#พระชายาใบ้ by อาเธน่า
หนังสือทำมือ
จำนวนหน้า 390 หน้า
คำโปรย...
ตอนแรกที่ขอทานน้อยเสี่ยวลู่พบตี้หลี่หมิงนอนสลบอยู่ริมน้ำตกนั้น ในสายตาของนางเห็นเขาไม่ต่างอะไรจาก ‘ของดี’ จากสวรรค์ หวังปล้นชิงเอาทรัพย์ของเขาเพียงเท่านั้น
ใครจะรู้เล่า...ว่าเขามันตัวซวย!
ไม่เพียงฟื้นขึ้นมาขัดโอกาสร่ำรวยของนาง หนำซ้ำยังตอบแทนผู้มีคุณด้วยการจับตัวนางไปเป็นสาวใช้อีกต่างหาก
เขากล่าวว่าโชคดีที่นางพูดไม่ได้...หาไม่นางต้องตาย เมื่อเป็นเช่นนี้ เสี่ยวลู่จึงต้องแสร้งเป็นใบ้นับแต่นั้น
นางกล้ำกลืนฝืนทน คิดว่า 10 ปี แก้แค้นยังไม่สาย สุดท้ายผ่านไปไม่กี่ปี ตี้หลี่หมิงกลับคิดจะฆ่านาง
“ข้าจะฆ่าเจ้า” ได้ยินเขาพูดเช่นนี้นางย่อมตื่นกลัว กระทั่งคลอดบุตรชายได้หนึ่งคนแล้ว นางจึงค่อยสบายใจ ยินดีให้เขา ‘ฆ่า’ ต่อไปโดยไม่แตกตื่น
—————— หลังอ่าน ——————
เรื่องนี้เป็นเรื่องต่อมาจาก ว่านฮองเฮา ตี้ฮองเฮา
ถ้าได้อ่านสองเรื่องนั้นมาก่อนจะดีมากค่ะ
พระเอก ตี้หลี่หมิง เป็นองค์ชายรอง ที่ไม่ได้เกิดจากฮองเฮา ซึ่งจากเรื่องก่อนหน้านั้นจะเห็นว่า ฮ่องเต้ พ่อของเขาเป็นคนที่รักเมียและลูกลำเอียงมาก ลูกจากเมียรองนี่คือแทบไม่เหลียวแล มันก็เลยเกิดเป็นปมใหญ่ในใจมาตั้งตั้งแต่เด็ก
ทั้งเรื่องที่พ่อดูเหมือนไม่รัก แล้วก็เรื่องการวางแผนชิงบัลลังก์ที่ต้องงัดข้อกันกับพี่น้องกันเอง
แต่เดี๋ยวก่อนนนนน อย่าเพิ่งคิดว่าพระเอกพื้นเพแบบนี้เรื่องจะเครียดนะ ไม่ๆๆๆๆ
เรื่องนี้มันออกแนวน่ารัก เบาๆ เพราะนางเอกซึ่งมีบทเด่นในความน่ารัก สดใส เจ้าเล่ห์แต่ก็ดูใสซื่อไปด้วย
นางเอกคือ เจ้าใบ้ ... หยางลู่เหลียน เป็นเด็กทารกที่ขอทานสองคนเก็บมาเลี้ยง จนโตขึ้นมาหน่อย ก็เป็นเด็กผู้หญิงหน้าตาผิวพรรณดี สองพ่อขอทานเลยให้แกล้งเป็นใบ้ และแต่งตัวเป็นเด็กชาย
จับพลัดจับผลู เจ้าใบ้ บังเอิญช่วยองค์ชายรองไว้จากการถูกลอบทำร้าย
เขาเลยตอบแทนโดยการพาไปเป็นสาวใช้ใกล้ชิดที่ตำหนัก
แถมยังให้เรียนหนังสือ เรียนรู้กิริยามารยาทต่างๆ
แต่เจ้าใบ้เป็นเด็กขอทานมาก่อน ก็เอาแต่คับแค้นใจ อยากออกไปขอทานอย่างเดิมสบายกว่า ไม่ต้องมีกฏเกณฑ์อะไร ไม่เห็นจะอยากเรียนหนังสือ
ตอนเจ้าใบ้พยายามถกเถียงนี่มันน่ารักดี ปากก็พูดแบ๊ะๆ ชี้มือชี้ไม้ แต่ใจนี่คิดคำพูดได้เผ็ดร้อน
แล้วพอเจ้าใบ้โต ก็กลายเป็นสาวสวย ที่เก่งทุกด้าน แถมยังฉลาดเฉลียวเกินใคร มีคนมาหลงรัก ทั้งพระเอก และองค์ชายรัชทายาท ทั้งๆ ที่นางเป็นแค่สาวใช้ แถมยังพูดไม่ได้อีก แต่ผู้ชายรุมแย่งแทบฆ่ากันตายอะ สุดท้ายบัลลังก์อะไรก็ไม่เอาละ ขอแค่ได้เมียก็พอ
อ่านจบด้วยรอยยิ้มนะ สนุกดีค่ะ