ธันวาคม 2551

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
Paprika : ความจริง ความฝัน อัศจรรย์ พลันบังเกิด


เรื่องของเขา
“บนเวทีละครสัตว์ที่มืดมิด มีหมวกทรงสูงใบหนึ่งวางอยู่ ทันใดนั้น ก็มีขาโผล่ออกมาจากหมวกใบนั้นทีละข้างอย่างไม่น่าเป็นไปได้ ต่อจากนั้น ตัวตลกก็ออกมาจากหมวกใบนั้นทั้งคน เขาไม่ได้สนใจบนเวทีแต่อย่างใด กลับเดินสวนขึ้นไปยังทางเดินสู่ที่นั่งด้านบน และ เจอเพื่อนเขาคนหนึ่งที่ปลอมแปลงมาเป็นคนถือลูกโป่ง กระซิบว่าให้ระวัง เพราะ มีคนบนเวทีกำลังจ้องมองดูอยู่ ซึ่งคนๆนั้นอาจจะเป็นคนทรยศที่เขากำลังตามหาอยู่ก็ได้ แต่เขาไม่เชื่อ เพราะ เขาทราบดีว่า พิธีกรบนเวทีนั้นก็เป็นเพื่อนเขาเช่นเดียวกัน


เมื่อเขามองกลับไปบนเวที ก็เห็นกรงยักษ์อันหนึ่งวางอยู่ พิธีกรบนเวทีก็เปิดผ้าคลุม และ สปอตไลท์ก็ส่องมายังกรงยักษ์นั้นทันที อยู่ๆ ตัวเขาเองได้ย้ายมาอยู่ในกรงยักษ์นี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ !!! พิธีกรก็ประกาศว่าเขานั้นแหล่ะ คือ คนทรยศ พอสิ้นเสียง ก็มีคนดูพากันปีนขึ้นมาบนเวทีเพื่อจับกุมเขา แต่ให้ตายเถอะ! ทุกคนไม่ว่าชายหรือหญิง เด็ก หรือคนแก่ กลับมีใบหน้าเดียวกันหมด คือ ใบหน้าของเขา!!!


และแล้ว เขาก็ร่วงหล่นลงมาจากเวที และ มารู้สึกตัวอีกที ก็กำลังตะคองกอดสาวนางหนึ่ง มืออีกข้างก็โหนเถาวัลย์แบบเดียวกับทาร์ซานไม่มีผิดเพี้ยน แต่ไม่ทันไรเขาก็ไปชนกิ่งไม้โครมเบ้อเร่อ


ภาพตัดกลับมาอีกครั้ง เขากำลังโดนคนร้ายรัดคอจากด้านหลัง เขาดิ้นรนสุดแรงเกิด และมาพบว่ามีสาวคนที่เขากอดเมื่อซักครู่มาช่วยไว้ โดยการเอากระเป๋าฟาดไปบนหัวคนร้ายอย่างจัง


แต่มองดีๆ ที่ฟาดลงไปบนหัวคนร้ายกลับกลายเป็นกีตาร์ และ เขากลับไปเป็นช่างถ่ายภาพ และ ขอให้สาวคนนั้นช่วยฟาดคนร้ายคนอื่นๆด้วย แต่แล้วเขาก็เห็นคนร้ายวิ่งหนีออกไปในช่วงชุลมุน

เขาวิ่งตามไป เมื่อเปิดประตูออกมาก็พบด้านหลังของร่างๆนึงที่เขาคุ้นๆกำลังล้มลง และ เห็นคนร้ายกำลังจะเปิดประตูหนีออกไป เขาวิ่งตาม และ จู่ๆทั้งพื้นห้อง เพดาน ฝาผนังก็ยุบตัวลงมาทั้งหมด...”
และ เขาก็ตื่นจากฝันประหลาดๆนี้ เขาจำได้ว่าพักหลัง เขาฝันแปลกๆแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาอยู่เรื่อยๆ

โดยที่รายละเอียดบางอย่างอาจเปลี่ยนแปลงไปบ้าง เช่น บางครั้งเขามารู้สึกตัวในลิฟต์ พอประตูลิฟต์เปิดทีละชั้นๆ เขาก็เจอฉากป่าดงดิบของทาร์ซาน ฉากหนังสืบสวน หรือ ฉากช่างถ่ายภาพที่เขาฝันถึงอยู่บ่อยๆ
แต่พอตัวเลขลิฟต์บอกชั้นที่ 17 เขากลับรู้สึกกลัวมาก จนขอร้องไม่ให้เปิด แต่ลิฟต์ก็ยังเปิดออกมาที่ชั้น 17 จนได้ ซึ่งก็เป็นฉากที่เขาเห็นคนร้ายกำลังจะหนีไปทางประตู เขาลองตัดสินใจยิงคนร้ายจนล้มฟุบลง แต่พอไปดูหน้าคนร้ายที่ล้มลง กลับกลายเป็นเห็นใบหน้าของเขาเอง!!! นี่เขากำลังยิงตัวเองเพื่อฆ่าตัวตายหรือนี่???




Create Date : 13 ธันวาคม 2551
Last Update : 30 เมษายน 2553 8:45:57 น.
Counter : 681 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ฉิกซิงแซ
Location :
นครศรีธรรมราช  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 17 คน [?]



เกิดและโตที่กรุงเทพ
เป็นศิษย์เก่าร.ร.ใกล้บ้าน คือ วัดสุทธิ
จับพลัดจับผลู สอบติดหมอจุฬา แบบงงๆ
แล้วมาต่อเฉพาะทางด้านเด็กที่ มอ. หาดใหญ่

บังเอิญมาเจอ"จอม" ที่ต่อมากลายมาเป็นคู่ชีวิต
เลยได้มาอยู่อยู่ภาคใต้ยาวเลย
ไม่ได้กลับมาอยู่กทม.อย่างที่ตั้งใจไว้
เพราะ"คุณนาย"ไม่ชอบรถติดอย่างแรง

เป็นอาจารย์ด้านโรคหัวใจเด็กที่ มอ.ได้ไม่เท่าไหร่
ก็มาได้ข่าวดีว่าจะได้เป็นพ่อคนแล้ว

ต้องมาตัดสินใจกันอีกว่าจะไปเรียนต่อที่ ILLINOIS, USA
ดีหรือเปล่า เพราะ "ผบทบ." กลัวหนาวมาก เลยลาออกมาซะเลยดีกว่า

ตอนนี้ สบายๆกับงานที่คลินิก 2 แห่ง
ว่างๆก็เล่นกับลูกสาว(น้องพลอย)และ ลูกชาย(น้องเพชร)จอมซนน้อยๆ และ หาเรื่องไปเที่ยวกับครอบครัวบ้างตามสะดวก

New Comments