--- เ วี ย ด น า ม ต า ม ลำ พั ง : ขจรฤทธิ์ รักษา ---

เธอยกมือพนมเหนือหัวภาวนาขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์และเทพเจ้าแห่งภูเขาช่วยดลบันดาลให้ชีวิตข้างหน้าของเธอมีแต่ความสุขสงบ ขอให้ได้รับความรักใคร่จากพวกผู้ชายกลับคืนมา
.
เธอไม่อยากอยู่ตัวคนเดียว ไม่อยากไปไหนมาไหนแต่เพียงลำพังอีก เธอรู้สึกเดียวดายอย่างบอกไม่ถูก อยากจับมือใครสักคน แล้วปล่อยให้เขาจูงแขนนำไปทุกที่ จะขึ้นสวรรค์ลงนรกก็ขอให้อยู่เคียงข้างเขา เธอไม่อยากตัดสินใจผิด ๆ อีก ขอเพียงใครสักคนมาอยู่ใกล้ มาเป็นที่ปรึกษา เป็นคนออกความเห็นขัดแย้ง มาเป็นคนทักท้วงห่วงใยดูแล เธอจะไม่เซ้าซี้ ไม่ซักไซ้ ไม่ถามไถ่หรือสงสัยอะไรอีกต่อไปแล้ว ...( หน้า 252)

::

เวียดนามตามลำพัง
ขจรฤทธิ์ รักษา

.
.
.
.

ฉันเคยอ่านเรื่องนี้เมื่อหลายปีมาแล้ว อ่านครั้งนี้ก็ยังเห็นใจตัวละครทุกตัว เป็นปัญหาชีวิตคู่ที่พูดไม่ออกบอกใครไม่ได้ หาทางออกได้บ้าง ไม่ได้บ้าง บางคนหลงทาง บางคนจมทุกข์ หมกมุ่นกับอดีต ทำสิ่งเดิมแต่หวังผลใหม่ ๆ ไม่ว่าจะยากดีมีจน รายละเอียดของปัญหาก็แตกต่างกันไปแม้เราจะเข้าใจว่ามนุษย์ทุกคนมีเรื่องผิดปกติในชีวิต โดยเฉพาะตัวละครหลักอย่างแจมที่แต่งงานอยู่กินกับสามีมาสิบสองปีกว่าจะรู้ว่าเขาเป็นรักร่วมเพศ ที่ขลุกอยู่กับจอคอมฯ เพื่อเสพสุขกับคู่ขา แต่งงานเพียงเพื่อบังหน้า เพื่อให้สังคมยอมรับ เพื่อปกปิดอำพรางความลับดำมืดของตัวเอง สงสารคู่ชีวิตจริง ๆ แต่ถึงกระนั้น ความปรารถนาทางเพศก็ไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้คนเราต้องนอกใจหรือมีชู้ ไม่เฝ้าโทษแต่คนอื่นว่าหลอกลวงจนตัวเองต้องมีชายคนอื่นอยู่ร่ำไป เพราะผลลัพธ์เกิดแต่เหตุที่เราทำมาก่อนหน้านี้ทั้งนั้น ทั้งต่อตนเอง ที่บ้านและที่ทำงาน ชีวิตวุ่นวายไปทุกอย่าง บางคนถึงกับพึ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เข้าหาหมอดู เช็คดวงชะตาหาที่พึ่งทางใจ ยิ่งอ่านยิ่งอยากร้องไห้ในสิ่งที่แต่ละคนต้องเผชิญไม่ว่าจะเป็นพ่อและแม่ของแจม สุนิสากับสามีเด็ก เห็นพฤติกรรมของผู้ชายส่วนใหญ่ที่กินในที่ลับ ไขในที่แจ้ง จะว่าไปแล้ว ประพฤติแบบนี้ใครล่ะจะชื่นชม ขณะที่ตัวเองยังไม่เคารพตัวเองเลย

ชอบการลงลึกในรายละเอียด พฤติกรรมและปมปัญหาของแต่ละตัวละคร เล่าจนเห็นภาพ เข้าไปในความรู้สึกนึกคิดและไม่ตัดสิน

ชอบการสอดแทรกวิเคราะห์วิจารณ์ถึงหนังบางเรื่อง วรรณกรรมบางเล่ม บรรดานักเขียน ชอบฉากเมืองหลวงและเมืองตากอากาศในเวียดนาม สัมผัสวัฒนธรรมความเป็นอยู่ นิสัยใจคอ เห็นชีวิตประจำวันของผู้คนในเวียดนาม ประเทศที่มีศิลปินเยอะมากประเทศหนึ่ง

สำหรับแจมนั้น...

'...สิ่งที่เธอคิดว่าจะต้องปฏิบัติก็คือ ทำใจให้สงบ หางานใหม่ให้ได้ ใช้เงินอย่างประหยัด คบหาใครสักคนจริงจัง เปิดใจกว้าง ยอมรับความผิดพลาดของตัวเองและปรับปรุงตนเสียใหม่ เธอคิดว่า คนเราจะสุขจะทุกข์นั้นขึ้นอยู่กับตัวเองเป็นสำคัญ เธอต้องเปลี่ยนวิธีการคิด เลิกหวังพึ่งคนอื่นและค้นหาความต้องการที่แท้จริงให้พบ เธอถามตัวเองอีกครั้งว่า เธอต้องการอะไรมากที่สุด คำตอบก็คือความสุข เธอตั้งคำถามต่อว่า ความสุขนั้นประกอบด้วยอะไรบ้าง เธอตอบว่า มีสุขภาพแข็งแรง มีงานทำ มีเงินใช้ มีคนให้เธอรักเต็มร้อยสักคน...'

ก็หวังให้เธอก้าวข้ามปัญหาไปได้ ทุกคนต่างมีปัญหากันไปคนละอย่างสองอย่าง เพียงแต่จะพูดให้ใครฟังหรือไม่เท่านั้นเอง ต้องเลิกโทษคนอื่น เลิกตำหนิตัวเองและเริ่มต้นใหม่

ขอบคุณค่ะ
ภูพเยีย

Create Date : 16 มีนาคม 2561 Last Update : 17 มีนาคม 2561 8:17:10 น. Counter : 755 Pageviews.		2 comments
Share Tweet