Group Blog
 
 
สิงหาคม 2553
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
30 สิงหาคม 2553
 
All Blogs
 
วันนี้รมณ์บ่จอย

วันนี้รมณ์บูดมากๆถึงมากที่สุด เลยเข้าเนตเผื่อจะแก้เซ็งได้ ก็พบว่าบล๊อกนั้นมีการมาเยี่ยมชมหลายร้อยครั้ง ช่างน่าปลื้มใจเสียจริงๆ จากบูดมากเลยกลายเป็นบูดน้อย

เนื่องจากอารมณ์บูดหน้าเป็นตูดเลยไม่จะใส่สาระไรให้ก่ผู้ที่หลงกดเข้ามาเจอ ขออภัยล่วงหน้าค่ะ
เอาเปนว่าหน้านี้ขอบ่นๆๆๆๆระบายๆๆๆๆแต่ไม่กล่าวถึงรายละเอียด เอาเปนว่า

ทำไมมันน่าเบื่อบังงี้เนี๊ย อะไรๆก็ไม่ได้ดังใจซักอย่าง จะจัดการให้มันดีๆก็เชื่องช้า ทุกย่างทำไมมันต้องใช้เวลาคิด ทำ วันนึงก็หมดไปๆ เร็วมากๆ มีใครเคยคิดถึงชีวิตไหมว่า เราเกิดมาไมฟะ

แน่ใจเหรอ ว่าไอ้ที่เพลิดเพลินกันอยู่ทุกวันนี้อะมันคือความสุข มันสุขจริงเร้อ แล้วอะไรคือความสุขที่แท้จริง

ตอนนี้เรารู้สึกว่า ความสงบ ความสะอาด ความว่างเปล่าปลดเปลื้องตัวเองได้จากพันธนาการทั้งปวง คือความสุขสุดยอดที่แท้จริง it's real it'e real เข้าใจไหมมมม!!!!!!!(กำลงตะโกนในใจ) บอกตัวเองพร้อมๆกับบอกคนอื่นไปด้วย

รู้สึกว่า ภาระหน้าที่ไม่ว่าจะการงาน การบ้าน หลายๆอย่างมัน overload มันล้นเกิน แม้คำว่าพักผ่อนก็ยังเป็นเหมือนภาระหน้าที่ไปด้วยเลย เพราะเราอยากทำๆๆๆๆๆๆไม่อยากพัก แต่ก็รู้ว่ามันต้องพัก มันต้องหยุด ไอ้การหยุดครึ่งๆกลางๆนี่มันเลยไปไม่ถึงไหนสักที


เฮ้อ เมื่อไหร่หนอ อิศระจะเป็นของเรา ชีวิตจะเป็นของเราจริงๆเสียที ความสุขจากการได้ปลดเปลื้องจากพันธนาการรอบตัวมันจะมีรสชาติเปนเช่นไหนหนอ ช่างน่าลิ้มลองจริงๆ การที่เราได้โยนเรื่องบ้าๆทิ้งไปแล้วไปทำในเรื่องดีๆที่เราเห็นว่ามันเป็นสิ่งที่แท้จริง

งงไหมคะ ใครมาอ่านเจอต้องงงแน่เลย ขอโทษที่ไม่อธิบายให้เคลียร์เพราะมันจะยืดยาวประมาณหนึ่งร้อยหน้ากระดาษ เอาเปนว่า ประเด็นที่มาบ่นในวันนี้คือ

พวกคุณเคยรู้สึกอึดอัดและบีบคั้นจากภาวะกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกยึกยักๆกันบ้างไหม รอคอยอะไรสักอย่างเพื่อจะเดินหน้าต่อ และต้องทำในสิ่งที่มัน"ไม่ใช่"จนทำให้กระทบกับภาวะในชีวิตประจำวันแบบเลี่ยงไม่ได้ ให้คุณต้องเสียเวลาไปกับมัน เพื่อรักษาไว้ให้มันคงอยู่ ทั้งๆที่อยากจะโยนมันออกไปให้พ้นๆทุกวินาทีที่หายใจ แล้วเดินจากไป

