Part :1

ทีแรกกะว่าจะลงฟิคเรื่องนี้ในวันที่ 14 ก.พ. เป็นฟิควันวาเลนไทน์ ไปๆมาๆแต่งไม่เสร็จ ต้องเอามาลงอีกวันถัดมากลายเป็นลงฟิคฉลองวันเกิดตัวเองซะงั้น ^^”

Special Thanks : เป็นหนึ่งเพื่อนเลิฟ.....ที่ทั้งให้คำปรึกษา ทั้งช่วยเสริม ทั้งจิกทั้งทวง.....ผลักดันให้ฟิคเรื่องนี้คลอดออกมาจนได้ thank U มากๆน้า~

คำเตือน : ฟิคเรื่องนี้มีแรงบันดาลใจจากรูปน่ารักๆของ ศลป.ที่เรารักทั้ง 2 คน เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลใดก็ตามในชีวิตจริง ขอความร่วมมือห้ามนำไปเผยแพร่นอกบล็อคนี้ให้เกิดความเสียหายแก่ผู้แต่งหรือบุคคลอื่นนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*



=^w^= Sweetie Cat =^w^=

- 1 -


‘บ้าชะมัด! ฝนจะมาตกอะไรตอนนี้นะ’ ผมนึกสบถบ่นสภาพอากาศ นี่เพิ่งกลางเดือนมกราคม แต่กลับมีฝนหลงฤดูโปรยปรายตกมาไม่ขาดสาย ทำให้ผมต้องรีบวิ่งหาที่หลบฝนเป็นการใหญ่ จะไปหลบในบ้านใครก็ไม่ได้ เผลอๆจะโดนเจ้าถิ่นเขม่นเอา ผมวิ่งฝ่าสายฝนมาเรื่อยจนมาเจอลังกระดาษลูกฟูกเปล่าที่คนเขาทิ้งไว้ใกล้เสาไฟ โดยมีไม้อัดบางๆผุๆแผ่นหนึ่งเอนพิงทำมุมกับพื้นดูคล้ายๆทรงหลังคาหน้าจั่ว เอาเหอะ! อย่างน้อยก็คงช่วยกันฝนและให้ความอบอุ่นผมได้บ้างล่ะมั้ง

‘หิวก็หิว....หนาวก็หนาว.....จะทำยังไงต่อดีล่ะ’ ผมซุกตัวกับกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ถูกขยำเป็นก้อนๆในลัง เนื้อตัวสั่นงันงกอย่างหยุดไม่ได้เมื่อฝนยังกระหน่ำลงมาอย่างไม่ปราณีชีวิตน้อยๆอย่างผมเอาซะเลย

สองวันมาแล้วที่ผมพยายามจะหาใครสักคนที่เหมาะสม ที่เขาต้องการผมไปอยู่ด้วย มีสาวๆสวยๆผ่านไปผ่านมาหลายคน และทุกคนเมื่อเห็นผมเข้าไปคลอเคลียก็ชอบอกชอบใจ เอาอาหารให้กินบ้าง มาเล่นด้วยบ้าง แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีใครอยากเอาผมไปเลี้ยงดูจริงๆสักที.....ทำไมคนเราสมัยนี้มันหาคนจิตใจเมตตายากจังน้อ......

เฮ้อ....หิวจัง....ผมไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำกลั้วท้องแห้งๆมาวันนึงเต็มๆแล้ว รู้สึกว่าร่างกายกำลังอ่อนล้าเหลือเกิน หรือว่าผมจะต้องตายทั้งอย่างนี้..... ไม่สิ! ผมจะไม่ยอมตายทั้งสภาพนี้แน่ๆ ชีวิตผมมีอะไรให้ทำอีกตั้งเยอะ....แต่ตอนนี้ขอแค่ใครสักคน.....คนๆหนึ่งที่เดินเข้ามาและช่วยเหลือผม.....ผมส่งเสียงร้องไปอย่างไร้จุดหมาย หวังเพื่อแค่ใครสักคนบังเอิญผ่านมาได้ยิน

“อะ...อ้าว? นึกว่าเสียงมาจากไหน มาอยู่ตรงนี้ได้ไงเนี่ยเจ้าเหมียว” ปลายเท้าที่หยุดอยู่หน้าลังกระดาษทำให้ผมต้องผงกหัวขึ้นมอง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่ใครคนนั้นนั่งยองๆก้มลงมาตรงหน้า

‘~น่ารัก~’

