|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | |
|
 |
|
|
|
|
|
|
คัมภีร์มหาโกง ตอนที่ 3 ของจริงของปลอม |
|
แต่งและเขียนเรื่องโดย เซบาสเตียน
26 กุมภาพันธ์ 2550
เรื่องนี้เป็นจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น หากชื่อบุคคล สถานที่หรือเหตุการณ์ตรงกับใคร ทางผู้จัดทำขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
--------------------------------------------------------------
ตอนที่ 3 เรื่องของจริงของปลอม
"ท่านจะยอมสวามิภักดิ์เราหรือไม่"
"ขออภัย ต้นไม้ใหญ่มิเคยลู่ตามลม" ชายร่างเล็กหาหวั่นเกรงภัยไม่ กล่าวโดยไม่มองหน้าผู้สนทนา
"ฮึมม.... ทหาร ฆ่าทิ้งซะ"
"ช้าก่อนท่าน! หากฆ่าแล้วข้าพเจ้าจัดเกรงประชาชนลุกขึ้นมาต่อต้านและมีผลเสียต่อการปกครองในอนาคต" เสนาบดีผู้ติดตามเจ้านายได้เสนอ
"เจ้าจะให้ข้าทำอย่างไร" เจ้าเหนือชีวิตกล่าวอย่างไม่พอใจ
"ข้าพเจ้าประสงค์องค์จักรพรรดิประกาศให้ท่านเป็นผู้สืบทอดอำนาจก่อนมากกว่า ถึงตอนนั้นเราค่อยวางแผนฆ่า มิเสียหาย"
"ประชาชน ฤา มีอำนาจต่อต้านข้า ไยต้องเกรงกลัวประชาชน ทหาร ฆ่าทิ้งซะ"
ในที่สุดเจ้าเหนือชีวิตได้ฆ่าองค์จักรพรรดิ ต่อมาไม่นานประชาชนลุกฮือต่อต้านพร้อมกับเจ้าเมืองอื่นที่ติดต่อกันอย่างลับๆเพื่อชิงเมืองคืน นั้นคือเรื่องอดีต อดีตที่เราแก้ไขไม่ได้นอกจากปัจจุบันเท่านั้น
.... อดีต พ.ศ. 2539 ...
"เด็กน้อย เห็นดาวดวงนั้นไหม"
"เห็นครับ ทำไมหรือครับ" เด็กน้อยทำหน้างงกับคนแปลกหน้าเพราะไม่เคยรู้จัก แอบเข้ามาทักทายตั้งแต่เมื่อไร
"นั้นล่ะ กำลังดับแล้วที่ดับก็เพราะท่าน" ผู้พูดทำหน้าอย่างมีเลศนัย
"ทำไมเพราะผมด้วยครับ ผมไม่เข้าใจ"
"เพราะท่านอยากฆ่าเด็กน้อย เวรกรรมจึงไปตกที่ท่าน เวรกรรมจริงๆ เวรกรรมจริงๆ เวรกรรมของประเทศนี้"
เด็กน้อยมองดูดาวเห็นว่าดับไปแล้วจริงๆ แปลกใจที่ดาวดับเองได้ยังไง จึงหันไปถาม
"ทำไมถึงดับครับ อ้าว...ไปไหนแล้ว" เด็กน้อยเกาหัวอย่างฉงน คนแปลกหน้าหายไปอย่างไร้ร่องรอย ช่างเถอะ อาจจะไปตอนที่เรามองดูดาวก็ได้ งง....เข้ามาคุยแล้วจากไปเฉยเลย
เด็กน้อยเป็นเด็กที่เกิดในประเทศเตวานจิเป็นประเทศเล็ก ปกครองด้วยจักรพรรดิ บ้านเมืองอยู่เย็นเป็นสุขและเจริญได้เพราะองค์จักรพรรดิ
ผู้อยู่เหนือปวงชนทรงมีความเมตตาต่อราษฏร ชาวประชาอยู่อย่างร่มเย็น โชคดีของประเทศนี้ที่มีผู้นำใส่ใจประชาชน ทรงเสด็จเยี่ยมผู้ที่เดือดร้อน แม้ว่าองครักษ์จะให้ทำแปลกๆไปบ้างเช่นให้ประชาชนจับตัวต่อกันหรือบางครั้งเมื่อมีองค์จักรพรรดิไปที่ไหน มักมีสามัคคีชุมนุมกัน ถ้าคนไหนไม่ยอมทำจะโดนบังคับให้ทำ
เป็นเรื่องแปลกแต่ไม่เสียหายอะไร
.
