ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก by ประชาคม ลุนาชัย

สำนักพิมพ์แพรวสำนักพิมพ์ พิมพ์ครั้งแรก พฤศจิกายน 2555

จำนวนหน้า 218 หน้า

คำโปรย...

งดงาม ตรึงตรา และสะเทือนใจ

นั่นคือนิยายรัก นลิดาเห็นด้วยกับภูดิน เรื่องราวที่กระตุ้นให้คนอ่านรักผู้อื่น

รักโลกใบนี้ รักในศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์

ต่อให้มีฉากรบพุ่งในสงคราม เลือดและความตายเกลื่อนไปทั้งเล่ม

หากอ่านแล้วอยากสร้างโลกดี ๆ ขึ้นอีกใบหนึ่ง

หนังสือเล่มนั้นก็เป็นนิยายรัก

เรื่องย่อจากเวป...

"ร้านหนังสือที่มีแต่นิยายรัก" เป็นนิยายรักโรแมนติกขนาด 21 ตอนจบ เขียนโดย ประชาคม ลุนาชัย เล่าเรื่องของ 'นลิดา' หรือ 'ครูแก้ม' ซึ่งแต่เดิมชอบอ่านนิยายรักเกาหลี แต่เมื่อไปเป็นครูอยู่ต่างจังหวัดได้พบกับ 'ภูดิน' เจ้าของร้านหนังสือ-คนวาดภาพประกอบ จากการแนะนำของภูดินทำให้ชีวิตและรสนิยมการอ่านนิยายรักของครูแก้มเปลี่ยนไป เป็นต้นว่า ครูแก้มเริ่มอ่านวรรณกรรมไทยที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นวรรณกรรมชั้นดี ตลอดจนวรรณกรรมชั้นเยี่ยมของโลกหลายเรื่อง นวนิยายเรื่องนี้จึงสอดแทรกพร้อมทั้งเสนอทัศนะหนังสือดีหรือนิยายรักที่น่าอ่าน ขณะเดียวกัน นิยายเล่มนี้ก็เป็นนิยายรักโดยตัวของมันเอง และตอนจบก็จบลงอย่างซาบซึ้งตรึงใจ (จากเว็บไซต์ naiin.com)

------------------- หลังอ่าน -------------------

ชอบมาก ชอบการเล่าเรื่อง ชอบความคิดเห็นมุมมองของนักอ่านที่มีต่อหนังสือนิยายหลากหลายที่ได้อ่าน ชอบที่ทำให้ตัวละครในเรื่องให้เติบโตขึ้นจากการอ่านหนังสือ

ตัวเรื่องเป็นนิยายรัก ตามคำนิยามสามคำในคำโปรย ...งดงาม ตรึงตรา สะเทือนใจ 

ข้างในยังมีนิยายรักสั้นๆ อีกเรื่อง ที่ค่อยๆ เผยออกมาเป็นตอนๆ ผ่านการอ่านของนางเอก ซึ่งเป็นนิยายรักที่งดงามไม่แพ้เรื่องหลัก

เรื่องนี้มีกล่าวถึงวรรณกรรมเก่าๆ หลายเรื่องซึ่งเราไม่เคยอ่านเลยซักเรื่องที่เขาพูดถึง ผู้เขียนหยิบยกประเด็นที่น่าสนใจในเรื่องๆนั้นๆ มาพูดถึง โยงเข้ากับเรื่องราว ซึ่งอ่านแล้วชวนให้อยากหาเรื่องเหล่านั้นมาอ่านเต็มๆ เหลือเกิน

ชอบทัศนะเกี่ยวกับการอ่านและเรื่องของความรักในเรื่องนี้ค่ะ

อันนี้โดนมาก คือว่าเป็นบ่อยๆ

“นลิดากวาดตามองชั้นหนังสือและผนังว่างโล่ง แม้ดูสะอาดสะอ้าน แต่ก็ว่างเปล่าเกินไปในความรู้สึกของเธอ ใช่...ว่างเปล่า แม้มีหนังสือเป็นพันๆเล่ม แต่ไม่ได้มีหนังสือสำหรับเธอแม้แต่เล่มเดียว”

“... หนังสือเล่มหนึ่ง เมื่อเป็นของคนอ่าน มันก็ต้องเป็นอย่างที่คนอ่านมองเห็น ... ไม่มีใครแม้แต่คนเขียนจะสามารถเผด็จการให้คนอื่นคิดตาม หรือมองเห็นอย่างที่เขาต้องการสื่อ .....”

เป็นนิยายรักดีๆ ที่อ่านจบแล้ว ยังคงทิ้งละอองเล็กๆ ฟุ้งอยู่ในหัวใจค่ะ

>> 10/10