1 2 3 4 5 6 7
8 9 10 11 12 13 14
15 16 17 18 19 20 21
22 23 24 25 26 27 28
29 30 31
Forever and ever
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ น้ำหวานต้องขออภัยนะคะ ที่ดองบล็อกเอาไว้นานมาก เนื่องจากไม่ค่อยมีเวลาค่ะ แต่ตอนนี้ มีเพื่อนบางคนแซวเรื่องการดองบล็อกบ่อยครั้ง จนรู้สึกเขิน และขายหน้าเล็กน้อย เลยต้องไปค้นงานเก่าๆ เอามาอัพบล็อกไปพลางๆ นะคะ บทความนี้ น้ำหวานเขียนลงใน นิตยสาร สานแสงอรุณ ประจำเดือนกันยายน-ตุลาคม 2549 ค่ะ ฝากให้เพื่อนๆ อ่านเล่นนะคะ ชีวิตก็แค่ง่ายๆ ของวินนี เดอะ พูห์ ดิฉันหลงรักหมีซื่อบื้อค่ะ.. ก็แค่ตุ๊กตาเก่าๆ ที่เรารักตัวหนึ่ง จะก่อเกิดแรงบันดาลใจอะไรนักหนา.. ดิฉันพยายามจะคิดอย่างนั้น เมื่อมีคนถามว่า อะไรคือแรงบันดาลใจในชีวิต เพราะทุกครั้งคำตอบที่เกิดขึ้นฉับพลันในสมอง โดยไม่ต้องหยุดคิดสักขณะจิตเลย วินนี เดอะ พูห์ เจ้าหมีอ้วนๆ ที่ดูไร้มันสมอง วันๆ เอาแต่เดินไปเดินมา กินน้ำผึ้ง และเล่นสนุก.. คือส่วนสำคัญที่ทำให้ทัศนคติในการมองโลก และการใช้ชีวิตของดิฉันเปลี่ยนแปลงไปในทางที่งดงาม แต่ที่ต้องตั้งคำถามกับตัวเองเช่นข้างต้นนั้น ก็เพราะเกรงว่าคำตอบ วินนีเดอะพูห์ คือแรงบันดาลใจ ของดิฉันจะดูหน่อมแน้มเกินไปค่ะ แต่สุดท้ายดิฉันก็ต้องกลับมาสู่คำตอบเดิมอยู่ดี ดิฉันรู้จักกับหมีพูห์ ตั้งแต่ 2541 ค่ะ เมื่อสบตาซื่อๆ ของเขาบนชั้นวางขายในห้างสรรพสินค้าแล้วตกหลุมรักเขาทันที (ว้า.. ฟังดูไม่โรแมนติคเลยนะคะ) ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เราก็ไม่เคยพรากจากกันเลย ความรักระหว่างดิฉันและหมีพูห์ตัวน้อยนำทางให้ดิฉันพบกับทุกสิ่งทุกอย่างที่รวมเป็นเขา.. หนึ่งในนั้นที่สำคัญยิ่ง คือ หนังสือ 2 เล่มที่บอกเรื่องราวความเป็นไปอันแสนงดงามของหมีพูห์ ประหนึ่งว่าเจ้าหมีตัวน้อยคงอยากจะแนะนำตัวตนที่แท้จริงของเขาให้ดิฉันรู้จักมากขึ้น วินนีเดอะพูห์ และบ้านมุมพูห์ เป็นหนังสือ 2 เล่มน้อย เขียนโดย A.A. Milne คุณพ่อของเด็กชายตัวเล็กๆ A.A. Milne เป็นบุคคลที่มีความล้ำลึก บนภาษาที่เรียบง่ายแต่ทว่าแฝงปรัชญาชีวิตมากมายเหลือเกินค่ะ เขาเขียนเรื่องนี้ขึ้นจากนิทานที่เล่าให้ลูกชายฟังก่อนนอน โดยร้อยเรียงชีวิตของตุ๊กตาทั้งหมดบนเตียงของคริสโตเฟอร์ โรบินลูกชายตัวน้อยๆ มาเป็นตัวละครในเรื่อง และแน่นอนเจ้าหนูน้อยได้เป็นตัวละครสำคัญของเรื่องวินนีเดอะพูห์ด้วยค่ะ ดิฉันเคยคิดอย่างเป็นทุกข์ใจมาระยะหนึ่งค่ะ ว่าตัวเองเป็นคนที่ไม่ค่อยฉลาด เวลาที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกับใคร ก็ดูไม่มีความคมคายทางปัญญาเอาเสียเลย หลายครั้งพยายามอย่างยิ่งที่จะสรรหาคำสวยๆ หรูๆ มาใช้กับเขาบ้าง.. ไม่ได้ผลค่ะ มันช่างดูประดักประเดิด น่าขันสิ้นดี!! ย้อนกลับไปคิดก็รู้สึกน่าขันจริงๆ ค่ะ ความที่คิดว่าตัวเองไม่ฉลาด ในขณะที่ชีวิตต้องวนเวียนอยู่ในแวดวงนักคิดจำนวนมาก ทำให้ดิฉันเป็นทุกข์พอสมควรกับสิ่งที่ตัวเองคิด พูด และเขียน แต่แล้ว.. เมื่อหมีพูห์เข้ามาในชีวิตที่แสนจะน่าเบื่อของดิฉัน เขาใช้หัวใจที่ซื่อสะอาดและเรียบง่าย ทำให้ดิฉันเข้าใจในธรรมชาติอันแท้จริงของตนเอง ดิฉันได้ค้นพบว่าอะไรคือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข