แน่ะ..ไอ้ไข่ยาว เด่วนิ้ริมีผู้หญิงนั่งข้างเชียวนะ

อย่าร้องไห้ต่อหน้าสาวละ อายตายเลย

พรุ่งนี้ว่าจะยำลูกมุดใส่หนังหมูกินเหมือนกันละ

วันนี้ดูเหงาจัง ไม่ได้แวะมานาน อาเดียวยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะคะ ต้นไม้อาจจะแห้งแล้งหดหู่แต่หัวใจคุณแม่จะเข้มแข็ง เหมือนเดิมใช่มั๊ยค่ะ พาเจ้าต้อมไปล้มมาค่ะ คิ้วแตกเย็บไป3เข็ม เศร้าไปเลยค่ะ สงสารลูก อยากเจ็บแทน เคยคิดว่าถึงจะเลี้ยงคนเดียวก้อจะดูแลลูกให้ดีที่สุด แต่ก้อพลาดจนได้

วันนี้ดูเหงาจัง ไม่ได้แวะมานาน อาเดียวยังหล่อเหมือนเดิมเลยนะคะ ต้นไม้อาจจะแห้งแล้งหดหู่แต่หัวใจคุณแม่จะเข้มแข็ง เหมือนเดิมใช่มั๊ยค่ะ พาเจ้าต้อมไปล้มมาค่ะ คิ้วแตกเย็บไป3เข็ม เศร้าไปเลยค่ะ สงสารลูก อยากเจ็บแทน เคยคิดว่าถึงจะเลี้ยงคนเดียวก้อจะดูแลลูกให้ดีที่สุด แต่ก้อพลาดจนได้

สวัสดีคะ ต่อมต้อม

แวะมาทักทายพี่ได้เสมอนะคะ

เย็บแค่สามเข็มมมิเป็นไรคะ

บทเรียนชีวิต ลูกจะได้เข้มแข้ง
และทำให้แม่เข็มแข็งด้วยนะคะ

สู้สู้ คะ

ช่วงนี้พี่ห่าง ๆ บล็อกไปเหมือนกัน ไมเกรนมาเยี่ยมคะ

แต่ดีขึ้นเยอะแล้วละ

ดูแลตัวเองด้วยนะคะ พักผ่อนแยะ ๆ ตอนนี้เข้มแข็งขึ้นมาก แต่ยังตัดความโกรธ แค้น ไม่ได้คิดขึ้นมาทีไร เป็นไฟทุกที พยามอยู่ค่ะ จะเป็นหลักให้ลูกยึดให้ได้ ถึงหลักต้นนี้จะยังไม่แน่นก้อเหอะ

ต่อมต้อม
โกรธไปก็คือไฟนะคะ

เผาใจตัวเองเปล่า ๆ

เจ็บก็เจ็บเรา เขาไปสบายแล้วไม่มาทุกร้อนกะเราหรอก

พยายามตัดจะดีกว่า ตัดให้ขาดสายสัมพันธ์ ตัด ฉับ ฉับ
อย่าได้แคร์ เชิดหน้าไว้

เอาใจช่วยนะคะ

ลูกใครก็ไม่รู้ หล่อเ่ท่ห์ มีเสน่ห์ มัดใจสาวซะด้วย

.
.
.

เห็นด้วยเลยค่ะ

ภาพต้นยางหน้าแล้งดูเศร้าๆ นะคะ
พอเลื่อนภาพลงมาเจอหนุ่มน้อยสาวน้อยค่อยสดชื่นหน่อย ^^

แหม ๆๆๆ มีสาวนั่งเคียงข้าง ทำเป็นเก็กหล่อ ไม่ยอมยิ้มเลย

ต้นไม้แห้งแล้ง ดูแล้วห่อเหี่ยวจริงด้วย แต่ใจไม่ห่อเหี่ยวตามเนอะ หายไมเกรนไว ๆ น่ะจ๊ะเล็ก

