First Frost วันนี้วันไหนยังไงก็เธอ เล่ม 1-3 / จู๋อี่ , นางฟ้าปีกเขียว แปล

สำนักพิมพ์แจ่มใส With Love

พิมพ์ครั้งแรก มิ.ย. 2565

จำนวนหน้า 1093 หน้า

คำโปรย...

หยาดน้ำตรงปลายผมไหลลงมาตามใบหน้าด้านข้าง ผ่านคางลงมาหยดกระทบโดนผมของเธอไม่กี่หยด เขาจ้องมองนิ่ง จากนั้นก็ยกมือขึ้นอย่างช้าๆ ใช้ปลายนิ้วปัดหยดน้ำให้หญิงสาวเบาๆ คล้ายกับเธอไม่ได้สังเกตเห็น ไม่มีการตอบสนองแต่อย่างใด

เวินอี่ฝานสูงประมาณคางของเขา แต่โครงกระดูกเธอกลับเล็ก บนร่างแทบจะไม่มีเนื้อหนังเลย ตอนนี้ใบหน้าด้านข้างของเธอแนบกับแผ่นอกของเขา มือทั้งสองข้างกอดเอวของเขาไว้ เธอไม่ได้กอดแน่นจนเกินไปการมีอยู่ของเธอมันรุนแรงซะจนคล้ายลาวาอันร้อนผ่าวหยดลงบนร่างของเขา

นับจากวันที่ได้พบและพูดคุยกันครั้งสุดท้ายเมื่อหกปีก่อน ความทรงจำเรื่องเขาคนนั้นมันรางเลือนเสียจน ‘เวินอี่ฝาน’ แทบจะลืมไปแล้วว่ายังมีคนผู้นี้อยู่ เธอไม่คาดคิดว่าจะได้เจอหนุ่มหล่อที่เคย ‘จีบ’ เธออีกครั้งและยิ่งนึกไม่ถึงว่าเขาจะกลายมาเป็นรูมเมตของเธอ!

เพราะเคยถูกอีกฝ่ายปฏิเสธรัก เมื่อได้พบกันอีกครั้ง ‘ซังเหยียน’ ผู้ไม่เคยแคร์ใครจึงมีท่าทีเย็นชาใส่ พาให้บรรยากาศของการได้มาอยู่ใต้ชายคาเดียวกันนั้นไม่ต่างอะไรกับการอยู่กับคนแปลกหน้า ทว่าทุกอย่างกลับค่อยๆ เปลี่ยนไป เมื่อ ‘ปัญหาการนอนละเมอ’ ของเธอกำเริบถึงขั้นเดินมา ‘จูบ’ เขาในคืนหนึ่ง!

———— หลังอ่าน ————

ซังเหยียน  vs เวินอี่ฝาน

เพื่อน ที่เคยแอบชอบกันสมัยมัธยม ได้กลับมาพบกันอีกครั้งเมื่อต่างเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว  พวกเขาจะสามารถคลายปมร้าวในอดีตกันได้อย่างไร 

เปิดเรื่องมาที่ นางเอก เวินอี่ฝาน บังเอิญพบกับหนุ่มหล่อชื่อดังเจ้าของผับที่เธอไปเที่ยว แต่ใครจะคิดว่า เขาคือ ซังเหยียน เพื่อนสมัยมัธยมของเธอนั่นเอง  แต่ด้วยความที่ตอนนั้นจากกันแบบไม่ดี ผ่านไป 6 ปีไม่ได้ติดต่อรับรู้ข่าวคราวของกันอีกเลย  เธอเลยคิดหนัก ว่าจะทักทายเขาดีไหม คิดไปคิดมาก็อย่าดีกว่า ...​เขาคงจำเราไม่ได้แล้วมั้ง!!! 