ได้นิ่งฟังเสียงจากภายในใจของตัวเอง เขาทำให้ดิฉันลดละความพยายามที่จะเป็นคนฉลาดอย่างเหลือเกินเพียงเพื่อจะอยู่ในสังคมรอบข้างได้อย่างเสมอภาคกับคนอื่น และเหนืออื่นใด หมีพูห์ สอนให้ดิฉันเดินไปสู่เป้าหมายข้างหน้าด้วยความสนุกและตื่นเต้น และเขาบอกดิฉันว่า.... นั่นแหละ!! มันคือความสำเร็จอันยิ่งใหญ่แล้ว.. หนังสือ วินนีเดอะพูห์ และบ้านมุมพูห์ ได้บอกเล่าเรื่องการของเจ้าหมีตัวนี้ ว่าเขาสามารถที่จะมีความสุขกับสิ่งรอบตัวที่ซ้ำซากจำเจได้อย่างไรกัน ทำไมเขาจึงมองเห็นความสุขรอบตัว สนุกกับการตื่นขึ้นมามีชีวิตในทุกๆ วัน ใช้ความง่ายๆ ใสซื่อธรรมดาๆ ในการแก้ไขปัญหาทุกอย่างในชีวิตให้จบลงด้วยดีทุกครั้ง โดยที่เขาเองไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่านั่นเป็นผลงานชิ้นเยี่ยมของตัวเอง วิธีการมีความสุขของหมีพูห์ ก็แค่คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นตรงหน้าด้วยความสนุกและตื่นเต้น ซึ่งในเรื่องจะมีหลายเหตุการณ์ค่ะ ดิฉันคงไม่อาจเล่าได้ทั้งหมด แต่จะขอยกในส่วนที่ดิฉันอ่านแล้วประทับใจนะคะ เช่น ตอนหนึ่งคริสโตเฟอร์ โรบินถามหมีพูห์ว่าสิ่งที่เขาชอบที่สุดในโลกคืออะไร.. หมีพูห์จะทำท่ากอดอก เอามือข้างหนึ่งเคาะที่สมองน้อยๆ พลางคิดว่า.. อืมม.. การได้อยู่กับคริสโตเฟอร์ โรบิน เป็นสิ่งดีเหลือเกิน แต่การมีพิกเล็ตอยู่ข้างๆ ก็เป็นเรื่องที่แสนอบอุ่น แล้วหลังจากนั้นเพียงชั่วครู่เดียว เขาก็ตอบว่า
สิ่งที่ฉันชอบที่สุดในโลก ก็คือฉันและพิกเล็ตได้ไปเยี่ยมนายไง คำถามเดียวกันนี้สำหรับเรา อาจจะ ได้คำตอบเมื่อผ่านการคิดอย่างซับซ้อนมาแล้วระดับหนึ่ง หรืออย่างน้อยสุด เราคงหยุดคิดว่าเราจะเลือกอะไร สิ่งดีเหลือเกิน หรือเรื่องที่แสนจะอบอุ่น แต่ความเจ๋งของหมีพูห์ คือการ คิดให้ง่าย.. แต่ใช่เลย!! นี่แหละที่เป็นศิลปะของการใช้ชีวิต เรื่องราวของ วินนีเดอะพูห์ จบลงในเล่มที่ 2 คือ บ้านมุมพูห์ ซึ่งดิฉันเข้าใจว่า A.A. Milne คงต้องการจะหยุดเรื่องราวแบบเด็กๆ ไว้ในความทรงจำของลูกชายที่กำลังโตขึ้นเรื่อยๆ แต่ A.A. Milne ทำให้ดิฉันเสียน้ำตาทุกครั้งที่อ่านถึง ประโยคจบในเล่มสุดท้าย บ้านมุมพูห์ พูห์.. สัญญาซีว่านายจะไม่ลืมฉัน..ตลอดไป แม้ว่าเมื่อฉันอายุร้อยปี พูห์คิดนิดหนึ่ง ฉันจะอายุเท่าไร ตอนนั้น เก้าสิบเก้า พูห์พยักหน้า ฉันสัญญา ดิฉันหลงรักหมีซื่อบื้อ .. ที่มีสมองเล็กกระจิ๊ดริดแต่ทว่าหัวใจยิ่งใหญ่ค่ะ Forever and ever Is a very long time, Pooh Forever isn't long at all when I'm with you I wanna call your name forever And you will always answer forever And both of us will be forever, you and me Forever and ever I wanna stay like this forever If only I could promise forever Then we could just be we Forever you and me Forever and ever Forever and ever Is a very long time, Pooh Forever isn't long at all, Christopher When I'm with you I wanna be with you forever I want you right here beside me forever One thing you should know No matter where I go We'll always be together Forever and ever.
