BlogGang.com : : I'm wu : พลอย : เส้นบางๆ ระหว่างความฝันกับความจริง

พลอย : เส้นบางๆ ระหว่างความฝันกับความจริง

(บทความนี้มีการเปิดเผยเรื่องราวในหนัง)

เรื่องตลก ที่ผกผัน

วิทย์กับแดงเป็นสามีภรรยากันมา 7 ปี (หรือ 8 ปีในความรู้สึกของวิทย์) ทั้งคู่เดินทางกลับเมืองไทยเพื่อร่วมงานศพ และเช็คอินเข้าพักโรงแรมแห่งหนึ่งเมื่อมาถึงกรุงเทพ ขณะที่ลงไปซื้อบุหรี่ และนั่งทอดอารมณ์ที่บาร์ในโรงแรม วิทย์ได้พบกับพลอย เด็กสาวที่กำลังรอแม่ที่กลับมาจากสต็อกโฮมส์ สวีเดน (หรือเยอรมัน ในความรู้สึกของวิทย์) ซึ่งนัดกับเธอที่โรงแรมเวลาสิบโมงครึ่ง (หรือสิบเอ็ดโมงในความรู้สึกของวิทย์) วิทย์ชวนพลอยให้ไปล้างหน้า อาบน้ำ และนอนรอบนห้อง ซึ่งทำให้แดงไม่พอใจ และตั้งคำถามกับวิทย์ในเรื่องความสัมพันธ์ ทะเลาะกัน จนต้องหนีออกมานั่งข้างนอกที่ล็อบบี้โรงแรม ก่อนจะโดนล่อลวงไปที่บ้านของชายคนหนึ่ง โดนข่มขืน และเกือบจะโดนอุ้มฆ่านั่งยาง ก่อนจะรอดตายกลับมาหาวิทย์ เพื่อจะพบว่าเขายังรักเธออยู่

ในห้องข้างๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมๆกันคือความรักเร่าร้อนของบาร์เทนเดอร์หนุ่ม กับตุ้มเมดสาว ที่อิ่มเอมเสียจนต้องระบายความสุขออกมาเป็นเสียงเพลงรัก

ข้างต้นคือเรื่องย่อของหนังเรื่องล่าสุดของเป็นเอก รัตนเรือง ผู้กำกับไทยที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติมากที่สุดคนหนึ่ง กับเนื้อเรื่องที่เบาบาง ถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกที่เนิบช้า แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีความเป็นเป็นเอกอย่างชัดเจน และน่าจะสร้างความพึงพอใจให้กับแฟนหนังของผู้กำกับคนนี้ได้ไม่น้อย

พลอยถ่ายทอดเนื้อหาผ่านตัวละครผู้หญิง 3 คน กับภาพสะท้อนของความรักที่หวานชื่น อิสระ ไม่มีกรอบหรือกฏเกณฑ์ผ่านตุ้ม ภาพสะท้อนของความรักที่เริ่มมาถึงปลายทาง ความหวั่นไหว ไม่แน่ใจ ไม่ไว้วางใจ ผ่านแดง โดยมีพลอยเป็นตัวเชื่อม เรียนรู้ สังเกต จินตนาการ และตั้งคำถาม โดยปราศจากมายา หรือจริตใดๆ กับเหตุการณ์ของตัวละครทั้งสองฝั่ง

ฝัน บ้า คาราคาซัง

นอกเหนือจากการพูดถึงความรักในมุมมองของผู้หญิง พลอยยังพูดถึงโลกของความจริงและความฝันที่แทบจะแยกจากกันไม่ออก และเกิดความไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เห็นคือความฝันหรือความจริง ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ หรือตัวละคร ที่ให้เราตีความได้เป็นสองนัยว่ามันคือความฝันหรือจริง และถ้าเป็นความฝัน มันคือฝันของใคร