.
.
.
.
.... ปัจจุบัน ....
องค์จักพรรดิยังคงปกครองบ้านเมืองอยู่ ทรงปกครองบ้านเมืองให้มีความร่มเย็นนานเป็นปีที่ 21แล้ว ตอนนี้มีตึกสูงนับพันตึก มีชาวต่างชาติเข้ามาทำธุรกิจมากมาย ประเทศเจริญมากขึ้นมีพันธมิตรทั่วโลก คนทั่วโลกเข้ามาเที่ยวและชมความมีน้ำใจของประชาชนของพระองค์ แม้แต่พระองค์เองมีแขกต่างเมืองระดับผู้นำเข้าพบเสมอ
ถึงทุนนิยมเข้ามาทำให้สังคมเสื่อมไปบ้าง คนขายตัวเพื่อความอยู่รอดบ้าง อย่างไรก็คุ้มเพื่อแลกความเจริญ สิ่งที่แปลกที่สุดสำหรับประเทศนี้คือทำไมชาวต่างชาติโดยเฉพาะมหาอำนาจไม่ค่อยติดคุกเลย แปลกมาก แต่เราไม่คิดมากเราไม่ล้ำเส้นผู้พิทักษ์สันติราษฏร์
ประชาชนข้าราชบริพารต่างชมพระองค์แม้ว่าทรงมีอายุถึง 70 พรรษาแล้ว ทรงดูไม่แก่แถมผิวพรรณยังเปล่งปลั่งอีกด้วย ทรงงานได้ทั้งวันทั้งคืนอย่างมหัศจรรย์ อันเป็นตัวอย่างแก่ทหาร ข้าราชบริพารว่าต้องทำงานอย่างพระองค์
นอกจากนี้ยังเป็นผู้มีบุญบารมีมากเพราะบางคนฝันถึงพระองค์ว่าทรงลงมาคุย บางคนฝันแล้วแทงหวยถูกก็มี บางคนดีใจว่าตนมีบุญที่ได้ฝันถึงเจ้าเหนือหัว บางครั้งองค์จักรพรรดิเสด็จเยี่ยมราษฏรแม้จะมีจับต่อตัวกันบ้าง หากใครเข้าเฝ้าต้องโดนจับตัวกันทุกคน ถ้าไม่ทำจะโดนบังคับให้ทำ
ไม่เสียหายอะไรถ้าใจเราบริสุทธิ์ พระองค์ทรงลงทุนทำธุรกิจเหมือนจักรพรรดิองค์อื่น ถึงมีบางคนเอาสัญลักษณ์หรือแอบอ้างพระองค์เพื่อทำธุรกิจ ผู้มีเมตตาไม่เคยถือสา
พระองค์ทรงมีบุตรมี 2 คน (ผมขอใช้ศัพท์สามัญเพราะเป็นนิยาย) บุตรทั้งสองคนนี้ต่อไปภายภาคหน้าคนใดคนหนึ่งจะขึ้นสืบอำนาจต่อจากพระองค์ แต่พระองค์ถือว่าบุตรทั้งคู่ยังเด็กเพราะคนยิ่งอยู่สูงย่อมมีจิ้งจอกจ้องคอยฉกฉวยตลอดเวลา
จนในที่สุด วันหนึ่งคนในประเทศเกิดแบ่งเป็นสองฝ่ายทะเลาะกันโดยมีการฆ่าฟันกัน ทำอย่างไรดี? ไม่มีใครห้ามศึกครั้งนี้ได้ ต่างไม่ยอมฟังใครเลย จนกระทั่งบุตรคนรองของพระองค์โมโหประกาศอย่างดุเดือดผ่านทางทีวีให้หยุดการกระทำครั้งนี้
ศึกสงบอย่างน่ามหัศจรรย์ ไม่น่าเชื่อบารมีของท่านไม่ต่างอะไรกับเสด็จพ่อเลย องค์จักรพรรดิเห็นดังนั้นจึงให้บุตรคนรองสืบทอดอำนาจต่อจากพระองค์ เมื่อทุกคนฟังแล้วตกใจเพราะกลัวบุตรคนโตไม่ยอม
ไม่มีอะไรน่ากลัวเพราะบุตรคนโตได้ข่าวลือว่าพระองค์จะทำการยึดราชบังลังค์ เจ้าชายทรงประกาศก่อนว่าพระองค์ไม่ชอบการแย่งชิง ทรงตามพระทัยเสด็จพ่อและขอประกาศจะไม่มีสงครามใดๆให้ประชาชนเดือดร้อน
ประชาชนได้ฟังต่างชัยโย สรรเสริญบารมีองค์จักรพรรดิที่เลี้ยงดูครอบครัวรักกันได้ ไม่มีครอบครัวราชวงษ์ใดที่พระองค์สอนให้รักกันได้เท่านี้แล้ว