Create Date : 27 ตุลาคม 2549
76 comments
Last Update : 27 ตุลาคม 2549 20:40:46 น.
Counter : 1221 Pageviews.
โดย: piangdin 27 ตุลาคม 2549 20:37:44 น.
โดย: piangdin 27 ตุลาคม 2549 21:01:37 น.
โดย: zaesun 28 ตุลาคม 2549 0:57:52 น.
โดย: Tricker IP: 124.157.204.62 28 ตุลาคม 2549 1:49:13 น.
โดย: Tricker IP: 124.157.204.62 28 ตุลาคม 2549 1:51:40 น.
โดย: ใบไม้ทะเล IP: 202.251.200.48 28 ตุลาคม 2549 12:40:35 น.
โดย: น.ว. IP: 61.47.94.200 28 ตุลาคม 2549 13:09:29 น.
โดย: พี่บอนนี่ IP: 124.120.131.245 28 ตุลาคม 2549 13:28:30 น.
โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.94.200 28 ตุลาคม 2549 13:35:03 น.
โดย: โน๊ต IP: 58.8.124.213 28 ตุลาคม 2549 15:44:17 น.
โดย: พุกไม้ 28 ตุลาคม 2549 19:30:12 น.
โดย: Dressy 28 ตุลาคม 2549 21:30:43 น.
โดย: หิ่งห้อย (ztarliners ) 28 ตุลาคม 2549 22:30:50 น.
โดย: จาก M IP: 124.120.20.221 28 ตุลาคม 2549 22:55:45 น.
โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.94.200 29 ตุลาคม 2549 6:21:27 น.
โดย: piangdin 29 ตุลาคม 2549 10:12:09 น.
โดย: เทียมฟ้า ( เบญจ์ ) IP: 124.121.161.39 29 ตุลาคม 2549 12:48:22 น.
โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.94.200 29 ตุลาคม 2549 15:03:41 น.
โดย: อุ้มสี 29 ตุลาคม 2549 21:26:13 น.
โดย: piangdin 29 ตุลาคม 2549 21:52:14 น.
โดย: piangdin 29 ตุลาคม 2549 22:35:55 น.
โดย: นางฟ้าน้อย IP: 61.47.109.187 30 ตุลาคม 2549 11:05:17 น.
โดย: ป้าโต้ง IP: 58.181.188.83 30 ตุลาคม 2549 11:09:39 น.
โดย: คุณแม่พุงป่อง IP: 203.113.44.84 30 ตุลาคม 2549 14:00:03 น.
โดย: น้ำหวาน IP: 61.47.109.187 30 ตุลาคม 2549 14:31:20 น.
โดย: zaesun 31 ตุลาคม 2549 1:31:56 น.
โดย: piangdin 1 พฤศจิกายน 2549 10:22:27 น.
โดย: ดอกไม้สีขาว IP: 125.25.21.27 1 พฤศจิกายน 2549 17:50:21 น.
โดย: น้องแทน IP: 203.185.129.49 1 พฤศจิกายน 2549 21:26:17 น.
โดย: piangdin 2 พฤศจิกายน 2549 2:03:00 น.
โดย: น้ำหวาน IP: 221.128.117.20 2 พฤศจิกายน 2549 10:28:10 น.
โดย: piangdin 3 พฤศจิกายน 2549 7:06:54 น.
โดย: หิ่งห้อยน้อย (ztarliners ) 4 พฤศจิกายน 2549 22:25:42 น.
