Bloggang.com : anthurium : Takayama Jinya

Takayama Jinya

หัวข้อนี้จะพาเดินชมอาคารว่าราชการของทากายามะค่ะ

เล่าประวัติศาสตร์นิดหน่อยนะ ว่าสมัย Edo ของญี่ปุ่นเขา คือช่วงปี 1603-1687 น่ะ พวกโชกุนท่านเป็นใหญ่ ตอนปี 1692 ตระกูล Tokugawa ปกครองเมืองนี้ สืบเชื้อสายขึ้นไปถึงต้นตระกูลท่านเป็นถึงจักรพรรดิเซอิวะโน่น ตระกูลนี้เน้นการปกครองประเทศโดยรัฐบาลทหาร โดยเฉพาะท่านอิเอยะสุ ที่โด่งดังคนนั้นแหละ

อีกตระกูลที่เป็นใหญ่ในช่วงนี้คือ ฟุจิวาระ ฝ่ายนี้เขาโปรราชสำนัก

แล้วเขาก็ทะเลาะเป็นอริกันแหละ สุดท้ายฝ่ายหลังชนะไป

อาคารที่เราจะชมนี้เป็นที่ทำการของราชการ เป็น Local government building อยู่นานถึง 176 ปี ยุคนั้นยังมีสำนักงานท้องถิ่นอื่นๆอีกประมาณ 60 แห่ง เพียงอาคารแห่งนี้เท่านั้น ที่ยังคงสภาพค่อนข้างสมบูรณ์ แต่เขาโยกย้ายของอะไรต่างๆออกไปหมดแล้วละค่ะ ได้เห็นเฉพาะตัวอาคาร

พอไปถึงเดินข้ามคลองตรงนี้ไป สองข้างทางเป็นบ้านเรือนแบบสมัยเก่า ยังรักษาไว้ได้สวยงาม บางบ้านดัดแปลงเป็นร้านค้าเล็กๆ เพื่อขายของให้นักท่องเที่ยว

รับเอกสารจากคุณเจ้าหน้าที่ มาอ่านก่อน

เป็นแผนผังกับคำอธิบายสั้นๆ นิดหน่อย ส่วนแผ่นหลังบอกแหล่งท่องเที่ยว ว่านอกจากตรงนี้มีอะไรอีกที่น่าชม

ตรงนี้เป็นประตูบ้าน

ส่วนแรกสุดของอาคาร ซึ่งบ้านญี่ปุ่นมีเหมือนกันหมด เรียกว่า Genkan สำหรับไว้ถอดรองเท้า และเป็นที่ที่คนในบ้านออกมารับแขก คิดว่าวัฒนธรรมคงเหมือนไทยนะ ของเราก็มีระเบียงรับรองด้านนอกบ้านน่ะ เหมือนว่าพวกชาวเอเซียเรา จะไม่ให้แขกเข้าไปถึงส่วนในของบ้าน

ถึงตรงนี้ มีเจ้าหน้าที่สองสามคนมารอรับ แจกถุงพลาสติกให้คนละอัน ไว้ใส่รองเท้าที่เราถอดแล้ววางลงในตระกร้า

ในห้องปูเสื่อ tatami ซึ่งขนาดมาตรฐานคือ 90*180 cm
แต่ละห้อง มีขนาดไม่เท่ากัน หน่วยนับขนาดเป็นเสื่อ เช่น 28 เสื่อ อะไรอย่างนี้ ขนาดที่ต่างกันนี้ยังบอกถึงความสำคัญของการใช้งานของห้องนั้นด้วย

เนื่องจากว่าย้ายเฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งออกไปหมดแล้ว จึงดูเหมือนๆกันไปหมดค่ะ มีแต่เพียงป้ายบอกว่า ห้องนี้เดิมใช้ทำอะไร

อย่างห้องนี้ ย่อภาพเหลือ 150 kb ตามกติกาบล็อกแล้ว ตัวหนังสือเล็กไปหน่อย ช่วยอ่าน ได้ความว่า ห้อง Onyakusho เป็นห้อง head office สำหรับบริหารและทำกิจกรรม ขนาด 28 เสื่อ

