Bloggang.com : น้องบึ๋ย : Chapter 1….He will come to Thailand!!

Chapter 1….He will come to Thailand!!

ปี 2003 อีตาโย(คนฮอลแลนด์พระเอกของเรื่องนี้ล่ะค่ะ) บอกว่ามีโครงการ จะเที่ยวเอเชีย มี 2 ตัวเลือกคือญี่ปุ่นและ ไทย ที่จะไปญี่ปุ่น เพราะโย นี่บ้าญี่ปุ่นมากกว่าเราอีกนะ อ่ะ ม่ายช่าย ไม่ได้บ้า คน โยมันบ้า อารยธรรม แปลกๆใหม่ ของคนญี่ปุ่นต่างหาก โยชอบการ์ตูน ญี่ปุ่นมาก และมากที่สุด ขนาดบางเรื่องเรายังไม่รู้จักเลย และจะมาไทยนี่ก็เพราะเพื่อนสาว คนญี่ปุ่น จะมาไทยด้วย อยากจะนัดเจอกับโยที่ไทย แต่โยบอกถ้ามาไทยก็อยากมาหาเรา ทำให้สาวญี่ปุ่นคนนั้น เคืองมิใช่น้อย บังคับโยว่า ถ้ามาไทยแล้วจะมาเจอเรา เค้าก็จะไม่มาไทย โยก็ว่าไม่เป็นไร ยังไงเค้าก็เลือกที่จะมาไทยอยู่ดี(แอบดีใจนะนั่น ตอนนั้นที่รู้ว่าโยตัดสินใจมาไทยแทน)ตอนแรกเรายังแอบแอ๊บนางเอก บอกว่าไม่เป็นไรหรอก เธอไม่ต้องมาหาชั้นก็ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนญี่ปุ่นเธอเถอะ โยก็ว่า ไม่เป็นไร โยว่าถ้าอยู่กับเพื่อนสาวชาวญี่ปุ่นคนนี้ คงอึดอัดพิกล ความรู้สึกมันบอก(เรางี้ หน้าบานแฉ่งเลยล่ะ ปลื้มๆๆๆ) แต่กว่าโยจะมาเนี่ยไม่ใช่ง่ายๆนะ เพื่อนโยทางนู้น พากันขัดขวางเต็มที่ใส่ความว่าเราจะหลอกเอาเงินโย (โธ่ สาวไทยน่ากลัวเพียงนี้เชียวหรือนี่) เพื่อนสาวลูกครึ่งอินโด-จีน ที่อยู่ทางนู้นบอกโย ว่า ระวังจะได้แฟนเป็นคนไทย เพราะผู้หญิงไทย พยายามที่จะจับผู้ชายฝรั่งแต่งงาน (แหม อยากตบให้ฟร่ำ จริงๆผู้หญิงคนนี้)แต่เราว่า ที่เค้าพูดอย่างนี้ เพราะเค้าหวง โย เค้าแอบชอบโยมานานแล้ว แต่โยไม่ได้คิดเกินเลยไปมากกว่าเพื่อน แต่ตอนนั้นในใจเรานะอยากจะเอาชนะล่ะ คิดแต่ว่า “เดี๋ยวจะแย่งมาเป็นแฟนให้ได้เลย คอยดูสิ”
จนกระทั่ง วันที่ 3 กันยายน 2003 เรามาถึงดอนเมืองตั้งแต่ตี 4 ไม่ค่อยตื่นเต้นเลยเนอะ แหม ก็เค้าขึ้นรถจากเชียงใหม่มา กรุงเทพฯ ตอน 6 โมงเย็นนี่นา มันก็เลยถึงกรุงเทพฯ เร็วไปนิดนึง เดินไป เดินมาอยู่ในดอนเมือง ใจก็คิดๆๆๆๆๆ ตื่นเต้นก็ตื่นเต้น โอยยย แล้วต่อไปจะเป็นไงเนี่ย โยจะนิสัย ยังไง จะชอบเราหรือเปล่า ฯลฯ คิดนู้นคิดนี่ จนใกล้เวลาเครื่องบินจะลงจอด เราได้ยินประกาศว่า China airline จอดที่ terminal 2 ตอนนั้นเราอยู่ที่ terminal 1 แหม นั่นเป็นครั้งแรกที่ไปดอนเมืองย่ะ ไม่ค่อยรู้อะไรหรอก พอได้ยินประกาศ เราก็เดินๆๆๆๆ ไป อาคาร 2 ไกลดีวุ้ย เดินพอเหนื่อยก็มาถึงพอดี...... China airline ลงจอดแล่ววววววววว ใจก็เต้นโครมคราม เต้นรัวเป็นกลอง ยังจำความรู้สึกนั้นได้เสมอเลยล่ะ.....เราก็ชะเง้อมอง ตรงประตูทางออก แอบมองคนอื่น ก็เห็นหลายคนที่มารอรับคนรัก เค้ามีสีหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส ถึงแม้ตอนนั้นจะยังคงเช้าอยู่มากเลย...คนเริ่มทยอยออกมากันเยอะพอสมควรละ แล้วไหนอีตาโยหว่า หรือมันเบี้ยวเราฟระ คิดอีกแล้ววุ้ย กลัวอีโยเบี้ยว 5555 ละสายตาจากประตูทางออกไปพักนึง หันกลับมาใหม่(ลองนึกในอารมณ์ สโลโมชั่น จะได้บรรยากาศมากยิ่งขึ้น) โน่น........ใครก็ไม่รู้ ใส่ชุดดำ ลากกระเป๋าเดินทาง แกรกๆๆๆๆๆ เดินดุ่มๆเข้ามา สายตาเค้าก็มองหา(ตอนนั้นโยมันคงอารมณ์ว่า ทำไมคนไทยตัวเล็กจัง)อีโยมองไม่เห็นเรา โธ่ เกิดมาเตี้ย.....เราก็เลยเรียก “โย” ใช้ได้มานหันมามองเรา ตอนนั้นเราคิดว่าหัวใจคงหยุดเต้นไปแล้วมั้ง คนบ้าอะไร…………น่ารัก.....................

Create Date : 12 มีนาคม 2551

Last Update : 12 มีนาคม 2551 11:53:34 น.

4 comments

Counter : 1062 Pageviews.

WOW ชอบเห็นคนรักกันแวะมาเจิมค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:23:41:24 น.

มาอัพเร็ว ๆ รอ ๆ

โดย: annie l (Annie l

) วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:22:21:32 น.

ตอนนั้นเราคิดว่าหัวใจคงหยุดเต้นไปแล้วมั้ง คนบ้าอะไร…………น่ารัก.....................

แอบขำเล็กๆ คะ.... ดีใจด้วยนะ

โดย: duck_rice IP: 219.74.182.159, 220.255.7.218 วันที่: 10 ตุลาคม 2553 เวลา:0:47:52 น.

ดีๆ ชื่นใจ ใช่เลยเหมือนความรู้สึกตอนเรากับสามีคล้ายๆ เหตุการณ์นี้ หนังน้ำเน่าเกาหลี เข้ามาอ่านคนรักกันให้กระชุ่มหัวใจ เหมือนย้อนรอย ตอนนี้อึดๆ จึดๆ เพราะรู้จักกันเกือบ 10 ปี แต่งงานจะครบรอบ 4 ปี แถมลูกเล็กสองคน หาโรม้านซ์ในแต่ละวันแทบไม่เจอ

โดย: Haniballector

วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:22:24:23 น.