คุณชาย...ข้าตระหนกจนผมแทบร่วงแล้ว 1-2 by ปลายหญ้า
สำนักพิมพ์คำต่อคำ
จำนวนหน้า 435 + 450 = 885 หน้า
ราคา 650 บาท
คำโปรย...
อยู่มาวันหนึ่ง...ฉันก็ยืนถือถุงเซเว่นอยู่กลางป่า...
นี่อาจฟังดูคล้ายบทเริ่มต้นของนิทานประหลาดๆ สักเรื่อง
หรือฉากหนึ่งในความฝัน
แต่จะทำยังไง หากมันไม่ใช่นิทาน
แถมยังไม่มีวี่แววว่าจะตื่นจากฝันสักที!
ต่าย เด็กสาวที่เติบโตจากบ้านเด็กกำพร้า
จับพลัดจับผลูถูกแสงประหลาดดูดดึงกลับไปยังโลกอดีต
แถมโลกอดีตที่ว่า ยังเป็นยุคจีนโบราณที่มีทั้งนักฆ่า
จอมยุทธ์ คุณหนู คุณชาย เดินกันให้เกลื่อน
ชีวิตคงไม่โลดโผนนัก หากเธอเลือกที่จะอยู่เงียบๆ ในป่า
กับอดีตนักฆ่าที่กลับตัวกลับใจ
แต่จะเพราะโชคชะตา สวรรค์บันดาล
หรือปีศาจชักนำก็ไม่อาจรู้
ทำให้หญิงสาวในชื่อใหม่--เสี่ยวทู่จื่อ
ออกจากป่ามาโลดแล่นถึงกลางเมืองหลวง
คงดีกว่านี้ หากระหว่างเดินทาง
เธอจะไม่ก่อเรื่องราวใหญ่หลวงไว้กับคุณชายท่านหนึ่ง
บุรุษชุดม่วงผู้มีนัยน์ตาลึกลับยากจะอ่าน
ทั้งยังเคร่งขรึมเย็นชาประดุจเสาหิน
เรื่องที่ก่อไว้แก่เขา ตายกี่ชาติคงไม่อาจชดใช้
ได้แต่หวังว่าในภพชาติอันแสนประหลาดนี้
คงไม่ต้องวนเวียนมาพบเจอกันอีก
กระต่ายขี้ตระหนกไหนเลยจะรู้
บุรุษผู้นั้นเป็นคนดังของเมืองหลวง
หวงเชียนเล่อ บุตรชายคนที่สี่ของท่านแม่ทัพใหญ่
เมืองหลวงกว้างขวางแค่ไหน
เธอก็ไม่อาจหลุดรอดสายตาเขาไปได้
เพียงสบตากัน สันหลังก็เย็นวาบ
รู้สึกคล้ายผมบนหัวจะร่วงกราว
นาทีนี้...ทางเลือกคงมีแค่นับนิ้วได้
จะโดดหนีไปให้ไกล หรือโดดซุกอกเขาไปเลยดี?
หลังอ่าน
ต่าย - เสี่ยวทู่จื่อ
หวงเชียนเล่อ
เรื่องนี้สนุกดีอะ ตอนเห็นชื่อเรื่องนี่ก็ลังเล ว่าอ่านดีไหม 555 แต่พอหยิบมาอ่านก็ไม่ผิดหวังค่ะ
ตัวเรื่องมาโทนฮาเพราะนางเอกนี่แหละ
จากเด็กกำพร้าชาวไทย ข้ามมิติไปอยู่ในยุคจีนโบราณ
คือชอบตรงที่ พอไปถึงก็ไม่ได้ภาษา คนนึกว่าเป็นบ้า ต้องเรียนรู้ภาษาอยู่หลายปี ... เวลาเราอ่านนิยายแนวข้ามเวลาไปต่างชาติแบบนี้แล้วก็มักจะสงสัยตลอดว่ามันคุยกันรู้เรื่องง่ายๆ เลยเรอะ มาเรื่องนี้ดีอะ คือคุยไม่รู้เรื่องก็คือไม่รู้เรื่อง เรียนเอาใหม่ 555
แล้วพอไปอยู่ยุคจีนโบราณ ก็ต้องใช้ชีวิตแบบคนที่นั่น แต่ด้วยความเป็นคนสมัยใหม่ ความคิดความอ่านก็จะแตกต่าง ดูซื่อๆ ใสๆ แต่ความจริงเจ้าเล่ห์พอตัว มันเลยมีความขำๆ น่าเอ็นดู ใครเห็นใครก็ชอบ
ทั้งๆ ที่แต่งตัวปลอมเป็นผู้ชาย ก็ยังจะมีคนมารุมชอบอีก
พอได้เจอและเข้าไปพัวพันกับหวงเชียนเล่อ คุณชายสี่แห่งจวนแม่ทัพใหญ่ คุณชายก็ช่างเย็นชา จนนางแอบตั้งฉายา เสาหิน นี่แอบสงสารคุณชายต้องปวดหัวเท่าไหร่ถึงจะปราบเจ้ากระต่ายตัวนี้อยู่
เราชอบพล็อต ชอบโทนเรื่อง สำนวนดี อ่านสนุกค่ะ