ดูรูปยางใบล่วงดูแล้ว คิดถึงบ้านจริงๆแหละ แถมม หดหู่ไปตามคำบรรยาย ของนักเขียนนิยาย จริงๆด้วยย

พี่ขอชม ว่าน้องน้องเล็กเขียนเก่งนะ หาถ้อยคำได้เหมาะสม และให้ความรุ้สึกตามได้ดีมากเลย

พี่นะชอบเข้าบล๊อคน้องเล็๋ก คือมาเยี่ยม มาหาอาเดียวแต่อีกอย่างที่พี่ชอบคือ อ่านข้อความ คำบรรยาย สไต น้องเล็กน่ะ น้องเล็กเขียนได้น่าอ่าน สำนวน ดูเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง

อาเดียวริ จีบสาวแล้วเหรอเนี่ย หุหุ


แอบเห็นรูปแรกที่นั้งเคียงสาวน่ะ งานแต่ง หรืองานบวชใครเหรอ เห็นหม้อแกงใบเบ้อเร่อเลย เห็นแล้วอยากกลับบ้า่นไปเที่ยวงานบ้่านเรา ไปกินข้าวในงานแต่ง บรรยากาศแบบบ้านๆ ฟังเสียงคนใต้พูดกัน เจ๊าะแจ๊ะ จอแจ สนุกดี (อาการเริ่มหนักขึ้นทุกวันแล้วพี่ เพราะไม่ได้กลับบ้านซักที เหอ เหอ )

นายอาเดียวเอ๊ย แววออกแต่เด็กเลยนะเรา
น้าขวัญแวะมาเยี่ยมแม่เล็กจ้ะ..
แต่เห็นภาพของนายแล้ว..อดไม่ได้..
สาวดูท่าง้อซะด้วยนะนั่น
แต่ของเรามีฟอร์มน่าดู

คุณเล็กหายเร็วๆนะคะ..
อย่าเครียด(ทำยากมาก)
แต่ถ้าเครียดก็เลิกเครียดเร็วๆเลยนะคะ.อิอิ
เป็นห่วงค่ะ

ว๊าย อ้ายเสื้อลายไปไหนมาเจ้า ฮิ้ววววว

อาเีดียวแววหล่อ จนสาวน้อยสาวใหญ่ ติดใจกันเป็นทิวแถวแน่ ๆ

คุณเล็กหายดีแล้วใช่ไหมคะเี่นี่ย ไมดีเลยนะ เป็นไมเกรน อะไรเครียด ๆ ก็อย่าไปคิด

นั่งระบายกันในบล้อกแก้งค์นี่หละ จ๊ะ เพื่อน ๆ รับฟัง รับรู้และช่วยกันรับอ่านไป
ช่วยกัน แก้ปัญหากันมีอะไรก็บอกกล่าวกันได้เน้อ

อ้อ ที่พาน้องมังกรไปเที่ยวน้ำตก เด็กแรงเยอะไม่ยักกะเหนื่อยเลยแหะ

รินหอบตัวโยนปวดแข้งเมื่อยขามากเลย

ต้องวิ่งไล่จับเลยละคะเพราะว่า ถ้าไม่อย่างนั้น กลิ้งลงเขาแน่ๆ



เดี๋ยวเว้นไม่กี่บล็อกรินจะอัพเรื่องน้องมังกรอีกนะคะ

ไว้คิดถึงกัน

มาเยี่ยมจ่ะ ตามมาจากบล็อกน้องสาวล่ะ
จริงด้วยค่ะ รูปสวนยางมันดูห่อเหี่ยวแห้งแล้งไงไม่รู้
ประมาณช่วงใบไม้ร่วงหมดแล้วที่นี่เลยค่ะ
เด็กๆน่ารักจังนะนั่น