พื้นบ้านของญี่ปุ่น ต้องยกพื้นประมาณ 30-60 cm ให้อากาศผ่านข้างล่าง เพื่อไล่ความชื้นทำให้เสื่อไม่ขึ้นรา และเขาปูพื้นบ้านด้วยวัสดุสามอย่าง ส่วนห้อง ปูเสื่อ ส่วนทางเดิน ปูไม้ ส่วนครัวและห้องเก็บของเป็นดินอัดแข็ง ซึ่งก็มีวิธีการต่างกันไป

ตรงนี้เป็นโถงทางเดิน (doorway to the living masters) ปูด้วยไม้

ธรรมเนียมอีกอย่างของเขาคือ ห้ามใส่รองเท้าในห้องที่ปูเสื่อ (แน่นอนอยู่แล้วละ ขืนใส่คนทำความสะอาดตายก่อนพอดี)

มีตู้ติดผนัง ไว้เก็บของ ไม่ให้รกหูรกตา

เป็นที่รู้กันว่านักท่องเที่ยว ~~มักจุ้นจ้าน~~

มักอยากรู้อยากเห็น คงเปิดตู้แน่ งั้นเปิดทิ้งไว้ให้ชมเป็นบางห้องซะเลย หน้าตาเป็นเหมือนที่นอนของนายโดราเอม่อน ณ โนบิตะเฮ้าส์ แหละค่ะ

ระบบคูระบายน้ำรอบๆอาคาร (ถ่ายภาพให้เห็นส่วนยกพื้นของอาคารด้วย)

มีพื้นที่สำหรับทำสวนหย่อมเล็กๆแทรกอยู่ด้วย เป็นระยะ

ระบบรางน้ำฝน

ประตูบานเลื่อนที่ทำด้วยไม้และกระดาษ ใช้เฉพาะภายในอาคารเท่านั้นค่ะ

ครัวของเจ้านายในบ้าน

ห้องสุขา ป้ายจิ๋วนั่นเขียนว่า สุขาจำลอง ห้ามใช้

ห้อง Hiroma ขนาดใหญ่ที่สุดในอาคาร สำหรับ public ceremonies

เหนือประตูเห็นหมุดจิ๋วๆ ไหมคะ คือ Kugikakushi (Nail-concealed metal fixture) เป็นตราสัญลักษณ์โลหะ รูปหน้ากากกระต่าย สำหรับปกปิดหัวตะปูค่ะ (เท่จัง)

ตรงนี้เป็นโรงครัว

ส่วนผสมที่ใช้ทำพื้นครัว

ถัดจากครัวเป็นห้องเก็บลอมฟาง (ซึ่งห้ามถ่ายภาพ)

ก่อนถึงทางออกมีตัวอย่างขั้นตอนการมุงหลังคาไม้แบบโบราณให้ชม

อาคารนี้มีทั้งหมด 18 ห้องค่ะ หากได้เห็นแผนผังของอาคารจะดูง่ายมาก แต่ว่าไม่กล้าแปะทางเนทนะ ขอข้ามไปดีกว่า

เมื่อออกมานอกอาคาร มองย้อนกลับไปเป็นภาพนี้

อย่างที่บอกว่าเมื่อไม่มีข้าวของเครื่องใช้วางก็ดูเหมือนๆกัน หากให้ชมหมดทุกห้อง คงเบื่อ ตอนท้ายเรื่องนี้ จึงทำเป็น slide ให้เห็นบรรยากาศโดยรวม ภาพน้อยไปหน่อย เพราะว่า เจ้าของเวบเขามีกติกาว่า เกิน 50 ภาพจะคิดเงิน ดังนั้นจึงแปะเพียง 48 ภาพ ~~ฮ้าๆ ไม่ได้แอ้มหรอกน่า~~ เพื่อประหยัดตังค์ค่ะ

เรื่องถัดไป ชมหมู่บ้านสมัยเอโดะ
Sanmachi Suji (Little Kyoto)

Create Date : 07 สิงหาคม 2552

Last Update : 7 กันยายน 2552 17:17:21 น.

1 comments

Counter : 3816 Pageviews.

สวยจังเลยค่ะ

กำลังจะไปอยู่พอดีเดือนธันวา ยังไงคงต้องปูเสื่อรออ่านเลยนะคะ

โดย: Globetrotter

วันที่: 12 สิงหาคม 2552 เวลา:21:07:02 น.