รักจงรัก(ษ์) by ลักษณะปรีชา

สำนักพิมพ์ Sugar beat

จำนวนหน้า 400 หน้า

คำโปรย...

ข่าวลืออื้ออึงไปทั่วบริษัท

เมื่อจู่ๆ ท่านรองประธานหนุ่มสุดหล่อแห่งวณิชยาก็ขยันอัปไอจีถี่ๆ

พร้อมแคปชันหวาน และแฮชแท็ก ‘#เลิฟที่แปลว่ารัก’

ให้สาวๆ กรี๊ดกร๊าด จิ้นกันไปไกล สาวคนไหนที่บังอาจพิชิตใจบอสใหญ่ไปได้

หรือจะเป็นเลขานุการคนสวยที่เพิ่งมารับตำแหน่งได้ไม่นาน

เพราะรายนั้น ดันชื่อ ‘เลิฟ’ ที่แปลว่ารัก

ไหนจะดอกไม้ปริศนาช่อโตบนโต๊ะเลขาฯ เลิฟในทุกเช้าวันจันทร์อีก

ท่านรองจะมีแฟนทั้งที เรื่องนี้มันเลยต้องขยาย

ส่วนแม่เลขาฯ เจ้าของฉายา...สวย โหด โสดสนิท

ก็เข้ามาทำงานภายใต้เงื่อนไขลับๆ ของใครบางคน

หากอยู่ครบหกเดือน รับทันทีห้าแสนบาท!

เงินมาก็ร้องว้าว แม้แว่วมาว่าบ้านนางก็รวยเว่อร์ๆ

มรดกมากมายก่ายกองใช้ยันชาติหน้าก็ไม่น่าหมด

แถมคุณตาสุดโหดกับป้าจอมวางแผนยังหวงจนสาวเจ้ากระดิกตัวไปไหนแทบไม่ได้

ก็ถ้าอุปสรรคจะเยอะขนาดนี้ ท่านรองจะไหวเหรอ! 

——————— หลังอ่าน ———————

ท่านรองวิน ธนวัต  vs  เลขาฯ เลิฟ จงรักษ์

ช่วงหลังปีใหม่มานี้ เราอ่านเรื่องราวของคุณเลขาฯ เจ้านายติด ๆ กันหลายเรื่อง  ก็คิดว่าไหน ๆ ก็มาทางนี้แล้ว  เลยหยิบเล่มนี้มาอ่านในเวลาไล่เลี่ยกันไปเลยดีกว่า  เรียกว่าพล็อตประมาณเดียวกันก็หยิบมาอ่านเป็นล็อต ๆ ไป 

เรื่องนี้ในช่วงต้นถึงกลางเรื่อง  ก็มาแบบนิยายรักแนวนี้ทั่วๆ คือคุณเจ้านายก็เก๊กทำเป็นไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ  ส่วนคุณเลขาฯ ก็แบบว่าพยายามขีดเส้นกั้นไม่ให้ตัวเองไปหลงรักหนุ่มหล่อเพอร์เฟกต์แบบเจ้านายเข้าได้  แต่แหม เกิดมาคู่กันแล้วอะนะ จะหนีไปไหนรอด  งานกองเชียร์ก็มา จัดเต็มทั้งพี่ ทั้งเพื่อน รุ่นน้อง 

พอกองเชียร์ทำงานหนัก ๆ เข้า นางเอกก็เริ่มโกรธ แบบว่าพวกนี้เชียร์กันจนล้ำเส้น  ... พอพวกนี้เลิกเชียร์  ... ท่านรองวิน กลับเริ่มเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง  อ้าวววว!! ที่แท้สมภารก็จ้องไก่วัดอยู่นี่นา 5555

แต่พี่วินเขาเป็นคนแสนดี อบอุ่นและเข้าอกเข้าใจนางเอกเป็นอย่างดี  น่ารักมาก

ช่วงหลัง ๆ มีประเด็นเรื่องราวในครอบครัวของนางเอก ทำให้เรื่องดูมีเนื้อหาเข้มข้นเพิ่มขึ้นมาหน่อย  พ่อกับแม่นางเอกหย่าร้างกัน  ครอบครัวทั้งฝั่งพ่อกับป้า และแม่กับตา ก็เหมือนจะแย่งกันดูแลลูก  น้องเลิฟเลยเป็นที่รักของทั้งสองครอบครัว  เป็นคนกลางที่เหมือนอยู่ตรงกลางสมรภูมิของผู้ใหญ่  จนทำให้ตัวเธอเองอึดอัด  แต่ด้วยความเป็นคนจิตใจดี คิดถึงความรู้สึกของทุกคน ก็เลยต้องอดทน และพยายามทำตามใจทุกคนที่สุด  

แต่ความอดทนคนมีขีดจำกัด เมื่อความกดดันเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็เหมือนระเบิดเวลาที่รอวันระเบิดออกมา   เรื่องราวช่วงหลัง คุณพระเอกท่านรองฯของเราก็จะถูกลดบทบาทลงไปนึดนึง  รอให้นางเอกได้เคลียร์ปัญหาแป๊บ 

สุดท้าย ความรักเป็นสิ่งดี  แต่ควรรักอย่างพอดี จะทำให้มีความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับค่ะ

สรุปว่าเป็นเรื่องที่อ่านเพลินค่ะ จริง ๆ ตอนเริ่มอ่านไม่ได้คาดหวังมาก แต่อ่านแล้วรู้สึกชอบมากค่ะ