เอางั้นเลยหรอพี่สาว ถ้าให้น้องนิ้งเกิดวันอังคารเนี่ย
มันจะกลายเป็นว่าวันอังคารกันทั้งบ้านเลย ยกเว้นอิคุณพ่ออ่ะ
ทั้งยายน้องเนี๊ยบ หนู แล้วก็น้องเนี๊ยบ 3 คนเกิดวันอังคารหมดเลย
มีอิคุณพ่อคนเดียวเกิดวันศุกร์ พ่อเค้าอยากให้ลูกเกิดวันจันทร์อ่ะค่ะ
เค้าว่ามีเสน่ห์ เห็นตั้งชื่อไว้ซะเรียบร้อยละ เราเลยไม่อยากขัด
ขานั้นเค้าเห่อลูกสาวเค้ามากเลย แถมขู่น้องเนี๊ยบทุกวันว่าห้ามดื้อ
ไม่งั้นน้องนิ้งมา น้องเนี๊ยบเป็นหมาหัวเน่าแน่ เจ้าเนี๊ยบเค้าก็เหมือนจะรู้เรื่องนะพี่
แถมพอถามว่าน้องนิ้งอยู่ไหน ก็เอานิ้วมาจิ้มที่ท้อง สงสารลูกเหมือนกันนะ
ต้องห่างกันพักใหญ่เลยหละ กว่าแผลจะหาย กว่าจะมาอุ้มมาคลอเคลียกันได้เหมือนเดิม

อื้มมมม อาเดียวโดนตะขาบกัดเป็นไงมั่งคะ ใช้ยาอะไรทา
แล้วได้ไปหาหมอรึป่าว บวมมากมั้ย อัพเดทอาการด้วยนะคะพี่
เห็นห่วงหลานจัง เจ้าเนี๊ยบก็เกือบโดนหลายทีละ มันมาตามท่อน้ำอ่ะ
ยี้สุดๆ เลย หนูฆ่าตายไปหลายตัว ยอมบาปดีกว่าให้มันมากัดลูกอ่ะ

ไปนอนก่อน ไว้แวะมาใหม่จ้า

สาวแอบมอง ทำไม่สน นะลูก
555555555

555++ ขนาดนั้นเลยเหรอ แม่ถึงขนาดไม่ให้เปิดคอมเลยเหรอ
สงสัยเล่นเน็ตมากจนไม่สนใจลูกแน่ๆเลย อิอิ

สวัสดียามเช้าครับ

ดูไปดูมา
สวนยางทิ้งใบ
ก็สวยไม่แพ้ต้นสนที่เกาหลีเลยนะครับ

คุณเล็ก...เป็นไงมั่งนี่

อาการไมเกรนนี่มันหายยากอยู่นา ถ้ากำจัดต้นเหตุของความเครียด หรือสิ่งเร้าไม่ได้ มันก็มาหาเราอยู่เรื่อย ๆ กรณีนี้ถ้ารู้ว่าเครียดเรื่องอะไรก็พยายามคลาย ๆ มันมั่งเด้อ..จะบอกว่าจริง ๆ พื้นฐานของเรื่องนี้ก็คือ..."ความรัก" นั่นล่ะ...คุณเล็กเป็นแม่ก็รักลูก ฝ่ายนั้นก็รักหลาน ซึ่งจริง ๆ แล้วก็ "รัก" เหมือนกัน รักเด้อ...ไม่ใช่เกลียด..เพราะฉะนั้น ถ้าเค้าจะทำอะไรให้นึกว่า....เค้าทำเพราะรัก..ส่วนจะรักมากเกินไป รักผิดทางไปหน่อย ก็ต้องค่อย ๆ ปรับ ค่อย ๆ กระหนาบกันไป ตราบใดที่เรายังต้องพันผูกอยู่กับเค้านี่นะ

...ทำใจให้เบาสบายให้มาก ๆ..

คิดอะไรบั่นทอนมันก็บั่นทอนแหละเน้อ

สอนเค้าได้ แต่บางทีบางขณะ ก็ยังเอาตัวไม่รอด

..............

เป็นห่วงและคิดถึงนะคุณเล็ก