ที่สำคัญ เพราะสิ่งนี้จึงมีสิ่งนี้ เอวังดิฉันจึงเปนคุณนายหน้าบูดบ่อยๆ ไรมากระทบนิดก็โมโหแล้ว ก่อนที่ชีวิตจะดิ่งลงเหว ต้องรีบจัดการมันซะ

ก่อนจากไป ขอถาม1คำถาม คุณรู้สึกไหมว่า ไอ้ที่คุณช๊อปๆๆๆๆๆกันมาเนี๊ยมันทำให้คุณมีความสุขจิงๆเหรอ?

สำหรับดิฉันแล้ว เพิ่งจะพบว่ามันเป็นความทุกข์ เพราะ
1 ต้องหาที่เก็บ
2ต้องหาที่ใช้
3 ต้องซื้อบ้านเพิ่มเพื่อสร้างที่เก็บของ ห้องที่จะได้ใช้ของเหล่านั้น
4ต้องเผชิญกะภาวะอยากได้ที่ไม่สิ้นสุด ถ้ามีนี่จะดีกว่าสะดวกกว่าอันนี้นะ
5ต้องหาตังเพื่อมาซื้อ
6เคยตัวเพราะซื้อๆๆๆๆแบบว่ารวยเลยรู้สึกว่าเงินเดือนน้อยๆจะใช้ไม่พอทั้งๆที่พอซะจนล้นด้วยซ้ำ
7ต้องดูแลรักษากลัวคนมาขโมย
8ต้องป้องกันเสียเงินอีกแระ เสียเพิ่มขึ้นทุกวันๆเพื่อดูแลไอ้ของบ้าๆ(เมื่อก่อนเคยรักของเหล่านั้ แต่ตอนนี้มันเป็นแค่ของบ้าๆที่ตรูต้องเสียเวลามานั่งดูแลรักษาพวกแก เป็นภาระฉันจิงๆ)

ความปราถนาอันสูงสุด สะอาดสะหว่างงสงบ

แอบคิดว่าชีวิตของพระหรือผู้ที่ออกบวชช่างเป็นชีวิตที่น่านับถือจริงๆ เบา สบาย มีแค่บาตร1อัน ผ้าบังสกุลก็ยังเป็นจีวรได้ กลด1อันก็ได้สั่งสมคุณความดี

แล้วเราล่ะ จานชาม50อัน20แบบ เสื้อผ้า4ตู้(ไม่พอจะยัดเลย)ตัวละห้าร้อยอัพ ที่นอนใหญ่เบ่อเร่อเบ้อร่าแต่บางทีก็นอนไม่หลับ ท่าจะบ้า กระเป๋าไม่รู้กี่สิบใบ จะบริจาคก็เสียดาย ใบนี้ก็สวย ใบนี้ก็แพง แต่ใช้ปีละครั้ง2ครั้งกัวมันดำ แล้วจะซื้อทำซากไรวะ เริ่มเบื่อที่เคยทำเรื่องโง่ๆไปได้ไง

ข้าวปลาก็ไม่ต้องมานั่งบ้าหุง เสียเวลาเสียอารมณ์ กินเพื่ออยู่เพื่อประทังชีวิต ไม่มาจริงจังให้กินเพื่อความสุขแบบเราๆ ช่างน่าเลื่อมใสและอิจฉาจริงๆ
อ้อ ผมก็ไม่ต้องไปสระไปนวดไปนั่งไดร์บ้าบอทีเป็นชั่วโมงๆด้วยนะ ว่าแล้ววันนึงดิฉันอยากทำเช่นนั้นบ้างจริงๆ

แต่การเอามันออกไป เอามันทิ้งไปนี่ไม่ง่ายเลย จึงเป็นต้นเหตุของความบูดในวันนี้ คาดว่าต้องใช้เวลาสักพักเมื่อมันเบาขึ้นๆ กิเลสที่เบาบางขึ้นๆคงทำให้อะไรๆดีขึ้นๆ


Create Date : 30 สิงหาคม 2553
Last Update : 30 สิงหาคม 2553 19:52:59 น. 5 comments
Counter : 1008 Pageviews.

