#จดหมายลายมือหญิงงาม by อู๋อวี้, ลดาอนัน แปล

สำนักพิมพ์วารา

พิมพ์เมื่อ มกราคม 2564

จำนวนหน้า  494 หน้า

ราคา 450 บาท

คำโปรย...

เวลาที่นางดีใจชอบนับแผ่นทอง เวลาที่นางเสียใจชอบนับแผ่นทอง เวลาที่อยู่ในห้องว่างเปล่าเพียงลำพังก็ชอบนับแผ่นทอง มีเงินเป็นเรื่องที่ดีถึงเพียงนั้น แต่นางกลับมักจะมองมองเหม่อไปนอกหน้าต่างเป็นประจำ นางอดคิดไม่ได้ว่า ในเมื่อนางมีเงินมากมายขนาดนี้แล้ว ทำไมถึงยังซื้อความรัก จากเขาไม่ได้?

ฝานจื่อฮว่าคิด บางทีคงเป็นเพราะนางใช้ความบริสุทธิ์ไร้เดียงสาของทั้งชาติหมดสิ้นไปแล้ว ชีวิตที่เหลืออยู่จึงมีเพียงหัวใจที่เหี่ยวเฉา ครึ่งปีภูเขาเขียว ครึ่งปีเมฆเคลื่อนคล้อย ถึงเวลาหันย้อนกลับไปมอง พลันกระจ่างแจ้ง ห่านฟ้าแก่ชรา เสียงขลุ่ย ขาดหาย คนคุ้นเคยไม่อยู่พร้อมหน้า ได้แต่ถอนหายใจที่เวลาผ่านไวเหมือนม้าขาวควบผ่านช่องแคบ ดุจประกายไฟแลบยามตีหิน ดุจความฝันที่ผ่านพ้นเมื่อตื่นนอน

—————— หลังอ่าน ——————

อ่านแล้วนึกถึงซีรีส์ ตำนานรักดอกเหมย ที่เคยดูตอนเด็ก ๆ (บ่งบอกอายุมากกกกก) 

หนังสือเล่มนี้เขาบอกไว้ว่า ถูกลงรายตอนในนิตยสาร 10 สัปดาห์ ถูกนำมาทำเป็นเกมส์มือถือ ละครวิทยุ เพลงประกอบละครหลัก และอยู่ระหว่างการนำมาดัดแปลงเป็นละครทีวี  โอ้โห... แสดงว่าเป็นที่นิยมมากจริง ๆ 

เป็นเรื่องสั้นจบในตอน มี 12 ตอน  ตอนละประมาณ 40-50 หน้า

แต่ละตอน ก็เป็นเรื่องความรักของหญิงสาวหนึ่งคน 

เรื่องราวจะจบในตอน  

แต่ตัวละครบางตัวก็มีรู้จักกันหรือเคยเอ่ยถึงเล็ก ๆ น้อย ๆ มาในตอนก่อนหน้าบ้าง แต่ตัวเรื่องนั้นไม่ได้มีความเชื่อมโยงหรือเรียงร้อยเข้าด้วยกัน เรียกว่าแต่ละตอนก็อยู่ได้อย่างเอกเทศ  

ตัวเรื่องก็หลากหลายนะ  มีความเป็นจีนโบราณ บางตอนก็ออกแนวจอมยุทธ บางตอนมาแบบแฟนตาซี ไม่ได้ซ้ำ ๆ กันทุกเรื่อง ทำให้อ่านอย่างเพลิดเพลินไม่เบื่อ

เหมาะสำหรับค่อย ๆ อ่านทีละตอนแล้วพัก  เพราะมันเป็นเรื่องรักเจ็บจี๊ด 

ส่วนใหญ่จะจบแบบโศกนาฏกรรมความรัก , บางเรื่องก็แฮปปี้

ตัวพล็อตแต่ละเรื่องก็คลาสสิก 

》 เธอชอบเขา เขาขอบคนอื่น

》 แอบรัก แต่ต้องเก็บเอาไว้บอกไม่ได้ 

》ให้เธอได้กับเขา และจงโชคดี ส่วนฉันก็ยอมเสียสละ

... พระเอก นางเอก ตัวละครบางตัวก็ทำเอาเราอยากเอาไม้เรียวไปฟาด  

อ่านไปพักไปจะดีที่สุด  ส่วนเราอ่านรวดเดียว  ก็จะหน่วงหนักหน่อย