โดย: สเลเต 5 พฤศจิกายน 2549 16:17:31 น.
โดย: Noklek IP: 125.25.20.232 11 พฤศจิกายน 2549 15:26:40 น.
โดย: piangdin 11 พฤศจิกายน 2549 23:37:59 น.
โดย: อุ้มสี 12 พฤศจิกายน 2549 23:04:53 น.
โดย: สเลเต 13 พฤศจิกายน 2549 23:10:53 น.
โดย: สเลเต 15 พฤศจิกายน 2549 19:21:14 น.
โดย: piangdin 16 พฤศจิกายน 2549 22:10:41 น.
โดย: คนที่คุณรู้ว่า ใคร IP: 210.246.69.76 18 พฤศจิกายน 2549 17:55:48 น.
โดย: ๐การเวลา๐ IP: 58.147.93.79 26 พฤศจิกายน 2549 7:24:29 น.
โดย: พี่ยา IP: 203.188.16.217 27 กุมภาพันธ์ 2550 11:22:03 น.
โดย: PoohPan IP: 125.26.206.182 11 ธันวาคม 2550 20:33:40 น.
โดย: เงาะจัง IP: 61.19.154.75 27 ธันวาคม 2550 9:13:59 น.
โดย: เอริกะ IP: 125.27.142.66 30 ธันวาคม 2550 14:59:07 น.
โดย: เด็กใต้ไม่ขี้หก IP: 125.27.142.66 30 ธันวาคม 2550 15:02:46 น.
โดย: เด็กใต้ไม่ขี้หก IP: 125.27.142.66 30 ธันวาคม 2550 15:03:12 น.
โดย: nooying IP: 124.121.2.203 11 มกราคม 2551 16:23:47 น.
โดย: little IP: 124.120.5.34 20 มกราคม 2551 19:29:44 น.
โดย: little IP: 124.120.5.34 20 มกราคม 2551 19:33:41 น.
โดย: may IP: 119.42.71.163 6 กุมภาพันธ์ 2551 19:10:14 น.
โดย: แพร IP: 125.27.148.132 8 มีนาคม 2551 17:16:41 น.
โดย: มาย IP: 117.47.83.220 10 มีนาคม 2551 18:44:42 น.
โดย: มายด IP: 117.47.83.220 10 มีนาคม 2551 18:46:55 น.
โดย: pud IP: 117.47.166.189 15 มิถุนายน 2551 13:28:14 น.
โดย: มาย IP: 61.19.86.138 31 กรกฎาคม 2551 11:29:55 น.
โดย: apiwat IP: 61.19.86.138 31 กรกฎาคม 2551 11:33:44 น.
โดย: apiwat IP: 61.19.86.138 31 กรกฎาคม 2551 11:35:19 น.
โดย: ชอบพูห์ IP: 125.27.163.38 29 กันยายน 2551 19:54:26 น.
Location :
เชียงราย Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
ฉันมีแต่ความรักมีแต่ความฝัน พอจะแบ่งปันคนทุกคน ถ้าเธอจะมีรักเธอจะมีฝัน เธอจะปันให้ใครหรือเปล่า ซื้อคืนฟ้าพราวแสงดาวแสนงามจับดวงตา ถักทอให้เป็นเช่นรองเท้ามาให้ฉัน แล้วจะใส่ไปหาโลกในนิทราของเธอ แต่งเติมความฝันแสนดีให้มีสองเรานิรันดร์
ผมวิ่งค้นหาและพยายามฝึกฝนวิธีคิด วิธีพูด และรวมถึงการกระทำเมื่อมีโอกาส และการได้อยู่กับความคิดตัวเอง นำเอาความคิดผู้อื่นมาสานสอด การได้พูดได้เขียน เพื่อสร้างอะไรดี ๆ ให้กับใจตัวเอง การได้คิดอะไรใหม่ ๆ เหล่านี้ทำให้เกิดความสุข เกิดสันติ และเกิดอะไรดี ๆ กับตัวเอง และผมก็หวังเผื่อไปด้วยว่า คนที่ได้รับได้อ่าน โดยสื่อใจถึงกันได้ ก็คงจะได้ประโยชน์บ้างตามควร
ขอบคุณนะครับ ที่มีน้ำใจหาเวลามาอัพบล็อก แม้ว่าคุณยังยุ่งกับงานอยู่ เข้าใจในฐานะคนทำงานด้วยกันครับ ช่วงที่ยุ่งมันก็ยุ่งจริง ๆ ...
คงสมใจแฟน ๆ ที่เยี่ยมหน้ามาเยือนอยู่มิขาดแล้วนะครับ