คุณยาย...เจ้าหญิงของฉัน

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...แล้วทันทีที่แม่รับโทรศัพท์แม่ก็ได้แต่พร่ำพูดว่า ไม่จริง ไม่จริง จากนั้น แม่ก็แทบล้มทั้งยืน ฉันวิ่งตรงเข้าไปหาแม่ กอดแม่ไว้ และถามแม่ว่า เม่เป้นอะไร เกิดอะไรขึ้น ใครเป็นอะไรหรือเปล่า ในตอนนั้นฉันได้แต่ยืนอึ้ง คิดไปถึงแต่เรื่องร้ายๆ...แล้วใจก็ภาวนาว่าอย่าให้มีใครเป็นอะไรเลย


แต่ดูเหมือนคำภาวนาของฉันจะไม่เป็นผล แม่ยังคงได้แต่ร้องไห้อยู่อย่างนั้น แล้วก็บอกกับฉันว่า ยายตายแล้วลูก ฉันจำได้ดีว่าฉันร้องไห้ออกมาทันที ไม่จริงใช่ไหม เป็นไปไม่ได้ ยายเพิ่งจะกลับไปที่ใต้ และยายสัญญากับฉันแล้วไงว่าจะขึ้นมาหาฉันตอนเดือนมีนาคม

ฉันถามแม่ว่ายายเป็นอะไร แม่บอกว่าแม่ไม่รู้ น้าชายโทรมาบอกว่าน้ำท่วม ฉันเปิดทีวีดูข่าวทันที ไม่มีนี่หน่า น้ำไม่ได้ท่วม จะมีก็แต่ข่าวแผ่นดินไหวที่อินโดนีเซีย แล้วทำไม บ้านที่ยายอยู่ถึงเกิดน้ำท่วมได้

ผ่านไปหลายชั่วโมงฉันจึงได้รู้ข่าวว่า เกิดเหตุสินามิ หมุ่บ้านน้ำเค็ม บ้านที่ยายอยู่หายไปทั้งหลัง เวลานี้ไม่มีอีกแล้ว ศูนย์รวมของจิตใจของคนทั้งบ้าน ยายจ๋า...

ฉันไม่เคยลืมเลยแม้ว่าตอนนั้นฉันยังเด็กมาก แม่พาฉันไปให้ยายเลี้ยง ส่วนแม่ต้องขึ้นมาทำงานที่กรุงเทพ ช่วงเวลาส่วนหนึ่งในชีวิตของฉันในวัยเยาว์ ยายเป็นผู้ดูแลฉัน ตอนกลางคืน ยายจะนั่งเย็บผ้าด้วยจักรเก่าๆ ยายชอบตัดเสื้อผ้าให้ฉันใส่แม้ว่าฉันจะโตแล้วก็ตาม พอเช้ามืด ยายก็จะปลุกฉันให้ตื่น แล้วสองยายหลานก็จะพากันนั่งรถประจำทางสีแดง ตรงไปยังตลาด ยายเช่าไว้สองแผง แผงหนึ่ง ยายนั่งขายปลาสด ส่วนอีกแผงก็มีหลานสาววัยห้าขวบนั่งขายเสื้อผ้าที่ยายตัด ยายสอนใหฉันเรียกลูกค้ามาซื้อของ "พูดกับเขาดีๆนะลูก ถ้าลูกค้าไม่มาซื้อของเราก็จะไม่มีเงิน" ยายมีอาชีพเป็นแม่ค้า ตั้งแต่สาวจนแก่ ยายชอบขายของมีหัวการค้า และสอนให้ฉันอดทนต่อทุกสิ่ง แม้ในวันที่ยายรู้ว่ายายเป็นมะเร็งขั้นที่สาม ยายก็ยังอดทนรักษา จนหาย

แม่เล่าให้ฉันฟังเสมอว่ายายเป็นผู้หญิงที่เก่งมาก เพราะตาตายตั้งแต่ยายยังสาว แถมยังทิ้งลูกชาย และลูกสาวไว้ให้ยายเลี้ยงตั้ง แปดคน แม้ว่าตอนนั้น จะมีคนขอยายแต่งงาน ยายก็ไม่ยอมแต่ง ยายยอมเลี้ยงลูก ทำทุกอย่างให้ลูกได้เรียนหนังสือ แม่ยังบอกกับฉันว่า แม่เก่งไม่ได้ครึ่งหนึ่งของยายเลย...


ยายจ๋า...รักยายนะ ฉันพูดกับยายของฉันแบบนี้เสมอ...

Create Date : 17 ตุลาคม 2549		3 comments
Last Update : 17 ตุลาคม 2549 18:04:01 น.
Counter : 420 Pageviews.
Share Tweet