1. แดงฆาตกรรมพลอย และการมาของผู้หญิงชื่อน้อย พร้อมทั้งเด็กหญิงในอ้อมกอด
2. ตุ้มสร้างจินตนาการ และเล่นบทบาทสมมุติกับคนรัก ก่อนจะปิดท้ายด้วยการร่วมรักอย่างเร่าร้อน
3. ตุ้มร้องเพลงในบรรยากาศที่อบอวลและอิ่มเอมไปด้วยความรัก
4. แดงตามชายแปลกหน้าไปที่บ้านที่มีอุปกรณ์แปลกๆมากมาย และลงท้ายด้วยการโดนมอมยาและข่มขืน
5. แดงพยายามหนีชายแปลกหน้า ต่อสู้ และจบด้วยเสียงปืนลั่น
และที่สำคัญที่สุด
6. วิทย์เจอพลอยที่บาร์ และเชื้อเชิญให้เธอเข้าพักที่ห้อง

เหตุการณ์ต่างๆเหล่านี้อาจเป็นแค่ความฝัน หรือจินตนาการของตัวละครใดตัวละครหนึ่ง (วิทย์ แดง พลอย ตุ้ม) ก็ได้ ในขณะที่หลายๆเหตุการณ์ อาจเกิดขึ้นจริงๆก็ได้เช่นกัน เนื้อเรื่องจริงๆ อาจมีเพียงแค่ แดงกับวิทย์เดินทางมาถึงกรุงเทพ เช็คอินเข้าโรงแรม วิทย์ออกไปซื้อบุหรี่ แดงเจอเบอร์โทรศัพท์ของคนแปลกหน้าในกระเป๋าวิทย์ เลยคิดมาก เก็บไปฝันแปลกๆ ตื่นมาเลยทะเลาะกันและตั้งคำถามถึงความรักจากวิทย์ ทิ้งโน้ตบอกวิทย์ว่าจะออกไปข้างนอก วิทย์ตื่นมาเจอโน้ต และตระหนักว่าตนเองรักแดงมากขนาดไหนอาจมีเหตุการณ์เกิดแค่นั้นก็ได้ หรืออาจจะเกิดมาพอๆกับที่เราเห็นในหนัง หรืออาจจะเกิดเหตุการณ์มากเกินกว่าที่เราเห็นในหนังก็ได้เช่นกัน (สังเกตว่าพลอยอาจเป็นแค่ความฝันของแดง คล้ายๆกับตุ้มเป็นความฝันของพลอย และฉากร้องเพลงก็คือความฝันของตุ้มอีกทีหนึ่ง ในทำนองคล้ายๆกัน เหตุการณ์ผจญภัยของแดง อาจเป็นแค่ความฝันของวิทย์ที่ทำให้เขาตระหนักว่าตนเองไม่อาจสูญเสียแดงไปได้ ส่วนตาที่บวมช้ำของแดงในตอนจบ อาจเกิดจากอะไรก็ได้ อย่าลืม อาจมีเหตุการณ์มากกว่าในหนังเกิดขึ้นก็ได้)

Invisible Characters

ความโดดเด่นอีกอย่างหนึ่งของหนังเรื่องนี้ คือการเว้นวรรคช่องว่างให้เราได้เติมจินตนาการมากมาย ซึ่งเป็นเอกเล่นแรงถึงขาดที่ปล่อยให้ตัวละคร(ที่น่าจะมี)ความสำคัญหลายๆตัว เป็นตัวละครที่มองไม่เห็น ไม่ว่าจะเป็นน้อย แม่ของพลอย สามีเก่าและลูกของแดง ภรรยา(หรือน้องสาว) ของชายแปลกหน้า ที่น่าสนใจคือถึงแม้ว่าตัวละครเหล่านี้จะไม่ปรากฏตัวในพลอย แต่พวกเขาและเธอ อาจเคยปรากฏตัวก่อนหน้านี้แล้วก็ได้ น้อยที่วิทย์มีเบอร์โทรศัพท์ อาจเป็นไอ้น้อยมือปืนที่ฝันจะไปอเมริกา น้อยสาวบาร์ที่อยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ญี่ปุ่น หรือน้อยสาวลูกติดที่เดินทางมาไทยทางเรือ หรือแม้แต่ตัวละครที่เราเห็นในพลอย ก็อย่าเพิ่งมั่นใจว่าเราไม่เคยรู้จักเขามาก่อน (คุ้นๆกับอาชีพพ่อครัวของวิทย์ไหม หรือชื่อตุ้มเราเคยได้ยินจากไหนกันนะ)

