#จะเป็นใครกันที่หยิบฉันออกจากชั้นหนังสือ

by Sako Aizawa, 相沢沙呼, ปาวัน การสมใจ (Translator)

สำนักพิมพ์ Piccolo  พิมพ์เมื่อ มิถุนายน 2565

จำนวนหน้า 262 หน้า

คำโปรย...

หากทุกคนเปรียบดั่งหนังสือ

ฉันคงเป็นหนังสือที่มีข้อบกพร่องที่สันปก

ไม่ดึงดูด ไม่โดดเด่น ไม่น่าสนใจ

ทั้งที่ฉันเป็นแบบนี้ แต่ฉันก็ยังรอให้ใครสักคนมาเลือก

หยิบฉันออกไปจากชั้นอันเเน่นขนัดนี้

เปิดโอกาสพิจารณาหน้าปกที่ฉันบรรจงสร้าง

ละเลียดอ่านเนื้อหาที่ฉันบรรจงเขียน 

ณ ห้องสมุดของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่งนอกจากจะอัดแน่นไปด้วยหนังสือหลากหลายประเภทและมากมายเนื้อหายังมีผู้คนที่เฝ้าเพียรค้นทางเดินในชีวิตของตัวเอง

——— หลังอ่าน ———

ตอนเห็นชื่อก็คาดว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับหนังสือแน่นอน  ไม่ร้านหนังสือ ก็ห้องสมุดแหละ 

พอได้อ่านก็ใช่จริงๆ เรื่องนี้เกี่ยวกับห้องสมุดในโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง

แต่ถึงอย่างนั้น ธีมหลักของเรื่อง กลับไม่ใช่ห้องสมุด แต่เป็นเรื่องราวของเด็กนักเรียนมัธยมปี 2  

เห็นแบบนี้ บางคนอาจจะคิดว่า เอ๊ะ เรื่องของเด็กวัยรุ่นน่ะสิ ไม่น่าสนใจหรือเปล่า เลยวัยเราไหมนะ  55555   ตอนแรกเราก็คิดงั้น  เมื่ออ่านด้วยสายตาและความคิดของผู้ใหญ่เรื่องบางอย่างก็ดูไม่ได้สำคัญอะไร  แต่มันเป็นความจริงที่สะท้อนปัญหาของวัยรุ่นในโรงเรียนได้อย่างมาก  ใครที่มีลูกหลาน ก็จะได้เข้าใจและใส่ใจมากขึ้น  ใครที่ไม่มีลูกหลานแบบเราเนี่ย ก็ได้เปิดหูเปิดตา ว่าอ้อ มันมีปัญหาแบบนี้เหรอ    

ส่วนคนที่น่าจะเป็นกลุ่มเป้าหมายที่สุด คือวัยรุ่นวัยเรียน ที่มักจะยังมีความสับสนในตัวเอง กับการเข้าสังคม การปรับตัวต่างๆ  รวมถึงปัญหาการบูลลี่ในโรงเรียน  ซึ่งเป็นเรื่องละเอียดอ่อนต้องการคนคอยประคับประคองชี้แนะ  ในเรื่องนี้คนที่ทำหน้าที่นี้อย่างเนียนๆ ก็คือคุณครูบรรณารักษ์  คุณครูสาวน่ารัก ท่าทางใจดีและมีความเป็นกันเอง แบบที่เด็กๆ ยังคิดว่าน่ารัก เหมือนเป็นเพื่อนสาวมากกว่าคุณครู  

ตัวเรื่องแบ่งเป็น 6 ตอนหลัก  แต่ละตอนก็เป็นเรื่องของเด็กแต่ละคน  ซึ่งเรียนชั้นม.2 เหมือนกัน ห้องเดียวกันบ้าง คนละห้องบ้าง  มีปัญหามากบ้างน้อยบ้างต่างกันไป และแน่นอนว่าในที่สุดเรื่องราวของพวกเขาก็เกี่ยวโยงกันไม่มากก็น้อย  

ตอนอ่านแรกๆ เราเฉยๆ นะ แต่ตอนสุดท้ายคือพีคมาก นี่ขนาดอ่านด้วยฟิลเตอร์มนุษย์ป้าผู้ไม่เคยใกล้ชิดเด็กยังอดสงสารไม่ได้ น้ำตาจะไหล 

เราชอบที่คุณครูบรรณารักษ์ช่างสังเกตเด็กๆ แถมยังมีลูกล่อลูกชน หลอกล่อเด็กๆ ให้หลุดพ้นจากปัญหาได้ด้วยการอ่านหนังสือ  ซึ่งจะเห็นว่าไม่ง่ายเลยที่จะทำให้เด็กที่แทบไม่อ่านหนังสือเลย หรือแค่เห็นหนังสือก็เวียนหัวตาลายยอมมาอ่านหนังสือได้ ต้องชื่นชมเขาจริงๆ 

คะแนน 4 / 5  บวกให้กับความพีคในเรื่องสุดท้ายที่เรียกคะแนนสงสารไปมากมาย