ชายาแม่ทัพหยามไม่ได้ 1-2 / ฉางโกวลั่วเยวี่ย – 长沟落月

ผู้แปล : Sing’in in the Rain

สำนักพิมพ์ : แจ่มใส (มากกว่ารัก)

จำนวนหน้า : 841 หน้า (437+404)

คำโปรย...

ฟื้นขึ้นมาในร่างนี้ได้ไม่ถึงวันก็มีคนจ้องจะส่งนางไปเยือนปรโลกเสียแล้ว!

เนี่ยชิงหลวนดิ้นรนเอาชีวิตรอดจากคมดาบของพี่สาวที่จ้องจะสังหารนางมาตลอดหลายปี

จนในที่สุดฟ้าก็เมตตา ส่งพี่สาวให้แต่งออกไปนอกจวน ทว่าชีวิตสุขสบายที่เฝ้ารอกลับคงอยู่ไม่นาน เพราะนางได้รับสมรสพระราชทานกับจิ้นอ๋อง ผู้ขึ้นชื่อเรื่องความโหดเหี้ยม 

ยังมิทันได้เข้าหอร่วมหลับนอนกันตามพิธี สามีก็ใช้มีดสั้นจ่อคอนางเสียแล้ว บ้าจริง! จะคมดาบหรือมีดสั้นก็เข้ามา แต่อย่าหวังว่านางจะยอมถูกรังแกอยู่ฝ่ายเดียว!

——————— หลังอ่าน ———————

จั่วหลิง vs เนี่ยชิงหลวน

เรื่องนี้ตอนอ่านตัวอย่าง ก็คาดว่าจะได้พบกับ  พระเอกผู้เย็นชา และโหดๆ หน่อย กับนางเอกหัวสมัยใหม่ ไม่แคร์สามี 

ซึ่งนางเอกน่ะใช่เลย  เนี่ยชิงหลวน เป็นสาวงามผู้ที่อะไรก็ได้ มีนิสัยแบบสาวๆ ยุคปัจจุบัน เราชอบนะ นางเอกดูเป็นคนธรรมดา ไม่ได้กล้าแกร่ง ออกจะขี้ขลาด วันๆ คิดแต่ทำไงให้อยู่สบาย กินอิ่มนอนอุ่น สามีเรอะ จะยังไงก็ได้ แค่ไม่สร้างความเดือดร้อนให้นางก็พอ 

แต่จะว่านางธรรมดาเกินไปก็ไม่ได้  เพราะอย่างน้อยนางก็มีฝืมือในการทำอาหาร  แบบที่ใช้เป็นเสน่ห์ปลายจวัก มัดใจสามีไว้โดยไม่ได้เจตนาเลยทีเดียว  

ส่วนพระเอก แม่ทัพจั่วหลิง ที่ลือกันว่าแสนจะโหดร้าย ดุดัน น่ากลัว เย็นชา กับคนทั่วไปก็เป็นแบบนั้นแหละ  ส่วนกับนางเอก ช่วงแรกยังเย็นชาอยู่ แต่จริงๆ แล้ว เขาแค่เป็นชายหนุ่มที่จีบสาวไม่เป็น ไม่รู้จะเข้าหาภรรยายังไงดีนั่นแหละ  น่าเอ็นดู!

เรื่องราวส่วนใหญ่ ก็เลยเป็นกระบวนการปรับตัวเข้าหากัน  การหาทางใกล้ชิดกับนางเอก การจีบกันกุ๊กกิ๊ก น่ารักน่าหยิกของพระเอกนางเอกนั่นเองจ้า  แล้วมุกที่จั่วหลิงใช้บ่อยสุด คือมุกขอกินข้าวเย็นด้วย  อร๊ายยยย เธอ  dinner กันที่ห้องนางเอก  จากที่ตอนแรกแยกห้องกันนอน  dinner ไป dinner มา ย้ายของเข้าไปอยู่ด้วยกันเฉยเลยคร่า ก็บอกแล้วว่านางเอกใช้อาหารมัดใจสามี 55555

>> ตอนต้นเรื่อง ปูพื้นมาแบบเหมือนจะมีความดราม่าในบ้านนางเอก พี่สาวนางแค้นนางกับแม่มาก จนคิดทำร้ายนางเอกตลอดเวลา ส่วนบ้านพระเอกก็ดราม่าที่ต้นตระกูลเขาเก่งเกิน มีกำลังทหารมากเกินฮ่องเต้เลยระแวง  ซึ่งก็เป็นเหตุให้นางเอกถูกสมรสพระราชทานให้แต่งงานกับพระเอก   แหมนี่ก็คิดว่าทั้งเรื่องต้องดราม่าเข้มข้น นางเอกคงต้องฟาดฟันเชือดเฉือนกันพี่สาวสุดชีวิตตลอดเรื่อง ฝ่ายพระเอกก็ต้องมีอุปสรรคมากมายชีวิตเหมือนแขวนบนเส้นด้ายตลอดเว ...... มันก็มีนะ  .....  แต่ .... มีมันเว้นช่วงค่ะคุณๆ  มันแบบ เริ่มเล่ามาแบบจะดราม่า  แล้วตัดฉากไปให้พระเอกนางเอกเขาจีบกันติดแบบแนบแน่นก่อนประมาณค่อนเรื่อง  ค่อยตัดกลับมาดราม่าใหม่งี้   

นักอ่านสายฟินสาย soft ก็จะชอบใจมากหน่อย ส่วนนักอ่านสายดราม่า ก็จะอิหยังวะนิดนึงค่ะ  แบบตัดไป soft จนเราทำใจว่ามันคงมาเวย์นี้จนจบ แต่อ่านๆ ไป มันวกกลับมาดราม่าเข้มข้นขึ้นได้ในภายหลังค่ะ 55555 เกือบถอดใจไปแล้วไหมล่ะ  

>> เสน่ห์ของเรื่องนี้ ที่เราชอบ คือสำนวนของนักเขียนและนักแปลค่ะ  แบบอ่านเพลิน  แล้วก็บทสนทนาต่าง ๆ ของนางเอก กับ บทตัวประกอบพวกคนรับใช้ มันสนุก ขำๆ มีสีสันดี  

มีบทสนทนาตอนหนึ่ง นางเอกพูดว่า “... ที่ข้ากินเอร็ดดื่มอร่อยเล่นสนุกเพลิดเพลินก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว”  อ่านเจอแล้วแบบ โอ๊ะ  กินเอร็ดดื่มอร่อย  มันช่างสำบัดสำนวน ชอบ ๆ