Last life in her universe

อย่างไรก็ตาม ถ้าเรามองเฉพาะที่ผู้หญิงทั้ง 3 คนในเรื่อง เราจะมองเห็นการซ้อนทับ และการสะท้อนซึ่งกันและกันอย่างน่าสนใจ (ไม่เพียงแค่สมมุติฐานที่ว่าพลอยอาจอยู่ในความฝันของแดง และตุ้มอาจอยู่ในความฝันของพลอย) ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่หนังใส่อย่างผ่านๆ เช่นในแง่มุมที่คล้ายคลึงกันของพลอยกับตุ้ม (การเข้าห้องน้ำ ทัศนะกับความรักกับการแสดงออก) พลอยกับแดง(หน้าตานักแสดงที่มีความคล้ายกัน ทรงผม ความแม่นยำของข้อมูล ปี เวลา สถานที่ และแม้แต่โปสเตอร์หนัง ที่เหมือนกับคล้ายภาพสะท้อนของกัน) และในแง่มุมที่แตกต่างของตุ้ม (ความรักที่กำลังเริ่ม การกอดจูบ ร่วมรัก โดยไม่จำเป็นต้องมีคำพูด) กับแดง (ความรักที่กำลังจะจบ ความห่างเหิน ความห่างหายจากการร่วมรัก แม้ว่าจะยังพูดกัน) หรือสิ่งที่หนังจงใส่ใส่ให้เห็นอย่างชัดเจน เช่นการที่แดงเอาสร้อยของพลอยมาสวม หรือการที่แดงตาบวมในตอนจบ บ่งบอกความเป็นนัยว่าแดง กำลังก้าวเข้าสู่ความเป็นพลอย เป็นไปได้ไหมว่าในจักรวาลของหนังเรื่องพลอย ในที่สุดก็เหลือผู้หญิงอยู่แค่เพียงคนเดียว ซึ่งถ้ายังจำได้ เป็นเอกเคยเล่นเรื่องการซ้อนทับ และการกลายเป็นตัวละครอีกตัวหนึ่งมาแล้ว ในเรื่องรักน้อยนิดมหาศาล

มนต์รัก เป็นเอก

สำหรับคนที่คุ้นเคยกับหนังเป็นเอก สิ่งที่พลอยนำเสนอไม่ใช่ของใหม่เลย แต่เป็นสิ่งที่เขาจับเอางานเก่าๆมายำใหม่อีกครั้ง เหมือนกับงานหลายๆเรื่องที่ผ่านมาของเขา เราเห็นตัวละครชื่อน้อยมากกว่า 1 ครั้ง เรามีฉากตัวละครนั่งส้วมในเรื่องนี้เป็นครั้งที่ 4 (ถ้าผมนับไม่ผิด) เรามีฉากฆาตกรรมที่ผิดที่ผิดทางมาแล้ว เราเคยเห็นห้องใกล้ๆกันที่มีเหตุการณ์ต่างกันลิบลับมาก่อน เรามีตัวละครสกปรก สูบบุหรี่จัด เราเคยเห็นเศษกระดาษจดเบอร์โทรศัพท์ และที่สำคัญ เราเคยเห็นการแบ่งที่เลือนรางของความฝัน (ไม่ว่าจะเป็นฝันจริงๆหรือความใฝ่ฝัน) กับความจริงมาแล้วในผลงานที่ผ่านๆมาของเป็นเอก พลอยจึงเป็นการตอกย้ำตัวตนและความเป็นเป็นเอกอีกครั้งหนึ่ง และพูดได้ว่าพลอยคือการกลายร่างจากหนังเรื่องก่อนๆ มาสู่ความเป็นหนังเรื่องหนึ่ง เหมือนกับที่แดงกลายร่างสู่ความเป็นพลอย และสิ่งที่ได้รับคือการตอบสนองจากวิทย์ ซึ่งเป็นสิ่งที่เธอคิดว่าได้จางหายไปแล้ว

การกลายร่างจากหนังเรื่องอื่นๆของเป็นเอกสู่พลอย ก็น่าจะได้รับการตอบสนองจากคนดูไม่ต่างจากนั้น

Create Date : 10 มิถุนายน 2550

Last Update : 12 มิถุนายน 2550 13:43:16 น.