>> โอ๊ยยยย จุดนี้บอกเลย ว่าเราเข้าใจมากๆ  บางทีไปเจอคนหน้าคล้ายเพื่อน แต่ไม่กล้าทัก แบบว่าใช่ปะนะ  หรือบางทีก็คิดว่าใช่แน่ แต่จะทักดีไหม เขาจะจำเราได้หรือเปล่านะ  ยิ่งปกติไม่ใช่คนช่างพูดช่างคุยหรือสร้างมนุษยสัมพันธ์เก่งด้วยยิ่งลำบากใจ  

เรื่องเริ่มตรงนี้  แต่เหตุการณ์ก็ค่อยๆ ดำเนินไปค่ะ  

นักเขียนเขาค่อยๆ เล่าสลับ ระหว่างช่วงเวลาปัจจุบัน  กับเรื่องราวของพวกเขาในช่วงวัยรุ่น  ค่อย ๆ เปิดเผยปมต่างๆ ออกมาทีละน้อย  

ในวัยทำงาน  เวินอี่ฝาน นางเอกของเรื่อง ทำงานเป็นนักข่าว  ซึ่งเธอเพิ่งย้ายมาอยู่ในเมืองนี้ เริ่มทำงานได้ไม่นาน ฐานะการเงินก็ไม่ค่อยดี  ต้องหาที่อยู่เป็นห้องเช่าราคาย่อมเยา  เดิมทีก็เช่าห้องอยู่ที่หนึ่ง แต่อยู่ไป ก็รู้สึกไม่ค่อยปลอดภัย  จึงหาห้องใหม่  

สุดท้ายไปๆ มาๆ ก็ได้เป็นเพื่อนร่วมบ้านกับ ซังเหยียนซะงั้น (แน่นอนว่าคุณพระเอกของเราที่แท้แอบซุ่มเงียบนะ)

เหอๆ มันก็กระอักกระอ่วนแหละ  จากเพื่อนเก่าที่ตอนแรกเจอเขาก็ทำเป็นว่าจำกันไม่ได้  แต่ไหนเลยเรื่องจะง่ายปานนั้น  กลายเป็นว่าเจอเพื่อนคนอื่นๆ อีกเป็นกลุ่มเลย จะแกล้งจำไม่ได้อีกต่อไปก็ไม่ไหวอะ  สงสารนางเอกเลย 

ตอนอ่านก็จะรู้สึกว่านางเป็นสาวสวยแต่โก๊ะๆ และก็ค่อนข้างจะโชคร้าย บางทีหน้าตาดีก็มีภัย

อ่านจบเล่ม 1 แบบเพลินๆ ได้เห็นพวกเขาสองคนอยู่บ้านเดียวกัน  พระเอกก็จะขี้เก๊กหน่อย  แบบดูออกว่าชอบนางเอกอยู่แน่ๆ แต่กลับแสดงออกอย่างเย็นชา  ทั้งๆ ที่จริงๆ แอบดูแลนางเอกอยู่นะ   ส่วนนางเอกก็เริ่มรู้สึกว่าชอบพระเอกแต่ยังติดว่าเขาจะชอบเราบ้างไหมนะ ทำไมเย็นชาจัง 

ลืมพูดถึงเรื่องการละเมอของนางเอก  ในเล่มนี้ พูดถึงการละเมอ ซึ่งเราอ่านแล้วก็รู้สึกว่าตลกดี แถมยังมีโมเมนต์แบบละเมอไปกอดพระเอกด้วยแน่ะ   

แต่พออ่านไปถึงเล่มหลังเฉลยจุดที่น่าจะเป็นสาเหตุให้นางเอกละเมอแบบนี้  เรานี่พูดไม่ออกเลย  บอกเลยเรื่องที่คิดว่าเบาๆ หนุ่มสาวเขากลับมาง้อคืนดีกัน  แต่จริงๆ แล้วมันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ

ในเล่ม 2 เล่ม 3  เริ่มเปิดเผยเรื่องราวในอดีตของนางเอกมากขึ้น  เริ่มมีแม่ มีน้อง มีญาติของนางเอกโผล่มา ซึ่งแต่ละคนก็มีผลต่อผลต่อชีวิตช่วงวัยรุ่นอันขมขื่นของนางเอกมากๆ  ทำให้เราเข้าใจนางเอกมากขึ้น  เอาจริงๆ ก็คือคิดว่าถ้ามีคนแบบนี้อยู่รอบตัวแล้วละก็ ไม่ต้องมีญาติไปเลยจะดีกว่า

ส่วนความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกที่อยู่ร่วมบ้าน ก็เริ่มดีขึ้น  นางเอกรู้สึกว่าชอบพระเอกจัง พอย้อนไปถึงที่เคยคบเป็นเพื่อนกันสมัยก่อน มันก็ดูเป็นเพื่อนที่พิเศษ แค่ตอนนั้นเธอความรู้สึกช้า มาตอนนี้ก็ยังชอบเขาอยู่เลยตัดสินใจจะจีบซังเหยียน ....   โอ้โห  เข้าทางพระเอกพอดีค่ะ  

เนื่องจากเมื่อก่อน พระเอกโดนนางเอกอกหักตั้งแต่ยังไม่ได้บอกรัก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังรักปักใจ หลายปีมานี้ไม่เคยมีใคร  มาตอนนี้อุตส่าห์ลงทุนมาเช่าห้องอยู่ด้วยกันมันก็ต้องหวังให้นางเอกมาชอบตัวเองแหละ  แต่ด้วยความที่เคยเจ็บมาก่อน  เลยได้แต่รอให้นางเอกเป็นฝ่ายเดินเข้ามาค่ะ    พ่อคุณช่างแสนดีเหลือเกิน  (ที่ตอนแรกด่าไปว่าขี้เก๊กนั่น ขอกลืนน้ำลายตัวเองคร่ะ!)

เรื่องนี้มีทุกอารมณ์เลยค่ะ

เริ่มจากอารมณ์เพื่อนเก่าแอบรักกัน มาเจอกันก็จะแนวหนุ่มสาวจะจีบไม่จีบเบาๆ อ่านสบายๆ แล้วก็เริ่มเปิดเผยปมออกมาเรื่อยๆ ให้เราสงสัยเอ๊ะๆ มันมีอะไรยังไงกันมา  ในขณะเดียวกันก็ลุ้นกับความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกว่าจะดำเนินไปยังไงในปัจจุบัน  แล้วมาปิดท้ายด้วยการเปิดเผยปมใหญ่เซอร์ไพรส์สุด ดราม่าน้ำตาซึม สงสารนางเอก และสุดท้ายซึ้งกับความรักของพระเอก  

มีการแปลที่ไม่ค่อยคุ้นตานิดหน่อย ตรงที่เวลาแปลคำพูดตัวละครบางทีจะลงท้าย ด้วย คำว่า อะ   ในบริบทที่พูดแบบเป็นกันเอง 

เช่น  พระเอกพูดกับน้องสาวว่า “พวกเธอทำอะไรกันอะ” 

หรือ นางเอกพูดกับพระเอกว่า “ฉันไม่มีแรงแล้วอะ” 

ก็ไม่ได้ว่าดีหรือไม่ดี แค่ไม่คุ้นชินค่ะ

เราชอบเรื่องนี้มากเลยค่ะ อยากแนะนำให้ลองอ่านกัน

ป.ล.  มีเรื่องที่เกี่ยวข้องกันคือ  แอบรักให้เธอรู้ เป็นคู่ของน้องสาวพระเอกกับเพื่อนพระเอกค่ะ   น่าจะเป็นเรื่องที่เส้นเวลาคาบเกี่ยวกัน  เพราะอ่านเรื่องนี้ก็มีพูดถึงคู่นั้นอยู่บ้างค่ะ  เดี๋ยวไว้ว่างๆ จะหามาอ่านด้วยดีกว่า