ถึงองค์จักรพรรดิไม่ได้ปกครองแต่ยังทรงงานอยู่ บารมีพระองค์ยังปกครองแผ่ไพศาลเสมอ แม้สังขารมากขึ้นตามกาลเวลาแต่ทรงดูกระฉับกระเฉง
"พวกมึงเห็นท่านไหมเดินไปไหนแล้ว" องครักษ์ถามกับองค์รักษ์อีกคนในหมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง
"ผมเห็นท่านพึ่งเดินไปอยู่ครับ หายไปเร็วจริงๆกลัวความปลอดภัยซะด้วย"
"ถ้ากูเห็นว่าท่านเป็นอะไร พวกมึงระวังให้ดี"
"ครับ" องครักษ์ต่างวิ่งตามหากันใหญ่
"เห็นแล้วอยู่นู่น.......วิ่งตามไปเร็ว ไม่น่าเชื่อคนอายุขนาดนี้จะเดินได้เร็วขนาดนั้น" ผู้ติดตามวิ่งตามไปอย่างไม่ลดล่ะ
"ท่านหยุดก่อน รอก่อน โอ้ย....เหนื่อย"
แฮก
แฮก
แฮก
แฮก
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แฮก
แฮก
แฮก
แฮก
"ท่านหยุดก่อน รอก่อน"
ฝ่ายหนึ่งเห็นคนพูดเรียกหาจึงเดินมาแล้วกล่าวว่า"เราหยุดแล้วท่านสิยังไม่หยุด"
"ไหนท่านบอกว่าท่านหยุด ทำไมผมเห็นท่านเดินไม่หยุด" อีกฝ่ายถามอย่างสงสัย บุคคลนี้แปลกไม่เหมือนบุคคลทั่วไป โดยรอบคอมีนิ้วมือที่ร้อยเป็นพวงมาลา
"เราหยุดฆ่าและเบียดเบียนชีวิตแล้ว" ท่านกล่าวด้วยวาจาที่ผู้สัมผัสรู้ได้ถึงความเมตตา
ในขณะนั้นที่ท่านกล่าวจบ เด็กน้อยไม่ทันสังเกตบรรยากาศรอบตัว ตนเองอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง ซึ่งเด็กขี้สงสัยกำลังนั่งมองดูบุคคลแปลกหน้าสองคนคุยกัน 'เอ๋....ผมว่าพูดแค่นี้ องคุลีมาลไม่น่าเข้าใจ น่าจะมีมากกว่านี้' เด็กน้อยคิด
"คุณอยากรู้ใช่ไหม? ท่านพูดว่าอะไร?" อาจารย์1 หันมาทางลูกศิษย์ ท่านพูดว่า"องคุลี ใบไม้หล่นจากต้นไม้ต่อให้เป็นใบดังเดิมไม่ได้ฉันใด ชีวิตย่อมเป็นฉันนั้น"
เด็กน้อยครุ่นคิดในสมอง ยังไม่เข้าใจปริศนาของประโยคนี้ ตัวเด็กรู้สึกแปลกใจ เหตุใดบรรยากาศรอบตัวถึงไม่เหมือนเดิม เพียงชั่วครู่ที่รู้สึกตัวเห็นมีใครสักคนเดินเข้ามาแล้วกล่าวว่า "แท้จริงแล้วองคุลีไม่ได้เลวในสันดารเลย ท่านถูกหลอก ถูกหลอกว่าเมื่อฆ่าคนตายได้จำนวนหนึ่งจะมีอำนาจชุบชีวิตคนตายขึ้นมาได้ ท่านจึงฆ่าอย่างไม่ลังเล"
กรี๊ง....................สัญญาณโรงเรียนแห่งหนึ่ง ดังขึ้น
เพื่อนคนที่ 1 : "เฮ้ย ตื่นได้แล้ว เป็นอะไรว่ะทำท่าเหมอลอย"
เด็กน้อย : "เปล่าๆๆ ฝันแปลกว่ะ หมดเวลาแล้วเหรอ"
เพื่อนคนที่ 2 : "วันนี้เลิกเร็ว มีรับเสด็จองค์จักรรดิคนใหม่ไง ท่านจะมาแถวโรงเรียน"
เพื่อนคนที่ 1 : "จริงเหรอ นายไปรึเปล่า"
เด็กน้อย : "ไปก็ไป" เด็กน้อยยังงง 'เหตุใด! เมื่อกี้ฝันถึงเหมือนจริง!'