"โถ….ตัวสั่นใหญ่เลย....น่าสงสารจัง” มือเรียวสวยค่อยๆเอื้อมมือลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน ช่างอบอุ่นจริงๆ.....
‘น่ารักแล้วยังจิตใจดีอีกด้วย ตัดสินใจแล้ว….คนนี้แหละที่จะเป็นเจ้าของของผม!’
"เมี้ยววว~” ผมรีบกระโดดออกจากลังกระดาษเข้าไปคลอเคลียเคล้าแข้งเคล้าขาว่าที่เจ้าของทันที ขอให้เธอนึกเอ็นดูในความน่ารักของผมแล้วเก็บผมไปเลี้ยงทีเถิ๊ดดดดด......
“ไม่มีเจ้าของเหรอเจ้าเหมียว หรือหลงทางมา.....ไปอยู่ด้วยกันไหม”
‘เย้!! ประโยคสวรรค์ที่รอคอย~ ผมจะมีเจ้าของ ไม่ต้องเป็นแมวจรจัดนอนข้างถนนแล้วสินะคราวนี้’

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ผมถูกพามาที่บ้านเล็กๆหลังหนึ่งที่อยู่ในย่านชุมชน....จากการสำรวจด้วยตา ก็เป็นแค่ทาวน์เฮ้าส์ 2 ชั้นธรรมดาซึ่งถ้าเทียบกับบ้านเดี่ยวหลังใหญ่ราคาหลายล้านของผมก็คนละเรื่องเลย แหะๆ...ผมหมายถึงบ้านที่ผมอาศัยเมื่อตอนยังเป็นคนอยู่ดีๆนะครับ ส่วนเหตุผลที่ว่าทำไมผมถึงกลายเป็นแมวแบบนี้น่ะเหรอ? ฮึ! เรื่องมันยาวและเป็นเรื่องแปลกประหลาดที่สุดในชีวิตของผมที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นความจริง แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว เอาไว้ผมจะเล่าให้ฟังทีหลังแล้วกัน ตอนนี้สนใจเจ้าของคนสวยของผมดีกว่า.....
"เมี๊ยว~ เมี๊ยว"
"อ้อนเก่งจริงๆเลยนะเจ้าเหมียว แบบนี้แสดงว่าหิวใช่ไหมเนี่ย....รอเดี๋ยวนะจะหาอะไรให้กิน" สมแล้วที่เลือกให้เป็นเจ้าของ รู้ใจผมจริงๆเล้ย~ ตอนนี้น่ะหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้วคร้าบบบ....

ผมจัดการข้าวคลุกปลาทูนึ่งหอมๆที่อยู่ในจานตรงหน้าจนเกลี้ยงภายในเวลาไม่นาน แถมตบท้ายด้วยนมอุ่นๆอีก อิ่มจนพุงกางเลยทีนี้ จากนั้นผมก็เที่ยวเดินสำรวจไปทั่วบ้านหลังใหม่ของผม ถึงจะคับแคบยังไงก็ดีกว่าเป็นแมวจรจัดนอนอยู่ข้างถนนแหละน่า.....แต่ดูจากข้าวของเครื่องใช้แล้ว คนสวยของผมคงไม่ได้อยู่คนเดียวแน่ๆเลย ว่าแต่คนอื่นหายไปไหนกันหมดนะ ผมอยากจะฝากเนื้อฝากตัวในฐานะสมาชิกใหม่ของบ้านซะหน่อย
แล้วอยู่ๆตัวผมก็ลอยขึ้นจากพื้น สองมือเรียวอุ้มตัวผมยกขึ้นสูงถึงระดับสายตา ดวงหน้าหวานใสคลี่ยิ้มบางๆให้ ขณะที่มองสำรวจผมทั้งตัว
“อิ่มแล้วล่ะสิตัวหนักอึ้งเลยแฮะ....แต่ว่าขนเลอะมอมแมมไปหมดเลย สงสัยต้องอาบน้ำให้สักหน่อยแล้ว......งั้นไปอาบน้ำด้วยกันนะเจ้าเหมียว" จริงๆแมวน่ะถูกโรคกับน้ำทีไหนกันล่ะครับ แต่พอเจ้าของคนสวยบอกว่า 'อาบด้วยกัน' ในหัวผมก็จินตนาการไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ~หึหึ การเป็นแมวก็มีข้อดีเหมือนกันแฮะ~

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

ให้ตายสิ!! สวรรค์เล่นตลกอะไรกับผมอีกเนี่ย!?!
ไม่จริงน่า!! เจ้าของคนสวยของผม.....เป็นผู้ชายงั้นเหรอ!?! O[]o!!
ทันทีที่เห็นร่างเล็กถอดเสื้อออก แผ่นอกขาวๆที่แบนราบเปลือยเปล่านั่นทำให้ผมช็อคตาค้าง จะบ้าตาย! คนที่มีประสบการณ์ผ่านหญิงมามากหน้าหลายตาอย่างผม กลับแยกแยะคนๆนี้ไม่ออก รู้ถึงไหนอายถึงนั่นเลย

