สองตามองดาว..สองเท้าติดดินโลกอยู่ในระบบสุริยะ อยู่ท่ามกลางดวงดาวราวล้านล้านดวงรวมเรียกว่า.... กาแลคซีทางช้างเผือกมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 100,000 ปีแสงอยู่รวมกันในกลุ่มกาแลคซี กลุ่มเล็กๆประมาณ 30 กาแลคซีใกล้กันในระยะ 2-3 ล้านปีแสงกลุ่มกาแลคซีหลายกลุ่มประกอบกันเป็น กระจุกกาแลคซี (cluster)มีจำนวน กาแลคซี หลายพันแห่งกระจุกกาแลคซีหลายๆกระจุก ประกอบเป็นริ้วยาวหลายๆริ้วกลายเป็นกระจุกกาแลคซีขนาดซูเปอร์ (supercluster)ต่างก็อยู่ในเวิ้งอวกาศ...กว้างใหญ่...มนุษย์..ความคิด จินตนาการกว้างไกลคิดค้น ค้นคว้า สำรวจ สารพัด...จะมีบ้างไหม.. ที่จะค้นหา " ตัวตน " แห่ง " ฅน "
อีโมหมูดิ้นๆ ส่ายก้น
...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
กว่าที่แสงจะเดินทางมาถึงดวงตาของเรา นั่นอาจเป็นเวลาหลายล้านปีบนโลกมนุษย์
..ฟังดูแล้วช่างแสนโรแมนติกเลยใช่ไหม ...
เมื่อมองดูตัวเอง เปรียบเทียบกับความกว้างใหญ่ของจักรวาล มนุษย์เรานี่ช่างเล็กกระจ้อยร่อยเสียนี่กระไร
แต่พอเปรียบเทียบกับโลกที่เราใช้ชีวิตอยู่ เราก็ไม่ได้ตัวเล็กอย่างที่คิด
เรามีโอกาส มีความสามารถ สร้างสรรความงดงามให้เกิดขึ้นบนโลกนี้ได้มากมาย
..และนี่ คือสิ่งที่มนุษย์เล็กๆ อย่างเราทำได้
มนุษย์เล็กๆ แต่ไม่เคยไร้ความหมายสำหรับจักรวาล