เรียกข้าว่า ’เครื่องบรรณาการชิ้นที่ 3,1257’ ก็แล้วกัน เล่ม 1-2 by Missty

สำนักพิมพ์ Loveroom พิมพ์ครั้งแรก ตุลาคม 2561

จำนวนหน้า 466 + 424 = 890 หน้า ราคา 700 บาท

คำโปรย...

นางคือสตรีที่ปรากฏตัวท่ามกลางวังหลวงในฐานะ ‘บางสิ่ง’ ที่ติดมากับไหบรรณาการ

นางคือสตรีผู้ปิดปังดวงตาด้วยเส้นผมรุงรังน่ากลัว

การปรากฏตัวของนางนั้นเต็มไปด้วยปริศนา

แคว้นที่นางจากมามิมีจารึกหลงเหลือในแผนที่

ไม่มีใครทราบถึงตัวตนที่แท้จริงของนาง

ไม่มีใครล่วงรู้ถึงเจตนาที่ซ่อนเร้นของนาง

ทว่า.... เรื่องพวกนั้นผู้ใดสนใจกันเล่า?!

เพราะหากให้เลือกระหว่างไหบรรณาการกับนางสตรีอัปลักษณ์วิปลาสผู้นี้

เชื่อได้เลยว่าบุรุษสติดี แม้แต่ขันทีทุกคนย่อมเลือกไหมากกว่านางเป็นแน่

เพราะไหที่มากับนางยังมีทรวดทรงที่น่าปรารถนาตบแต่งเป็นภริยามากกว่านางเสียอีก!!

ริมฝีปากที่มิถูกเส้นผมปิดปังเช่นดวงตาเผยรอยยิ้มกว้าง

“เช่นนั้น เรียกข้าว่า ‘เครื่องบรรณาการชิ้นที่สามหมื่นหนึ่งพันสองร้อยห้าสิบเจ็ด’ ก็แล้วกัน”

————— หลังอ่าน #ระวังสปอยล์—————

ตอนแรกอ่านคำโปรยนึกว่าจะมีความแฟนตาซี หรือเรื่องราวลึกลับพวกทะลุมิติหรือมีภูตมีวิญญาณอะไรงี้ เพราะนางเอกสิงอยู่ในไห ... แต่ที่ไหนได้ นางก็คนธรรมดา ไม่มีวรยุทธ์ด้วยนะ เข้าไปอยู่ในไหใหญ่โตต้องใช้สี่คนหาม ... แล้วนางเข้า-ออกจากไหเองยังไงหว่า และอีกอย่างที่สงสัย ทำไมพอมาถึงเมืองที่ต้องการแล้วนางต้องพยายามทำตัวติดกับไหด้วย ในเมื่อมันก็ไม่ใช่ไหพิเศษอะไร ... เอ เหมือนเราจะมีปัญหากับไหนะ 5555

เอาเป็นว่าตัวพล็อตเรื่องยังขาดๆ เกินๆ โดยสรุปคือนางเอกแฝงตัวมาในไห เสนาบดีที่ดูแลเครื่องบรรณาการไม่รู้จะทำไง ก็เลยนับรวมนางเป็นเครื่องบรรณาการพร้อมกับไหไปด้วย นางไม่อยากบอกชื่อจริง ก็เลยบอกให้คนเรียกนางว่า เครื่องบรรณาการชิ้นที่31257 บางคนเรียก แม่นางสามหมื่น บ้างก็เรียกแม่นางบรรณาการ แม่นางดวงวิญญาณก็มีเรียกแบบว่าหุ่นให้เหมือนวิญญาณสาวเฝ้าไห นางก็ได้รับการดูแลอยู่ที่คลังสมบัติ ได้อยู่กับไหของนางนั่นแหละ

จบเรื่องนางไหกับอยู่ไปได้ ก็เป็นเรื่องความฉลากหลักแหลม รู้วิชาแพทย์มากมายของนาง กับความช่างพูดช่างคุย ร่าเริง สดใส แม้ผมเผ้าหน้าตาจะรกรุงรัง มีปานแดงซะครึ่งหน้า หุ่นไม้กระดานเรียกพี่ แต่ไม่รู้ทำไม ใครเห็นใครรัก ผู้ชายครึ่งค่อนเรื่องรักนาง

แล้วก็มีเรื่องราวการชิงอำนาจ ชิงตำแหน่งไท่จื่อ รัชทายาทกันของเหล่าองค์ชาย กับบรรดาชายาฮ่องเต้ตำแหน่งต่างๆ ตระกูลใหญ่ ๆ ก็พากันวางแผนชิงอำนาจ

ฮือ … เราสารภาพเลย ว่าองค์ชายต่างๆ นั่น ชื่อคล้ายๆ กันไปหมด เราจำชื่อใครไม่ได้เลย แม้แต่พระเอก กว่าจะรู้ว่าอ้อ พระเอกชื่อนี้ ก็ตอนจะจบเรื่องแล้ว

แล้วกว่าจะชี้ตัวพระเอกได้ก็ครึ่งค่อนเล่มแรกแล้วมั้ง โธ่ ก็บอกแล้วว่านางไหนี่มีแต่คนรุมรัก

ในส่วนของการวางแผนชิงอำนาจนี่วางพล็อตได้ดีมีการหลอกล่อให้หลงทางกันไปพักนึงด้วย

จริงๆ ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่อ่านได้เพลินๆ นะคะ แต่เราไม่ชินกับสำนวนจีนแบบในเรื่องนี้ เลยอ่านไปก็รู้สึกขัดๆ ไป คิดว่าเพื่อนๆ ที่สนใจ หาทดลองอ่านจากในเวปดูก่อนก็ได้นะคะ ถ้าสำนวนเข้าตา ก็น่าจะไปต่อกันได้ค่ะ