‘โธ่~ นี่ผมคิดผิดเผลอเลือกผู้ชายมาเป็นเจ้าของซะแล้วเหรอ T.T’

แต่.....จะว่าไปแล้ว.....เด็กหนุ่มที่เป็นเจ้าของผมคนนี้ก็สวยจนเกินชายจริงๆ ผมจ้องมองสรีระของเขาอย่างพินิจพิจารณา.....ลาดไหล่ที่แคบเล็กทำให้ร่างเล็กดูน่าทนุถนอม....แผ่นอกขาวเนียนที่แบนราบไม่เหมือนผู้หญิงแต่กลับมีอะไรดึงดูดสายตาให้ชวนมอง.....ช่วงเอวคอดกับสะโพกมนก็ดูสมส่วน.....เรียวขานวลเนียนที่โผล่พ้นผ้าขนหนูผืนเล็กที่พาดปิดส่วนสงวนไว้อย่างหมิ่นเหม่ทำเอาผมอดใจเต้นแรงไม่ได้

.....ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีผู้ชายที่มีเสน่ห์เย้ายวนขนาดนี้......

นี่ไม่รู้ว่าการกลายร่างเป็นแมวมันส่งผลต่อจิตใจด้วยรึเปล่านะ ผมถึงหวั่นไหวกับเด็กหนุ่มคนนี้ขึ้นมา คิดแต่เพียงว่า.....ถ้าเจ้าของผมเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักคนนี้ก็ไม่เลวเท่าไรนะ......ผมชักชอบเขาแล้วสิ.....

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

“อาบน้ำกันนะเจ้าเหมียว”
ให้ตาย .... ด้วยสภาพร่างที่เป็นแมวเหมียว ถึงจะมีความนึกคิดของความเป็นมนุษย์อยู่ แต่สัญชาตญาณความเป็นสัตว์โลกที่น่ารักประเภทนี้ก็ยังคงดำรงไว้จิตสำนึกของอาการ ... กลัวน้ำ
“อย่าดิ้นซิ ยังไงก็ต้องอาบน้ำก่อน เนื้อตัวสกปรกไปหมดขนาดนี้”
เสียงหวานที่ยังคงกล่อมให้ผมยอม ให้ผมลดความเกเรลงด้วยการยอมอยู่นิ่งๆ เฉยๆ แล้วจับลงอ่างอย่างว่าง่ายดูริบหรี่เมื่อตัวผมเริ่มเข้าใกล้น้ำมากขึ้นทีละนิด ทีละนิด
ไม่แปลกที่ผมจะดิ้นรนพยายามทำให้ตัวเองหลุดจากมือบางคู่นี้ให้ได้ เหตุผลมันชัดเจนมากพออยู่แล้ว เพราะผมที่เป็นแมว แมวที่ไหนกันจะชอบอาบน้ำ
...... ไม่เอา!! ผมไม่ชอบน้ำ ..….
"เมี๊ยววว~"
“โอ๊ย!! อย่าดิ้นซิเจ้าเหมียว ยังไงก็ต้องอาบ อย่าดื้อน่า”
ร่างกายที่เคยเป็นมนุษย์ถูกแปรเปลี่ยนให้จำกัดอยู่แค่ร่างเล็กๆปราดเปรียว ตัวบางเบาไม่ถึงสิบกิโล จึงเป็นเรื่องที่แสนง่ายดาย และในที่สุดตัวของผมก็จมอยู่ในอ่างน้ำใบใหญ่
อ่างน้ำใบใหญ่ที่มีเด็กหนุ่ม .... ใช่!! เด็กผู้ชายร่างกายเปลือยเปล่าที่มีลักษณะทางเพศเหมือนกันกับผมทุกอย่าง

