ดอกสาลี่เคียงบัลลังก์ 1-2 by เทียนฉิน , เกาลัดเดือนสิบสอง แปล

สำนักพิมพ์แจ่มใส มากกว่ารัก

จำนวนหน้า 511หน้า

ราคา 449 บาท

คำโปรย...

แรกวสันต์มาเยือน... ดอกสาลี่บานสะพรั่งไปทั่วหุบเขา

บุรุษผู้หนึ่งนำดอกสาลี่ทัดผมให้นาง พร้อมสัญญาว่าจะพานางไปอยู่ด้วยกัน

‘ไป๋เสวี่ยฝู’ บุตรสาวอัครเสนาบดีที่เติบโตมาในอารามเมี่ยวเฟิง

นางตั้งใจกลับมาเยี่ยมพี่สาว แต่กลับถูกบิดาวางยาพิษ และบังคับให้นางต้องเข้าวังไปเป็นพระชายา

ทั้งใช้ชีวิตมารดามาข่มขู่ เพื่อให้นางวางยาพิษองค์จักรพรรดิให้สำเร็จ

ทว่าเพียงย่างก้าวเข้ามาในวังหลวงหัวใจของนางก็รวดร้าว

เป็นไปได้อย่างไรที่บุรุษผู้อ่อนโยนในดวงใจนางคือ ‘จักรพรรดิเยวี่ยเยี่ย’ ผู้เหี้ยมโหด

เมื่อหน้าที่และหัวใจไม่อาจเดินบนเส้นทางเดียวกัน

ไป๋เสวี่ยฝูจึงทำได้เพียงเก็บงำตัวตนในอดีตเสมือนว่านางกับเขาไม่เคยพบพานมาก่อน

ดุจเดียวกับแววตาเย็นชาว่างเปล่าของเขาที่จดจำนางไม่ได้แม้แต่น้อย อีกทั้งยังมองนางเป็นศัตรู

————— หลังอ่าน —————

จักรพรรดิเยวี่ยเยี่ย  vs ไป๋เสวี่ยฝู

นางเอกเป็นลูกสาวเสนาบดี ที่ตั้งใจจะชิงบัลลังก์  เลยส่งลูกสาวไปเป็นพระสนม แล้วให้นางลอบปลงพระชนม์  พระเอกก็รู้ทัน เลยไม่โปรดนาง แต่ว่าก็รู้สึกว่านางมีบางอย่างน่าสนใจ  แบบจะรักหรือจะเกลียดดีอะไรแบบนั้น

ส่วนนางเอกไม่ได้อยากเข้าวังเลย  แต่โดนบีบบังคับก็ต้องจำยอม  

แล้วเรื่องก็ซับซ้อนขึ้น  เมื่อพระเอกนั้นเคยเจอนางเอกมาแล้วเมื่อ 5 ปีก่อน ตอนยังวัยรุ่นกันอยู่  

เจอกันแป้บเดียว แต่เกิดรักกันลึกซึ้ง ถึงขั้นสัญญิงสัญญาจะพานางมาอยู่ด้วย  แต่นางเซย์โน เขาก็เลยแห้วไป  ผ่านไปห้าปี  นางยังจำได้ว่ามีไอ้หนุ่มคนนึง เคยบอกว่าจะมารับนาง แต่หายไปห้าปีไม่เคยโผล่มาเลย  โอ้ ช่างช้ำใจ เขาคงลืมเราไปแล้ว (เดี๋ยวนะ ได้ข่าวว่านางปฏิเสธเขาไปแล้วปะ)  แล้วนางก็คร่ำครวญอยู่แบบนี้ซ้ำๆ นับครั้งไม่ถ้วนค่ะ  ...  ณ จุดนี้เราไม่ไหวละ 55555

ไอ้หนุ่มนั่นก็คือจักรพรรดิเยวี่ยเยี่ยในวันนี้ๆๆๆๆ  ที่นางต้องไปถวายตัวและลอบฆ่านั่นเองงงงงงงงง

เจอกันรอบนี้เขาก็ยังจำนางไม่ได้ นางก็เลยแบบ ทั้งรักทั้งแค้น   แล้วก็ไม่บอกเขาไปนะ ว่าข้าเองไง น้องนางในดงสาลี่เมื่อห้าปีก่อนอะ  ทำไมไม่บอกเขาไป๊  แกจะเอาแต่คิดเสียใจไปเองทำไมเนี่ย

ส่วนพระเอกก็ยังคิดถึงนางน้อยในดงสาลี่อยู่ไม่รู้วาย แต่งเมียเข้ามากี่คนก็ไม่รักไม่ชอบ  เจอนางเอกหน้าตาท่าทางคล้ายน้องสาลี่ ก็แอบมองๆ อยู่ ว่าใช่ไหมหว่า แต่นางมีพ่อเป็นคนไม่ดี ไม่น่าจะใช่   

กว่าจะรู้ว่าเจอตัวกันแล้ว ก็เกือบสายไป

แต่อะไรไม่ว่า  ทำไมอิพระรองถึงได้มาชอบนางเอกปุบปับ  ขนาดนางเป็นเมียคนอื่นแล้วนะ มันยังมาชอบจะเป็นจะตาย โอ๊ยยยยย เรื่องนี้อิฉันไม่เคลียร์  แล้วนางเอก็เป็นอะไรมากไหม  ทำไมต้องทำเหมือนให้ความหวังมันด้วย  คือขัดใจไปหมดค่ะ

สรุปเลยละกัน ว่าเรื่องนี้สำหรับเราคือไม่โอเค  สำนวนเล่มแรกเวิ่นเว้อมาก

พล็อตเรื่องก็หลวมมาก  ไม่มีเหตุผลซะเลย  

ตอนท้ายๆ ดูแบบเหมือนจะรันทดนิดนึง  แต่บทจะจบก็จบง่าย ๆ  แฮปปี้กันไปแบบอะไรวะเนี่ย