่านหนังสือของคามินจนจบนั่นแหละ และจะส่งต่อหนังสือนี้ให้เพื่อนหรือใครก็ว่ากันอีกที คนใกล้ตัวก็รออ่านอยู่แล้ว เราอ่านงานของคามินด้วยกันและมีเรื่องดี ๆ ของคามินมาคุยกัน ฉันคงได้ไปมัณฑะเลย์ พุกามและอินเลในสักวันแม้ไม่ใช่ตอนนี้ เร็ว ๆ นี้ อาจจะได้ไปดูชินลงที่งานวาโซ อาจจะได้เจอซูซูหล่าย และอาจจะได้ทำความรู้จักมินดาไทยหรือเจ้าชายตุนตุน ถึงตอนนี้ หาเวลาไป ตะลอนพม่าประสาเจ้าชาย กับตัวหนังสือของคามิน คมนีย์ดีกว่า เพราะอันนี้เป็นจริง เป็นไปได้และง่ายที่สุด ขอบคุณมากค่ะ ภูเพยีย ๒๕ มกราคม ๒๕๕๕
|
ภูเพยีย
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [?] Friends Blog
|
||||||||||||
บันทึกการอ่าน
ตะลอนพม่า ประสาเจ้าชาย
คามิน คมนีย์
::
::
ตะลอนพม่า ประสาเจ้าชาย เป็นทริปชิมลางชินลงของเจ้าชายชินลงซึ่งหมายถึงตัวผู้เขียน เขาพาเพื่อน ๆ นักตะกร้อไปร่วมงานเทศกาลวาโซชินลงกับเพื่อนชาวพม่า ทริปนี้นอกจากเพื่อนนักตะกร้อแล้วยังมีนักเขียนใหญ่และช่างภาพมืออาชีพร่วมเดินทางด้วย แน่ล่ะ การเดินทางย่อมไม่ธรรมดา การเดินทางแบบนี้ต่างหากที่ฉันพอเข้าใจเพราะเพื่อนร่วมทางสำคัญกว่าสถานที่เสมอ
หากเราเคยซื้อทัวร์ไปเที่ยวพม่า สถานที่ที่เขาจัดให้เราเที่ยวนั้น เป็นโปรแกรมเต็มเอียด จะได้ดูสถานที่สำคัญทุก ๆ อย่างในเวลาจำกัด สร้างความอึดอัดกับคนชอบระเลียดเวลากับสถานที่ที่ใดที่หนึ่งอย่างฉันมาก ๆ มันไม่ใช่ความผิดของทัวร์ แต่มันความผิดของฉัน แม้ฉันไม่ได้ไปตามลำพังแต่ไปกับเพื่อนร่วมทางที่รู้ใจแล้วแต่ต่างยอมรับสภาพทั้งคู่เลยว่า นี่ไม่ใช่การเที่ยวแบบเรา เราอาจจะอยากไปไม่กี่ที่อย่างเช่นไปสักการะที่มหาเจดีย์ชเวดากองและไปไหว้พระธาตุอินทร์แขวน นอกนั้นเราอยากลุย ๆ อยู่ในเมืองหรือเลาะไปเดินเล่นมากกว่า ฉันเห็นเมืองพม่า เห็นคนพม่าแต่ไม่ได้สัมผัสความเป็นพม่าในเรื่องวิถีความเป็นอยู่ซึ่งไม่แปลกอะไรเนื่องจากเวลาสั้นเกินไป ฉันไม่มีเพื่อนที่นั่นและไม่มีกีฬาเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ การเดินทางของคามินในฐานะเจ้าชายชินลงและไกด์นำเที่ยวพม่าใน ตะลอนพม่าประสาเจ้าชาย จึงเป็นทริปที่น่าประทับใจสำหรับเขาและผู้ร่วมทาง
การอ่านหนังสือหาข้อมูลก่อนเที่ยวเป็นเรื่องที่ดี อย่างน้อยเราก็ทำให้เรามีความกระตือรือร้นกับสถานที่นั้น ๆ แต่การอ่านก่อนไป กับการอ่านหลังจากไปเที่ยวสถานที่นั้นแล้ว ความรู้สึกจะต่างกัน ไม่ทราบใครมีความรู้สึกแบบนี้กันบ้างหรือเปล่า เราจะสนุกขึ้นเพราะวาดภาพตามไปได้ ไกด์นำเที่ยวนั้นสำคัญมาก ไม่ใช่แค่การเล่าเรื่องสถานที่หรือประวัติศาสตร์ความเป็นมาอย่างเดียว เหนืออื่นใดนั่นคือผู้เขียนซึมซับชีวิตความเป็นอยู่ วิถีชีวิตจิตวิญญาณเนื้อแท้ของพม่าได้อย่างมีเสน่ห์และกลมกลืนอย่างยิ่ง ฉันชอบทัศนคติในการมองโลกของผู้เขียนซึ่งมองโลกในแบบจริง ผู้ร่วมทางไม่ได้แค่มาเที่ยว ยังร่วมแข่งชินลงด้วย หากเราไม่รู้จักการเล่นชินลงอยากชวนอ่านหนังสือเรื่อง ไปเป็นเจ้าชาย ในแคว้นศัตรู ก่อนก็จะดีมากเพื่อจะได้ทำความรู้จักกับการเล่นกีฬาชินลงที่นำมาซึ่งความหลงใหล คลั่งไคล้ของผู้เขียนและก่อให้เกิดมิตรภาพดี ๆ อีกมากมายหลังจากนี้ ชินลงเป็นการเล่นลูกหวายที่มหัศจรรย์มาก สนุก ลีลาสวย สง่า ช่วยเหลือกันและกัน ส่งเสริมกันและกันให้เด่นขึ้น แน่ล่ะเป็นที่มาของเจ้าชายกลางวง อ่านแล้วรู้สึกตื่นเต้นและอยากเห็นกับตา เหมือนกับคำพูดที่ว่า Seeing is Believing.ไม่เห็นก็ไม่เชื่อ อะไรทำนองนี้จริง ๆ นอกจากนี้ผู้เขียนยังพาซอกแซกไปทั่วทุกมุมเมือง ได้ลองกินอาหาร การตะลอนพม่าครั้งนี้ย่อมต่างจาการเที่ยวพม่าที่ไม่เหมือนใคร
อ่านด้วยกันนะคะ ถึงแม้ว่าคุณจะเคยไปมาแล้วไม่ว่ามัณฑะเลย์ ชเวดากอง พระจ้าตาหวาน สิเรียม พระธาตุมุเตาหรือสถานที่ที่เอ่ยมาแสนจะคุ้นหู คุ้นใจแต่หนังสือเล่มนี้ให้ความรู้สึกใหม่ ๆ ในการเที่ยว เหมือนกับที่เฮนรี่ มิลเลอร์กล่าวไว้ว่า จุดหมายปลายทางของเราไม่เคยเป็นสถานที่ หากเป็นสายตาใหม่ในการมองโลก
::
ขอบคุณมากค่ะ
ภูพเยีย