มือบางที่กำลังลูบไล้ลงบนขนสีน้ำตาลอ่อนบนตัวเริ่มทำให้ผมคลายอาการดิ้นรนลงไปได้เยอะ เสียงหัวเราะด้วยความรู้สึกเอ็นดูที่เห็นหน้าตาหูหัว เส้นขนของผมเปียกลู่แนบกับเนื้อตัวพร้อมสายตาแป๋วแหววที่มองหน้าเขาอยู่ ยิ่งทำให้เจ้าของหน้าหวานของผมมีรอยยิ้มได้กว้างขึ้น
“ฮ่าๆๆ เห็นมั้ย น้ำอุ่นจะตาย ไม่หนาวเท่าไรหรอก จะได้สบายตัวไม่สกปรกไงเจ้าเหมียว”
มือบางที่ยังทำความสะอาดให้ผมเกือบทั่วทุกอณูของร่างกาย กับเรือนร่างที่ผมได้เห็นหมดตั้งแต่เส้นผมจรดปลายเท้า น่าแปลกที่เป็นผู้ชายด้วยกัน ถึงผมจะอดรู้สึกขัดเขิน แต่ก็ไม่อาจเอาสายตาให้เบือนหนีภาพที่สวยงามนี้ได้.....
ผิวขาวที่ดูละเอียดละออนุ่มมือ กลิ่นหอมที่ผมไม่แน่ใจว่ามาจากกลิ่นกายของเขาหรือกลิ่นสบู่ที่มีฟองลอยฟ่องอยู่ในอ่างน้ำใหญ่ ดวงตากลมโตที่เต้นระริกด้วยความสนุกสนานกับรอยยิ้มหวานที่มีเสียงหัวเราะเบาๆ สลับกับเสียงร้องเพลงคลอ ที่ทำให้ผมแอบเคลิ้ม หรือจะเป็นเพราะแรงสัมผัสที่นวดคลึงเคล้าไปทั่วร่างกายของผม ที่ทำให้อะไรบางอย่างในความรู้สึกเหมือนถูกปลุกเร้า
“เสร็จแล้ว เห็นมั้ยแป๊ปเดียวเอง ทีนี้ก็สะอาดแล้วนะ”
เพราะต้องการทำให้ตัวของผมแห้งไม่มีหยดน้ำเกาะติดให้หลงเหลือ หรืออาจเป็นเพราะความเข้าใจในสัญชาตญาณของแมวตัวน้อยที่ไม่ชอบน้ำ จึงทำให้เด็กหนุ่มตัดสินใจทำให้ตัวของผมแห้งทั้งๆ ที่เขายังไม่ได้เริ่มอาบน้ำชำระร่างกายเลยสักนิด
สองขาเรียวคู่สวยที่ลุกขึ้นจากพื้นน้ำเพื่อยืนขึ้นจนเต็มความสูง แน่นอนร่างกายที่สวยงามไม่แพ้หญิงสาวที่ผมเคยพบพานแถมในตอนนี้ที่ไม่มีผ้าพันกายเลยสักชิ้น จึงตกอยู่ในดวงตาคู่คมของผมให้ได้เห็น

สวยจนอยากสัมผัส...... สวยจนคิดไปไกลหากได้ลูบไล้หรือจับต้องเรือนกายนี้.....

ผ้าขนหนูผืนเล็กถูกคลุมลงมาบนหัวกลมๆ ของผม พร้อมเสียงหัวเราะกังวานใสที่ดังขึ้นอีกครั้ง มือบางคู่เดิมที่เริ่มเช็ดเนื้อตัวของผมเบาๆ เริ่มทำให้ร่างกายของผมอุ่นขึ้น ไม่นานที่ตัวของผมก็เริ่มแห้งไม่มีหยดน้ำใส
“พอเนื้อตัวสะอาดสอ้านแล้วก็หล่อเหมือนกันนะเจ้าเหมียว ไหนๆ หอมหรือยังเนี่ย”
เป็นจมูกโด่งสวยที่กดฝังลงมาบนหัวกลมๆ พร้อมการขยี้ใบหน้าสวยไปมาเบาๆ กับหน้าแมวๆ ของผม ลมหายใจที่ราดรดใกล้ชิดทำให้ผมใจสั่น สองมือที่ยกตัวผมขึ้นจากพื้นก่อนจะจับตัวผมซุกซบแนบลงกับแผ่นอกในอ้อมกอดอุ่น ทำให้ผมรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด
“อึ๋ย!! ฮ่าๆๆ มันจักกะจี้นะเจ้าเหมียว ฮ่าๆๆ”
ให้ตายสิ นี่ผมทำอะไรลงไป ..... สิ่งที่เด็กหนุ่มร้องตะโกนโวยวายเกิดจากการที่ผมใช้ลิ้นเล็กๆ ของตัวเองไล้เลียลงไปบนผิวละเอียดที่ดูบอบบางขาวสะอาดตรงช่วงหน้าอกของเขา นิดเดียวเท่านั้น ..... นิดเดียวจริงๆ ที่ผมไม่ทันได้คิดอะไรแล้วร่างกายก็สั่งให้อยากสัมผัสกับผิวเนื้อของคนตรงหน้า
..... นอกจากร่างกายที่ต้องกลายเป็นแมวตัวจ้อยแล้ว สเป็คของผมยังถูกเปลี่ยนให้มาชอบคนที่มีเพศเดียวกันอีกเหรอเนี่ย......

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

To Be Con.


อ่านจบแล้วมีความเห็นยังไง ช่วยแนะนำติ-ชมด้วยนะคะ

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2555 Last Update : 2 พฤษภาคม 2555 18:57:15 น. Counter : 920 Pageviews.		19 comments
Share Tweet