ทำไงให้ปั้นแป้งยิ้มตั้งแต่เดือนแรก
ครั้งล่าสุดที่มีคนถาม ก็เมื่อวานนี้เอง
ผมดีใจทุกครั้ง ที่มีคนถาม คำถามนี้
เพราะรอยยิ้มของเด็ก มันสวยงาม
เกิดสงครามพันครั้ง เด็กก็ยังสวยงาม
รอยยิ้ม เริ่มที่ ตรงนี้
ปูนปั้นและปั้นแป้ง ได้ฟังปะป๊าร้องเพลง เล่านิทานทุกคืน
ตั้งแต่อยู่ในท้อง
ปะป๊าร้องเพลง ไม่ได้ความเลย
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ
จะรู้ได้อย่างไรว่าเขาได้ยิน ได้ยินเขาก็ไม่รู้เรื่อง
นั่นก็ไม่สำคัญหรอก
เสียงนั้น
นำรอยยิ้มผ่านพุง ไปส่งให้เขาได้ก็พอแล้ว
เมื่อเขาออกมาเจอเรา เขาก็รู้จักการยิ้มซะแล้ว
โธ่ ลูกคลอดมาแล้ว ไม่ทันแล้วสิ?
ไม่ใช่หรอกครับ ยังทันฮะ
หม่ามี๊กับปะป๊าตกลงกันไว้ว่า
ทุกครั้งที่เราคุยกับปูนปั้นและปั้นแป้ง
เราจะยิ้ม
และเราทำแบบนั้นจริงๆ
มันมีประโยชน์จริงหรอ?
จริงสิครับ ใบหน้าเขา คือ กระจกเงาดีๆนี่เอง
ทุกวันนี้ เมื่อไหร่ปะป๊าเครียด หรือ ปูนปั้นโดนปะป๊าดุ
พอเราคุยกัน แล้วปะป๊าไม่ยิ้ม
ปูนปั้นจะทำ 2 วิธี ให้ป๊ายิ้ม
- ปูนปั้นจะบอกตรงๆว่า ปะป๊าครับยิ้มด้วยสิครับ หรือ
- ปูนปั้นจะเรียก ปะป๊าครับแล้วฉีกยิ้มให้
ทั้ง 2 วิธี ปะป๊าก็ยอมแพ้ ยิ้มออกมาทุกที
และนั่นได้พิสูจน์แล้วว่า ปูนปั้นมีความสุขกับรอยยิ้ม
ส่วนปั้นแป้งยังพูดไม่ได้ แต่คงไม่ต่างกัน
ลองดูหน้า ปั้นแป้ง ก็คงบอกเช่นนั้น
อื้มมม อาจจะยิ่งกว่าปูนปั้นเสียอีก
นอกจากนั้นหลายสิ่งหลายอย่างในชีวิตประจำวัน ที่เราจะทำให้เขายิ้มเก่งได้
1) ให้เขาเข้านอนอย่างมีความสุข ปูนปั้น ปั้นแป้ง เป็นเด็กที่ต้องตื่นเช้าเพราะบ้านเราไกล
เราจึงให้เขานอนเร็ว ปูนปั้นจะขึ้นห้องนอนไม่เกิน 1 ทุ่มครึ่งและหลับไม่เกิน 2 ทุ่มครึ่ง
ในหนึ่ง ชั่วโมงนั้น คือ ความสุขของเขา
เราร้องเพลง เล่านิทาน เต้น และ ทำอะไรต่างๆด้วยกันยิ้มหัวเราะด้วยกัน
นอนเร็วสำคัญมั้ย
ตอบเลยว่า เราใส่ใจมาก
เราพยายาม ไม่ให้เขานอนตอนเย็น เพื่อจะนอนเร็วในตอนกลางคืน
.
แต่การพยายามก็ต้องให้เขามีความสุข
เพราะถ้าพยายาม โดยการฝืนห้ามไม่ให้นอน เด็กง่วงก็หงุดหงิด
เราจึงหาต้องมีกิจกรรมสนุกๆ ทำกับเขาเสมอ
2) ถ้าเราทะเลาะกัน เราจะไม่ทะเลาะต่อหน้าลูก
เด็กจะยิ้มอย่างไร ถ้าเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันบ่อยๆ
3) เมื่อไหร่ที่ลูกพูด เราจะหันไปใส่ใจทันที
. นี่เป็นอีกหนึ่งข้อตกลงของเรา
เด็กที่ได้รับความใส่ใจก็ย่อมมีความสุข
4) ไม่สร้างบรรยากาศความเครียด โดยไม่จำเป็นหรือก่อนวัยอันควร
เราไม่ส่งเสริมการแข่งขันเลย เพราะยังไม่ถึงวัย
แม้เราจะพาปูนปั้นไปแข่งอะไรต่างๆบ้าง
แต่ไม่เคยสอนให้ตั้งเป้าเพื่อชนะ
เราสอนให้ ตั้งเป้าที่ความสนุก เรียนรู้การทำเต็มที่ เท่านั้นพอ
หรือ เราเห็นเพื่อนๆปูนปั้น ไปสอบแข่งขันวัดผลต่างๆ
ในวัยสี่ขวบ เราไม่คิดว่าเราต้องสนใจ แอบสงสารเด็กๆเสียด้วยซ้ำไป
หรือ มีเพื่อนๆ มาเล่าว่า ลูกเขาอ่านออกแล้ว ปูนปั้นอ่านได้หรือยัง
เราตอบได้แค่ ยินดีด้วยครับ (ที่ลูกอ่านเร็วดีแต่เราขอผ่านนะ)
โธ่ แค่ที่โรงเรียนสอนให้เขียนหนังสือ
หม่ามี๊ยังเคยไปถามคุณครู ว่าสอนเร็วไปมั้ย เพิ่ง อ.1 เองนะ
(เราเลือกโรงเรียนนนี้ เพราะเมื่อก่อน อ.1 ยังไม่เขียนหนังสือ
แต่คุณครูก็อธิบายว่า ตอนนี้สอนเขียนแต่ไม่เร่ง สอนผ่านการเล่น)
ผมมีเพื่อนคนนึง ที่ชีวิตนี้ ผมไม่เคยเห็นมันโกรธใคร
ชีวิตมันเจอปัญหาเยอะมาก
แต่เขาจัดการได้ดี และยังยิ้มได้
ผมเชื่อว่า คนเราถ้ายิ้มได้
ใจแกร่ง ชีวิตนี้ไม่ยาก
นั่นคือสิ่งที่ปะป๊ากับหม่ามี๊จะมอบให้ ปูนปั้นกับปั้นแป้ง
ด้วยความรักทั้งหมดที่ปะป๊ากับหม่ามี๊มี
https://www.facebook.com/Poonpun.Poonpoon/