 
พวกคุณเคยรู้สึกอึดอัดและบีบคั้นจากภาวะกลืนไม่เข้าคลายไม่ออกยึกยักๆกัน บ้างไหม รอคอยอะไรสักอย่างเพื่อจะเดินหน้าต่อ และต้องทำในสิ่งที่มัน"ไม่ใช่"จนทำให้กระทบกับภาวะในชีวิตประจำวันแบบเลี่ยง ไม่ได้ ให้คุณต้องเสียเวลาไปกับมัน เพื่อรักษาไว้ให้มันคงอยู่ ทั้งๆที่อยากจะโยนมันออกไปให้พ้นๆทุกวินาทีที่หายใจ แล้วเดินจากไป

...........

มีค่ะ..กำลังอึดอัดกับ "ความรัก" ไงคะ..แหะ ๆ


โดย: i'm not superman วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:9:20:20 น.  

 
อืมม เรื่องความรักนี่ถ้ามีปัญหาก็น่าอึดอัดนะ ไม่ว่าเรื่องไหนๆจบได้เร็วก็ดีที่สุด แต่ของดิฉันเรื่องงานค่ะ แหะๆ ความรักมันจบไปนานแล้ว ตอนนี้เลยสบายเฮของใหม่ดีกว่าเก่าไม่รู้กี่เท่า
แต่เสียดาย เขามีดีในสิ่งที่เราไม่ได้ต้องการตรงนั้น ก็เหมือนงานแหละ ทำงานที่ใจไม่ได้รักต่อให้ดีแค่ไหน เงินเยอะแค่ไหน นานไปมันก็เบื่อ แต่ความดีในบุคคลมันมีค่ามาก แม้จะไม่ชอบแต่ก็โอเค มีความสุข สรุป รักคนที่เขารักเรามากๆมันก็สบายใจ


โดย: พลัฟฟี่ IP: 1.46.199.35 วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:20:23:37 น.  

 
เห็นด้วยค่ะ..ตอนนี้ก็พยายามบอกตัวเองให้รักคนที่เขารักเราดีกว่า ไม่ได้สุขล้นอะไรนักหนา แต่ก็ได้ความสบายใจน่ะ คนเราจะเอาอะไรมาก เราว่าความสุขมันอายุสั้นกว่าความสบายใจนะ ไม่รู้สิ..ตอนนี้รู้สึกแบบนั้นจริง ๆ

งานเป็นไงมั่งคะ หวังว่าคงดีขึ้นมั่งแล้วอ่ะเน้อ..


โดย: i'm not superman วันที่: 2 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:51:41 น.  

 
ยังไม่ดีข้นเท่าไหร่อะค่ะ แต่ก็เบาลง มีเรื่องความรักให้หนักใจมากกว่า เพราะเราต้องห่างกันไกล


โดย: ฟี่ IP: 1.46.104.45 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2553 เวลา:2:11:35 น.  

 
นนนี่ว่าชีวิตคุณยังดีกว่านนนี่เยอะเลย

ถ้าคุณมองด้วยใจเป็นสุขมันก็สุข

มองเป็นทุกข์มันก็ทุกข์

เอาใจช่วยนะคะ


โดย: นนนี่มาแล้ว วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:29:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

pluffy
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ง๊างๆๆๆๆๆๆ(อ้าปากกว้างๆและตะโกนดังๆ) เป็นเสียงที่ชอบทำที่สุด บางทีก็แง๊งๆๆๆๆๆ แบบดังมากๆจนคนข้างๆหูแตกไปเรยทีเดียว แต่พอถามว่ารำคาญปะ กลับตอบมาว่า ไม่หรอก น่ารักจะตายไป (อิอิ สงสัยจะหลงเสน่ห์ข้าพเจ้าซะจนตาบอดหูบอดสนิท คริกๆ)
Friends' blogs
[Add pluffy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.