8 comments

Counter : 8265 Pageviews.

เห็นด้วยในหลายจุด
โดยเฉพาะการ refer ชื่อเก่า ฉากเก่า technique เก่าจากหนังเก่าหลายๆเรื่องของตัวเองมาใช้
(ที่พูดนี่ ไม่ใช่ไม่ชอบนะคับ)

ส่วนที่ยังไม่ค่อนเข้าใจคือ
เสียงแทรกต่างๆในบางช่วง โดยเฉพาะตุ๊กแก..

โดยรวมถือว่าชอบกว่าหลายๆเรื่องที่ผ่านมา
ยกเว้นเรื่องแรก(ตลก69) ไม่รู้เป็นเพราะเป็นเรื่องแรกหรือเปล่า

โดย: dem IP: 161.200.255.162 วันที่: 12 มิถุนายน 2550 เวลา:15:00:00 น.

เพลงประกอบหนังชื่อเพลง "แด่คนช่างฝัน"

แหม...

"ช่างฝัน" กันจริงๆ

โดย: กายแก้ว

วันที่: 13 มิถุนายน 2550 เวลา:21:53:48 น.

เป็นงานวิจารณ์ที่น่าสนใจ แต่เขียนแล้วรู้สึกอ่านยากไปหน่อย

โดย: joblovenuk IP: 58.64.89.155 วันที่: 14 มิถุนายน 2550 เวลา:22:00:22 น.

ประเด็นตุ๊กแก เป็นเอก ตอบ นศ. มหาลัยแห่งหนึ่งว่า

"เวลาตุ๊กแกบ้านคุณร้อง คุณสงสัยด้วยเหรอครับ"

555555555555

โดย: merveillesxx

วันที่: 10 กรกฎาคม 2550 เวลา:2:37:22 น.

ดีใจจังเลย ที่น้องเมอร์เข้ามาอ่านในบล็อกนี้ด้วย (เพราะผมก็แอบไปอ่านบล็อกน้องเมอร์บ่อยๆเหมือนกัน)

ถ้าเข้ามาอ่านอีก อยากบอกว่าชอบการเขียน และการคิดของน้องเมอร์มากๆ อายุแค่นี้ เขียนได้ขนาดนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆ ขนาดผมเอง หลายๆครั้งก็ยังตามไม่ค่อยทัน แต่ก็ได้เปิดมุมมองใหม่ๆทุกครั้งที่ได้อ่านงานของน้องเมอร์

โดย: wu IP: 202.12.97.115 วันที่: 13 กรกฎาคม 2550 เวลา:11:40:56 น.

เขียนดีนะ

โดย: p IP: 203.154.154.162 วันที่: 3 มกราคม 2551 เวลา:18:36:55 น.

ยังไม่ได้ดูเรื่องพลอยเลยอ่ะ แต่เคยดูเรื่องอื่น ๆ ของเป็นเอก

พอมาอ่านเลยเห็นภาพของหนังเรื่องนี้ขึ้นมาเลย เข้าใจทั้งที่ยังไม่ได้ดู

เนื้องานของเป็นเอก เรียงร้อยในรูปแบบประมาณนี้เสมอ

เจ็บลึกดี ว่าจะเอาไว้ดูตอนอารมณ์ขึ้น ๆ ถ้าอยู่ในช่วงขาลงจะหดหู่

ขอบคุณสำหรับบทความดี ๆค่ะ

โดย: Ryckie

วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:15:46:01 น.

comment ได้ดีมากค่ะ

โดย: Wa-Oo IP: 58.136.75.254 วันที่: 13 มีนาคม 2551 เวลา:9:27:39 น.