รถไฟนำทาง เดินทางตามฝัน
ออกเดินทางกลับบ้านเย้ๆ เพือนๆชอบถาม ทำไมแกไม่กลับเครื่อนบินว่ะ ก็บ้านเราไม่มีหนามบินนิ๊ ต้องนั่งเครื่องจากดอนเมืองไปลงหาดใหญ่ จากนั้นก็ต้องต่อรถตู้จากหาดใหญ่กลับยะลาอีกประมาณชั่วโมงครึ่ง ม่ายไหวอ่ะ นั่งรถไฟนี่แหละดีที่สุดแว้ว แล้วตอนนี้ค่าตั๋วอีกไม่กี่สิบบาทจะครบพันแล้ว ไทยช่วยไทยนั่งรถไฟไทย สุดยอดแห่งอาหารรถไฟ จะว่าไม่อร่อยก็ไม่เชิง มันรถชาติแปลกๆอ่ะ (อาหารมื้อนี้ประมาณสองร้อยกว่าบาท) แพงอ่ะ มีแต่วิญญาณไก่ น้ำส้มแก้วละสามสิบห้าบาท มันเป็นน้ำส้มเทียม ไม่หล่อยเลย(แอบนินทา)ชึกกาชั่กชึกชัก เมื่อไรจาถึงนิ๊ นั่งจนเจ็บอุด(เจ็บก้นกบ) ซักทุ่มสองทุ่มจนท.รถไฟมาจัดเตียงให้ เรานอนเตียงบน หลานชายนอนเตียงล่าง เตียงล่างน่ากลัว งิงิ นอนม่ายค่ายอิหลับ หลับๆตื่นๆ เปิดไฟหัวเตียงอ่านหนังสือดีก่า อ่านหลายรอบแล้วเล่มนี้ น่าเบื่อจัง ตีสองและ เมื่อไหร่จะเช้าซะทีน้า ปวดฉี่อย่างแรง แต่ไม่กล้าเข้าห้องน้ำ กลัวผี เป็นโรคจิตอะไรม่ายรุ้ มันหลอนมากเลย คัยเคยเป็นมั่ง ยิ่งห้องน้ำรถไฟอีก เปิดหน้าต่างไว้ครึ่งนึง โหเสียวนิ๊ ตอนขึ้นมาเรียนเมืองกรุงใหม่ๆ ต้องนั่งไปกลับคนเดียวตลอด แต่ยังไม่ค่อยจะชิน ยิ่งแก่ยิ่งประสาทเสีย กลัวไปหมด เอ้กอีเอ้กเอ้ก เช้าแล้วเย้ๆ ตื่นๆ ถึงพัทลุงแล้ว มีป้ามาขายกะลาแม ซื้อเลยซื้อ ๆมีกล้วยฉาบกับกะลาแม ป้าบอกว่าหกห่อร้อย โหถูกจังเลย จัดมาเลยป้าหกห่อ อาหล่อยอ่ะเราชอบกินกาลาแมแงแง... ถึงสถานีหาดใหญ่แล้ว (ตี้นี่จาถ๋านีอาดใหญ่ ต้านปู้โดยสายตี้ต้องการจะลงจาต๋านีอาดใหญ่ กรุณาตรวจสอบสัมภาระของต้าน) ถึงหาดใหญ่แล้วใจชื้นขึ้นนิสนึง จะถึงยะลาแล้ววุ้ย หันไปเห็นพี่ข้างๆก็ซื้อกะลาแม แปดห่อร้อย เซ็งเป็ด เราว่าหกห่อร้อยก็ถูกแสนจะถูก มีแปดห่อร้อยอีก นั่งไปสักพัก ปวดท้องหนักอยากเข้าห้องน้ำอ่ะ รถจอดทำงัยอ่ะ เหงื่อแตกขนลุก เมื่อหล่ายรถจะออกซะทีอ่ะ อูย (ปวดขี้)รถเครื่อนตัวออก เรารีบลุกเข้าห้องน้ำ เห็นทหารเดินไปเดินมา โหเท่ห์อะ มีปืนเอ็มสิบหกสะพายหลังด้วย ก็บ้านเราไม่ไม่ค่อยจะสงบนิ๊ ตั้งแต่รถออกจากหาดใหญ่ ถึงสถานีจะนะ เห็นพี่ตำรวจคนนี้โม้กะคุณลุงคนนั้นยังไม่หยุด แอบถ่ายรูปซะเลยผ่านเทพา ผ่านโคกโพธิ์(สถานีปัตตานี) ผ่านนาประดู่ แล้วก็ผ่านวัดช้างให้ ยกมือไหว้หลวงพ่อทวดสาธุขอให้บ้านเมืองสงบสุข ขอให้ชาวสามจังหวัดปลอดภัย เลยมาผ่านตาแซะ ผ่านยุโปร ถึงแว้ว เย้ๆ สถานียะลาบ้านเรามีแต่ทหารเต็มไปหมดเลย หน้าขาวๆแบบนี้มาจากภาคอื่นแน่ๆ นึกแล้วก็หดหู่ ขอให้ทหารทุกคนปลอดภัยน่ะ.....ยังไม่จบค่ะอย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
งิงิ 
เป็นโรคจิตอะไรม่ายรุ้ มันหลอนมากเลย คัยเคยเป็นมั่ง ยิ่งห้องน้ำรถไฟอีก เปิดหน้าต่างไว้ครึ่งนึง โหเสียวนิ๊ ตอนขึ้นมาเรียนเมืองกรุงใหม่ๆ ต้องนั่งไปกลับคนเดียวตลอด แต่ยังไม่ค่อยจะชิน ยิ่งแก่ยิ่งประสาทเสีย กลัวไปหมด 
ตื่นๆ ถึงพัทลุงแล้ว มีป้ามาขายกะลาแม ซื้อเลยซื้อ ๆ
เซ็งเป็ด เราว่าหกห่อร้อยก็ถูกแสนจะถูก มีแปดห่อร้อยอีก 
(ปวดขี้)
ตั้งแต่รถออกจากหาดใหญ่ ถึงสถานีจะนะ เห็นพี่ตำรวจคนนี้โม้กะคุณลุงคนนั้นยังไม่หยุด แอบถ่ายรูปซะเลย
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