----------- บทสรุป -------------
บทสรุปนี้ต้องการจะบอกว่า อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นหรืออย่างที่พระพุทธองค์สอนไว้เรื่องอย่าเชื่อ 10 ประการ (กาลามสูตร) ทุกอย่างเราต้องใช้สติและปัญญาพิจารณาทุกสิ่งที่เราได้รับรู้ ลองหาอ่านกันนะครับ
เชื่อไหมครับ การ copy คนมีจริง คนบางคนชอบ copy ดารา , copy คนที่ชอบไม่ว่าจะเป็นท่าทางบุคคลิกหรือหน้าตา
ประวัติศาสตร์ชอบย้อนรอย การ copy สมัยก่อนอาจจะไม่เหมือนสมัยนี้ สมัยก่อนหลอกใช้คาถาแปลง บางคนจึงเห็นคนที่ตายไปแล้วฝืนกลับขึ้นมา โดยอีกคนใช้คาถาแปลงกายกับคนจริงให้เห็นเป็นคนที่ตายไป คนบางคนจึงเชื่อสนิทใจอย่างองคุลี (บทวิเคราะห์ผมเอง)
สมัยนี้คนที่ใช้คาถาจึงมีฉงักติดหลังเพราะตัวเองทำจึงกลัวโดนบ้าง ต้องเอากระจกส่อง ถ่ายรูป ถ่ายวีดีโอกับคนที่เราคุยด้วยเพราะไม่รู้ว่าตนเองจะโดนแบบที่เราทำกับคนอื่นหรือไม่ "อันนี้ที่เราเรียกกฏแห่งกรรม"
คุณคิดว่าสมัยก่อนใช้อะไรหลอกองคุลีถ้าไม่ใช่ฝาแฝดหรือหากใช้คาถา คุณว่าคาถาสมัยก่อนจะหลุดมาถึงสมัยนี้หรือไม่? มีคนใช้ของผู้ถือศีลหาผลประโยชน์หรือไม่?
สมัยนี้เทคโนโลยีก้าวหน้ามากบางประเทศจึงไม่ใช้วิธีฆ่าผู้นำ แต่ใช้วิธีหาคนหน้าเหมือนแล้วทำศัลยกรรมมากกว่า คุ้มกว่า ใช้งานได้นานและไม่เสี่ยงสงครามด้วย บางทีหลอกให้ออกทั้งของจริงของปลอมโดยกันของจริงไม่ให้รู้ตัว ไว้เดี๋ยวผมจะเขียนรู้ทันโกงบทต่อไปว่าทำอย่างไร ส่วนเรื่องต่อตัวแตะตัวอาจจะงงบทนี้แต่บทต่อไปไม่งงแน่
แค่อยากบอกว่าอย่าเชื่อในสิ่งที่เห็น
นิยายมีทั้งอิงจากเรื่องจริงบ้าง แต่งปลอมบ้าง ผมอยากให้เดาว่าในเรื่องมีอะไรบ้างที่เป็นของแต่งปลอมและตัวละครใดบ้างที่ไม่ใช่ตัวจริง?
-------------------------------------------------------------------------
ผมอยากได้เงินเพื่อมาต่อยอดผลงานอื่นต่อ เคยเขียนบทความนี้มานาน 10 ปี ผมไม่เคยเปิดบัญชีดูว่ามีใครโอนเงินมาให้หรือใหม่ ตอนนี้จะทำใหม่และเขียนเพิ่มเติมอีกครั้ง เลขบัญชีนี้เป็นเลขบัญชีใหม่ครับ หากผู้อ่านสนับสนุนผลงาน ผมยินดีมากหรืออยากอ่านฟรี ผมยินดีเช่นกันครับ แก้ไขเลขที่บัญชีใหม่
ธนาคารกสิรกรไทย / Kasikorn Bank (KBank)
สาขา จักรวรรดิ / Jaggrawud Branch
เลขที่บัญชี / Account Number : 051-250-1842
ชื่อไทย นายนบณัฐพงศ์ สุริยาโรจน์ / MR.NOBNUTPONG SURIYAROJ
| Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2560 |
| Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2560 15:09:05 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 223 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
